Shot.7
" งั้นเราไปรอฟังกันดีมะ คึคึ" สิ้นสุดเสียงของยุนอา ทั้งคู่ก็รีบปฎิบัติการ 'สอดส่อง'
"แท~แรงๆหน่อยสิ"
"ไม่เอาเดี๋ยวเธอเจ็บ แค่นี่ก็จะเลือดซิบแล้วเนี่ย"
"ก็มันคันนี่"
เพียงแค่นั้นทั้ง2คนที่ทำหน้าที่เป็นจิ้งจกเกาะประตูห้องน้ำก็ผละออกมาพร้อมกัน เพราะเหมือนทั้งคู่จะทนฟังต่อไม่ไหว
ก็แหม...แค่นี้ก็หน้าแดงไปถึงไหนต่อไหนแล้ว เลยรีบเดินกลับไปที่เตียงดึงผ้าห่มมาคลุมโปรงซะเลย
"โอ๊ยย อิบ้า2คนนัั้นมันไม่คิดจะอายเลยหรือไง" เจสสิก้าวีนขึ้นแต่พยามเบาเสียงตัวเองไว้ ยุนอาที่ถึงแม้จะรู้สึกไม่ค่อยดีนักแต่ก็อดขำเจสสิก้าไม่ได้
เพราะในความคิดของยุนอา เขาคิดว่าแค่นี้มันอาจจะยังน้อยไปเสียด้วยซ้ำเพราะจากที่เขากับแทยอนมีอะไรกันเมื่อคืนมันยังมากกว่านี้
และนั่นดูเหมือนจะเป็นทิฟฟานี่ที่ขอให้แทยอนกระทำเสียด้วย
"แหมพี่สิก้า..เขินขนาดนั้นเลยเหรอ" ปากเอ่ยมือก็เลื่อนไปหยิกแก้มแดงๆของเจสสิก้าเบาๆ
"โหยไม่ให้เขินได้ไง! พี่ไม่ได้ผ่านเรื่องแบบนี่มาบ่อยเหมือนพวกเธอนะ" ประโยคหลังนั้นฟังดูจะแผ่วเบาลงเล็กน้อย
ก็เพิ่งจะมีตอนหลังๆที่สนิทๆกันแล้วเนี่ยโดนอิคู่หมาหมีกระทำชำเราเยอะหน่อย แต่มันก็ยังอดเขินไม่ได้อยู่ดี
"งั้น..ยุนช่วยไหมพี่" ยุนอาทำสายตากรุบกริบแม้จะมีผ้าห่มที่คลุมโปรงอยู่แต่แสงที่รอดผ่านเข้ามาก็พอจะทำให้เห็นว่ายุนอานั้นทำใบหน้าทะเล้นขนาดไหน
"อ๊ายย..ทะลึ่ง" เห็นแบบนั้นใครจะไปทนไหวก็ผลักใบหน้าดูดีนั้นเข้าไปเต็มแรง ทำเอายุนอาหงายเงิบ
และเพราะแบบนั้นมันก็ทำให้ผ้าห่มที่คลุมร่างเจสสิก้าอยู่เปิดออก
"เฮ้ย..ยุนพวกมันจะออกมาแล้ว" ทันทีที่สายตาเหลือบไปเห็นประตูห้องน้ำค่อยเปิดออกก็รีบซิบบอกยุนอาทันที
"อะแฮ่มๆ" เสียงร่างสูงกระแอมลองเชิงว่า2คนที่เพิ่งออกมาจากห้องน้ำนั้นจะมีท่าทียังไง
"เอาน้ำไม๊.." แทยอนถามอย่างใสซื่อ(แต่แอบกวนโอ้ย)
"ทำไมเสร็จเร็วจังอ่ะ" อ่ะแหมเจสสิก้าเขินมาได้ตั้งนานและดูถามคำถามซะ...อรั๊ยย
"ก็แค่อาบน้ำ จะให้ฉันอาบสัก2ชั่วโมงเลยไม๊คะ?" เสียงยียวนกวนประสาทของแทยอนตอบไปตามความจริง
"อ่าว...และเมื่อกี้พี่2คน..." : ยุนอาก้มหน้าลงเล็กน้อยถึงแม้ว่าเขาจะไม่แบ๊วเท่าเจสสิก้าแต่เขาก็ยังไม่โชกโชนเท่าแทยอนกับทิฟฟานี่
ที่คิดจะพูดเรื่องแบบนั้นเมื่อไรก็ได้เหมือนมันเป็นเรื่องปกติธรรมดาทั่วไปหรอกนะ
"ฉัน2คนทำไมเหรอ" ทิฟฟานี่ถามขึ้นมาบ้างเมื่อเห็นอาการของเจสสิก้าและยุนอาดูท่าทีแปลกไป
"เมื่อครู่เสียงมันไม่ได้เบาๆนะยะ" เจสสิก้าเลือกเอ่ยอ้อมๆแทน
"เสียง?" ทิฟฟานี่ทำหน้าครุ่นคิดพลางไปมองหน้าแทยอนที่กำลังหน้าหมาเอ๋อใส่เธออยู่เช่นกัน
"ก็ใช่น่ะสิ เสียงพวกพี่จากในห้องน้ำอ่ะ ทำยุนกับพี่สิก้าต้องมานอนคลุมโปรงอยู่เนี่ย" ยุนอายังคงพยามอธิบายอ้อมๆต่อจากเจสสิก้า
"เสียงพวกฉันมันแย่ขนาดนั้นเลยเหรอวะ" ทิฟฟานี่เอ่ย พลางนึกว่าอีก2คนพูดถึงเสียงอะไร
