Shot.5
"เข้ามาแบบนี้...คงไม่ดีมั้งคะ" เสียงใสเอ่ยทักพร้อมทำหน้าทะเล้นใส่อีกคน
"..." ไม่มีเสียงตอบรับจากร่างบางที่ยืนพิงประตูห้องน้ำอยู่นั้น เพียงแค่ยกยิ้มเล็กน้อย ก่อนที่มือเรียวข้างนึงจะวาดโอบรอบคอคนตัวเล็กไว้
และรั้งเข้าหาตัวเองเบาๆ ให้หน้าใสนั้นซุกลงบนเนินอกที่โผล่พ้นเสื้อยืดคอกว้างเปิดไหล่ที่ร่างบางใส่อยู่เล็กน้อย
มือเล็กถูกยกมาเกี่ยวคอเสื้อที่เกะกะให้ไหลลงต่ำมาข้างนึง
"ฟานี่~เดี๋ยวก็ยาวหรอก" หน้าใสผละออกมาพูด ก่อนที่อะไรๆมันจะเลยเถิดไปมากกว่านี้
"ก็มองซะให้พอ ออกไปจะได้ไม่มองไงคะ" เสียงหวานเอ่ยทีเล่นทีจริง
"แหม..พูดเหมือนมันพอง่ายๆงั้นแหละ ฉันมองมา7ปีแล้วนะ" เล็กพูดไปตามความจริง
"งั้น....ก็..."ปาดขาวนึดนึง[color="#FFFFFF"] ไม่ทันที่เสียงหวานจะพูดจบ มือเรียวก็รั้งคออีกคนเข้าหาเนินอกตัวเองอีกครั้ง
แต่ครั้งนี้มือเรียวอีกข้างเกี่ยวเอาบราสีเข้มทีตัวเองใส่อยู่ให้ล่นลงไปพร้อมสายบราข้างนึง เผยให้เห็นยอดอกสวยสีชมพู
หน้าใสเห็นแบบนั้นจึงไม่รอช้ารีบใช้เรียวปากกอบกุมและดูนดุนยอดอกสวยนั้นทันที เมื่อได้รับสัมผัสนั้นทิฟฟานี่ก็ถึงกับต้องกัดฝีปากล่างของตัวเอง
เพื่อไม่ให้หลุดครางเสียงที่น่าอายออกไป [/color]
"ฟานี่ยา~แทจะทนไม่ไหวแล้วนะ อย่ายั่วกันแบบนี้สิ" หน้าใสผละออกมาและพยามตั้งสติอีครั้ง เพราะขืนปล่อยต่อไปเขาอาจจะทำอะไรที่มันดูไม่ดีก็เป็นได้
'นี่มันในห้องน้ำร้านอาหารนะ ฉันไม่อยากให้ใครมองเธอไม่ดี เข้าใจบ้างไหมทิฟฟานี่'
"แล้วฟานี่บอกให้ทนเหรอคะ" เสียงกระซิบข้างหูเบาๆ
"ไม่เอา~เดี๋ยวมีใครเข้ามามันจะดูไม่ดีนะคะ" เสียงใสเอ่ยอ้อนๆ
"แทสนใจ...ว่าจะมีใครเข้ามาได้ยินเหรอคะ" เสียงหวานเอ่ยงอนๆ
"ถ้าแทไม่ได้รักฟานี่มากขนาดนี้ แทคงไม่สนใจหรอกว่าคนอื่นจะมองยังไง"
เสียงใสเอ่ยจริงจังพร้อมเงยหน้าขึ้นสบตากับคนตรงหน้าเพื่อใครอีกคนนั้นเชื่อว่าเขาพูดจากใจ
มือเล็กถูกยกขึ้นเกี่ยวบราสีเข้มที่เคยล่นลงขึ้นให้อยู่ในตำแหน่งที่ควรจะเป็น
"แทคะ..จะไม่เป็นคนดีสักวันได้มั้ยคะ" เสียงหวานเอ่ยตามความรู้สึก เธอรู้ดีอยู่แก่ใจว่าถ้าไม่เป็นคนตัวเล็กนั้นรักเธอมากจริงๆ
ไม่งั้นเขาคงไม่พยามทำใจเย็นได้มากขนาดนี้ ทั้งๆที่จริงๆแล้วแทยอนเองก็ไม่ใช่คนที่ใจเย็นอะไรมากมาย ยิ่งถ้าเป็นเรื่องอย่างว่าแล้ว ยิ่งแล้วใหญ่
แต่คำพูดของร่างบางนั้นก็ทำเอาอีกคนตัวชาวาบขึ้นมาทันที ในเมื่อเขาเพิ่งจะทำเรื่องแย่ๆไปเมื่อคืนเอง
ถึงมันจะเป็นแค่อารมณ์ชั่ววูบที่เกิดขึ้นเพียงเพราะเขาคิดถึงเธอมากก็ตาม
