Shot.6
"แกโทรถามยุนดิว่าอยู่ไหน" เป็ดน้อยเอ่ยขึ้นพร้อมสะกิดที่ไหล่เล็กยิกๆ ร่างเล็กครางรับ
พร้อมเอื้อมมือไปหยิกเครื่องมือสื่อสารในกระเป๋าสะพายมากดยุกยิกแล้วยกขึ้นแนบ
ในขณะที่ทั้ง3คนนั้งอยู่บนรถที่จอดอยู่หน้ารั้วบ้านของเจสิก้า
"แกจาแวะซื้ออะไรก่อนปะ ยุนมันรออยู่ที่บ้านและ" หน้าใสที่เพิ่งวางสายยุนอาไปไปหันมาถามเพื่อนสาวอีก2คน
"ไม่หรอกบ้านยุนของกินเยอะ" เสียงแหลมตอบ ถึงแม้ว่าเจสิก้าจะไม่เคยไปนอนกับยุนอาแต่เธอเคยไปนั่งเล่นที่บ้านยุนอาบ้างแต่ก็ไม่บ่อยเท่าไร
"ฟานี่.." เสียงใสเอ่ยเรียกคนนั่งข้างๆที่เงียบไปพักใหญ่แล้ว ตั้งแต่ที่ทิฟฟานี่ถามเจสสิก้าเรื่่องยุนอาจบ ทิฟฟานี่ก็ไม่พูดอะไรขึ้นอีก
"คะ?"
"เป็นอะไรหรือเปล่าคะ" ถามพลางหันไปมองหน้าอีกคน มือเล็กเอื้อมไปกุมมือของร่างบางไว้
"เป็นอะไรคะ ฉันไม่ได้เป็นอะไรซะหน่อย" เสียงหวานเอ่ยน้ำเสียงปกติ ก่อนจะหันไปยิ้มบางๆให้ใบหน้าใส
เธอก็แค่นั่งคิดอะไรไปเรื่อย
ขับรถมาประมาณ20นาทีก็ถึงที่หมาย จัดการจอดรถเรียบร้อยทั้ง3ที่เดินเข้าบ้านมาก็เห็นว่ายุนอานั่งอ่านหนังสืออยู่บนโซฟาที่ห้องรับแขกก่อนแล้ว
"อ๊ะโหวว..วันนี้ขยันนะเนี่ย" เสียงใสเอ่ยแซวทันที ใบหน้าดูดีนั้นละสายตาจากหนังสือเพื่อเงยหน้ามองคนที่เขากำลังอยากเจอ
แต่ก็ต้องชะงักไปเล็กน้อยเมื่อเห็นว่าร่างเล็กนั้นไม่ได้มาคนเดียว
'หรือว่าพี่ฟานี่จะรู้เรื่องเมื่อคืนแล้ว...จะงานเข้าไหมเนี่ย'
"พี่ชวน2คนนี้มานอนด้วยเองแหละ" ร่างเล็กเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นร่างสูงนิ่งไปพร้อมกับสีหน้าครุ่นคิดเล็กน้อย ก่อนจะเดินมานั่งข้างๆร่างสูง
"แกจะได้ไม่พาฉันทำอย่างเมื่อคืนอีกไง" เสียงกะซิบข้างหูนั้นทำเอาคนได้ยินถึงกับหน้าร้อนผล่าวขึ้นมา
ก้มหน้างุดๆ หน้าใสเห็นแบบนั้นก็อดขำไม่ได้
'ทีเมื่อคืนไม่เห็นมันจะเขินมั่งเลย'
"วันนี้เหมือนแทจะลวนลามยุนมากกว่ามั้งคะ" เสียงหวานเอ่ยทีเล่นทีจริง ทำเอาคนที่ยังไม่รู้เรื่องอย่างยุนเงยหน้ามองทันที
"พี่ฟานี่..รู้?" ร่างสูงเอ่ยเพียงแผ่วเบา พร้อมตวัดใบหน้ามองไปที่ใบหน้หวานทันทีเชิงตกใจ
