۞ Amulet Classic ۞ [Chapter XVII]

Chapter XVII

"แทงกูคะนี่โบราค่ะเพื่อนเกือบสนิทฉันเอง"

เลยหันไปแนะนำมันให้แทงกูรู้จักแก้เขินมันซะเลย เอ..จะว่าไปยัยโบรามันไปอยู่สังกัดที่ไม่ถูกกับแทงกูนี่หว่า ซิบแล้วไง

จะเป็นไรมั้ยวะเนี่ยแต่ดูแทงกูก็ทักทายเป็นปกติดี คงไม่เป็นไรหรอกมั้ง "เดี๋ยวนะคุ้นๆน่ะใช่คนที่ยูริเรียกวันนั้นป่ะ" โบราทำตาโตทันทีที่แทงกูทักมาแบบนั้น

"คุณจำได้เหรอคะ" ถามคนตัวเล็กกลับไปอย่างไม่อยากเชื่อจนคนโดนถามหัวเราะออกมาเบาๆ "ทำไมจะจำไม่ได้ล่ะก็ฉันส่องเธอให้เค้า" กรี๊ดดซะงั้นเลยนี่วันนั้นเธอตั้งใจไปอ่อยเค้า

แต่เค้ากลับส่องเธอให้ยูริซะงั้นน่ะยิ้มเขินๆตอบไปก่อน "อ่ะ..นั่นยูริมาพอดีเลย งั้นฉันขอตัวก่อนนะคะ" โบราหันไปบอกแทงกูและทิฟฟานี่

ก่อนจะเดินไปทักยูริที่เพิ่งก้าวลงจากรถมา ทิฟฟานี่เห็นเพื่อนสาวเดินไปทักยูริแล้วก็หันกลับมาถามคนตัวเล็กข้างๆ

"นี่คุณส่องหรือสอยเพื่อนสาวฉันไปให้เพื่อนคุณเนี่ย" แอ๊บเหมือนแซวๆเค้าก็หันมาเลิกคิ้ว "เอ้า..ทำไมอ่ะยูริก็ใช่ว่าจะแย่นิ"

เธอยู่ปากใส่ร่างเล็กไปทีแล้วก็เนียนเอื้อมมือไปจับมือเค้าไว้ แทงกูกระชับมือเธอตอบ

"โอ๊ย..เห็นหน้าเพื่อนคุณแล้วอยากดีดหน้าผาก"ทิฟฟานี่บ่นออกมาอย่างอดไม่ได้จน แทงกูหันมายิ้มน้อยๆ

นั่นยูริยังมีหน้ามาจ้องเธออีกยี๋เค้าเดินมาแล้วๆแอ๊บซบผัว(?)แม่ม "หึ๊มเนียนนะ" เจ้าของไหล่เล็กหันมาแซวพลางหัวเราะเบาๆ

"ข่าวลือเรื่องการจู่โจมคอนเฟิร์มแล้วนะคะ" ร่างบางหันไปกระซิบบอกคนตัวเล็กพยักหน้ารับรอบนี้เธอเดาว่าแทงกูน่าเตรียมพร้อมมาอยู่หรอก

อ๊ะเจสสิก้ามากับใครอ่ะไม่เคยเห็น ดูเจสสิก้าโทรมไปเยอะจริงๆแฮะมิน่าล่ะแทงกูถึงดูเครียดๆไปขนาดนั้น พอมาถึงสาวเจ้าก็เดินไปทักทายคนอื่นๆ เสร็จแล้วเจสสิก้าจึงเดินกลับมา

นั่งในกลุ่มแล้วจัดการแนะนำอีกคนให้รู้จัก หึ๊ยยดูสิไอ้ลิงหื่นนั่นมันทำตาเป็นประกายเลย ได้แค่คิด

อ่อน้องสาวห๊ะน้องสาว!!ไมมันไม่เห็นเหมือนกันเลยวะ เออจะว่าไปพี่น้องคู่นี้ก็เล่นกันเหมือนที่แทงกูกับเจสสิก้าเล่นกันแฮะ

เล่นแบบ...มึงกิ๊กกันเหอะ

การแข่งเริ่มขึ้นแล้วล่ะดูเหมือนวันนี้แทงกูจะเตรียมพร้อมจริงๆแฮะมาทั้งคริสตัลมาทั้งเคบี

นี่ที่ต้องเตรียมพร้อมขนาดนี้คงเป็นเพราะตัวแทงกูเองกับเจสสิก้าซึ่งน่าจะเป็นเป้าหมายหลักได้แข่งคู่กันสินะแถมยังคู่สุดท้ายอีก

แต่วันนี้มันเสี่ยงมากเลยนะเพราะเส้นทางสนามนี้เปรียบคล้ายๆกับสะพานคดเคี้ยวแล้วใต้นั้นก็เป็นปล่องภูเขาไฟ

ตกไปตายห่านสถานเดียวเช่นกันแถมยังมีสิทธตกง่ายกว่าไฮทเฮลเยอะเลย

หว่า...ยุนอาลงสนามแล้วโอ้ยแล้วแทงกูกับยูริก็เถียงกันอีกและว่าใครจะนั่งไปด้วย แต่เถียงยังไงยูริก็แพ้อยู่ดีเพราะแทงกูรวย5555 

ดูๆไปยุนอาคงเป็นที่อิจฉาของใครหลายคนเลยล่ะที่มีทั้งแทงกูและยูริแย่งกันเป็นห่วงแบบนั้น

ก็เข้าใจนะว่ายูริก็คงอยากจะปกป้องน้องบ้างแต่แทงกูก็ช่างแสนดี ...เฮ้ออะไรของเธอเนี่ยเดี๋ยวก็ว่าแทงกูเกรียนกวนโกงและอีกมากมาย