'ฟานี่ แทจะบอกฟานี่ว่ายังไงดี ถึงฟานี่จะไม่ได้สนใจถาม แต่แทก็ไม่สบายใจเลย'
\\จุ๊บ\\ เสียงริมฝีปากอวบอิ่มประทับลงที่ริมฝีปากเรียวบางแล้วผละออก
เมื่อแทยอนและทิฟฟานี่เดินกลับมาที่โต๊ะแล้ว ก็เห็นว่ายุนอาและเจสสิก่านั้งระเบิดหัวเราะเสียงอาจุมม่าอยู่
ในขณะที่ยูรินั่งนิ่งทำหน้าลิงเอ๋ออยู่นั้น
"คุยไรกันอยู่เหรอ ทำไมลิงทำหน้าเอ๋อเหรองั้นอ่ะ" หมาน้อยเอ่ยแซวทันที
"อ่อ..คุยกันว่าแกสองคนทนไม่ไหวแล้วเข้าไปฟัดกินในห้องน้ำไง" นั่นไงเจอคุณลิงสวนกลับมาเงิบคร่าาา
"ไอ้ลิงบ้าก็ว่าไป....ว่าแต่แกเข้าไปทำไรกันอ่ะนานเชียว" เป็ดน้อยที่ทำท่าเหมือนจะปรามยูริไว้สุดท้ายก็มาทำตาวิบวับใส่อีก2คนที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม
"ไม่ได้ฟัดกันหรอกหน้า พวกแกนี่..ทำเหมือนอยากให้ฉัน2คนฟัดกันมากเลยหรือไงห๊ะ เดี๋ยวจะฟัดให้ดูตรงนี้เลยดีมะ" เสียงหวานเอ่ยกึ่งวีนนิดๆ
พร้อมทำท่าจะกระทำชำเราหมาน้อย ที่นั่งรับมุขไม่ทันหน้าเหวอไป
"เออพอดีเลยฉันอยากดูหนังสด" ยูริเอ่ยกลั้วหัวเราะพร้อมทำท่าตั้งใจดู ทำเอาหมีน้อยวีนแตก
"อยากดูก็ไปทำเองดูเอง หรือจะถ่ายคลิบตัวเองเก็บไว้ดูก็ได้นะ คุณลิงหื่นน"
เสียงวีนเหวี่ยงที่ยังคงติดตลกของหมีน้อยทำเอาเสียงหัวเราะดังขึ้นทันที มีเพียงยุนอาที่ยังหัวเราะไม่ค่อยจะออก
แต่เขาก็พยามทำให้ทุกอย่างเหมือนปกติ
"จะว่าไปมันก็เป็นความคิดที่ดีนะฟานี่.....ยูลแกไปถ่ายคลิปแกมาแบ่งฉันดูบ้าง อิอิ" ซอบังตัวน้อยรีบสมทบทันที
"ก็อยากจะถ่ายมาให้ดูน่ะนะ แต่บังเอิญว่าฉันยังไม่มีนางเอกเลย" ยูริพูดพร้อมส่งสายตากรุบกริบให้เจสสิก้าเล็กน้อย
(พอรู้ว่าเจสสิก้ากับยุนอาเป็นพี่น้องกันได้ไม่ถึง5นาที คุณควอนก็เอาเลยนะคะ)
"ไอ้บ้า ไอ้ลิงโรคจิต" หน้าสวยเห็นแบบนั้นก็ฟาดเข้าที่ไหล่ร่างสูงอย่างไม่หวงแรง
"โอ๊ยย...ตีทำไมเนี่ย เจ็บเป็นนะ" หน้าคมยู่หน้านิดๆ
"เอ้ออ...งั้นฉัน2คนกลับบ้านก่อนนะ ไม่ไหวแล้วว" แทยอนเอ่ยเสียงทะเล้นพร้อมลุกจากโต๊ะ
"เออๆ เชิญไปฟัดกันให้พอเลยนะแล้วบ่ายมาเรียนด้วย ฉันเหงา" เป็ดน้อยรีบไล่คู่หื่นทันที
ระหว่างขับรถกลับบ้าน
"ฟาเน้~" ร่างเล็กส่งเสียงออดอ้อนขึ้นมา ทำเอาอีกคนต้องอมยิ้มทัน
"อะไรคะ จะอ้อนอะไรอีก" เสียงหวานเอ่ยพร้อมมือเรียวเอื้อมไปเล่นผมสีบลอนด์สว่างของคนตัวเล็ก
"คืนนี้ไปนอนบ้านยุนด้วยกันหน่อยสิ แทกลัวง่า" เสียงใสเอ่ยอ้อนๆ
"กลัวอะไรคะ"
"กลัว..ยุนลวนลามอีก"
"แทจะกลัวทำไมคะ แทก็ลวมลามยุนก่อนสิ อิอิ" ร่างบางเอ่ยกลั้วหัวเราะเล็กน้อย