"รู้แทบอกแล้วแหละ แต่พี่ไม่ได้คิดมากนะ" ทิฟฟานี่เอ่ยเมื่อเห็นว่ายุนอานั้นดูจะตกใจไปไม่น้อย
รอยยิ้มบางๆถูงส่งไปให้ใบหน้าดูดีเพื่อให้เขาสบายใจว่าเธอไม่ได้คาดโทษอะไรจริงๆ
"เราเข้าไปในห้องกันเถอะเดี๋ยวแม่จะกลับมลและ" ยุนอาเอ่ยขึ้นพร้อมจัดการเก็บหนังสือ2-3เล่มที่เขาเอาออกมาอ่านรอบรรดาพี่ๆ
ก่อนจะเดินนำขึ้นไปที่ห้อง โดยมีรุ่นพี่ทั้ง3เดินตามขึ้นไปติดๆ
เมื่อเข้าห้องมาร่างสูงก็วางหนังสือลงบนเตียงขายาวๆก็ก้าวขึ้นไปนั่งพิงหัวเตียง
แทยอนก็คลานไปนั่งข้างๆด้านซ้ายของยุนอาแล้วชะโงกหน้าไปมองหนังสือที่ร่างเปิดขึ้น
ทิฟฟานี่ที่นั่งอยู่ปลายเตียงพักนึงตัดสินใจก็ลุกขึ้นเดินไปที่ระเบียงห้อง ทำเอายุนอาหันมามองหน้าแทยอนเชิงจะถามว่าทิฟฟานี่เป็นอะไร
แทยอนก็ยักไหล่เชิงบอกว่าไม่มีอะไรหรอก แต่ยุนอาก็ยังกังวนอยู่ก็เลยมองตามทิฟฟานี่ไปจนร่างบางเดินออกไปนอกระเบียงแล้ว
"สิก้าอา~" เสียงหวานเอ่ยอ้อนๆเมื่อเดินออกมาที่ระเบียงบ้านเห็นร่างบางของเจสสิก้ายืนคุยโทรศัพท์อยู่
แขนเรียวโอวกอดเอวบางตรงหน้านั้นไว้จากข้างหลัง ใบหน้าหวานก็วางไว้ที่ไหล่ของอีกคน
"อะ..ห๊ะ..อะไรเหรอ..ฟานี่" เจสิก้าที่ไม่ทันตั้งตัวอึกอักเล็กน้อยเมืออยู่ดีดีทิฟฟานี่ก็มากอดเธอแบบไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย
ก่อนหน้านี้ยังไม่เห็นจะพูดกับเธอสักคำเลย
"ขอโทษนะ" เสียงหวานกระซิบข้างหู
"ขอโทษ อะไร" เสียงแหลมถามพลางหันมาหาใบหน้าหวานที่เกยไหล่ของเธออยู่เล็กน้อย ด้วยความงุนงง
ทิฟฟานี่ยังไม่ได้ทำอะไร ทำไมอยู่ๆถึงมาขอโทษเธอ
"ที่ฉันเหวี่ยงใส่เธอเมื่อเย็นน่ะ" ทิฟฟานี่ทำเสียงออดอ้อนพร้อมกระชับกอดให้แน่ขึ้น
"ฉันไม่ได้โกรธสักหน่อย แล้วไม่ได้ว่าอะไรด้วย ฉันรู้ถ้าฉันเป็นเธอในตอนนั้น ฉันก็คงเหวี่ยงเหมือนกันแหละ" เจสสิก้าอธิบายตามความจริง
หน้าหวานที่เคยมองตงไปข้างนอกนั้นหันกลับมามองหน้าสวยเล็กน้อย ก่อนจะกดจมูกลงบนแก้มนุ่มๆของเจสสิก้าเป็นการขอบคุณ
"อ๊ะ!!" เจสสิก้าร้องขึ้นมาเมื่อนึกขึ้นได้มาติดสายยูริอยู่ก่อนจะยกมือถือแนบหูอีกครั้ง