เดี๋ยวก็ว่าเค้าแสนดีเฮ้อความลุ่มหลงมันทำให้เพ้อฝัน5555

"พี่ว่าวันนี้จะเจออะไร"

ยุนอาหันมาถามคนข้างๆหลังจากขับออกมาได้สักพักแทงกูหันไปมองหน้าร่างสูง "ไม่รู้สิแต่ไม่รู้เซนส์อะไรมันบอกว่ารอบนี้จะไม่มีอะไร"

หรือถ้ามีก็ไม่มาก เธอยกนิ้วขึ้นแตะริมฝีปากพูดไปตามที่รู้สึก "เป็นอย่างนั้นจริงๆก็ดีสิพี่จะได้ไม่เหนื่อย" 

แหมเค้านี่ชอบพูดจาน่ารักเนอะถ้าไม่เกรงใจเธอคงจับยุนอากินไปนานแล้วแหละ หึหึ

"แต่ยังไงก้รู้สึกว่ารอบสุดท้ายหนักแน่ๆ" ยุนอาเม้มริมฝีปากแน่น "ฉันอยากจะเก่งๆบ้างจังอยากจะช่วยพี่กับเจสสิก้าบ้าง" โธ่เด็กน้อย

ดูเค้าพูดสิทำปากจู๋ๆพูดเสียงน้อยใจๆ "นี่อย่าทำตัวน่ารักมากได้มั้ยพี่ยิ่งเป็นโรคเจ้าชู้ไม่รู้ตัว" ร่างสูงก็หันมาหัวเราะ 

ตัวยุนอาเองก็ใช่ว่าจะไม่รู้ว่าแทงกูรู้สึกอะไรส่วนตัวเธอเองที่เหมือนชอบยุ่งกับแทงกูมากกว่าคนอื่นๆก็คงเป็นเพราะเธอปลื้มเค้าอยู่ 

แต่ถึงจะปลื้มแทงกูมากแค่ไหนเธอก็ไม่มีวันนอกใจแทยอนหรอก

เห็นเส้นทางก็แอบใจหายนะคิดดูดิมองไปก็เจอลาวาเดือดปุดๆ หึ๊ยยแค่คิดว่าเจอไอ้ตัวแบบวันนั้นก็อาจจะตายได้แล้ว

ทิฟฟานี่นั่งขมวดคิ้วหงุดหงิดก็ยูริอ่ะทำไมเค้าชอบมาหาเรื่องเธอจัง เมื่อครู่ก็มาบอกว่าเค้าไม่ปล่อยเธอไว้แน่

เหอะวันก่อนโดนไปยังไม่เข็ดอีกหรือไงก็ไม่รู้แต่เธอไม่อยากจะเถียงอะไรเค้าหรอกไม่อยากสนใจด้วย

ถ้าเค้าไม่พูดว่าเค้าจะทำให้แทงกูเขี่ยเธอทิ้ง เอ๊ะอีนี่โรคจิตปะวะทำอะไรเธอไม่ได้ก็จะไปยุแทงกู เออน่าจับไปคู่กับอีตุ๊ดเมื่อวานมาก

ยิ่งคิดยิ่งหงุดหงิดถอนหายใจจนเจสสิก้าหันมาถามเลยว่าเป็นไรหรือเปล่าเธอก็ได้แต่ยิ้มๆกลับไป

เฮ้อวันนี้แทงกูไม่โฟนมาหาเลยแฮะสงสัยไม่มีอะไรมั้ง แต่ถ้าไม่มีมันก็น่าคิดนะ ...น่าคิดว่าใครที่อยู่เบื้องหลัง

หึคนที่ชอบลอบกัดเธอล่ะเกลียดจริงๆ บางคนลอบกัดไม่พอนะยังหน้าไหว้หลังหลอกด้วย

ขอให้เธอได้มีโอกาสฝั่งส้นรองเท้าไว้บนหน้ามันหน่อยเถอะ

เหอะแบบนี้ไม่ให้คิดได้ไงยุนอาเข้าเส้นชัยมาแล้วและคู่แข่ง...ก็ตามมาติดๆ แทงกูบอกไม่มีอะไรโผล่มาอย่างที่เซ้นส์เค้าบอก

แล้วเค้าก็ต้องนั่งไปเป็นเพื่อนยูริอีก ยูริลงสนามไปแล้ว เฮ้ออยู่ว่างๆไม่มีอะไรทำแทงกูก็ไม่ขอเดินไปทักคนที่แข่งกับยุนอาหน่อยแล้วกัน

เธอลุกเดินเชิดไปสะกิดไหล่คนตัวสูงกว่าเธอหน่อยนึง

"ว๊ายย ไม่คิดว่าจะได้เจอดังใหญ่แล้วนะยะ" ทิฟฟานี่ยิ้มอย่างเป็นมิตรกับท่าทางตื่นเต้นของเพื่อนเก่า? "เออใช้เบอร์ไหนอยู่"

แอ๊บเนียนไปหยิบไอโฟนขึ้นจิ้มๆตามที่เค้าบอก มาๆเดี๋ยวจะแนะนำให้รู้จัก ลากมันมาตรงที่คริสตัลเจสสิก้ายุนอานั่งอยู่

"นี่ จองอา เพื่อนฉันค่ะ"

บอกพลางขยิบๆตาเชิงว่าจำหน้ามันไว้นะเดี๋ยวเล่าให้ฟัง ทั้งสามคนก็รับมุขเป็นอย่างดีก็หันมาทำความรู้จัก

คุยอะไรเล็กๆน้อยๆก็ปล่อยนางไปตามทาง เสร็จแล้วก็มานั่งแอบซุบซิบๆกัน นี่จะว่าไปเธอก็เหมือนกลายเป็นคนฝั่งแทงกูไปแล้วเลยเนอะ