"ฟาเน้ง่าา แทไม่ขำนะ" ร่างเล็กที่เริ่มจะงอแง มือเล็กข้างซ้ายก็ยกไปจับมือเรียวที่เล่นผมตัวเองอยู่มากุมไว้บนตัก
"นี่น้องมันทำอะไรแทเนี่ย ถึงได้กลัวมันขนาดนั้น" หน้าหวานเอียงคอถามด้วยความสงสัย
"ก็มันรู้สึกแย่นี่นา" ร่างเล็กบ่นอุบอิบ
"ก็ได้ งั้นช่วยยัยเป็ดไปด้วยแล้วกัน" ทิฟฟานี่เห็นท่าทางแบบนั้นแล้รก็อดยิ้มไม่ได้กับความน่ารักของตัวเล็กนั้น
บ้านแทแท
"อ๋า..ทำไมช่วงนี้เหมือนแม่จะหนีเที่ยวบ่อยจัง" เมื่อเดินเข้ามาไม่เห็นว่ามีใครอยู่บ้านแทยอนก็อดไม่ได้ที่จะบ่นอะไรงุงงิงติดตลก
ให้คนที่เดินตามเข้ามาต้องแอบขำอยู่เรื่อย
ปาดขาวนึดนึง
\\หมับ//
อยู่ๆมือบางก็คว้าเอาเอวร่างเล็กที่ยืนอยู่นั้นกดลงกับโซฟาตัวยาวที่ตั้งอยู่กลางบ้าน ก่อนจะก้าวขาขึ้นไปคร่อมร่างเล็กที่นอนราบอยู่ไว้นั้น
ยกยิ้มเล็กน้อยแล้วโน้มตัวลงกดจูบที่ริมฝีปากเรียวบางนั้นอย่างนุ่มนวนและเย้ายวน
มือเล็กข้างนึงถึงยกขึ้นสอดปลายนิ้วเข้ากับกลุ่มผมที่ท้ายทอยของอีกฝ่ายและรั้งเข้าหาตน ลิ้นทั้งสองตวัดเกี่ยวกันอย่างไม่มีใครยอมใคร
มือเรียวค่อยๆเกี่ยวชายเสื้อยืดตัวบางขึ้นแล้วสอดมือเข้าไปใต้บราของคนใต้ร่างอย่างเนียนๆ
"อ๊ะ~" ร่างเล็กหลุดครางออกมาเมื่อปลายนิ้วอีกคนเขี่ยผ่านยอดอกของเขาไปมาเพื่อปลุกเล้า
"ฟานี่~ถ้าแม่..อุ๊ปส์" ไม่ทันที่เสียงใสจะเอ่ยจบประโยค ริมฝีปากอวบอิ่มนั้นก็กดจูบอันเร้าร้อนลงไปทีริมฝีปากเรียวบางทันที
เธอรู้ว่าเขาจะพูดอะไร แล้วใช่ว่าเธอเองจะไม่กังวน มือเรียวเลื่อนไปปลดตะขอบราของอีกคน
แต่ก็ไม่ได้ถอดออกมาเพียงรั้งขึ้นไปไว้เหนือเนินอกก่อนจะผละออกจากใบหน้าใส่แล้วก้มลงอีกครั้งเพื่อกอบกุมยอดอกสีสวยที่ชูชันล่อหน้าล่อตานั้น
"อื้อ~" ร่างเล็กค่อยยันตัวลุกขึ้นนั่งและดันคนบนร่างให้ลุกจากโซฟาทั้งปากริมฝีปากอวบอิ่มนั้นยังคงกอบเขายอดอกของเขาอยู่
มือเล็กข้างนึงถูกยกมาโอบเอวบางไว้ก่อนที่ทั้งคู่จะลุกขึ้นยืนจากโซฟา เดินเซไปมาเล็กน้อยเนื่องจากเอาแต่สนใจกับกิจกรรมที่กำลังทำร่วมกันอยู่
ริมปากอวบที่ที่เคยกอบกุมยอดอกของร่างเล็กนั้นผละออกมา ก่อนกดจูบลงที่ริมฝีปากเรียวบาง2ลิ้นถูกส่งออกไปทักทายกันทันทีเหมือนรู้หน้าที่
ร่างเล็กที่พยามดันให้อีกคนเดินถอยหลังมาจนชนกับกำแพงเบาๆ ทิฟฟานี่เอนหลังพิงกำแพงไว้มืเรียวก็ค่อยซุกซมอยู่แถวๆขอบกางเกงของอีกคน
มือเล็กที่เคยโอบเอวบางเลื่อยไปสอดเข้าใต้เสื้อแล้วปลดตะขอบราสีเข้มที่เกะกะลูกตาตั้งแต่เช้า