"ยูล..โทษทีเมือกี้หมีมันมาดราม่าใส่ อิอิ" เอ่ยบอกปลายสายแต่หันหน้ามายิ้มให้ใบหน้าหน้าที่เกยไหล่อยู่
"รีบตามเข้าไปนะ" หมีน้อนผละอ้อมกอดออกมา เป็ดน้อยหันมาพยักหน้ารับเล็กน้อย ก่อนจะเดินกลับเข้าห้องของยุนอาไป
"ไอ้หมา!!" ทันทีที่ทิฟฟานี่เงยหน้าขึ้นมอง2ร่างที่นั่งอยู่บนเตียงก็ต้องถลึงตาใส่
ไอ่ตัวเล็กจอมทะเล้นที่ตอนนี้มันวาดแขนคลองคอร่างสูงอยู่แถมยังเอาหน้าเกยไว้บนไหล่นั้นอีก
"ยุนไม่เกี่ยวนะ..พี่ฟานี่" ยุนอารีบยกมือเป็นเชิงว่าเขาเปล่าจริงๆ แต่คุณคิมแกยังคงโอบคอร่างสูงไว้ไม่ปล่อยพร้อมทั้งส่งรอยยิ้มกวนๆ
ให้คนที่อ้าปากเตรียมวีนนั้น
"อิเตี้ย!!!...เธอน่ะ" นิ้วเรียวชี้ไปที่ใบหน้ากวนๆอย่างคาดโทษ ก่อนจะก้าวฉับๆ
ขึ้นเตียงไปคว้าเอาไอ้ร่างเล็กที่มันแกล้งยั่วโมโหเธอนั้นมากดลงกับเตียงทันที
"หื่นนักใช่ไม๊!! อิคุณคิม!!" เสียงวีนๆดังขึ้นก่อนจะกดจมูกลงที่ซอกคอขาวนั้นด้วยความหมั่นไส้ โดยที่ไม่แคร์สายตาใคร
"พี่สิค!!!..ชวนพี่ยูลมาดูหนังสดเร็วว" ยุนอาที่นั่งอยู่ในเหตุการคู่หื่นกำลังจะฟัดกันก็รีบตะโกนเรียกเจสสิก้ามาดูด้วยทันที
"จริงเหรอ..ไหนๆ " เมื่อได้ยินดังนั้นเจสสิก้าก็รีบโผล่หน้าเข้าห้องมาทันทีด้วยความอยากรู้อยากเห็น
ก่อนจะพูดอะไรอีกคำสองคำกับปลายสายแล้วรีบเดินมานั้งบนเตียงอย่างใจจดใจจ่อ มองดูมวย(ปล้ำ)คู่เอกที่กำลังกอดรัดฟัดเหวี่ยงกันอยู่บนเตียง
"อ๊าา...พอแล้วๆฟาเน้...แทยอมแล้วว อัก" ร่างเล็กร้องบอกคนบนร่างราวกับขอชีวิต พลางนอนนิ่งไม่ขัดขื่นเพราะถึงยังไงก็คงสู้แรงของทิฟฟานี่ไม่ไหว
"ตอนแกล้งฉันเนี่ยไม่คิด ทีแบบนี้ล่ะมาบอกพอแล้ว" หน้าหวานผละออกมาเอ่ยอย่างวีนๆ มือบาง2ข้างยังคงกดข้อมือเล็กไว้กับเตียง
"ฟานี่แกอย่างรุนแรงที่แทมากดิดูดิ๊น่ะข้อมือมันแดงหมดแล้ว" เป็ดน้อยที่นั่งดูอยู่ก็อดไม่ได้ที่จะปรามทิฟฟานี่เล็กน้อย
เพราะดูแล้วยังไงแทยอนก็ไม่สู้ทิฟฟานี่หรอก ถึงแม้ว่าถ้าแทยอนสู้ขึ้นมาจริงๆอาจจะเป็นทิฟฟานี่เองที่ต้องร้องบอกว่าพอแล้ว