ผ่านไปพักใหญ่แทงกูก็โฟนมาบอกว่าเลยครึ่งทางมาแล้วไปช่วยหน่อย ห๊ะมันมาแล้วเหรอ หันไปบอกอีกสามคนแล้วก็รีบวิ่งออกมา

โธ่วเว่ย...บางทีเธอก็รู้สึกว่าเธออยากจะวิ่งให้ได้เร็วกว่านี้ เหมือนที่ใจเธอมันไปอยู่กับแทงกูแล้ว แต่ตัวเธอยังไปไม่ถึงสักทีเนี่ย

โอ๊ะเห็นสองคนนั้นแว๊บไปแว๊บมาอยู่ลิบๆแล้ว .......เหยดดดดตัวห่านอะไรวะคะ ไม่มีความเป็นคนเลย อยากจะกระโดดเข้าไปถามมันจริงๆ

ว่าก่อนหน้านี้มันเคยเป็นคนหรือเปล่า

"นั่นมันตัวอะไรคะ"

ตะโกนถามคนตัวเล็กมือก็ชักปืนออกมากราดยิง แทงกูพูดประมาณว่ามันน่าจะเป็นการพัฒนาการอะไรสักอย่างของบิ๊กสตรอง

อื้อหือแน่ใจนะว่าพัฒนา อุบาทกว่าเดิมดีจัง ตัวมันตัวเดียวก็อุดถนนหมดและค่ะ เผลอๆกลัวมันจะทำถนนพังเอาน่ะสิ

ห๊ะ..ถนนพังก็จบเฮ้เลยดิ งั้นเราก็ต้องทำเวลาสิ เพราะรอบต่อไปมันต้องมีอีก ว้ายๆตรงนั้นๆถนนมันแอ่นแล้ว

กำลังจะวิ่งไปก็ถูกแรงกระชากที่ก็ข้อมือให้ร่างบางเซไปกระแทกกับร่างของเค้า "นั่นมันกับดัก เธอแยกภาพลวงตาไม่ออกหรือไง"

ภาพลวงลวงตา...? แทงกูกอดเอวเธอไว้แน่นด้วยแขนข้างซ้าย

แล้วพาเธอกระโดดข้ามไอ้ตัวยักษ์นั่นมาอีกฝั่ง นี่เค้ากระโดดได้สูงขนาดนี้เลยเหรอ ยิงกลับไปสองสามนัดเค้าก็รวบตัวเธอไปอีก

"นี่อย่าเพิ่งสงสัยสิเห็นมั้ยมันจะตบเธออยู่แล้ว " เอ่อนั่นสิเธอละเกลียดตัวเองจริงๆชอบยืนเอ๋อ

โอ๊ยยยแค่รอบที่ยูริแข่งทิฟฟานี่ก็จะยืนเอ๋อตายแล้วรอบนี้อาจจะยิ่งกว่า แทงกูและเจสสิก้าลงสนามแล้ว แทงกูให้คริสตัลนั่งไปกับเจสสิก้าจริงๆด้วยแล้วก็มีเคบีวิ่งตามไปอีก

ดูๆไปเธอว่าคริสตัลน่ะเหมือนพี่เจสสิก้ามากกว่า คงเพราะคริสตัลดูเข้มแข็งกว่าล่ะมั้ง

"หึมม มีแผนอะไรหรือเปล่าคะฉันเห็นคุณกับเจสสิก้าขับคู่กันมาตลอดเลย" "เปล่าหรอกมันแค่ช่วยให้เจสสิก้าอุ่นใจขึ้นน่ะ"

อ่อ...เหมือนแทงกูเป็นที่เพิ่งของเจสสิก้าทุกอย่างเลยเนอะแค่นี้ก็ทำให้เค้าดูเท่ขึ้นมากเป็นกองเลยคิดไปก็นั่งมองหน้าเค้าไป

"วันนี้ตอนกลับให้ฉันกลับกับคุณได้หรือเปล่าคะ" นึกขึ้นได้ว่าวันนี้แทงกูไปต่อกับเธอไม่ได้นี่หว่า "ถามบ้าอะไรแล้วกลับเองได้หรือไง"

เธอส่ายหน้าพลางฉีกยิ้มใส่คนตัวเล็กก็ แหม...ถึงเธอจะกลับเองได้ไม่ได้ถ้าเค้าไม่ให้กลับด้วยเธอก็ต้องหาวิธีกลับเองอยู่ดี

ขับไปสักพักน่าจะกลางๆสนามแล้วล่ะ ความเบื่อก็เริ่มครอบงำทำให้ความอยากรู้อยากเห็นกำเริบ

ทิฟฟานี่ชะเง้อหน้าไปยังแผงควบคุมกวาดสายตาดูปุ่มอะไรก็ไม่รู้หลายสิบปุ่ม

"สนใจเหรอ" หันไปมองหน้าคนถามเล็กน้อย "สนใจเจ้าของมันมากกว่าค่ะ" พูดจบก็ฉีกยิ้มไปเค้าเอื้อมมือมายีผมเธอเบาๆเสร็จแล้วก็ดึงไปจูบ

"อ่า..เธอนี่ช่างเป็นคนที่ทำให้ฉันโรคจิตดีจริงๆ " นี่เธอควรดีใจมั้ยเนี่ยได้แต่ยิ้มแห้งๆตอบเค้าไป

"อ๊ะโอ้วว..ตัวอะไรอีกเนี้ยย"

ทิฟฟานี่ร้องเสียงหลงนี่มันใหญ่กว่าเมื่อกี้อีกนะ "มาขับเร็วๆสิ นี่จะรอให้ตกแม็กม่าก่อนหรือไง"