ก่อนจะย่อตัวเล็กน้อยมือสองข้างรั้งเสื้อร่างบางขึ้นพร้อมกับบราเผยให้เห็นเนินอกสวยถึงจะไม่ใหญ่เตะตาแต่ดึงดูดอย่าบอกใครเลย
แถมยอดอกที่แข็งตัวตามอารมณ์นั้นอีก ตาตี่ๆโลมเลียภาพตรงหน้าราวกับไม่เคยเห็นมาก่อนริมฝีเรียวล่างถูกกัดอย่างอดไม่ได้
หน้าหวานเมือเห็นแบบนั้นแล้ว ก็อดยกยิ้มไม่ได้ ก่อนที่มือเรียวนั้นจะรั้งต้นคออีกคนให้ใบหน้าใสนั้นแนบกับเนินอกขาวที่ชวนสัมผัส
"อื้มม~" เสียงหวานครางออกมาอย่างพึงพอใจ เมื่อคนตัวเล็กนั้นดูดดุนยอดอกที่กำลังตั้งชันอย่างเชิญชวน
มือเรืยวค่อยๆเลื้อยไปปลดกระดุมกางเกงขาสั้นของร่างเล็กช้าๆราวกับกลัวว่าตัวเล็กนั้นจะรู้ตัว
"แฮ่ม!" นั่นไงแทยอนกระแอมขึ้นมาทันทีที่มือเรียวนั้นกำลังจะเกี่ยวเอากางเกงสั้นเพื่อรูดลง
"เข้าห้องก่อนดีมั้ยคะ" พูดจบร่างเล็กก็จูงมือเดินเข้าห้องไป
'แทย๊อนนน เธอจะถามฉันทำไมเนี่ยย เสียฟิวส์เป็นบ้าเลยไอ้หมานี่!'
\\ปึ้ง//
ทันทีที่ประตูปิดลง และด้วยความหมั่นไส้มือเรียวตุกดึงร่างเล็กเซถลาไปยังประตูพร้อมดันไหล่เล็กนั้นให้แนบประตูไว้
มือเรียวข้างนึงเลื่อนลงมาเพื่อจัดการกับกางเกงขาสั้นเป้าหมายหลักไปกองที่พื้นเรียบร้อย หน้าใสเห็นแบบนั้นก็แอบขำเบาๆที่เขาแกล้งคนตรงหน้าได้สำเร็จ
"ยิ้มไร!!" เมื่อเห็นว่าอีกคนกำลังแอบยิ้มก็แอ๊บเสียงวีนขึ้นมาทันที
"แทไม่หนีไปไหนหรอกหน้าไม่ต้องกดแรงขนาดนี้ก็ได้" เสียงใสเอ่ยทีเล่นทีจิงพร้อมยื่นใบหน้าทะเล้นเข้าหาคนตรงหน้า
"รู้ค่ะ..ว่าแทหนีไปไหนไม่รอดหรอก แต่..หมั่นไส้!!!" เสียงหวานพูดทีเล่นทีจริง
แต่ประโยคสุดท้ายกลับแอ๊บเสียงดุพร้อมทำท่าจะกัดเข้าที่ปลายจมูกใสๆ แต่หน้าทะเล้นนั้นไม่ได้มีท่าทีจะกลัวสักเท่าไร
"อ๊ะ~หมั่นไส้อะไรง๊า"
"หมั่นไส้คนดี..ที่ชอบเล่นตัวแบบเธอไง"
"ฉันดีจริงเหรอ" เสียงกลับมาเป็นปกติทันทีเมื่อได้ยินประโยคของอีกฝ่าย
"แล้วเธอไม่ดียังไง" เห็นแบบนั้นหน้าหวานก็อดสงสัยไม่ได้ทำไมท่าทางของแทยอนถึงได้ดูเปลี่ยนไปเร็วแบบนั้น
"ก็..ตอนนี้ร่างกายฉัน..ไม่บริสุทธิ์เท่ากับเธอแล้วนี่" เสียงใสพูดเพียงแผ่วเบา หน้าหวานอมยิ้มทันทีที่ได้ฟังเหตุผลของอีกฝ่าย
ไม่ใช่ว่าเธอเองจะรู้สึกดีกับเรื่องนั้น เพียงแค่ ใจของร่างเล็กนั้นช่างซื่อสัตย์ต่อเธอตลอดมา
และไม่เคยจะปิดบังอะไรเธอเลยสักครั้ง มันก็ทำให้เธอพร้อมที่จะให้อภัยคนตรงหน้าเสมอเมื่อเขาทำอะไรพลาดไป
"โธ่..ที่รักแค่ใจเธอบริสุทธิ์กับฉัน มันก็มากพอแล้ว" เสียงหวานเอ่ยอย่างอ่นโยนเชิงปลอบพร้อมกดจูบไปที่ริมฝีปากเรียวบางนั้น
มือเล็กถูกยกขึ้นโอบเอวบางไว้และลูบไล้ไปตามส่วนเว้าของร่างบาง
!!!