ส่วนยุนอาก็ได้แต่นั่งลุ้นเบาๆไม่กล้าพูดอะไรขึ้นมาเพราะกลัวจะโดนไปด้วย
"โธ่..ฟานี่จะกดแทดีดี แทก็ยอมหรอกปล่อยแทเถอะนะ" เสียงใสเอ่ยอย่างออดอ้อนให้คนบนร่างเห็นใจ แต่ใบหน้าใสนั้นช่างกวนอารมณ์เสียเหลือเกิน
"สรุปอยากให้ปล่อยป่ะ" ทิฟฟานี่เก๊กเสียงแข็งเอ่ยถาม พร้อมก้มหน้าลงมองใบหน้าใสที่ตอนนี้เปลี่ยนมาทำตาปริบๆเบะปากทำเหมือนจะร้องไห้
และพยักหน้าช้าๆ เจอแบบนั้นไปมือร่างก็ค่อยคลายแรงบีบที่ข้อมือเล็กออก
และทันทีที่มือเล็กนั้เป็นอิสระก็ค่อยยันตัวลุกขึ้นนั้งโดยที่ร่างบางนั้นยังคงนั้งคร่อมตักตัวเล็กอยู่นั้น
มือเล็กโอบเอวคนบนร่างไว้หลอมๆ ใบหน้าก็ค่อยๆโน้มเข้าหาหน้าหวานนั้ง
ทำเอาเจสสิก้าและยุนอาที่นั่งเกาะติดสถานะการณ์อย่างเงียบๆลุ้นแทบตกเตียง
"ฟานี่...เล่นหนังสดกันมั้ย"
"อิเตี้ยย!!!"
\\แอ้ก// มือเรียวผลักเข้าที่หน้าผากใสอย่างไม่หวงแรงทำเอาคนโดนผลักนั้นเงิบไปติดกับหัวเตียงอย่างหมดสภาพ
"ฟานี่..ใจร้ายวะ ทำกับเพื่อนตัวเล็กๆได้ลงคอ" หมาที่พิงหัวเตียงทำตาปริบๆเบะปากเหมือนจะร้องไห้มือก็ลูบหัวตัวเองป้อยๆ
"ใครเป็นเพื่อนเธ๊ออ!!" ร่างบางถามเสียงสูง
"เธอไม่ใช่เพื่อนฉันหรือไง" ตัวเล็กทำเสียงน้อยใจ
"นี่!! อิคุณคิมคะ เธอหื่นกับฉันขนาดนี้ยังมีหน้าจะมาบอกว่าเป็นเพื่อนอีกเหรอไง" เสียงหวานเอ่ยเชิงวีน
"โอเคๆ คุณ..เอ่อ..ภรรยา..เอ่อ..หรือสามี..แฮ่" คนตัวเล็กตอบอั้มอึ้งเล็กน้อยเพราะไม่ค่อยมั่นใจว่าคำตอบไหนจะถูกใจคนตรงหน้า
เมื่อจะพูดจบประโยคร่างเล็กก็ทำหน้าเหมือนจะขอความคิดเห็นจากร่างบาง
และทิฟฟานี่ที่เห็นแบบนั้นก็อดคิดตามไม่ได้ว่าสรุปแล้วเธอกับแทยอนใครเป็นสามีใครเป็นภรรยา
"เอ่อ.." ทิฟฟานี่นั่งทำท่าครุ่นคิดอยู่บนตักของร่างเล็กพลางมองใบหน้าใสๆของอีกคนไปด้วย
"55555 นี่อย่าบอกนะว่าทีผ่านมาแก2คนยังสรุปกันไม่ได้น่ะ" เจสสิก้าที่เกาะติดสถานะการณ์อยู่พักใหญ่หัวเราะเสียงอาจุมม่าขึ้นมา
เมื่อบทสนทนาล่าสุดปลิวเข้าหูเธอ
"เออ..แก2คนช่วยพวกฉันสรุปหน่อยดิ" ทิฟฟานี่หันมาบอกเจสสิก้าหน้าตาเฉย
"อิบ้า ฉันจะไปรู้เหรอว่าแก2คนใครอะไร" เจสสิก้าพูดไปตามที่ตัวเองคิดแต่ก็ไม่วายจะแอบเขินเล็กๆเมื่อนึกถึงเรื่องอย่างว่า