แทงกูจับทิฟฟานี่มายังเบาะคนขับแล้วก็แกล้งเลื่อนมือไปขย้ำก้อนเนื้อสักทีสองที

"อร๊ายยไอ้บ้า" ดูเค้าสิเวลาแบบนี้มีจะมีอารมณ์มารวนลามเธออีกให้ตายเหอะ เค้าเป็นคนบ้าอะไรของเค้าเนี่ย 

เหลือบมองตามแทงกูไปและก็เห็นว่าคริสตัลกระโดดออกจากหลังคารถของเจสสิก้าเช่นกันโดยมีเคบีนำไปก่อนแล้ว

"ให้โดนถนนน้อยที่สุดนะ" แทงกูตะโกนบอกสาวน้อยก่อนจะชักปืนกระบอกใหญ่ออกมายกขึ้นพาดไหล่ขวาไว้แล้วเหนี่ยวไกทันที

จรวจขนาดใหญ่กว่ากำมือนิดหน่อยพุ่งออกไปด้วยความไวแสงปะทะเข้าที่ร่่างใหญ่ยักษ์ลักษณะคล้ายโคลนอย่างจัง

จนเกิดการระเบิดขนาดย่อมที่กลางลำตัวของไอ้ตัวประหลาดจนปรากฎเห็นเป็นช่องโหว่มองทะลุไปอีกฝั่งได้ แทงกูไล่ยิงตัวต่อไปเรื่อยๆ

ขณะที่เคบีและคริสตัลจัดการเฉือนซากที่เหลือให้แยกออกจากกันแล้วดันให้มันไหลตกลงไปในลาวาร้อนระอุ

ร่างเล็กสอดตัวกลับเข้ามาอย่างรวดเร็วหลังจากที่ออกไปไล่ยิงตัวประหลาดไปแล้วไม่รู้กี่สิบตัว ทิฟฟานี่ก็ขยับกลับมานั่งเบาะข้างคนขับตามเดิม

"ฉันรู้สึกเหมือนมันจะไม่มีแค่นี้" แทงกูบ่นออกมา ใช่ทิฟฟานี่ก็คิดแบบนั้นเพราะมันไม่น่าจะส่งตัวที่ถูกฆ่าง่ายๆมาแค่นี้แน่ๆ

จู่ๆแทงกูก็หยิบกล่องสี่เหลี่ยมสีเงินออกมายื่นให้ร่างบาง "เก็บไว้"

เค้าพูดแค่นั้นเธอรู้ดีเจ้ากล่องนี่คืออะไรดีใจนะที่เค้ากล้าให้แต่อีกใจก็แปลกใจทำไมจู่ๆเค้าถึงให้อะไรแบบนี้มา ...Chemical Box

ทิฟฟานี่มองหน้าคนตัวเล็กอย่างงงๆ "เชื่อสิเดี๋ยวเธอจะได้ใช้ "แทงกูพูดจบก็หันมายิ้มมุมปากเล็กน้อย

ขับมาอีกพักนึงใกล้ๆจะเข้าเส้นชัยแล้วล่ะ แต่แล้วก็มีแสงวูบวาบสีเขียวเป็นวงกว้างเกิดขึ้นกลางอากาศ "มันมาแล้วสินะ"

แม้ยังไม่ปรากฎตัวอย่างเห็นได้ชัดแต่ก็รู้สึกได้ว่าคนคนนั้นมีพลังเยอะมากเลยล่ะ

แทงกูโฟนหาเจสสิก้าที่ขับคู่กันอยู่ "เร็วกว่านี้ได้มั้ยก่อนที่ไอ้นั่นจะปรากกฎตัว"

ทั่งคู่เร่งความเร็วขึ้นอีกแสงวูบวาบนั้นเริ่มปรับสภาพเค้าร่างเป็นคน โดยมีคริสตัลและเคบีเกาะติดสถานการอยู่ใกล้ๆ

อีกนิดเดียวเองจะถึงอยู่แล้วแต่ก็ไม่ทันลำแสงสีเขียวแผ่ซ่านเป็นวงขว้างอีกครั้งแล้วหดเข้าหาร่างที่ยังเป็นเงาอยู่

ฟลึบบ!!

แทมิน....

"ออกไปช่วยสองคนนั้นก่อน" แทงกูหันมาพูดในระหว่างที่ชายหนุ่มร่างเพียวกราดยิงลำแสงสีเขียวอย่างบ้าคลั่ง

"คุณ!!มันจะตัดถนนนะ" แทงกูรู้อยู่แล้วล่ะไม่งั้นมันคงไม่ส่งหมอนี่มาหรอก "ออกไปก่อนเถอะน่า แล้วคอยดูรถเจสสิก้าไว้ไม่ต้องห่วงฉัน"

แทงกูหันมาพูดกับเธออีกครั้งพลางเอื้อมมือมาจับตัวเธอให้ลุกขึ้น ร่างบางเลยต้องจำใจยอม ถึงจะกระโดดออกมาจากรถอย่างห่วงๆ 

แต่เธอเริ่มอยากจะบินได้จริงๆแล้วอยากจะบินไปถามหมอนั่นว่าบอสส่งมันมาหรือไงแต่ทำยังไงได้เธอไม่มีทางกระโดดขึ้นไปได้สูงขนาดนั้น

เห็นยูริกับยุนอาวิ่งมาเอ..มีกาฮีกับโบราด้วยหมายความว่าไงทุกคนมารุมหมอนั่นเหรอยิงใส่มันกันใหญ่

โธ่...หมอนี่น่ะกระสุนธรรมดาทำอะไรมันไม่ได้หรอก

ว่าแล้วก็หยิบปืนกระบอกโปรดขึ้นมา เล็งไปที่มือมันก่อน ปัง! ปัง! ปัง! ปัง! อา..อย่างน้อยมันก็ชะงักและตัดถนนไม่ทันรถของสองคนนั้น