มือเรียวจับร่างเล็กพลิบสลับด้านกับตนพร้อมดันให้อีกคนถอยไปนั่งลงที่ขอบเตียงแล้วผละออกมา ก่อนจะจัดการจับเสื้อผ้าของตัวเองทีละชิ้น
ทีละชิ้น อย่างช้าๆโดยมีสายของคนตรงหน้าโล้มเลียเรือนร่างอันหน้าหลงใหลของเธอ หน้าใสกะตุกยิ้มเล็กน้อยกับภาพตรงหน้า
ไม่นานชุดที่ร่างบางเคยใส่อยู่ก็ถูกโยนลงไปกองกับพื้นครบทุกชิ้น หน้าหวานหันไปส่งสายตายั่วยวนให้อีกคนก่อนจะค่อยๆก้าวขึ้นไปคร่อมร่างเล็กไว้
โน้มใบหน้าลงเพื่อประกบจูบอันร้อนแรงให้คนใต้ร่างและกดให้อีกฝ่ายนอนราบไปกับเตียง ก่อนจะขยับตัวเลื่อนไปคร่อมที่ตรงใบหน้าใส
เมื่อเห็นอย่างนั้นแล้วลิ้นร้่อนก็ถูกส่งออกไปทักทายกลีบกุหลาบสวยที่ตอนนี้ฉ่ำเยิ้มไปด้วยน้ำหวานทันที
"อื้มม~" เสียงหวานครางในลำคออย่างพึงพอใจ มือเล็กทั้ง2ข้างถูกยกขึ้นมาลูบไล้บั้นท้ายอันเซ็กซี่และบีบเคล้นบ้างตามอารมณ์
ลิ้นร้อนที่เคยตวัดอยู่บนปุ่มเนื้อที่แข็งตัวขึ้นรอรับสัมผัสจากเขานั้น
ตอนนี้กำลังถูกสอดเข้าไปสำรวจในช่องทางร้อนระอุเพื่อกวาดชิมความหอมหวานของอีกคนได้เต็มที่
"อ๊ะ~อื้ออ~" คนบนร่างครางออกมาอย่างอดไม่ได้เพราะความเสี่ยวซ่านที่พุ่งพล่านไปทั่วร่าง
"ชอบมั้ยคะ" หน้าใสผละออกมาเล็กน้อยถามขึ้นด้วยเสียงอู้อี้ เพราะเนื่องจากว่า ยังคงซุกหน้าอยู่แถวหว่างขาคนข้างบน
"ชอบสิ~ทำแบบนี้ทุกวันเลยได้มั้ยคะ~" เสียงหวานเอ่ยแผ่วแต่มันช่างฟังดูเซ็กซี่เสียเหลือเกิน ทิฟฟานี่ก้มลงสบตากับคนใต้ร่างพร้อมยิ้มยั่วเบาๆ
"อ๊ะ~" แต่แล้วหน้าหวานก็ต้องสะบัดขึ้นอีกครั้งและสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อคนตัวเล็กนั้นดูดดุนเข้าที่ปุ่มนูนที่อ่อนไหวของเธอโดยที่เธอไม่ทันได้ตั้งตัว
"แกล้ง..เหรอไอ้หมา!!" ร่างบางแอ๊บวีนขึ้นมาพร้อมลุกมานั้งพิงหัวเตียงโดยไม่ลืมทีจะฉุดดึงร่างเล็กมาแทรกระหว่างขาของเธอด้วย
"แล้วชอบป่ะล่ะ" ตัวร่างเอ่ยถามพร้อมยื่นหน้าทะเล้นเข้าไปใกล้หน้าหวานนั้น ก่อนจะมอบจูบอันร้อนแรงให้กับคนตรงหน้า
"อ๊ะ~อื้ออ~" ร่างเล็กหลุดครางออกมาเมื่อนิ้วเรียวของคนตรงหน้ากดเน้นที่ปุ่มอ่อนไหวที่ฉ่ำเยิ้มของตน หน้าใสผละออกมายู่หน้าเล็กน้อย
หน้าวานนั้นนยกยิ้มอย่างพอใจเมื่อแกล้งตัวเล็กคืนได้ นิ้วเรียวถูกชักกลับมาเพื่อดูดชิมน้ำหวานของรางเล็กที่ติดอยู่ที่ปลายนิ้ว
"เกะกะอ่ะ" ร่างบางจัดการถอดเสื้อคนตรงหน้าออกและโยนทิ้งไปอย่างไม่ใยดี
ก่อนจะรั้งคอของร่างเล็กให้โน้มมาใกล้และกดจูบลงไปที่ริมฝีปาดเรียวบางนั้นอย่างเร่าร้อน
