۞Amulet Classic ۞ [Chapter XXII]

Chapter XXII


"ทิฟฟานี่.."

ร่างเล็กที่นอนตะแคงอยู่เอ่ยเรียกชื่ออีกคนเสียงแผ่วแทงกูขยับเอามือมาเท้าศีรษะไว้ข้างนึงพลางใช้มืออีกข้างเกลี่ยปอยผมออกจากใบหน้าหวาน
"คะ" 

เมื่อเรียกสติกลับมาได้ทิฟฟานี่ก็หันไปมองหน้าคนที่เอ่ยเรียกเธอและเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อยเชิงจะถามว่าเค้าเรียกเธอทำไม
"ฉันจะทำยังไงกับเธอดี"
"ทำไมคุณพูดอย่างนี้ล่ะคะ" 

แทงกูไล้ปลายนิ้วไปมาบนแก้มเธอเบาๆเม้มปากอย่างชั่งใจ ทิฟฟานี่ขมวดคิ้วเล็กน้อยนี่แทงกูหมายถึงเรื่องอะไรกันแล้วทำไมเค้าต้องทำเหมือนกังวนขนาดนั้น
"ฉันเคยบอกเธอแล้วใช่มั้ยว่าไม่มีเรื่องไหนที่ฉันไม่รู้ แล้วมันก็รวมถึงเรื่องนั้น...ด้วย"
ร่างบางเบิกตากว้างทันทีที่ได้ยินอย่าง ห่ะ...แทงกูรู้ได้ไงใครบอกเค้าเหรอ เรื่องนั้นมันมีแค่ไม่กี่คนที่รู้นี่และแทงกูเองก็ไม่น่าจะรู้ด้วยเพราะมันจะมีก็แต่เพื่อนสนิทเธอเท่านั้นแหละที่รู้
"ใคร...บ..." 

ไม่ทันที่ร่างบางจะได้เอ่ยถามแทงกูก็ประกบริมฝีปากลงปากลงมาแนบแน่นจนคำถามพวกนั้นถูกกลืนกลับลงในคอร่างเล็กดูดดุนเรียวลิ้นอีกคนเบาๆแล้วผละออก
"ไม่มีใครบอกฉันทั้งนั้นแหละฉันรู้อยู่แล้ว"
"แทงกูคะ ฉันไม่ได้ตั้งใจให้มันเป็นแบบนี้ คุณไม่โกรธฉันได้หรือเปล่า" 

ทิฟฟานี่เอ่ยเสียงแผ่วกลัวเหลือเกิน...กลัวว่าจะตัวเองจะหมดค่าสำหรับแทงกู เพราะเธอรู้ดีว่าเรื่องนั้นมันไม่น่าให้อภัยมากแค่ไหน
แต่ตอนนี้เธอคิดว่าเธอรักแทงกูแล้วจริงๆและเธอก็ไม่อยากเสียเค้าไป เพียงแค่คิดว่าแทงกูอาจจะโกรธเธอมากจนหมดความหลงใหลในตัวเธอแค่นั้นขอบตาก็ร้อนผ่าวขึ้นมาอย่างห้ามไม่ได้
"ชู่วว อย่าร้องไห้สิ ฉันไม่ได้บอกว่าโกรธเธอสักหน่อย มันก็แค่รู้สึกแย่ๆเท่านั้นแหละ"
มือเล็กปาดน้ำตาออกจากพวงแก้มของใบหน้าหวาน ก็แค่เรื่องที่ทิฟฟานี่ไปพยามทำให้ยุนอากับแทยอนเลิกกันเพื่อที่ตัวเองหวังจะได้แทยอนมาเป็นของตัวเอง
แต่ยังดีที่แทยอนรู้ทันและได้ปฏิเสธความสัมพันธ์จากทิฟฟานี่ไปจนสุดท้ายทิฟฟานี่ก็ยอมกลับมาเป็นของแทงกูเหมือนเดิม
เมื่อร่างเล็กสังเกตุเห็นว่าบาดแผลที่ริมฝีปากของร่างบางหายดีแล้วก็โน้มใบหน้าเข้าใกล้แนบริมฝีปากตัวเองลงไปอีกครั้ง
แม้ทิฟฟานี่จะยังแปลกใจอยู่มากที่แทงกูไม่โกรธทั้งๆที่รู้สึกว่าเรื่องที่เธอทำไว้มันไม่น่าให้อภัยเสียยิ่งกว่าการพยามจะมาสืบเรื่องของแทงกูอีกไม่รู้กี่เท่า
แต่กลีบปากอวบก็ยังขยับจูบตอบคนตรงหน้าไปอย่างออดอ้อน อยากจะให้เค้ายอมเธอได้ในทุกๆเรื่องแม้ว่าจะรู้ว่าที่ตัวเองสร้างไว้มันไม่ได้มีแค่เรื่องเดียว
ไหนจะเรื่องแทยอนอีกที่ทิฟฟานี่เองก็ยังไม่มั่นใจว่าตัวเองรู้สึกอะไรกับแทยอนกันแน่มันเป็นแค่เพราะว่าแทยอนมีอะไรคล้ายแทงกูจริงๆน่ะเหรอ...
ด้วยความเคยชินมือเล็กที่เคยประคลองใบหน้าหวานก็ค่อยๆเลื่อนต่ำลงผ่านลำคอระหงลากเนิบนาบบนไหปลาร้าที่โผล่พ้นผ้าห่มผืนหนาไปยังเนินอกแล้วกอบกุมก้อนเนื้อพอดีมือไว้ออกแรงบีบเคล้นมันเบาๆ


"อื้ออ เธอไม่ห้ามฉันเลย นี่ฉันเกือบเผลอทำเธอไปแล้วนะ"
แทงกูรีบผละออกหลังจากรู้สึกว่ามือของตัวเองไปวนเวียนอยู่แถวๆต้นขาของร่างบางแล้ว
"ก็มันไม่เจ็บแล้วนี่คะสารของคุณเนี่ยสุดยอดเลย" 

ทิฟฟานี่ทำตาปริบๆพลางเลิกคิ้วบอก เธอยอมรับนะว่ามีอารมณ์เพียงแค่ถูกแทงกูจูบแบบนั้น แบบเดียวกันกับที่แทงกูจูบเธอครั้งแรกและหลายๆครั้งที่เค้าจูบเธอเนิบๆเย้ายวนแบบนั้นทำให้ร่างบางรู้สึกเหมือนถูกล้างสมองจนเหลือเพียงเราสองคนที่จูบกันอยู่ในพื้นที่สีขาวโพลนไร้ความรู้สึกอื่นใดนอกเสียจากความอบอุ่น...
"ไม่เจ็บก็ไม่ได้หมายความว่าแผลจะหายสนิทนี่" 

ทิฟฟานี่อมยิ้มน้อยๆให้กับความห่วงใยที่แทงกูพูดมันออกมาแม้ว่ามันจะไม่ใช่คำพูดตรงๆซึ้งๆแต่ฟังแล้วมันรู้สึกดีกว่าคำว่า เป็นห่วง เยอะเลย และเพราะแบบนั้นบวกกับมโนภาพที่แสนอบอุ่นตอนที่แทงกูจูบเธอแล้วมันพาให้ความรู้สึกที่มีต่อเค้าตอนนี้ชัดเจนขึ้น...เธอต้องการเค้า

"งั้นคุณก็ลองมาดูอีกทีสิคะ ถ้ามันหายแล้วคุณก็..." 

ทิฟฟานี่พูดเสียงพร่าแบบทุกครั้งที่ทำให้ร่างเล็กอดใจไม่ไหวจนต้องกลืนกิน...
"ขยันยั่วฉันจริงๆเลยนะเธอเนี่ย"
"ก็ฉันรู้มาว่าคุณชอบผู้หญิงยั่วเก่งไม่ใช่เหรอคะ...ฉันก็แค่อยากจะเป็นแบบคุณชอบเท่านั้นเอง"
มือเรียวเอื้อมไปไล้สัมผัสลงบนแก้มนุ่มของใบหน้าคมที่สบตาเธออย่างไม่ปิดบังประกายตาสีฟ้าครามที่เคยเย็นยะเยือกไร้ความรู้สึกใดในเวลาที่มีผู้คนรอบกาย
หากแต่เพียงในเวลาที่เหลือแค่เราสองคนดวงตาสีฟ้าครางดวงเดิมนี้กลับดูร้อนแรงเปรียบราวกับเปลวเพลิงได้อย่างไม่หน้าเชื่อ
"ไม่ต้องมากขนาดนี้ก็ได้มั้ง" 