มันเล็งเป้ามาที่เธอแทนแล้วอ่าก็ยังดีวิ่งซิกแซกไปมาให้มันยิงมั่วซั่ว 'ทำบ้าอะไรถ้าถนนขาดเธอตกลงไปทำไง' เสียงแทงกูแว่วๆมาจากโฟน

เธอแว๊บไปแว๊บยิงสวนมันไปบ้าง "เข้าเส้นชัยหรือยัง" ถามเค้ากลับไป 'สามนาที' อืมดูคำตอบเค้าสิถ่วงเวลาต่อไปไม่นานก็มีแสงสีขาวสว่างวาบขึ้นมาอีก 

โอ๊ยยใครมาอีกวะมองไม่เห็นจะหันไปมองชัดๆก็เดี๋วจะโดนแทมินสอยเอาอีก ทิฟฟานี่พยามวิ่งเข้าไปใกล้ๆจุดที่มีกลุ่มหมอกควันสีขาวซึ่งก็ลอยอยู่ไม่ห่างจากร่างของแทมินเท่าไร

ห๊ะ!หมายความว่าไง ร่างของแทงกูถูกโอบล้อมไปด้วยลำแสงสีขาวและหมอกควัน

ลอยอยู่ตรงหน้าแทมินในมือเค้าถือปืนไว้กระบอกนึง เค้ากำลังคุยกับหมอนั่นอยู่หรือไง

วิ่งเค้าไปหาคนอื่นๆถามพวกเค้าเกิดอะไรขึ้นก็ไม่มีใครรู้เจสสิก้าเดินมายืนข้างๆเธอ

"แทงกูมันไม่ชอบสู้กับคนที่ไม่ใช่ศัตรูเธอก็รู้" และจู่ๆแทมินก็มือขึ่นมาทำเหมือนกำลังจะยิงแทงกูงั้นแหละ

และทันทีที่ลำแสงสีเขียวถูกเปล่งออกมากลุ่มแสงสีขาวก็หายไป ห๊ะ!หายไป!!

เพียงแค่อึดใจร่างของแทมินก็ชะงักไปไม่นานกลุ่มควันสีขาวก็ปรากฎขึ้นจากด้านหลังของแทมินอีกครั้ง

แทงกูจับร่างของชายหนุ่มเหวี่ยงลงมากระแทกลงกับพื้นอย่างแรงจนพื้นถนนทรุดเป็นหลุมก่อนที่กลุ่มควันฝุ่นจะหายไป

ฟลึบ

ร่างเล็กกระโดดลงมาจากที่สูงแล้วเดินเข้าไปหาร่างของชายหนุ่มที่นอนจมในพื้นถนนอยู่

"ไอ้เด็กบ้าพูดด้วยดีดีไม่ชอบ ชอบให้ลงไม้ลงมือ ฉันจะถามแกอีกครั้งนะแทมินบอสแกส่งแกมาใช่มั้ย!!"

แทงกูแผรดเสียงเย็นเยียบน่ากลัวจนขนลุก ทุกคนรอบข้างแทบสะอึกกับความรู้สึกเหมือนมีรังสีอำมหิตอะไรสักอย่าง

ที่แผ่ซ่านออกมาจากร่างของคนตัวเล็ก บรรดาแฟนๆนั่งเงียบกริบลุ้นยิ่งกว่าช็อตเด็ดในการแข่งเสียอีก

ทุกคนรู้ดีว่าแทมินเป็นคนของใครและการที่จะได้รู้ถึงความเลวซามของคนคนนึงซึ่งเคยเป็นที่ยอมรับ

ถูกแฉออกมาจากปากลูกน้องที่ตัวเองแอบส่งมาปลิดชีวิตใครต่อใครอย่างน่าไม่อาย

"เงียบ..แสดงว่าใช่สินะจริงมั้ย เพราะถ้าไม่ใช่แกต้องเถียงคอเป็นเอ็นเพื่อปกป้องบอสแกไปแล้ว หรือมีใครว่าคิดว่ายังไง"

ร่างเล็กแผรดเสียงอีกครั้งและหันไปถามผู้ร่วมเหตุการณ์ทุกคนซึ่งตอนนี้ทุกคนก็เห็นด้วยกับแทงกูและเหล่าบรรดาแฟนๆก็เริ่มส่งเสียงโห่ร้องเรียกชื่อเค้าออกมา

ทิฟฟานี่เดินไปยืนข้างๆร่างเล็กแล้วกระซิบบางอย่างที่เธอแอบคิดเอาเองจากสถานการณ์ที่มันน่าชวนให้คิด

แทงกูหันมายิ้มให้หลังจากฟังจบมือเล็กดึงร่างเธอเข้าไปจุ๊บทีนึงให้แฟนๆฮือฮา ก่อนจะผละออกแล้วมองไปยังร่างบางของใครอีกคน

"จองอา!!! รอบที่คุณแข่งถูกเว้นไม่ให้มีการโจมตีทั้งๆที่คู่แข่งของคุณคือยุนอา ซึ่งก็เป็นเป้าหมายในรอบที่แล้วเช่นกัน แบบนี้บอสคุณคงกลัวพลาดใช่หรือเปล่า"

หญิงสาวชะงักไปทันทีเมื่อเหตุการณ์มันฟ้องทุกอย่างจนถูกจับได้แบบนี้จองอาเลือกทำใจดีสู้เสือร่างบางเดินตรงเข้ามาประจันหน้าแทงกู

"ฉันไม่รู้เรื่องนี้หรอกนะ ทุกคนก็ทราบดีว่าฉันเพิ่งเข้าร่วมสังกัดเขา แต่ฉันจะไม่ห้ามหากใครคิดยังไงและฉันจะไม่แก้ตัวอะไร"

พูดจบหญิงสาวก็ยืนมองคนตัวเล็กสายตาท้าทายเชิงว่ากูไม่รู้กูไม่ผิดเว่ย เพราะจองอาก็รู้ดีว่าแทงกูเป็นยังไงความจริงแล้วผู้หญิงตัวเล็กคนนี้ไม่เห็นจะมีอะไรน่ากลัวเลย แต่คนอื่นที่เห็นท่าทางแบบนั้นของจองอาก็อดหมั่นไส้ไม่ได้กระโจนพุ่งเข้าใส่ร่างหญิงสาวอย่างรวดเร็ว

ผลัก!