มือเล็กยกขึ้นมาลูบไล้ที่ขาอ่อนด้านใน ก่อนจะลากผ่านกลางร่างอย่างเย้ายวน
\\จิ๊//
ทิฟฟานี่จิ๊ปากอย่างไม่สบอารมณ์ ก่อนจะจับนิ้วของคนตัวเล็กนั้น กดที่ปุ่มอ่อนไหนไหวของตน
ตอนนี้เธอแทบจะใจเย็นไม่ไหวแล้วหน้าใสผละจูบออกมากก่อนจะก้มลงซุกไซร้ที่ซอกคอขาวขมเม้มจนเกิดรอยรักสีสวย
ลิ้นร้อนลากวนไปมาก่อนจะมาหยุดที่ยอดอกที่แข็งตัวขั้นรอรับสำผัสจากเขานั้น ทั้งดูดดุน ขมเม้น และใช้ลิ้นตวัดเน้นๆที่จุดเดิม
"อื้มม~" ร่างบางแอ่นกายรับสำผัสนั้นและบิดไปมาเล็กน้อยเพราะความเสี่ยวซ่านที่คนตัวเล็กมอบให้
"แท~เข้ามาได้แล้ว~" เสียงหวานแหบพร่าเอ่ยสั่งคนที่กำลังสร้างความทรมานให้เธอนั้น
"เอากี่นิ้วดีคะ" หน้าใสผละมากระซิบข้างหูของคนช่างยั่วและยกยิ้มเล็กน้อย
ร่างบางไม่ได้ตอบอะไร เพียงแต่เอื้อมมือไปจับนิ้วของอีกคนแล้วสอดเข้ามาในร่างเธอทั้งสามนิ้ว ค่อยๆดันเข้าไปจนสุด
"ไม่เจ็บ ใช่ไหม" เสียงใสเอ่ยถามอีกครั้ง เขาเองก็ไม่ค่อยมั่นใจว่าร่างบางนั้นจะเจ็บหรือเปล่า
แต่พอหน้าหวานนั้นส่ายหน้าเบาๆเป็นคำตอบ มือเล็กก็ค่อยๆขยับเข้าออกช้าๆ
"อื้มม~" แขนเรียวทั้งสองยกขึ้นข้างโอบคอร่างเล็กไว้ ใบหน้าใสก้มลงซุกไซร้ซอกคอขาวนั้นอีกครั้ง
ข้อมือเล็กนั้นยังคงทำหน้าที่ขยับเข้าออกเร็วขึ้นเรื่อยๆ
"อื้ออ~อ๊ะ..อ๊า~" มือเรียวนั้นดันไหล่เล็กเบาๆเพื่อให้อีกคนเลื่อนกายต่ำลงไป ลิ้นร้อนนั้นลากลงจากซอกคอไปที่ยอดอก
แล้วลากไปที่ท้องน้อยตามแรงดันเบาๆจากไหล่นั้น ลิ้นร้อนนั้นเลื่อนมาหยุดที่ปลายกลีบกุหลาบที่กำลังรอรับสำผัสจากเขาอยู่
ลิ้นร้อนตวัดเน้นและลากย้ำอยู่อย่างนั้น ข้อมือเล็กนั้นยังคงกระแทกเข้าออกแรงขึ้น เมื่อสะโพกบางนั้นขยับกระแทกสวนทางกับข้อมือของเขา
"อื้ออ~ ทะ..แท~" มือเรียวข้างนึงยกขึ้นเกาะหัวเตียงไว้ส่วนอีกข้างเท้าไว้ข้างลำตัว ริมฝีปากร่างถูกกัดจนซีด
ร่างจล็กเอื้อมมือซ้ายไปยึดสะโพกบางไว้ ไม่ให้หนีไปไหน ก่อนจะเร่งจังหวะที่ปลายลิ้นและข้อมือขวาขึ้นอีก
"แท๊~มะ..ไม่ไหว~อ๊าา~" หน้าท้องหดเกรงสะโพกบางส่ายร่อนด้วยความเสี่ยวซ่านที่พุ่งพพร่านไปทั้งร่างกาย
มือซ้ายกำหัวเตียงไว้แน่น ส่วนมืออีกข้างย้ายไปขยุ้มผมสีบลอนด์อ่อนและกดให้ให้ใบหน้าใสนั้นแนบชิดกับจุดอ่อนไหวของเธอมากขึ้น
ข้อมือเล็กยังคงกระแทกเข้าออกแรงขึ้นเรื่อยๆ
"แท!!..อ๊าาา~" เสียงหวานกรีดร้องดังลั่นพร้อมร่างกายที่กะตุกถี่ๆ หากแต่ข้อมือเล็กนั้นยังไม่หยุดขยับ
ริมฝีปากเรียวผละออกจากจุดอ่อนไหวแล้วเลื่อนซุกไซร้ซอกคอขาว