แทงกูเอ่ยน้ำเสียงขี้เล่นพูดจบก็ขยับมุดเข้าไปใต้ผ้าห่มแล้วเลื่อนกายต่ำลงไปเพื่อจะดูว่าบาดแผลของร่างบางว่าเป็นยังไงบ้าง
เพียงแค่เรียวขาของร่างบางขยับแยกออกจากกันช้าๆราวกับทิฟฟานี่ตั้งใจจะยั่วให้เธอทนไม่ไหว แทงกูกัดริมฝีปากล่างไว้แน่นเพื่อข่มอารมณ์แล้วโน้มใบหน้าเข้าไปยังระหว่างขาของร่างบางมือเล็กค่อยๆจัดการเลิกรั้งชายกระโปรงตัวสั้นกุดขึ้นเผยให้เห็นจุดอ่อนไหวที่ทำให้เธอคลั่งได้ง่ายๆแม้เพียงแค่มอง...
...แค่ทิฟฟานี่ไม่ต้องทำอะไรแทงกูก็ชอบผู้หญิงคนนี้จนแทบคลั่ง อยากสัมผัสจนแทบบ้าอยากครอบครองทิฟฟานี่อยู่ทุกเวลา ถึงทิฟฟานี่จะไม่ยั่วเธอก็ยังคลั่งได้เพียงแค่ได้เห็นหน้าได้พบเจอ
ดวงตาเรียวสวยตวัดลงมองไปยังกลางกายของอีกคน...หายแล้วจริงๆด้วยแฮะ เมื่อเห็นอย่างนั้นมือเล็กก็จัดการถอดกระโปรงของร่างบางออก
ทิฟฟานี่นอนยิ้มกริ่มอย่างเขินๆให้กับตัวเองเมื่อรู้สึกว่าอาภรชิ้นสุดท้ายบนร่างกายเธอกำลังถูกดึงรั้งให้ล่นต่ำลงไปช้าๆ เธอยกสะโพกขึ้นเล็กน้อยเพื่อให้แทงกูดึงกระโปรงตัวโปรดลงไปที่หน้าขา...จนหลุดออกไปที่ปลายเท้า
ตามมาด้วยความรู้สึกอุ่นชื่นนุ่มนิ่มไล้ลากวนไปมาที่จุดอ่อนไหว ชวนวาบหวามในความรู้สึก


แทงกูโผล่หน้าออกมาจากผ้าห่มแล้วบอกว่าเดี๋ยวจะเช็ดตัวให้เธออีกรอบ ทิฟฟานี่เลยบอกว่าเปลี่ยนเป็นอาบน้ำให้เธอแทนเลยดีกว่ามั้ย
คนตัวเล็กก็กะตุกยิ้มเจ้าเล่ห์แล้วถามร่างบางกลับมาว่า "แบบนั้นฉันก็ต้องอาบใหม่สิ" ทิฟฟานี่เลยปล่อยลูกอ้อนใส่เค้าไปพูดเสียงอ่อนเสียงหวานปลายนิ้วเรียวก็ไล้ไปตามลำคอระหงของคนตรงหน้าเบาๆ "แล้วคุณอยากอาบน้ำให้ฉันเปล่าคะ" เจอแบบนี้แทงกูก็แทบคลั่งตายเธอหัวเราะออกมาเบาๆ
แหม...ทำตัวน่ารักแบบนี้ใครจะไปอดใจไม่ยอมได้บ้างล่ะ มือเล็กขยับไปช้อนร่างบางขึ้นมาอุ้มไว้อย่างเบามือก่อนจะสาวเท้าเดินเข้ามาในห้องน้ำ "อื้มมอยากอาบอันไหน"

ทิฟฟานี่ขอเวลาทึ่งแป็บคือแบบ ห้องน้ำ???อลังการงานสร้างไปป้ะจะใหญ่เท่าห้องนอนแล้วมั้ง แทงกูเดินมาหยุดอยู่ตรงกลางห้อง
ที่ถูกตกแต่งด้วยสีนิลและมีรวดลายสไตล์วินเทรดสีทอง บ้างก็มีทีเป็นสีเงินเงาดูโดยรวมแล้วเหมือนห้องน้ำคลาสสิคูหรูหรา
ซึ่งมันแยกออกเป็นส่วนอีกหลายๆส่วน ส่วนตู้อาบน้ำ ส่วนอ่างอาบน้ำกับอ่างน้ำแร่อยู่ในส่วนเดียวกัน ส่วนอ่างล้างหน้า ส่วนห้องส้วม ส่วน...เอ้ยตรงนั้นไว้ทำอะไรอ่ะมีโต๊ะไม้ไผ่สีทองวาววับเอียงๆวางอยู่สองสามอันแล้วก็มีผ้าสีขาวพับวางไว้บนนั้นอีกที สปาเหรอ? สปาบ้าอะไรเนี่ย... เธอมึนกับห้องน้ำเค้าจนบอกเค้าไปว่าแล้วแต่เค้าแล้วกัน
เหมือนแทงกูจะดูออกว่าร่างบางในอ้อมแขนนั้นกำลังมึนกับห้องน้ำของตัวเองอยู่ ร่างเล็กหัวเราะออกมาเบาๆแล้วอุ้มทิฟฟานี่เดินเข้ามาในส่วนของอ่างอาบน้ำแต่เค้าวางร่างเธอลงในอ่างน้ำแร่ทำไมเนี่ย
ใบหน้าหวานได้แต่นั่งทำตาปริบๆมองคนตัวเล็กเดินหยิบนู้นหยิบนี่มาวางข้างๆ เสร็จแล้วแทงกูก็จัดการถอดชุดนอนซีทรูของตัวเองออก ให้ทิฟฟานี่ต้องจับจ้องผิวกายขาวๆจนตาเป็นมัน นานๆทีจะได้เห็นร่างเปลือยเปล่าของเค้าแบบเต็มๆตา พอแทงกูก้าวเข้ามาในอ่างมือเรียวก็รีบรวบร่างเล็กเค้าเข้ามาแนบชิดทันที
"อาบน้ำก่อนใจเย็นๆ"
แทงกูเอ่ยปรามเบาๆแต่ก็ไม่ได้ขัดขืนอะไร ทิฟฟานี่เลยฉีกยิ้มกว้างใส่เค้าไปทีแต่เรียวแขนก็ยังโอบรอบเอวเล็กไว้ไม่ห่าง เฮ่ยแทงกูเล่นอะไรเนี่ยลงมานั่งในอ่างแต่ใช้ฝักบัวอาบเพื่อ?? ว่าแล้วก็หันไปถามเค้า

"ทำไมใช้ฝักบัวล่ะคะ"
แทงกูบอกว่ามันเร็วดีแล้วอีกอย่างเค้าไม่ค่อยชอบแช่น้ำเท่าไร
"แล้วทำไมไม่อาบในตู้ล่ะคะ"
ร่างเล็กยิ้มกริ่มพูดกระซิบเสียงหวานบอก
"เดี๋ยวก็รู้"
นี่แทงกูจะเล่นอะไรเนี่ย เค้าน้ำอาบให้เธอเหมือนรีบมากเลยอ่ะ ร่่างเล็กจับเธอนั่งหันหลังให้เค้าส่วนตัวเองก็เหมือนจะคุกเข่าอยู่ด้านหลังเธอมือเล็กลูบไล้ไปทั่วร่างกายจนเจ้าของร่างอดรู้สึกวาบหวามไม่ได้จริงๆ

พออาบน้ำเสร็จแทงกูก็ให้ทิฟฟานี่ไปนั่งพิงขอบอ่างแล้วเค้าก็เอาอะไรก็ไม่รู้มาชโลมร่างเธอมันคล้ายๆครีมอะไรสักอย่างนะแต่มันเป็นสีชมพูอ่อนใสๆลื่นๆ อะไรวะเนี่ยจะว่าเหมือนครีมอาบน้ำมันก็เหมือนนะแต่คิดว่าคงไม่ใช่แน่ แล้วร่างเล็กเบียดกายเข้ามาแนบชิดกับร่างเธอ แทงกูคุกเข่าอยู่ระหว่างขาของร่างบาง เหมือนเค้าจะจิ้มๆปุ่มบนขอบอ่างด้านหลังเธออยู่ ด้วยความมือไวมือเรียวก็ยกขึ้นลูบไล้บั้นท้ายของคนตัวเล็ก กลีบปากอวบก็แอบงับยอดอกสีสวยของเค้าที่มันล่อหน้าล่อตาอยู่เนี่ย แทงกูไม่ได้ขัดขืนหรือห้ามปรามอะไรพอจิ้มๆปุ่มที่ขอบอ่างเสร็จมันก็มันไอน้ำอุ่นๆถูกพ่นออกมาเบาๆ