"ยูริ!ไม่เอาน่า" แทงกูรีบวิ่งไปดึงร่างสูงที่คร่อมร่างบางของจองอาและกำลังง้างมือเตรียมจะปล่อยหมัดใส่หน้าหญิงสาว

"ทิฟฟานี่ไม่คิดจะพูดอะไรบ้างเลยหรือไง" จองอาหันมาตวาดใสเพื่อนสาว?ที่ยืนประกบร่างเล็กอยู่ตลอด 

แทงกูหันมามองหน้าหวานเชิงว่ารู้จักกันเหรอ ทิฟฟานี่พยักหน้า ยอมรับว่ารู้จักกันเคยเป็นเพื่อนกัน

"จะให้ฉันพูดอะไรดีล่ะพูดความจริงหรือความเท็จ แค่นี้ก็น่าจะรู้ได้แล้วนะฉันเป็นของใคร"

ทิฟฟานี่พูดจบก็เดินกลับมาควงแขนแทงกูทันทีเป็นการยืนยันว่าเธอเป็นของเค้า แทงกูหันมายิ้มมุมปากให้ทีนึงแล้วหันกลับไป

"ฝากไปบอกบอสของพวกคุณด้วยนะ อย่าลอบกัด!! ถ้ายังมีความเป็นมนุษย์อยู่ก็ช่วยมาสู้กันซึ่งๆหน้า หรือถ้าชอบแบบลอบกัดก็บอก...ฉันจะสนองให้" 

แทงกูย่อตัวลงไปเล็กน้อยเพื่อจะกระซิบท้ายประโยคให้ได้ยินกันแค่คนที่อยู่ใกล้ๆ ซึ่งก็ไม่ได้มีใครอื่นอีก เสียงโห่ร้องดังขึ้นอีกครั้ง คราวนี้แทงกูคงได้ใจแฟนๆไปมากกว่าครึ่ง

ทุกคนเสียเวลาไปกับเรื่ิองบ้าๆนั้นยังไม่พอต้องรอทีมงานทำการเก็บกวาดไปอีกพักใหญ่ถึงได้เรียกผู้ชนะห้าคนขึ้นไปรับรางวัล

อย่าถามนะว่ารางวัลมีอะไรบ้างเพราะทิฟฟานี่ก็ไม่ค่อยรู้เท่าไรรู้แต่มีเงินรางวัลละกี่ร้อยล้านไม่รู้ นั่นแหละที่ทำให้เธอไม่แปลกใจที่แทงกูจะรวย แต่ที่แปลกใจคือยูริเอาเงินไปทำอะไรหมด

มอบรางวัลพอเป็นพิธีลีตงเสร็จก็ให้ผู้ชนะพูดคุยกับแฟนๆ เธอออกจะแปลกใจหน่อยๆที่ยูริประกาศซื้อตัวคน แต่หันไปพูดเหมือนคุยกับแทงกูเหมือนเค้าพยามจะสื่ออะไร

ส่วนยุนอาก็ไม่ได้พูดอะไรมากแค่ขอบคุณแฟนๆแล้วก็พูดถึงแทงกูอยู่หน่อยๆให้พอมีเสียงฮือฮากรี๊ดกร๊าด แล้วก็หยอดคำหวานไปตามประสาให้สาวๆหนุ่มๆหลงรัก

จนไปถึงแทงกูซึ่งเค้าก็พูดขอบคุณแฟนๆไปหน่อยแล้วก็พูดถึงยุนอาเชิงแบบเค้ารักเด็กคนนี้มากๆจนแฟนๆฮือฮาขึ้นมาอีก แล้วก็พูดถึงยูริประมาณว่าเค้าเพื่อนที่ดีและเจ๋งมากๆ

ที่เหลือคนตัวเล็กก็ตอบคำถามของแฟนๆมากกว่าที่เป็นแบบนั้นก็เพราะอีพิธีกรน่ะสิมันยุยงถามต่อหลังจากที่เค้าพูดจบ

และแน่นอนคำถามยอดฮิตก็ยังคงไม่พ้นเรื่องทิฟฟานี่ ซึ่งมันก็ชอบถามคำถามเดิมๆว่า..

คบกันเป็นแฟนหรือยังคนนี้รักจริงหวังแต่งเหมือนในข่าวว่าหรือเปล่า เออนั่นแหละซึ่งทิฟฟานี่ก็รู้ดีว่าแทงกูจะตอบว่าอะไร

"อย่างที่เห็นตอนนี้ทิฟฟานี่คือคนพิเศษของฉันแต่ในอนาคตจะเป็นอะไรค่อยว่ากันอีกที"

นั่นแหละคำตอบเดิมๆที่อาจจะไม่ทำร้ายหัวใจแฟนคลับบางส่วนที่คิดจะอยากได้เค้ามาเป็นสามีมากนัก

และก็ไม่ทำร้ายบางส่วนที่เชียร์คู่ แทงทิฟ แล้วอีพิธีกรก็วกกลับมาเรื่องเดิมๆที่ไม่มีใครเข้าใจกันสักที