"อึก..อ๊าาา!!!~" เสียงกรีดร้องยังดังไม่หยุด พร้อมทั้งร่างที่ยังกะตุกอยู่แบบนั้น มือเรียวข้างนึงคว้าเอาข้อมือเล็กแล้วบีบไว้แน่น
ขาเรียวทั้ง2ข้างพยามหนีบเข้าหากัน หน้าหวานที่หอบหายใจแรงนั้นซบใบหน้าลงกับไหล่เล็กที่ชุ่มไปด้วยเหงื่อ เมื่อกิจกรรมอันเร่าร้อนนั้นหยุดลง
"อื้ออ~เสียว~" เมื่อข้อมือเล็กนั้นค่อยขยับเพื่อจะถอนนิ้วออกมาจากร่างของอีกคน
มือเรียวที่เพิ่งจะปล่อยข้อมือเขาไปเมื่อครู่ก็ต้องตะครุบข้อมือที่ชอบซนไว้อีกครั้ง
"งั้นไม่เอาออกนะ" เสียงใสเอ่ยกระซิบข้างหู หน้าหวานไม่ตอบอะไรเพียงยกยิ้มเล็กน้อย
"อ๊ะ~" ร่างเล็กหลุดครางออกมาทันทีที่ นิ้วเรียวของอีกคนสอดแทรกรุกล้ำเข้าไปในร่างเขา
"แกล้งกันดีนักใช่มั๊ยย คิมแทยอน" เสียงหวานแหบพร่าเอ่ยข้างหูขาวๆ พร้อมโลมเลียใบหูนั้น ก่อนที่จะค่อยๆขยับนิ้วที่อยู่ในช่องทางร้อนระอุของร่างเล็กนั้น
"อ๊ะ..อื้มม~"
แล้วบทรักอันเร่าร้อนก็ดำเนินต่อไปเรื่อยๆ
"ตื่นยังเนี่ยยย!!" เสียงเล็กแหลมแว๊ดขึ้นมาทันทีเมื่อเห็นเพื่อนสาวของเธอทั้ง2คนเดินเข้าห้องมา
"ถ้าไม่ติดกับเธอขอไว้นะ พวกฉันไม่มาหรอก" เสียงหวานเอ่ยเบาๆติดจะงัวเงียเล็กน้อย ก่อนทั้งคู่จะนั้งลงที่โต๊ะเรียนแล้วฟุบหน้าลงพร้อมกัน โดยมิได้นัดหมาย
"เฮ้ออ..ไอ้คู่หื่นนี่มันทำเหมือนพวกมันอดอยากมาจากไหน" เป็ดน้อยนั่งพึมพัมกับตัวเองเบาๆ หันไปเห็นเพื่อนทั้ง2ที่เพิ่งฟุบหน้าลงไปเมื่อกี้แล้วก็ต้องส่ายหัวเบา
เนื่องจากมันพร้อมใจกันหลับไปแล้ว
'นี่ถึงแก2คนจะมา มันต่างอะไรจากไม่มาเนี่ย'
//แปะ// //แปะ// สิ้นสุดความคิดนั้นมือเรียวของเจสสิก้าก็ฟาดลงที่ไหล่เพื่อนทั้งสองทันทีเมื่อเห็นอาจารย์เข้ามาแล้ว
"เอ้ออ...เจสซี่วันนี้ไปนอนบ้านยุนกัน ไอ่หมามันชวนอ่ะ" เสียงหวานเอ่ยชวนเพื่อนสาวของเธอ
ในขณะที่กำลังเดินไปขึ้นรถ
"อ้าวทำไมอ่ะ" เสียงแหลมเอ่ยถาม
"เออ ไปๆเถอะหน่า" เสียงใสเอ่ย
"ยุนมันลวนลามแกล่ะสิ"
" แก..รู้?" ทั้งหมีแลหมาหันควับคอแทบหลุด
" แล้วทำไมฉันต้องไม่รู้" เป็ดพูดเหมือนมันเป็นเรื่องปกติที่มันเกิดขึ้นบ่อยๆ
"ยุนบอกแกเหรอ" หมาน้อยเอียงคอถาม
"เปล่าอ่ะ ฉันรู้อยู่แล้ว"
"ยัยเป็ด!!!" หมีน้อยกำลังอยู่ในอารมณ์พร้อมจะวีนแล้ว เมื่อเพื่อนสาวตัวดีนั้นรู้อยู่ก่อนแล้ว
"อ๊ายย!!! อะไรยัยหมี!!" เจสสิก้าแว๊ดขึ้นมาทันทีที่อยู่ๆทิฟฟานี่ก็คว้าร่างตนให้มาจับกดติดกับรถไว้
"รู้แล้วทำไมไม่บอก ห๊ะ!!" ทิฟฟานี่วีนขึ้น ทำเอาหมาน้อยที่ยืนอึ้งทำตาปริบๆ ต้องวิ่งเข้าไปห้ามไว้ก่อนที่อะไรๆมันจะแย่ลง