มือเล็กวางไว้บนไหล่ผายของอีกคนที่กำลังลวนลามเธออยู่นั่น ก้มลงมองใบหน้าหวานที่หลับตาพริ้มดูดดุนยอดอกเธออยู่ไม่ห่าง เธอชอบทิฟฟานี่จังชอบมากจนไม่อยากอยู่ห่างจากเค้าเลย
ผ่านไปครู่นึงแทงกูก็ไล้ปลายนิ้วต่ำลงไปยังเนินอกของร่างบาง "อ่าเสร็จแล้ว" พูดจบก็อุ้มร่างบางขึ้นมาทันที ทิฟฟานี่ก็รีบใช้ขาเรียวเกี่ยวเอวเล็กไว้ตามสัญชาตญาณ
ใบหน้าหวานก้มลงมองหน้าเธองงๆ แทงกูก็ยิ้มบางๆกลับไปให้เค้า แล้วอุ้มร่างบางกลับออกมายังห้องนอน "เมื่อกี้คุณทำอะไรเหรอคะ"
"มันแค่เหมือนเป็นการบำรุงชนิดหนึ่งนั่นแหละแต่ตอนนี้มันจะยังไม่รู้สึกอะไรหรอก"
"อ่าวแล้วมันจะไปรู้สึกตอนไหนล่ะคะ"
"ตอนที่เธอยั่วไง.."
แทงกูวางเธอลงบนเตียงแล้วก็เดินหายเข้าไปในห้องน้ำอีกครั้ง ง่ะ...พอกลับออกมาเค้าก็ใส่ชุดนอนออกมาแล้ว และนั่นที่เค้าถืออยู่คงเอามาให้เธอใส่สินะ น่านเค้ายื่นมาให้เธอแล้ว อะไรอ่ะ...หลอกให้อยากแล้วจากไปเหรอ ชิส์เธอไม่ยอมหรอก
มือเรียวเอื้อมไปดึงแขนของร่างเล็กให้เค้าลงมาทาบทับบนร่างตัวเองซะเลยหอมแก้มนุ่มๆของเค้าไปฟอดใหญ่แล้วกระซิบบอก
"ไม่ใส่ค่ะจนกว่า..."
เออนั่นแหละยั่วเค้าเข้าไป แทงกูหรี่ตามองหน้าแล้วก็ก้มลงงับยอดอกเธอเบาๆ แล้วเมื่อกี้เค้าจะหรี่ตามองทำไมวะเออช่างเหอะ เฮ่ยมันรู้สึกวืดๆไปทั้งตัวเลยว่ะแทงกูเอาอะไรมาทาตัวเธอวะเนี่ย พอก้มลงมองใบหน้าหื่นๆของคนตัวเล็กที่กลับมามีแววความหลงใหลคลั่งใคร้ในร่างเธอเหมือนเดิมแล้ว เสียงครางอืมเบาๆถูกเปล่งออกมาเมื่อรู้สึกถึงสัมผัสอุ่นๆนุ่มๆลากวนไปมาอยู่ทั่วบริเวณจุดที่ไวต่อความรู้สึก


ร่างเล็กที่ทาบทับอยู่บนร่างของอีกคนหลังจากบทรักแผ่วเบาเพิ่งจบไป นิ้วเรียวของคนด้านล่างเกี่ยวเอาสายสีดำทั้งสองข้างที่ไหล่เล็ก แล้วเลิกคิ้วเล็กน้อยเชิงขออนุญาติ
แทงกูยิ้มมุมปากกลับมาให้เธอก่อนจะขยับกายลุกขึ้นนั่งแล้วดึงชุดนอนซีทรูออก แค่นั้นทิฟฟานี่ก็ทนรอไม่ไหวต้องรีบลุกขึ้นนั่งตามแล้วรวบร่างเค้าเอาไว้ ก้มหน้าลงพรมจูบไปตามเนินอกอิ่มขาวๆของเค้า เค้าใช้มือข้างนึงประครองศีรษะเธอไว้ส่วนอีกข้างก็ยกขึ้นเสยผมสะบัดไปไว้ด้านหลัง ก่อนจะก้มลงซุกไซร้ซอกคอเธอ มือข้างขวาที่เพิ่งเสยผมเค้าเลื่อนเลื่อนต่ำลงมาลากผ่านกลางกายเธอ ขณะที่เสียงครางเธอยังเร็ดลอดออกมาตามจังเรียวนิ้วของเค้าที่ลากผ่านเน้นย้ำส่วนที่ชื้นแฉะ
เธอก็ยินได้เสียงครางหวานๆของเค้าเรียกชื่อเธอ อา ทิฟฟานี่ ฉันชอบจัง ยิ่งเธอดูดดุนยอดอกของเค้าแรงแค่ไหนเสียงครางของเค้าก็ยิ่งดังขึ้น





"นัดฉันมาเนี่ยมีอะไรเหรอ"
ร่างเล็กยืนเลิกคิ้วถามคนตัวสูงกว่าที่จู่ๆก็ขอให้เธออกมาพบทั้งๆที่เค้าไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน แถมยังนัดมาซะไกลเลยออกมานอกเขตตัวเมืองตั้งเยอะเนี่ย หญิงสาวให้เหตุผลว่าอยากเจอในที่ลับตาคนก็เลยขอให้เธอออกมาไกลหน่อย
หญิงสาวร่าวสูงบอกว่ามีเรื่องสำคัญเรื่องนึงที่เธอควรรู้แต่ตัวเค้าเองก็ยังไม่แน่ใจเท่าไรว่ามันจริงแท้แค่ไหน แต่แค่อยากจะมาเตือนเธอไว้ก่อนว่าพวกอะบีสน่ะมันจะยังไม่เลิกจองร้างจองผลานง่ายๆ เพราะรู้สึกว่าบอสใหม่ของมันคิดจะร้างแค้นที่สั่งสมมาเป็นเวลานานนับหลายปี คนตัวเล็กขมวดคิ้วแน่นใครกันบอสใหม่...แล้วทำไมมันถึงคิดจะกลับมาแก้แค้นเรื่องของคนคนเดียวแบบนั้น จะว่าไปทำไมเธอถึงไม่เคยเอะใจเสียตั้งแต่เรื่องจุนฮยอง แต่ดันคิดว่าหมอนั่นคิดจะมาแก้แค้นเรื่องของมันกับเธอมากกว่าที่จะมาคิดว่าจุนฮยองถูกบอสส่งมา"บอสใหม่เหรอใครกันทำไมฉันไม่รู้เรื่อง" คนตัวสูงก็พยักหน้าบอกตอนแรกที่ได้รู้ก็ตกใจเหมือนกัน...ทั้งตกใจแปลกใจคิดว่าพวกนั้นน่าจะไม่เหลืออะไรจนต้องสลายตัวแล้วเสียอีก แทงกูพยักเห็นเพราะเธอก็คิดว่ามันก็ไม่หน้าจะรอดได้นิ ทั้งตอนนั้นพวกอะบิสดูอ่อนจนแทบพร้อมจะแตกไปเมื่อไรก็ได้เธอถึงไม่เคยหาเรืองพวกอะบิสเลย เพราะว่าเราไม่น่าจะมีเรื่องอะไรบาดหมางกันแล้ว
คุยเรื่องซีเรียสๆต่ออีกพักนึงก็เริ่มเปลี่ยนโหมดอารมณ์มาทำซึ้งบอกคิดถึงอย่างนั้นอย่างนี้ตบท้ายด้วยจุ๊บ...

ขับรถออกมาสมองก็เริ่มทำงานหนักคิดวนไปวนมาถึงเรื่องที่ได้คุยกับหญิงสาว แทงกูน่ะไม่ได้ห่วงว่าตัวเองจะเป็นอะไรหรอก แต่เธอห่วงว่าคนที่เธอรักจะเป็นอะไรมากกว่า ถ้าปล่อยไว้เฉยๆแบบนี้อาจจะโดนโจมตีเมื่อไรก็ได้สบายๆเลย
"ฉันควรจะตามสืบพวกอะบิสอยู่อย่างเงียบๆสินะแต่ควรจะใช้วิธีไหนดีล่ะเพื่อไม่ให้พวกมันรู้ตัว"

แทงกูบ่นกับตัวเองเบาๆ นิ้วเรียวเคาะพวงมาลัยรถอย่างเซ็งๆสมองก็คิดนึกหาใครที่พอจะช่วยได้ ใครที่อยู่ไกลตัวเธอมากพอแต่สามารถรายงานข่าวสารของพวกนั้นได้เรื่อยๆอย่างไม่ติดขัด จู่ๆก็มีรายชื่อของสองบุคคลที่แว๊บเข้ามาในสมองเธอ คนแรกเธอสามารถติดต่อเค้าได้โดยตรงส่วนอีกคนต้องติดต่อผ่านทางยูริอีกที มาคิดๆดูถ้าเธอติดต่อเองโดยตรงได้ก็ดีอยากรู้อะไรก็ถามได้เลยตรงๆแต่มันก็ดูเหมือนจะใกล้ตัวเธอเกินไปมั้ยนะ ถ้าติดต่อผ่านทางยูริมันก็ดูห่างจากเธอไปอีกทอดนึงแต่ก็กลัวว่าข่าวจะรั่วไหล เพราะเธอเองก็รู้ดีอยู่ว่ายูริน่ะไม่ค่อยรักษาเรื่องความปลอดภัย เดี๋ยวเอาไว้ปรึกษาโบอากับเจสสิก้าดูอีกทีแล้วกัน