"แล้วข่าวลือที่ว่าทิฟฟานี่เป็นมือที่สามของคู่แทงสิคล่ะครับ" หลังจบคำถามเสียงโห่ร้องก็ดังขึ้นอย่างว่าแหละคนชอบคู่แทงสิคก็ใช่ว่าจะไม่มี

แต่ตอนนี้ทิฟฟานี่รู้สึกเหมือนแทงกูเป็นดาราถูกสัมพาทมากกว่านักแข่งหรือนักสู้อีกนะ ทิฟฟานี่กับเจสสิก้าหันมามองหน้ากันแล้วก็หัวเราะให้กับคำถามโง่ๆ

"แต่ไหนแต่ไรมาเจสสิก้าคือเพื่อนที่สนิทและรักมากที่สุดของฉันมาตลอดจนตอนนี้และฉันก็ยังรักเจสสิก้าเหมือนเดิมไม่ได้น้อยลงเราก็ยังเป็นเหมือนเดิม"

แทงกูเริ่มหันไปมองหน้าพิธีกรเชิงว่ามึงเป็นห่านอะไรวะถามอยู่ได้กูไม่อยากตอบ อีพิธีกรก็ยกนิ้วชี้ขึ้นมาเชิงว่าขอคำถามสุดท้าย แทงกูถอนหายใจเฮือก

"คำถามสุดท้ายจริงๆครับพอดีมีแฟนๆถามมาว่า ถ้าระหว่างแทงสิคเป็นเพื่อนกันแล้วทำไมพวกคุณต้องจูบปากกันดูดดื่มแบบนั้นด้วย"

เสียงโห่ร้องดังขึ้นอีกเพราะเรื่องนี้ไม่ค่อยมีใครรู้กันเท่าไร ห่ะ!!เธอไม่ยักกะรู้หันไปมองหน้าเจสสิก้าอย่างงงๆสาวเจ้าก็ถอนหายใจแล้วเพยิดหน้าเชิงว่ารอฟังที่แทงกูตอบ 

แม้ว่าทิฟฟานี่จะพอมั่นใจดูในระดับนึงว่าสิ่งที่แทงกูจะพูดออกมาให้ใครหลายๆคนได้รับรู้นั้น คนคนเล็กคงไม่พูดความทั้งหมดหรอก 

แต่ก็นั่นแหละยังไงไว้ถ้าเค้าอารมณ์ดีเธอค่อยถามเค้าก็ได้

"เพื่อนกันจูบกันไม่ได้เหรอคะ นอกจากเจสสิก้าฉันยังเคยจูบเพื่อนอีกตั้งหลายคนก็ไม่เห็นเป็นอะไรนี่คะ ...หรือจะต้องให้ฉันจูบยูริหรือยุนอาให้ดูคะ?"

นั่นแหละคำตอบสำหรับแฟนๆ น้ำเสียงของแทงกูฟังปราดเดียวก็รู้ว่าร่างเล็กไม่สบอารมณ์เท่าไรนัก แถมยังประชดพิธีกรด้วยแกล้งทำท่าหันไปจะจูบยูริที่ยืนอยู่ข้างๆจริงๆอีกแน่ะ

ลงจากเวธีมาแทงกูก็บ่นๆๆอีพิธีกรว่ายุ่งไม่เข้าเรื่องจนคนอื่นเข้ามาให้กำลังใจว่าเพราะเรทติ้งดีไงเลยมีแต่คนสนใจ

ตัวเล็กก็ถอนหายใจพรืดไปทีก่อนจะร่ำลาคนอื่นๆจนครบจนเสร็จก็แยกย้ายกันกลับ

ขับรถออกมาได้สักพักแทงกูก็ตั้งออโต้ไว้ตามเคยแต่ร่างเล็กนั้นยังดูอารมณ์ไม่ดีเท่าไรก็เล่นนอนถอนหายใจพรืดๆอยู่นั่น ไม่นานมือเล็กก็หยิบไอโฟนขึ้นมาจิ้มๆ

แต่คราวนี้น่าจะคุยเรื่องงานนะเห็นเค้าทำท่าคิดๆอยู่ถอนหายใจออกมาอีก

เฮ้อ...คิดๆแล้วเธออยากช่วยเรื่องงานเค้าได้นะเพราะเธอพอจะเคยได้ยินใครๆบอกมาว่าแทงกูจัดการเรื่องงานเกือบทั้งหมดด้วยตัวเอง เพราะงั้นแทงกูคงเหนื่อยมาก 

แล้วนี่เค้าก็เพิ่งรับชายหนุ่มเข้าสังกัดอีกคงวุ่นวายน่าดูเลย

"นี่...สองสามวันนี้ฉันอาจจะขาดการติดต่อไปนะ" สิ้นเสียงของแทงกูทิฟฟานี่ก็หันขวับไปมองใบหน้าผู้เป็นเจ้าของดวงตาสีฟ้านั้นทันที "ทำไมล่ะคะ" 

เค้าถอนหายใจยาวๆ "ฉันต้องปิดกลั้นการติดต่อแต่เพราะอะไรฉันคิดว่าเดี๋ยวเธอคงรู้" แค่นั้นเธอก็หมดเลยดิไม่มีข้อแม้ใดๆเพราะแทงกูคงต้องทำอย่างนั้นเพราะเรื่องงานแน่ๆ

"รีบๆกลับมานะคะฉันคิดถึง" แค่นั้นแหละที่ทิฟฟานี่ทำได้ แทงกูเพียงพยักหน้ารับแต่ดูสีหน้าเค้าเครียดมากเลยนะ หรือว่ามีเรื่องอะไร...