"ฟานี่..ใจเย็นสิ" มือเล็กคว้าเอวบางมากอดไว้พร้อมพูดเบาๆ และเหมือนจะได้ผลเหมือนร่างบางนั้นค่อบผ่อนลมหายใจ
"ยังไงเราก็แก้อะไรไม่ได้อยู่แล้ว" หน้าใสเอ่ยพร้อมโน้มใบหน้าไปกดจูบที่ริมฝีปากอวบอิ่มเชิงปรอบ แล้วผละออก
ก่อนจะจูงมือร่างบางขึ้นรถโดยที่ไม่ลืมจะไปคว้ามือเรียวของเจสสิก้ามาด้วย
"สิก้าไหนเธอบอกฉันหน่อยสิว่าทำไมเธอถึงรู้" เสียงใสเอ่ยถามขึ้นพร้อมมองหน้าเจสสิก้าผ่านกระจกหลัง
"ก็...ฉันรู้มาสักพักแล้วว่ายุนมัน..." หน้าสวยตอบเสียงแผ่วเบาพร้อมก้มหน้าด้วยความรู้สึกผิด
ไม่ผิดหรอกที่ทิฟฟานี่จะโกรธ ถูกของทิฟฟานี่เพราะถ้าเธอบอกไปตั้งแต่แรกเรื่องนี้ก็คงไม่เกิดขึ้น
"ยุนมันทำไม.." ทิฟฟานี่ถามขึ้นแม้เสียงยังติดจะแข็งๆอยู่บ้าง แต่เธอก็พยามทำให้เป็นปรกติ เธอพยามจะไม่โกรธเจสสิก้า
และเจสสิก้าก็ไม่ผิดเพราะเธอเองก็ไม่ได้คิดจะถามก่อน
"ฉันไม่รู้จะเรียกว่าอะ แต่มันหลงแทหัวปักหัวปำมาสักพักแล้ว ฉันไม่รู้เรียกว่ารักได้ไหม" เจสสิก้าพูดไปตามความจริง
"ทั้งๆที่มันก็คบกับแกอยู่เนี่ยนะ" ทิฟฟานี่เอ่ยกึ่งวีน
"ก็....เฮ้ออ...ฉันก็ไม่รู้จะเริ่มจากตรงไหนดีไม่รู้จะเล่ายังไง" เป็ดน้อยก็หนักใจอยู่พอสมควรที่ต้องมาเล่าเรื่องนี้
และมันก็เป็นอีกเหตุผลนึงที่ทำให้เธอไม่ได้บอกเรื่องยุนอาตั้งแต่แระ
"เออเล่ามาเถอะ" เป็นหมาน้อยที่เอ่ยถามขึ้นมาเพราะเขาเองก็อยากรู้ไม่น้อยไปกว่าทิฟฟานี่หรอก
"ก็หลังจากที่เราไปร้านของยูลวันนั้นอ่ะ ประมาณสองอาทิตย์ ยันก็มาบอกฉันว่ามันชอบแท แต่ฉันก็ไม่ได้ว่าอะไรมันหรอก
เพราะฉันเองก็รู้ตัวเองว่าคบกับยุนแค่เพราะว่ามันเป็นคนดี แต่ฉันไม่เคยบอกมัน
แล้วอยู่ๆมันก็มาบอกฉันว่ามันจีบฉันเพราะมันอยาก จะรู้เรื่องแทมากกว่านี้ เอาง่ายๆคือมันคงชอบแทมาตั้งแต่แรกแล้วแหละ" เป็ดน้อยเล่าไปเองก็งงเองบ้าง เธอไม่รู้ว่าจะจับต้นชนปลายเรื่องนี้ยังไง ก็คงเล่าได้แค่ประมาณนี้แหละ
"แล้วแกไม่โกรธหรือว่ารู้สึกแย่เลยเหรอวะ" หมีน้อยถามขึ้น
"แกก็รู้ฉันไม่ใช่คนแบบนั้น ฉันไม่ซีเรียสเท่าไรอ่ะ...เออแต่เมื่อเช้าตอนที่แก2คนไปเข้าห้องน้ำที่ร้านอาหารกันอ่ะ ยุนมันขอกลับมาเป็นพี่น้องกับฉันแล้วนะ "
" ห๊ะ!!" หมีหมาอุทานขึ้นพร้อมกัน
"นี่...ใจคอจะปล่อยให้ฉัน2คนตกข่าวจนถึงที่สุดกันใช่ม๊ะ" เสียงใสเอ่ยพร้อมแอ๊บทำท่าน้อยใจ
"ก็ฉันลืมนี่" เจสสิก้าตอบพร้อมเอื้อมมือไปยีหัวหมาน้อย
No comments:
Post a Comment