"แทยอนอาาา คิดถึงจังเลย"
ร่างสูงโผลเข้ากอดคนตัวเล็กทันทีแล้วด้วยความดีใจและคิดถึงร่างนุ่มนิ่มนี้ ก็เลยเผลออุ้มเค้าขึ้นประกบจูบอย่างรวดเร็ว
"อื้อ~ นี่มันหน้าคฤหาสน์เลยนะ"
แทยอนบ่นงุบงิบ พลางตีไหล่ยุนอาเบาๆ เมื่อรู้สึกถึงสายตาของเหล่าสาวใช้ในคฤหาสน์เริ่มมองกันด้วยสายตากรุบกริบ
"งั้นไปบนห้องกันนะ"
"ไอ้บ้า"
แทยอนแกล้งโวยวายไปงั้นแหละแต่ก็ยอมให้เค้าอุ้มเธอขึ้นไป
รู้สึกลึกๆว่าเหมือนเธอมาให้ยุนอาปล้ำเลยแฮะ แต่เธอก็ตั้งใจมาอ่อยเค้าอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ ร่างสูงวางเธอลงบนเตียงก้มลงซุกไซร้ซอกคอเธอ
"นี่ตั้งใจมาอ่อยยุนหรือเปล่าเนี่ย"
ร่างสูงเอ่ยพร้อมสายตาวิบวับหน้าหมั่นไส้ พลางค่อยๆรูดซิบเสื้อเธอลงช้าๆ
"แล้วอยากให้อ่อยหรือเปล่าล่ะ"
มือเล็กยกขึ้นโอบรอบคอคนตัวสูงไว้เค้าแอบอมยิ้มอยู่หน่อยๆเมื่อพบว่าเธอใส่บราไร้สายอยู่ ยุนอาน่ะชอบเวลาที่เธอแต่งตัวมิดชิด...(?) แต่ข้างในน่ะวาบหวิว
แทยอนยันตัวขึ้นนั่งแล้วโน้มใบหน้าประกบจูบเค้าไป มือเล็กข้างนึงก็เลื่อนลงมาไล่ปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตของอีกคนอย่างชำนาญการ

ไม่นานร่างกายเปลือยเปล่าของทั้งคู่ก็ปรากฎสู่สายตาของอีกคน แทยอนใช้ปลายนิ้วดันไหล่ผายของยุนอาให้ร่างสูงค่อยๆเอนตัวนอนราบลงกับเตียง
"ไหนตอบซิอยากให้อ่อยหรือเปล่า"
ร่างเล็กพูดเสียงพร่าพร้อมก้มลงมองใบหน้าของเด็กร่างสูง เค้ายิ้มให้เธอก่อนจะได้ยินเสียงครางรับเบาๆ
"แทยอนอา เธอจะแรงเกินไปแล้วนะ"
ยุนอาเอ่ยเสียงสั่นเมื่อจู่ๆแทยอนก็ขยับมานั่งคร่อมใบหน้าเธอไว้  พร้อมกับแยกเรียวขาทั้งสองข้างออกจากกัน จนเห็นจุดศูนย์กลางกายขัดเจน
"แล้วชอบมั้ยล่ะ"
เค้าถามพลางเอื้อมมือมาลูบศีรษะเธอ พร้อมกับขยุ้มกลุ่มผมเบาๆ ถึงจะไม่ใช่ครั้งแรก ถึงแทยอนจะออกตัวแรงมาตลอด แต่ยุนอาก็ยังใจเต้นไม่เป็นส่ำทุกครั้งที่โดนคนตัวเล็กนี้ยั่วเย้า
"ไม่ชอบสิแปลก"
พูดจบก็ยกมือประครองบั้นท้ายงอนงามไว้รั้งให้ต่ำลงมาแล้วใช้กลีบปากงับเข้าที่จุดอ่อนไหวของแทยอนจนได้ยินเสียงครางหวานๆจากร่างเล็ก
เรียวลิ้นร้อนถูกส่งออกไปไล้เลียร่องกลีบเนื้ออ่อนที่ตอนนี้มีของเหลวลื่นที่ถูกหลั่งออกมาจนฉ่ำเยิ้มตามอารมณ์ของเจ้าตัว


ร่างสูงขยับยันกายขึ้นนั่งพิงหัวเตียงโดยที่ร่างเล็กยังนั่งคร่อมอยู่อย่างเดิม เค้ามือเรียวของยุนอาจับสะโพกเธอให้ขยับลากไปมาบนกร้ามเนื้อหน้าท้องที่แข็งแรงของเค้า
จนความแฉะชื้นเยิ้มหยดไปทั่ว ร่างสูงครางเสียงพร่าพร้อมซี๊ดปากจ้องมองส่วนอ่อนไหวของแทยอนที่ลากเสียดสีกับกร้ามเนื้อหน้าท้องเค้า สลับกับมองหน้าเธอ
แทยอนกัดริมฝีปากล่างไว้มองใบหน้าอีกฝ่ายที่ตอนนี้ดูเร่าร้อนเหลือเกินในสายตาเธอ

"เอาต่ำกว่านี้มั้ยคะ"
เอ่ยถามเค้าเสียงหวานอย่างเอาใจ ร่างสูงเลิกคิ้วเล็กน้อยขึ้นเชิงสงสัย ร่างเล็กยกยิ้มยั่วเค้าไปทีนึงแล้วยกสะโพกขึ้นจากหน้าท้องของคนด้านล่างกำลังจะขยับเลื่อนต่ำลงไป

"แทยอนน เดี๋ยว"
แต่ก็ถูกยุนอาเรียกไว้พลางรั้งร่างเธอไว้ จึงกลายเป็นแทยอนที่ต้องยกคิ้วขึ้นสูงบ้างเพราะไม่แน่ใจว่าอีกฝ่ายนั้นจะรั้งไว้เพื่ออะไร ในเมื่ออารมณ์ของร่างเล็กในตอนนี้นั้นมันพุ่งพล่านเสียจนแทบฉุดไว้ไม่อยู่

"มันหน้ากินเกินไป"
เพราะจับจ้องอยู่จึงได้เห็นอย่างชัดเจนแล้วยิ่งแทยอนยกสะโพกยกเชื่องช้าแบบนั้น ของเหลวลื่นๆที่ชะโลมอยู่ทั่วบริเวณจุดศูนย์กลางก็เยิ้มยืดขึ้นตามระยะห่าง ราวกับตั้งใจจะยั่วให้ยุนอาคลั่งตายเสียตรงนี้ พูดจบก็สองมือเรียวกดบั้นท้ายของแทยอนในให้กลีบเนื้ออูมอวบนั้นแนบเข้ากับใบหน้า นั่นทำให้มุมปากของผู้ที่กำลังจะถูกกลืนกินกระตุกยกขึ้นอย่างห้ามไม่ได้ รู้สึกพึงพอใจเหลือเกินที่อีกฝ่ายนั้นดูหิวกระหายในกายเธอมากถึงเพียงนี้
ยุนอาดูดดุนชิ้นเนื้อที่ล่อตาล่อใจอย่างหนักหน่วงจนเกิดเสียงจากแรงดูด ปะปนกับเสียงครางแหลมที่ติดจะสั่นเล็กน้อยของแทยอน
และนั่นก็ยิ่งทำให้ยุนอาดูดกลืนจุดอ่อนไหวของแทยอนอย่างตะกระตะกรามพร้อมทั้งยังระรัวตวัดปลายลิ้นเน้นที่จุดเสียว จนแทยอนอ่อนเปรี้ยไปทั้งร่าง

เมื่อยุนอากลืนกินแทยอนจอพอใจแล้ว คนด้านบนจึงได้ขยับเลื่อนกายต่ำลงมาคร่อมยังช่วงสะโพกผายพลางก้มลงมองกลางกายของคนด้านล่างที่แยกออกจากกันตามเรียวขายาว
"น่ากินเนอะ"
แกล้งพูดลอยๆแม้ว่าจะรู้สึกอย่างนั้นจริงๆก็ตาม แน่นอนว่าการได้เห็นส่วนนั้นของยุนอาชัดๆ ยิ่งกระชากกระอารมณ์ร้อนสวาทของแทยอน เธออยากจะกลืนกินหรืออยากจะโดนร่างสูงนั้นใช้ส่วนนั้นบดขยี้ตัวตนของเธออย่างหนักหน่วงเหลือเกิน เมื่อคิดได้ดังนั้นแทยอนจัดการสอดขาสลับกับขาเค้า
"เดี๋ยวให้กิน"
ยุนอาพูดเสียงแหบพร่ายิ่งเร้าอารมณ์ของคนฟังยิ่งนัก แถมเนื้อหาใจความประโยคนั้นก็ช่างจะยั่วใจเหลือเกิน แทยอนยกยิ้มยียวนอารมณ์ร้อนให้เค้าก่อนจะกดสะโพกแนบกลางกายของเราเข้าหากัน
ยุนอาเป็นเมะคนแรกและยังเป็นคนเดียวที่ทำให้แทยอนรู้สึกอยากใช้ร่างกายอย่างสิ้นเปลืองในการปรนเปรอให้เค้าอย่างหาสาเหตุไม่ได้ รู้เพียงแค่ว่าเธออยากตกเป็นของยุนอาทุกวินาทีที่มีโอกาส อยากถูกเค้ากระทำอยู่เรื่อยๆทุกเวลา...
แทยอนส่ายร่อนสะโพกบดขยี้จุดกระสันของเธอและยุนอาเข้าด้วยกันอย่างเร่าร้อน สายตาก็เลื่อนมองส่วนที่ทำให้ร่างกายสั่นสะท้านสลับกับใบหน้าของคนที่ทำให้หัวใจเต้นไม่เป็นส่ำ
เช่นเดียวกับยุนอาที่ตอนนี้สบนัยน์ตาสีน้ำตาลทองหยาดเยิ้มเย้ายวน พลางเด้งสะโพกสวนทางกับคนอายุมากกว่า ยุนอารู้ดีว่าแทยอนนั้นชอบที่จะเป็นผู้คุมเกมส์ร้อนสวาทนี้และเธอเองก็ชอบที่จะเห็นลีลาเย้ายวนรันจวญใจแบบนั้นของแทยอนเช่นกัน