"ยุน..พี่ว่าแกหน้าจะรู้นะแทมันเป็นสามีหรือภรรยา" สุดท้ายเป็ดก็วนคำถามมาตกที่ยุนอาจนได้สินะ เขาพยามนั่งเงียบไม่พูดอะไรแล้ว
แต่ก็โดนเจสสิก้ามาโยนคำถามใส่ซะงั้น
"สายตายุนก็มองพี่แทเป็นเคะอยู่แล้ว งั้นยุนว่าพี่แทเป็นภรรยาแล้วกัน" ยุนอาเอ่ยตามที่รู้สึก
"งั้นเหรอ แต่ดูผ่านแล้วยังไงแทก็เหมือนสามีมากกว่าแหะ" เจสสิก้าหันไปรับฟังความเห็นยุนอา ก่อนจะพูดความเห็นตัวเองต่อ
"งั้นๆ เอางี้เราเป็นภรรกัน แล้วกันนะหมีหื่น" แทยอนเอ่ยพร้อมโบกมือแบบขอไปที แล้วทุกคนก็พยักหน้ารับเบาๆพร้อม
"ตอนแรกฉันก็ว่าเธอเป็นเมะนะแท แต่หลังๆนี้เริ่มไม่มั่นใจ อิอิ" หน้าหวานหันกลับมามองคนตรงหน้าพร้อมเอ่ยเชิงเยาะเย้ย
"ก็เธอ..พาฉันเคะแตกทำไมล่ะ " เสียงเอ่ยแผ่วเบาลงเล็กน้อยตรงประโยคหลัง พร้อมหน้าลงงุดๆ
ทำเอาอีก3คนอดยิ้มหัวเราะคิกคักกันไม่ได้ กับคำสารภาพเล็กๆของแทยอน
"พี่แท มาติวให้ยุนอีก3หัวข้อก็หมดแล้ว แล้วพี่ค่อยไปฟัดกันต่อ" ร่างสูงพร้อมหันไปหาร่างเล็กที่กำลังทำหน้าหื่นใส่หน้าทิฟฟนี่อยู่นั้น
"เออ....แล้วมาเล่นหนังสดกันนะจ๊ะที่รัก" หน้าใสที่ไปรับคำกับร่างสูงก็ไม่วายจะหันกลับมาทำหน้าทะแกล้งคนที่ยังนั่งคร่อมร่างของเขาอยู่
\\แปะ// ทันทีที่จบนิ้วเรียวก็ดีดเข้าที่หน้าผากคนตัวเล็กอย่างหมั่นไส้
"อุ๋ยย~ เจ็บนะ" ทำเอาคนโดนดีดร้องโอดโอยมือเล็กก็ลูบหน้าผากตัวเองป้อยๆ
ก่อนที่ร่างบางนั้นจะคลานไปนอนหนุนตักเจสสิก้าที่นั่งอยู่ตรงปลายเตียงมองดูอีก2ร่างนั่งติวหนังสือกัน
"ไหนมาดูเด๊ะ " ร่างเล็กคลานไปเกาะร่างสูงบ้าง เขายังคิดจะแกล้งทิฟฟานี่ต่อไปด้วย
เพราะเขาก็กลัวว่าคนรออย่าง2คนนั้นอาจจะเบื่อง่ายๆ ก็เลยเล่นอะไรไปเรื่อย
" หัวข้อสุดท้ายแล้วๆ " ยุนอาเอ่ยอย่างมีความสุข
"เออ..รีบๆเข้าใจเหอะน่าพี่จะทนไม่ไหวแล้วนะเนี่ย ถ้าพี่กดสิก้าตรงนี้ขึ้นมาแกรับผิดชอบด้วยนะยุน "
ทิฟฟานี่เอ่ยขึ้นพร้อมพลิกตัวซุกใบหน้าเข้าที่หน้าท้องของเจสสิก้า