"แทงกูคะ...ผ่อนคลายบ้างสิคะฉันเห็นคุณเครียดหลายๆเรื่องฉันก็เป็นห่วง"

พูดเสียงอ่อนมือเรียวก็เอื้อมไปเกลี่ยปอยผมออกจากใบหน้าของเค้า แทงกูหันมาเลิกคิ้วพร้อมเอื้อมมือมาลูบแก้มเธอเบาๆเหมือนทุกครั้งที่เค้าสัมผัสเธอ

"แต่...เห็นเธอแล้วฉันคิดอยู่เรื่องเดียว"

ทิฟฟานี่ได้ยินแบบนั้นก็มุมปากก็ยกขึ้นสูงทันที เมื่อเห็นว่าสายตาของคนตัวเล็กนั้นมันเริ่มเปลี่ยนไปแล้วรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ๆนั่นอีก

มือเรียวแกล้งตบเบาะเชิงถามว่าย้ายมานั่งเบาะนี้ดีกว่ามั้ย? “ให้ฉันนวดให้มั้ยคะ”

แทงกูขยับกายเปลี่ยนมานั่งยังเบาะข้างคนขับตามที่เธอเสนออย่างไม่ลังเล เมื่อเห็นว่าร่างเล็กจัดท่าทางตัวเองเรียบร้อยแล้ว 

ร่างบางก็ขยับขึ้นนั่งคร่อมตักเค้าไว้แล้วใช้ปลายนิ้วกดไล้นวดคลึงแถวลำคอให้เค้าผ่อนคลาย

มือเล็กที่ถูกวางเอาไว้บนโคนขาเธอก็เริ่มเลื่อนไล้สอดหายเข้าไปใต้ชายกระโปรงแทงกูใช้นิ้วโป้งนวดคลึงเบาๆอยู่แถวๆขาหนีบเธอจนร่างบางเริ่มอ่อนระทวย

"อื้ม..ทำแบบนี้ฉันก็ไม่มีแรงนวดให้คุณสิคะ"

ใบหน้าหวานก้มลงซบเข้าที่ไหล่เล็กพูดเสียงอู้อี้บอกเจ้าของปลายนิ้วที่กำลังหัวเราะชอบใจที่แกล้งเธอได้ "เปลี่ยนเป็นฉันนวดให้เธอดีกว่านะไม่ต้องใช้น้ำมันด้วย"

อร๊ายยเค้าพูดอะไรออกมาเนี่ยยเขินนะยะไอ้บ้า แล้วนิ้วโป้งเค้าที่นวดคลึงขาหนีบเธออยู่เนี่ยทำเอาร่างกายเธอแทบจะละลายกลายเป็นของเหลวอยู่แล้ว 

ทิฟฟานี่ได้แต่ครางเรียกชื่อคนตรงหน้าเสียงออดอ้อน ยิ่งเวลาที่ปลายนิ้วของเค้าไล้ใกล้เข้ามาแต่ยังไม่ถึงจุดศูนย์กลางของเธอสักทียิ่งทำเอาร่างบางแทบคลั่ง

มือเรียวก็บีบไหล่เล็กไว้แน่นราวกับรอให้ปลายนิ้วของเค้าสัมผัสเธอสักที ใบหน้าแสนเจ้าเล่ห์ก้มลงไล่พรมจูบไปตามลำคอระหงจนทิฟฟานี่อดไม่ได้ที่จะแอ่นกายรับสัมผัสจากร่างเล็กบ้าง

เค้าจับเธอให้ลุกขึ้นเพื่อจะจัดการกับสิ่งที่ขัดใจเค้า โดยให้เหตุผลที่ทำให้เธอแทบคลั่งยิ่งกว่าเดิม ...อยากเห็นชัดๆ หึม..เค้าคึกอะไรขึ้นมาอีกเนี่ยทำยังกับไม่เคยเห็นงั้นแหละ 

แล้วแบบ...คือในรถเค้าน่ะมันสว่างนะแต่ฟิล์มที่เค้าใช้น่ะมันมองจากด้านนอกไม่เห็นเลยทำอย่างกับตั้งใจเอาไว้ทำอะไรแบบนี้งั้นแหละ หึหึ

…cut

From...Writer

ใครนวดใครให้นวดไปตกลงกันเองนะคะ 5555

เอาน่าทิฟฟานี่แค่นี้ก็ช่วยแทงกูได้เยอะแล้ว(?)

เดี๋ยวก็จะได้ช่วยเยอะกว่านี้ หึหึ

อั้นแน่...มีแทมินโผล่มาอีกคนแล้วว 

แต่ยังไม่มีบทอะไรมาก 5555

Chemical Box คือกล่องมีสามารถเชื่อมถึงอีกกล่องได้โดยทั่วไปไม่ได้หายากแต่มันสำคัญที่กล่องไหนเชื่อมกับกล่องไหนอยู่ 

เพราะถ้าเชื่อมกันแล้วก็จะเหมือนกลายเป็นกล่องเดียวกันสามารถใช้ของในกล่องร่วมกันได้

เพิ่งนึกได้ว่ายังไม่ได้อธิบายถึงฟิวส์ชั่นกับหินพลอยสีแดงเลย มีใครสงสัยบ้างหรือเปล่าคะ แต่เดี๋ยวจะเอามาอัพให้ได้ทราบกันนะคะ แฮ่

ขอย้ำฟิคเรื่องมีมาเพื่อใช้งานเครื่องหมาย ? ให้คุ้มค่า 55555

ปล.สำหรับเรื่องคำผิดนะคะยังมีอยู่อีกเยอะแยะ 5555+ บางคำบีมก็ตั้งใจใช้วิบัติเพื่อสื่อถึงอารมณ์ตัวละคร

แต่บางคำก็อาจจะพลั้งมือพิมพ์ผิดไป 555+ ขออภัยไว้นะที่นี้ด้วยนะคะ แฮ่

ขอให้มีความสุขกับฟิคร่าา