หลังจากจบบทรักไปหนึ่งบทร่างสูงก็รีบจัดบทที่สองต่อเลยทันที ยุนอารั้งให้แทยอนกลับมานั่งคร่อมช่วงเอวของเค้าตามเดิม แต่เปลี่ยนจากกดจุดอ่อนไหวของแทยอนลงกับกร้ามเนื้อหน้าท้องนั้น
เป็นเรียวนิ้วยาวที่รองรับร่องกลีบเนื้อฉ่ำแฉะไปด้วยน้ำสวาทของเธอและเค้าผสมปนเปกันไปหมด  แทยอนครางเรียกชื่อยุนอาเสียงสั่นทุกครั้งเวลาที่เค้าชักนิ้วเรียวยาวให้ถูขยี้เสียดสีกับจุดอ่อนไหวของเธอเน้นๆ
ร่างสูงมองหน้าเธอสลับกับส่วนที่เค้าลากนิ้วผ่านย้ำๆอยู่อย่างนั้น เสียงซี้ดปากดังออกมาพร้อมกับเสียงครางแหบพร่าของเค้าที่เรียกชื่อเธอ
"แทยอนอา ฉันชอบตรงนั้นของแทจัง"

ได้ยินอย่างนั้นแทยอนจึงละมือข้างนึงออกมาจากไหล่ผายของคนใต้ร่างพลางยกสะโพกขึ้นแล้วดึงมือเค้าออกมาจากจุดอ่อนไหวช้าๆราวกับเสียดายสัมผัสนั้นเหลือเกิน ก่อนจะยกขึ้นมาดูดเลียของเหลวที่มีทั้งของเธอและเค้าปะปนกันเยิ้มเกาะอยู่ที่เรียวนิ้วยาวนั้น ตรงหน้าเจ้าของมันอย่างยียวนอารมณ์ ก่อนจะเผยอกลีบปากอิ่มขึ้นแล้วดันปลายนิ้วสวยนั้นเข้าไปดูดอมเรียวนิ้วยาวๆของยุนอาอย่างหื่นกระหาย
ร่างสูงมองหน้าเธอไม่วางตาพลางกัดริมฝีปากล่างตัวเองไว้ราวกับข่มอารมณ์
ในขณะที่แทยอนกำลังรูดเรียวนิ้วยาวๆของยุนอาออกมาจากโพรงปากพลางยกยิ้มยั่วใส่เค้าไป แล้วค่อยโน้มใบหน้าเข้าไปใกล้
พร้อมกับพาเรียวนิ้วของเค้าลากลงมาเขี่ยขยี้ยอดอกของตัวเองทั้งสองข้างพ่นลมหายใจรดใบหูสวยพร้อมเสียงครางกระเส่าเบาหวิว
"ถ้าชอบมัน... ก็รีบจัดการมันสักทีสิคะ ยุนอา~"

 แล้วมือเล็กก็พาปลายนิ้วของอีกฝ่ายไล้ต่ำลงอีก นวดคลึงบริเวณเนินเนื้อช่วงล่างก่อนจะลากลึกแทรกผ่านร่องกลีบเนื้ออูมอวบเข้าไปสะกิดที่ใจกลางชิ้นเนื้อนูนอีกครั้ง ล็อคข้อนิ้วของยุนอาให้มั่นพลางกดขยี้จุดที่แข็งขืนบวมเปล่งออกมานั้นหนักๆเน้นๆ ริมฝีปากก็ไล่พรมจูบไปตามลำคอเค้าครางเสียงหวานกระเส่าให้เค้าได้ยินไม่ขาด
แทยอนยังคงพาเรียวนิ้วของยุนอาไล้สัมผัสไปทั่วบริเวรจุดอ่อนไหวของเธอ มือเค้าอีกข้างนึงก็บีบขย้ำบั้นท้ายเธออย่างหนักหน่วง

เธอจับข้อนิ้วเค้าไว้แล้วดันส่งเข้าไปในช่องทางร้อนสวาทอย่างรวดเร็ว พอยุนอาเหมือนจะชักกลับออกมาแทยอนก็รีบตะครุบไว้ก่อน
"ยุนอา~ ฉันชอบนิ้วเธอจัง"
ครางเสียงกระเส่าบอกเค้าข้างๆหูก่อนจะค่อยๆดันนิ้วเค้าเข้ามาให้ลึกพร้อมกดสะโพกลงให้ส่วนนั้นกลืนกินเรียวนิ้วของร่างสูงเข้ามาจนสุดโคน
"แทยอนเล่นอะไรเนี่ย"
ยุนอาพูดเสียงอ่อนขณะที่ แทยอนกำลังจับนิ้วของคนอายุน้อยกว่าให้ขยับเข้าออกในส่วนนั้นของเธอ ยุนอาใช้มืออีกข้างจับร่างเล็กให้ผละออกมามองใบหน้าดูดีของเค้า
"อยากให้ทำแบบนี้เธอก็ไม่ทำสักที"
แกล้งบอกเสียงงอนๆใส่เค้าไป  เมื่อเห็นว่าคนอายุน้อยกว่านั้นยังคงจ้องหน้าเธอนิ่ง ราวกับต้องการคำตอบ ในเมื่อยุนอาก็ชอบตรงนั้นของแทยอนเหมือนกับที่แทยอนชอบเรียวนิ้วของยุนอามันก็ไม่เห็นจะเป็นไรหากเค้าจะได้สัมผัสเธออย่างลึกซึ้งถึงที่สุด
"ไม่ต้องหยุดเลยนะถ้าหยุดฉันโกรธเธอจริงๆด้วยยุนอา"
รู้สึกเหมือนร่างสูงจะชักนิ้วกลับออกไปก็ต้องรีบขู่เอาไว้ก่อน
ยุนอาหลุบตามองจุดอ่อนไหวดึงดูดของแทยอนที่เรียวนิ้วของตัวเองสอดใส่และขยับเข้าออกอยู่โดยที่มือเล็กนั้นเป็นผู้ควบคุม ก่อนจะตวัดสายตาขึ้นมาสบกับดวงตาน้ำตาลทองที่ไร้การปรกปิดใดๆว่าร่างเล็กนั้นต้องการมากแค่ไหนอย่างอ่อนใจ สุดท้ายยุนอาก็ยอมทำตามใจแทยอนจนได้ เพราะถึงอย่างไรยุนอาก็ฝืนแรงแทยอนไม่ได้อยู่แล้ว


บทรักจบไปอีกบทเด็กตัวสูงมันก็ทำเหมือนจะงอนๆที่เธอยัดนิ้วมันเข้ามาอย่างนั้นจนถึงตอนนี้เธอยังไม่ยอมให้มันเอาออกเลย ทำไมล่ะก็เธอชอบนี่
ยั่วมันแต่ละทีมันก็อยู่แต่ข้างนอก ทำยังกับเธอเป็นสาวพรมจารีงั้นแหละ จะมีก็แต่วันที่ค่ายนั่น ซึ่งก็ค่อนข้างผ่านไปนานแล้วเช่นกัน ที่ยุนอาสอดใส่เข้ามาในตัวตนของแทยอน แทยอนคิดว่ายุนอาอาจจะเผลอลืมตัวทำไปเพราะอารมณ์อ่อนไหวชั่ววูบจากเรื่องแย่ๆที่เจอมาก่อนหน้านั้น เพราะหลังจากนั้นยุนอาก็ไม่เคยรุกล้ำเข้ามาภายในของแทยอนอีก จนถึงวันนี้ที่กลายเป็นแทยอนเสียเองที่ทนไม่ไหวต้องควบคุมเรียวนิ้วของยุนอามาทำมิดีมิร้ายแบบนั้น
"นี่ถามหน่อยแค่เอาใส่เข้ามา ทำไมเธอต้องทำเหมือนฉันจะตายงั้นแหละ"
แล้วก็อดไม่ได้ที่ถามเด็กตัวสูงออกไปแบบนั้น
"ก็บอกแล้วไงว่าไม่อยากให้เสียมากกว่านั้น"
นี่สรุปใครเสียวะคะ
"นี่! ฉันไม่ใช่สาวซิงนะยะ"
"ไม่ซิงก็ไม่อยากให้เสีย"
"แล้วรู้บ้างป่ะว่ามันทรมานแค่ไหนเวลาที่มันอยากได้อีกแต่มันไม่ได้น่ะ"
ร่างสูงเงียบไปพร้อมกับหลุบตาลงต่ำราวกับไม่กล้าสบตาคนตัวเล็ก ก็มันจริงนี่บางทีแทยอนก็แทบจะหงุดหงิดจนอยากจะกรี๊ดใส่หน้าเค้าไปสักที ที่ยุนอาไม่ยอมเข้ามาภายในแบบนั้น
ว่าแล้วมือเล็กก็ดึงเรียวนิ้วของร่างสูงกลับออกมาดูดกลืนของเหลวที่เปอะอยู่นั้น ยุนอาก็มองหน้าเธอไม่วางตา เลยเลิกคิ้วเชิงว่าอะไรเหรอ