"งั้นเธอก็กดสิก้าไปก่อน คงพอดีฉันติวให้ยุนเสร็จ คึคึ " แทยอนพูดอย่างทีเล่นที่จริง เมื่อทิฟฟานี่ได้ยินแบบนั้นก็รีบดันตัวเจสสิก้านอนตะแคงลงกลับเตียงทันที
"นี่ยัยหมี จะทำอะไรเนี่ยถามฉันยัง ห๊ะ!! " เจสสิก้าแกล้งทำวีนๆ เพราะเธอเองก็รู้ว่าเพื่อนแค่หยอกกันเล่นเฉยๆ
"สิก้ายา~ มาขนาดนนี้แล้วให้เค้ากดเถอะน๊า~ " ทิฟฟานี่เลื่อนตัวขึ้นมานอนตะแคงหันหน้าเข้าหาคนข้างๆ
แล้วทำหน้ากวนๆยื่นเข้าไปใกล้ใบหน้าสวย มือเรียวก็แกล้งโอบเอวบางของเจสสิก้าไว้
"เอ๊ะอินี่ เดี๋ยวก็สมยอมซะนี่" เห็นแบบนั้นเจสสิก้ารีบรับมุขด้วยการจุ๊บเบาๆที่จมูกโด่งของทิฟฟานี่
"เสร็จแล้วโว๊ยยย" เสียงยุนอาดังขึ้น เรียกความสนใจจาก2สาวที่นอนหยอดมุขใส่หื่นกันอยู่ให้หันมามองพร้อมกัน
"นี่พวกมันไม่ได้สนใจเลยใช่ป่ะว่าเราจะทำอะไรกัน" ทิฟฟานี่หันกลับไปซิบกับเจสสิก้าเล็กน้อย
ซึ่งเจสสิก้าเองก็รู้สึกเหมือนแป๊กตามทิฟฟานี่ไปติดๆ เจสสิก้าเพียงพยักหน้าช้าๆเป็นเชิงบอกว่าใช่ :on03:
"หึ๊ยย นี่ถ้าฉันกดยัยสิก้าขึ้นมาจริงๆจะเป็นไรมั๊ยเนี่ย" ทิฟฟานี่ทำท่ากระฟัดกระเฟียดลุกขึ้นนั่งทันที
"อ่าวเฮ้ยย ฉันเสียหายนะยะ" เจสสิก้ารีบพูดโพล่งขึ้นมาทันที ทำเอาหน้าหน้าหวานที่นั่งอยู่นั้นหันมามองพร้อมกะตุกยิ้มเล็กน้อย
"เราก็เคยเกือบได้กันตั้งหลายครั้งแล้วไม่ใช้เหรอจ๊ะ" ทิฟฟานี่ยื่นหน้าเข้าไปกระซิบข้างหูของคนที่นอนตะแคงอยู่นั้น
พร้อมยิ้มกรุบกริบ ให้เจสสิก้าต้องหน้าร้อนผ่าวขึ้นมา
"พี่ฟานี่...งั้นคืนนี้ยุนขอพี่แทแล้วกัน" ยุนอาพูดขึ้นเมื่อเห็นอีก2สาวนั้นทำราวกับเขากับแทยอนเป็นอากาศธาตุ
" พอเหอะ...ขี้เกลียดเล่นและ" เจสสิก้าเอ่ย
" ฟานี่ไปอาบน้ำกัน" เสียงใสเอ่ยชวน
" อาบน้ำอย่างเดียวเหรอ..แท" หน้าหวานหันไปทำตาวิบวับใส่คนชวน ร่างเล็กไม่ได้ตอบอะไรเพียงแต่เดินนำเข้าไปในห้องน้ำ
" พี่ว่ารอดป่ะ" ยุนอาเอ่ยขึ้นเมื่อประตูห้องปิดสนิท
" พี่ว่าแทโดนกดว่ะ"
" จะว่าไปมะคืนพี่แทดูเคะมากเลยนะพี่"
" จริงดิไม่หน้าเชื่อ"
" งั้นเราไปรอฟังกันดีมะ คึคึ" สิ้นสุดเสียงของยุนอา ทั้งคู่ก็รีบปฎิบัติการ 'สอดส่อง'
No comments:
Post a Comment