"คือเสียงมันไม่ได้แย่เท่าไรหรอก แต่คำพูดน่ะ...ตรงไปป๊ะ" เจสสิก้าเอ่ยพร้อมสะบัดหน้าไปหาคู่กรณี ที่ยังคงทำหน้างงอยู่
"โอ๊ยย!! ฉันไม่รู้ว่าพวกแกหมายถึงอะไร แต่ว่า...ตอนนี้ฉันไม่ไหวและขอเล่นหนังสดกันก่อนได้ป่ะ"
ทิฟฟานี่ที่เหมือนจะวีนขึ้นเพราะไม่รู้ว่าอิคุณเพื่อนกับอิคุณรุ่นน้องตัวดีนี่มันพูดเรื่องอะไร
แต่พอมาถึงประโยคหลังกลับพูดเสียงติดตลกพร้อมกัดริมฝีปากล่างทำหน้าเซ็กซี่ใส่เจสสิก้าไปทีนึง
เป็นการกวนประสาทเพื่อนชนิดนึงที่ทิฟฟานี่ชอบใช้แกล้งเจสสิก้า
"นี่ในห้องน้ำยังไมพออีกเหรอไงห๊ะ" เจสสิก้ารีบแว๊ดขึ้นทันที ยัยหมีนี่แกล้งแบบนี้ทีไรเจสซี่ขนลุกซู่ทุกทีเลยคร๊าารีดเดอร์..>\\<
"อิบ้า ฉัน2คนยังไม่ได้ทำอะไรกันเลยนะยะ" ทิฟฟานี่แว๊ดกลับบ้าง
ยุนอาที่นั่งนิ่งอยู่นั้นพยามรวบรวมความกล้าและเมื่อเขาคิดว่ากล้าแล้วจึงเอ่ยถามออกไป
"ล..แล้วไอ่ที่พี่บอกว่า..เอ่อ..ว่า..ร..แรง..อ..อีก..นี่"
นั่นขนาดรวบรวมความกล้าแล้วนะนั่นตะกุกตะกักซะ ก็แหมดูสิคะรีดเดอร์ คำพูดมันออกจะ....
แทยอนและทิฟฟานี่ระเบิดหัวเราะเสียงอาจุมม่าพร้อมกอดกันดิ้นพล่านๆ (อะไรมันจะขำขนาดนั้นวะคะ) ทำเอาเจสสิก้ากับยุนอา
งงเป็นไก่ตาแตกนั่งนิ่งเอ๋อมองไอ่คู่หื่นมันขำแทบสิ้นใจ
"แฮ่กๆ..พวกแกนี่..แฮ่ก..ตลกเป็นบ้า555" แทยอนพูดไปหอบไปแถมยังไปหัวเราะต่ออีก นั่นๆจะตกเตียงแล้วเฮ้ยยย
ทิฟฟานี่คว้าคอของแทยอนไว้ก่อนที่ไอ่หมาน้อยนั่นมันจะไหลตกเตียงไปซะก่อน ทั้งคู่หยุดหอบหายใจมองหน้ากันแล้วก็
"55555"
"อิคู่หื่นคะ ใจคอคุณมึ_จะปล่อยให้คุณตู2คนนั้งเอ๋อรับประทานไปอีกนานมั้ย(วะ)คะ" เป็ดนั้งกอดอดประท้วงไอ่คู่หื่น เอ่ยน้ำเสียงงอนๆ
"โอเคๆ..แฮ่กๆ ฉันแค่ให้แทยอนสระผมให้เฉยๆ..แฮ่ก" หมีค่อยๆอธิบายไปหอบไป
"ห๊ะ!!!!!!!" กวางและเป็ดอุทานพร้อมกัน
"แล้วมันแรงอะไรเจ็บอะไรเลือดซิบอีก" เจสสิก้าถามรัว
"ก็ยัยหมีมันคันหัว ก็เลยให้ฉันสระบวกเกาให้เนี่ยเกาจนเล็บจะหลุดหมดและ"
\\ป้าบ//ทันทีที่พูดจบอุ้งมือหมีก็ฟาดเข้าให้ที่ไหล่เล็ก
"อุ๊ยย~ตีทำไมอ่ะ" หมาน้อยทำหน้าหงอยู่ปากเล็กน้อยมือก็ลูบไหล่ตัวเองอีกข้างป้อยๆ
"นี่จริงๆแล้วห่วงเล็บ? ตอนเกานี่พูดเหมือนห่วงฉัน?" หมีน้อยเอ่ยงอนๆพร้อมสะหน้าหนี เชิดใส่
หมาน้อยเห็นแบบนั้นก็รีบปล่อยลูกอ้อนให้ทันทีด้วยการเด้งตัวเข้าไปกอดร่างบางไว้พร้อมเอาหน้าถูๆกับต้นแขนของหมีน้อย
"ยุนเราคิดไปไหนกันวะเนี่ย" เจสสิก้าหันไปกระซิบกันยุนอาถึงเรื่องฮากร๊ากเมื่อครู่ ยอมรับค่ะตอนรู้ความจริงก็แทบจะลงไปกลิ้งกับพวกมัน2คนอยู่และ
แต่แค่นี้ก็หน้าแตกเกินพอและค่ะรีดเดอร์ขา ยุนอาไม่ตอบอะไรเพียงแต่สะกิดยิ๊กๆที่ต้นแขนเธอแล้วเพยิดหน้าให้หันไปดูคู่หื่นที่ตอนนี้มันกำลังจะเล่นหนังสดโชว์อีกแล้ว
คู่กวางเป็ดจึงทำได้แค่นั่งกอดกันนิ่งเงียบและเกร็ง....