"ชอบเวลาพี่ทำแบบนี้"
ได้ยินแบบนั้นร่างเล็กก็ยกยิ้มยั่วใส่คนตรงหน้าไปที "ไม่มีเมะคนไหนไม่ชอบหรอกค่ะ"
ใช่เพราะแทยอนเองก็ยังชอบเลยเวลามีเคะมาทำแบบนี้ เจอสายตางงๆของเด็กน้อยก็อดขำมันไม่ได้
"รู้สึกยังไงกับเวลาโดนยั่ว"
"รู้สึกเหมือนจะคลั่งตายพี่ยั่วโคตรเมพอ่ะ"
"แล้วคิดว่าเพราะอะไร"
ยุนอาก็ทำท่าคิดๆอยู่พักนึง
"เพราะพี่แรด"
นั่น!!ดูคำตอบมันสิหึ๊ย มือเล็กเลยยกขึ้นไปผลักหน้าผากเหม่งๆของเด็กแสบที
"บ้า..จริงๆแล้วมันเป็นเพราะพี่เคยเป็นเมะพี่ก็เลยรู้ว่าเมะชอบให้ยั่วแบบไหน"
"จริงป่ะเนี่ย"
แทยอนก็พยักหน้ากลับไปให้เด็กน้อยของเธออย่างเอ็นดู ยุนอาน่ะน่ารักในทุกเวลาเลยเธอยังไม่เคยเห็นว่าจะมีตอนไหนที่ยุนอาไม่น่ารักเลยแบบนี้เธอคงไม่กล้าทำให้เด็กคนนี้เสียใจเป็นแน่
ยุนอาหรี่ตาลงเล็กน้อยครุ่นคิดกับคำพูดของร่างเล็กตรงหน้าซ้ำไปซ้ำมา
...แทยอนเป็นเมะงั้นเหรอ ที่ผ่านมาก็เป็นเมะมาตลอด แล้วทำไม ถึงได้เคะให้เธอขนาดนี้กัน...

"เอาอีกมั้ยคะหึ้มม"
เสียงเย้ายวนจากคนตัวเล็กที่กระซิบถามเบาๆข้างหูนั้นเรียกให้ร่างสูงหลุดออกจากห้วงความคิด ยุนอาเผยยิ้มบางๆออกมาอย่างห้ามไม่ได้กับคำถามของคนตรงหน้า
"รู้ป่ะตั้งแต่เกิดมายุนยังไม่เคยเจอเคะคนไหนถามแบบนี้เลยนะ"
"555พี่ว่าเคะคงไม่ค่อยกล้าถามมั้ง แล้วจะเอามั้ยถ้าไม่ พี่จะรีบไปทำงานต่อ นี่มาให้เอาโดยเฉพาะเลยนะเนี่ย"
"โอ๊ย...ดูพูดสิยังกับมีผัวหื่นโรคจิตขาดไปวันนึงเหมือนจะขาดใจตาย"
"แล้วจะเอามั้ย"
"เอาสิ"
เออก็แค่นั้นแหละไอ้เด็กบ้านี่ หนีความหื่นตัวเองอยู่นั่นแหละ ว่าแล้วก็โน้มตัวลงไปซุกไซร้เนินอกเด็กร่างสูง กลีบปากงับเอายอดอกสีสวยดูดดุนจนมันเริ่มแข็งตัวชันขึ้น  มือเรียวก็ลูบไล้ต้นขาเธอเนิบนาบ


ร่างเล็กลุกเปลี่ยนมานั่งคร่อมใบร่างสูงอีกครั้งแต่รอบนี้เธอนั่งหันหน้าไปทางขาเค้า ก่อนจะโน้มใบหน้าลงไประหว่างขาเรียวที่ชันเข่าขึ้น และค่อยๆแยกออกจากกันอย่างรู้งาน
แลกสัมผัสอุ่นนุ่มนวลเนิบนาบที่กลางกายดูดกลืนความหอมหวานของอีกฝ่ายอย่างรักใคร่
เสียงครางหวานหูสอดประสานกันดังขึ้น
"ขอนิ้วด้วยสิคะ"
แทยอนละใบหน้าออกจากจุดอ่อนไหวของร่างสูง ดูเหมือนยุนอาจะลังเลอยู่เล็กน้อยชั่วอึดใจหนึ่ง แต่สุดท้ายแทยอนก็รู้สึกว่าช่องทางร้อนของเธอกำลังถูกรุกล้ำช้าๆราวกับว่าอีกฝ่ายนั้นกลัวว่าเธอจะรู้ตัว แต่แรงเสียดสีที่ผนังเนื้ออ่อนภายในตัวตนของเธอนั้นพาให้กลีบปากเผยออ้าออกจากกันอย่างห้ามไม่ได้
พร้อมกับเปล่งเสียงครางหวานหูเรียกชื่อยุนอา ก่อนจะก้มลงสัมผัสกลางกายเค้าเนิบนาบอีกครั้ง ลิ้นเล็กลากตวัดปรนเปรอให้คนใต้ร่างอย่างเอาใจ เพราะแทยอนเองก็ต้องการที่จะทำให้ยุนอาได้สุขสมเช่นเดียวกับที่ร่างสูงนั้นได้ทำให้เธอ แต่แทยอนก็ไม่อาจต้านทานความเสียวซ่านที่มีมากขึ้นเรื่อยๆนั้นได้ เพราะความเร็วระรัวที่นุนอาเร่งเร้านั้นมันพาให้กลีบปากอิ่มต้องละจากสิ่งที่ทำอยู่ออกมา เปล่งเสียงครวญครางแหลมสูงในขณะที่ช่องทางร้อนของเธอนั้นถูกข้อนิ้วของยุนอาซอยถี่ยิบ แทยอนยังคงพยายามส่งปลายลิ้นไปตวัดไล้จุดกระสันของยุนอาอย่างทุลักทุเล
ยุนอามองจุดอ่อนไหวของแทยอนในระยะปะชิดไม่สามารถละสายตาไปไหนได้ เพราะส่วนนั้นแทยอนที่ปรกติก็ดึงดูดชวนให้จับจ้องสัมผัสมันมากพอตัวอยู่แล้ว และยิ่งตอนนี้ที่ตัวตนของแทยอนนั้นได้ขยายตัวขึ้นตามอารมณ์พร้อมกับขึ้นสีฉ่ำหวานจากการถูกสัมผัสอย่างหนักหน่วงนั้นยิ่งเพิ่มความดึงดูดให้มากขึ้นอีกหลายเท่าตัว
อีกทั้งภายในยังคงตอดรัดเรียวนิ้วของเธออย่างหนักหน่วง ทำให้ร่างสูงสามารถรู้ได้ไม่ยากว่าร่างเล็กนั้นใกล้จะถึงขีดสุดแล้ว เธอจึงเร่งจังหวะขึ้นอีกทั้งเรียวนิ้วที่กระตุกชักเข้าออกในช่องทางร้อน ทั้งปลายลิ้นที่รัวตวัดใส่ชิ้นเนื้อบวมเปล่ง
ผ่านไปไม่กี่นาทีร่างของแทยอนก็กระตุกเกร็งอย่างรุนแรง ของเหลวมากมายไหลทะลักออกมาจากตัวตนของแทยอนจนเปรอะใบหน้าส่วนล่างของยุนอา เรียวนิ้วยาวถูกชักกลับออกมาช้าๆ กายเล็กนั้นกระตุกสั่นละริกในขณะที่ยุนอาเคลื่อนไหวแม้เพียงบางเบา


"ลองหน่อยมั้ย"
หลังจากที่ยุนอาส่งแทยอนให้ถึงฝั่งแล้วร่างเล็กก็ยังไม่ลุกออกไปจากร่างของเด็กน้อยสักที
ใช้ปลายนิ้วไล้วนๆอยู่ที่กลางกายของเค้าจึงได้ถามออกไปแบบนั้น
คือไม่ได้หวังจะพรากพรมจารีเด็กหรอกนะแต่บางทีก็อยากให้ร่างสูงได้รู้ไว้หน่อยก็ดีเผื่อจะเข้าใจเวลาที่เธอต้องการให้เค้าเข้ามา ได้ยินเสียงครางแง้งๆอะไรก็ไม่รู้
"ไม่ไว้ใจพี่เหรอ"
ลองแกล้งถามไปแบบนั้นให้เค้าใช้ฝ่ามือฟาดบั้นท้ายเปลือยเปล่าของตัวเองเล่น แทยอนยกยิ้มออกมาอย่างชอบใจ กับการโดนคนรักหวดก้นแบบนั้น
สายตายังคงจับจ้องสิ่งเย้ายัวตรงหน้าไม่ละสายตา อ่า.. หลุดครางออกมาทั้งที่กำลังคิดว่าตรงนั้นของยุนอาดูน่ากลืนกินเสียจนเธอแทบคลั่ง หรืออาจเป็นเพราะสัมผัสนุ่มลื่นชวนวาบหวามที่ช่วงล่างกันแน่ แทยอนเผยอกลีบปากงับเอาชิ้นเนื้อนูนเปล่งของยุนอามาครอบครองไว้ในโพรงปาก ออกแรงดูดดุนเบาๆหยอกล้อกระตุ้นอารมณ์อีกฝ่าย
ในเมื่อยุนอาก็ไม่ได้ปัดป้องอะไรนั่นก็หมายความว่าเค้าอนุญาติแล้วจริงไหม
เธอเลยเนียนๆลากนิ้ววนไปมาก่อนจะสอดเข้าไปข้อนึงก่อน แล้วก็ใช้ปลายลิ้มลามเลียชิ้นเนื้อนูน จนได้ยินเสียงแหบพร่าที่ร่างสูงครางเรียกชื่อเธอ
สักพักก็ค่อยๆดันนิ้วเข้าไปอีกหน่อยโดยที่ลิ้นก็ยังลากเน้นอยู่ด้านนอกเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจ มือทั้งสองข้างของร่างสูงกำบีบโคนขาเธอแน่นขึ้นเรื่อยๆ ไม่ต่างจากภายในที่โอบรัดข้อนิ้วเสียจนแทยอนรู้สึกอึดอัด ตอกย้ำให้ผู้รุกล้ำได้มั่นใจว่ายังไม่มีใครเคยได้เข้าไปสำรวจความรัญจวนนี้จริงๆ แม้จะรู้ว่าอารมณ์ของยุนอานั้นพุ่งพล่านมากมายเพียงใด แต่ส่วนนั้นก็ยังคงคับแน่นอยู่แบบนี้

"เจ็บหรือเปล่า"
พอดันเข้าไปจนสุดก็เอ่ยถามคนรักไปอย่างเป็นห่วง ทั้งเกรงว่าเค้าจะรู้สึกไม่ดีหรือเปล่า แต่ร่างสูงก็ไม่ได้ต่อต้านหรืออะไรแถมยังขยับขาแยกออกจากกันเปิดทางให้อีก แทยอนจึงคิดเอาเองว่าเค้าคงโอเค
ผ่านไปหลายอึดใจแทยอนยังลากตวัดปลายลิ้นอยู่กับชิ้นเนื้อนูนที่แข็งชัน จากที่เหมือนเกร็งๆคนอายุน้อยกว่าก็เริ่มจะปล่อยไปตามธรรมชาติบ้างแล้ว เรียวนิ้วเริ่มขยับชักออกมาแล้วดันกลับเข้าไปเชื่องช้าอย่างใจเย็น

"แทยอน~"
เสียงครางแหบพร่าถูกเปล่งออกมาอย่างห้ามไม่ได้ เพราะความรู้สึกแปลกใหม่ที่ภายในตัวตนของเธอนั้นทำให้รู้สึกหวิวไหวในช่องท้องมากขึ้นเป็นเท่าตัว
ยุนอาแอ่นกายขึ้นรับสัมผัสจากคนรักอย่างเต็มใจ ในเมื่อแทยอนต้องการจะทำเธอก็ยินดีจะรับไว้ เพราะแทยอนคือคนที่มีค่าที่สุดในหัวใจ
เรียวลิ้นถูกส่งออกไปไล้เลียของเหลวที่ไหลเยิ้มออกมาจากช่องทางสีฉ่ำของแทยอน ที่ตอนนี้มันเปิดอ้าราวกับยั่วให้เธอต้องดดุนดันปลายลิ้นสอดแทรกเข้าไปภายในตัวตนของคนรัก ยุนอาดูดกลืนของเหลวลื่นนั้นเข้าอย่างรักใคร่ มันหอมหวานในความรู้สึกเสียจนลุ่มหลงเจ้าของมันเหลือเกิน


เสียงครางในลำคอดังสลับกับเสียงครางกระเส่าจนแยกไม่ออกว่าเสียงใครเป็นเสียงใคร ต่างฝ่ายก็ต่างปรนเปรอความสุขให้อีกคนอย่างรู้ใจ
จนสุดท้ายร่างทั้งสองก็เกร็งสั่นระริก ก่อนจะทรุดลงโอบกายเปลือยเปล่าส่วนล่างของคนตรงหน้าไว้

จัดการแต่งตัวกันเสร็จยุนอาก็ลากแทยอนเข้าไปในแล็บก่อนเห็นบอกว่าเค้าทำอะไรไม่ได้อยู่อันนึงลองตั้งหลายรอบแล้ว
มือหยิบกระดาษโน๊ตที่ยูริทิ้งไว้ให้คุณน้องสาวขึ้นมาดูบประกอบกับมองเศษซากเน่าๆบนโต๊ะทดลองที่ยุนอาทำทิ้งไว้คิดๆอยู่แว๊บเดียวก็ต้องหันไปเขกกระบาลคุณสามีเด็กไปทีนึงอย่างห้ามไม่ได้
เด็กตัวสูงมันก็งุงงิงๆว่าเธอไปเขกมันทำไม แทยอนเลยบอกไปว่าเอาปากกามาจะจดให้ใหม่ ยุนอาก็ทำหน้างงๆประมาณว่ายูริจดมาผิดเหรอหรือยังไงเธอเลยอดขำไม่ได้
เพราะจริงๆแล้วยูริน่ะไม่ได้จดมาผิดหรอกเพียงแต่อีคุณลิงตัวดำๆนั่นน่ะมันดันจดมาเป็นตัวย่อ อย่าง ผลึกแสง เงี่ยะอีลิงมันก็เขียนแค่ Cl (Crystal light)
แต่ไอ้เด็กน้อยของเธอเนี่ยมันก็คงแค่ซื่อ(บื้อ)เกินไป มันก็คงคิดว่าเป็นธาตุชื่อนั้น เพราะยุนอาอาจจะไม่ได้เข้าใจใน สูตรสารโคลมนุษย์
แต่ไอ้เด็กน้อยของเธอเนี่นมันอาจจะเข้าใจไปในเชิงสูตรเคมีที่เคยเรียนมามากกว่า อย่าง อเล็กซานไดรต์ อีลิงมันก็เขียน Al(Alexandrite)
เธอเลยไม่คิดหรอกว่าเด็กมันโง่เลยคิดว่ามันแค่ซื่อ(บื้อ)เกินไปนั่นแหละ พอจดเสร็จก็ยื่นกระดาษโน๊ตไปให้มันคืน พอยุนอากวาดสายตาไปบนกระดาษเพียงปราดเดียวร่างสูงร้องอ้อขึ้นมาอย่างไว เห็นมั้ยเด็กเธอมันไม่ได้โง่นะ ว่าแล้วก็ยืนคุมมันก่อน ระหว่างรอก็หยิบไอโฟนมาจิ้มๆเด็กมันก็แอบหันมามองแล้วถามว่าคุยกับใคร
...สงสัยมันเริ่มระแวงขึ้นมาและมั้งพอเริ่มได้เห็นเขี้ยวเห็นเล็บเธอเนี่ย หึหึ
เลยยื่นให้มันดูว่าคุยกับเจสสิก้า เธอถามนางว่าจะกินอะไรเดี๋ยวจะซื้อเข้าไปให้เพราะนางอยู่ร้านกับคริสตัลไง แล้วสาวเจ้าก็ร่ายมายาวเหมือนทุกครั้ง พอเด็กมันเห็นแบบนั้นมันก็หันไปสผมสารต่อ
คุยกับเจสสิก้าเสร็จคนตัวเล็กก็ไปชะเง้อหน้าดูผลงานเด็กตัวสูงพลางสอดเรียวแขนเข้าไปกอดเอวมันไว้แล้วก็เอาหน้าชะเง้อไปข้างๆ "เออก็ทำได้นิทีหลังก็หัดจำชื่อย่อมันไว้บ้างแล้วกัน"
ได้ยินแบบนั้นยุนอาก็หันมายิ้มแล้วจุ๊บแก้มเธอไปทีนึง "ขอบคุณค่ะเมีย" แน่ะดูปากมันสิเดี๋ยวได้โดนเธอจับทำเมียบ้างจะรู้สึกหึหึ ยืนจูบกันอยู่พักนึงแทยอนก็ต้องขอตัวออกมาแล้ว เพราะนี่มันก็จะเย็นแล้วโอ๊ยยเหนื่อยค่ะ แลดูเธอทำหน้าที่เมียที่ดีมากอ่ะดูสิตื่นมาก็รีบแจ้นขับรถมาให้ผัวกด ดีหน่อยยังได้ทำประโยชน์อยู่นิดนึงตรงที่ช่วยผัวเด็กมันทำสารกับซื้อข้าวกลับไปให้พวกนั้นกินเนี่ย



"แทงนี่เธอเอาทิฟฟานี่ไปไว้ไหนเนี่ยหรือออกไปส่งมาแล้ว"
หลังจากที่เมื่อเช้าเห็นสาวเจ้าออกมากินข้าวพร้อมกับแทงกูเห็นบอกว่ายังไม่ได้นอนกันไม่รู้มัวทำอะไร...จริงๆแล้วไม่ใช่ว่าโบอาไม่รู้หรอกว่าสองคนนั้นมัวทำอะไรกันจนถึงเช้าแต่ก็เอาเหอะ
แล้วพอตกเย็นก็เห็นแทงกูเพิ่งกลับเข้ามาในคฤหาสน์ไม่รู้ออกไปตั้งแต่เมื่อไร พอเห็นว่าตัวเล็กกลับมาคนเดียวก็เลยลองถามดู 

"เปล่า...สงสัยยังไม่ตื่นมั้ง รายนั้นคงไม่ยอมกลับง่ายๆหรอก" 

นั่นแหละคำตอบของไอ้ตัวเล็กพูดจบปึ๊บมันก็วิ่งขึ้นห้องไปทันทีสงสัยจะรู้ว่ากำลังจะโดนเธอสวดเข้าให้ล่ะมั้ง โบอามองตามร่างเล็กแล้วก็อดถอนหายใจไม่ได้ทั้งๆที่รู้ว่าไม่ควรเอาคนนอกเข้ามาแถมยังรู้อีกว่าเค้าคงไม่ยอมกลับง่ายๆ แบบนี้เธอว่าจับทำพิธีสาบานเลยไม่ดีกว่าเหรอถ้าจะตัวติดกันขนาดนั้น

"ทิฟฟานี่ เย็นแล้วนะ" 

ร่างเล็กนั่งอยู่ริมเตียงขนาดคิงไซต์ของตัวเองพลางเขย่าร่างบางที่นอนหลับเป็นตายอยู่นั่น
คือเรื่องของเรื่องแทงกูแอบหยอดสารทำให้เค้าหลับไปหน่อยนึงด้วยแหละเพราะรู้ไงว่าตัวเองมีธุระต้องออกไปทำก็เลยไม่ค่อยอยากให้เค้าตื่นมารู้เรื่องวงในเท่าไร
"อื้อ แทงกูคะ..." 

ทิฟฟานี่เอ่ยเสียงออดอ้อนพลางขยับซุกกายเข้าหาอีกคน เธอรู้สึกไม่ค่อยสบายเนื้อสบายตัวเท่าไรอาการคล้ายกับคนจับไข้มันเลยทำให้ร่างบางอยากจะออดอ้อนขึ้นตัวเล็กนี้มากกว่าปกติ
พอเห็นแอย่างนั้นร่างเล็กก็ขมวดคิ้วเล็กน้อยเชิงแปลกใจที่จู่ๆทิฟฟานี่ก็ทำเหมือนเด็กขี้อ้อนไปซะงั้นพอเอื้อมมือไปลูบไล้แก้มนุ่มๆของสาวเจ้าเหมือนทุกครั้งก็พบว่าอุณภูมิในร่างกายของทิฟฟานี่นั้นดูจะสูงกว่าปกติ ใบหน้าคมกรอกตาไปมาเชิงครุ่นคิด ...มีไข้นิอาจจะเป็นผลพ่วงมาจากเรื่องเมื่อคืนแหละมั้ง
"ลุกมากินข้าวได้แล้วเดี๋ยวจะให้ฮยอนซึงฉีดสารให้อีก" 

มือเล็กจับให้ร่างบางลุกขึ้นนั่งพลางเขย่าต่อจนนางยอมตื่นนั่นแหละ เสร็จแล้วก็เรียกให้ฮยอนซึงยกอาหารเย็นเข้ามาให้สาวเจ้าพร้อมบอกให้ผสมสารรักษากายให้ทิฟฟานี่เข้ามาด้วย

"จะกลับเลยมั้ยจะออกไปส่งก่อน"
แทงกูถามอย่างไม่ซีเรียสนักระหว่างที่นั่งรอสาวเจ้ากินข้าวอยู่ ทิฟฟานี่หันมายิ้มให้คนนั่งข้างๆเล็กน้อย "อยากอยู่กับคุณ" 

นั่นแหละคำตอบที่แทงกูเองก็รู้ดีใบหน้าคมส่งยิ้มให้คนสวยตอบกลับไปพลางโน้มตัวเข้าไปจุ๊บแก้มของร่างบางเบาๆ 

"นี่ถ้าอยากอยู่กับฉันขนาดนี้มาเป็นคนของฉันแบบเป็นทางการเลยไม่ดีกว่าเหรอ"
แทงกูหมายถึงทำพิธีสาบานแบบฮยอนซึงน่ะนะ แต่ก็เอ่ยถามสาวเจ้าไปเชิงหยอกๆไปงั้นแหละเพราะแทงกูเองก็ไม่คิดหรอกว่าทิฟฟานี่จะยอมเสียอิสระที่เคยมีไปง่ายๆ เพียงแค่เพราะว่าอยากอยู่กับเธอแต่ถ้าทิฟฟานี่เกิดยอมขึ้นมาจริงๆก็ดีเหมือนกัน เพราะถ้าทิฟฟานี่ทำพิธีมาเป็นเทะริฟฟิคแล้วอย่างน้อยการได้เจอหน้าไปมาหาสู่กันก็ง่ายขึ้น ร่างบางดูท่าจะสนใจผิดจากที่แทงกูคิดไว้อยู่มากเลยทีเดียว"แล้วมีเพื่อนนอกสังกัดได้มั้ย" ร่างเล็กเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อยอย่างแปลกใจที่คนสวยคนหน้านี้มีอาการสนใจจนสังเกตุได้ชัดเจนขนาดนี้แต่ใบหน้าคมก็ยังคงระบายด้วยรอยยิ้ม
"ได้...แค่เก็บเรื่องที่ไม่ควรบอกไว้แค่นั้น ถ้าอยากรู้เดี๋ยวจะเอากฎมาให้อ่าน"แทงกูพูดเพียงแค่นั้นทิฟฟานี่ก็ยิ้มรับพลางพยักหน้าแล้วหันไปสนใจอาหารตรงหน้าต่อ




From...Writer


แชปXXIIมาแล้วววว หลังจากที่หนีไปเที่ยวปีใหม่มา หึหึ


แอร๊ยยย..เอาแล้วสิมารอลุ้นกันต่อไปนะคะว่าทิฟฟานี่จะยอมร่วมพิธีสาบานเป็นเทะริฟฟิคหรือเปล่า

แล้วเรื่องที่แทงกูรู้กับเรื่องที่ทิฟฟานี่คิดอยู่จะใช่เรื่องเดียวกันหรือเปล่านะ ว่าแต่ทิฟฟานี่แอบไปทำอะไรเอาไว้กันล่ะ


ยุนแทก็ยังคงรักๆหื่นๆใส่กันอยู่นั่นแหละเนอะ เห็นยุนอาโดนยูริใช้งานหนักแบบนี้แทยอนคงจะอยู่เฉยไม่ได้หรอกจริงมั้ยล่ะ

อิอิ เลยต้องมาให้กำลังใจ(?)เด็กมันหน่อย 55555


แชปนี้สั้นหน่อยนะคะเพราะว่าทั้งคลีนทั้งคัทออกไปเยอะมากเลยค่ะเอิ๊กสสส ส่วนที่ตัดออกจะมีให้อ่านในเล่มเท่านั้นนะคะ

แต่ถ้าอันไหนลงในบล็อคบีมจะแจ้งให้ทราบก่อน

ช่วงนี้มาอัพช้าหน่อยเพราะมัวตามสูบรูปสูบคลิป 5555 เยอะมากก


ปล.สำหรับเรื่องคำผิดนะคะยังมีอยู่อีกเยอะแยะ 5555+ บางคำบีมก็ตั้งใจใช้วิบัติเพื่อสื่อถึงอารมณ์ตัวละคร

แต่บางคำก็อาจจะพลั้งมือพิมพ์ผิดไป 555+ ขออภัยไว้นะที่นี้ด้วยนะคะ แฮ่


ขอให้มีความสุขกับฟิคร่าา