"มา..วันนี้แหละฟานี่ ฉันจะประกาศให้โลกรู้ว่า คิมแทอ่ะ...ไม่เคะนะเว่ยย!!" :ร่างเล็กที่นั่งคร่อมหมีน้อยอยู่เอ่ยขึ้นอย่างบ้าพลัง
มือเล็ก2ข้างก็ดึงผ้าห่มมาคลุมร่างไว้เหลือเพียงใบหน้าทั้ง2ที่กำลังป้อนจูบกันอย่างเร่าร้อน
"ยุนน..วันนี้พี่ยอมอาบน้ำพร้อมยุนนะตอนนี้เลย..." เจสสิก้ากระซิบบอกยุนอาเบาๆใบหน้าสวยนั้นขึ้นแดงเรื่อด้วยความเขินอาย
พลางค่อยลุกจากเตียงคว้ามือยุนอาไปด้วย แต่ทว่ากวางกลับรั้งร่างบางของเจสสิก้าไว้ก่อน
"แปปนึงสิพี่สิก้า ยุนอยากรู้ว่าพี่แทเวลามันเมะเนี่ยเป็นไง" ยุนอารวบตัวเจสสิก้ามากอดไว้พลางจ้องมองไอคู่หื่นที่....อื้ออนั่นแหละ
เจสสิก้าที่ตอนนี้เขินจัดนั้นได้ซุกใบหน้าไว้ที่ไหล่ของยุนอา ทำเอายุนอาชักอยากจะแกล้งพี่สาวคนนี้เข้าแล้วสิ
"พี่สิก้า..เขินเหรอ"
"ก็เขินอ่ะดิ ไอ่บ้าถามมาได้ บอกกี่ครั้งแล้ว พี่ไม่ได้โชกโชนเหมือนพวกเธอนะ" เสียงอู้อี้ดังขึ้นจากบนไหล่ร่างสูง
"โอ๊ยย..แท~จะทำก็ทำสักทีเถอะ ฟานี่ไม่ไหวแล้วนะ" และแล้วยุนอาก็หน้าขึ้นสีตามเจสสิก้าไปติดๆ ยังไม่ทันได้แกล้งเป็ดเลยต้องมาเขินเองซะงั้น
ก็นะ...พูดซะตรงขนาดนั้นจะให้นั่งเป็นพระอิฐพระปูนหรืออย่างไร กวางรีบหันกลับไปมองยังคู่หื่นที่ตอนนี้มันหายเข้าไปในผ้าห่มกันเรียบร้อยแล้ว
ดีนะมันยังคิดจะคลุมโปรง เซนเซอร์ภาพได้ แต่เสียงมันเนี่ยสิตัวดีเลย ตอนนี้ยุนอาเองก็คงจะนั่งอยู่ต่อไม่ไหวแล้ว จัดการลากเจสเข้าไปในห้องน้ำทันที
ทันทีที่ประตูปิดลง เป็ดก็ผละใบหน้าที่ยังคงแดงเรื่อออกมาพลางช้อนตามองร่างสูงที่ยืนยิ้มกรุบกริบมองเธออยู่นั้น
"ยิ้มไรเล่า" เป็ดแว๊ดใส่เล็กน้อย
"หรือจะให้หัวเราะเลยไหมล่ะ" น้ำเสียงที่ใช้บอกกับใบหน้ากวนๆที่ยื่นเข้าหาร่างของเป็ดน้อยนั้น มันอดไม่ได้ที่จะบิดพุงแรงๆเข้าให้ซักที
"โอ๊ยย " ร่างสูงยู่ปากพร้อมลูบพุงตัวเองป้อยๆ
"แล้วแบบนี้พี่กะกล้าอาบน้ำกับยุนเหรอคะ" ยังกวนไม่เลิกแต่รอบนี้เจสสิก่ากลับนิ่งและคิดไปตามคำพูด
'จะให้มาแก้ผ้าอาบน้ำเด็กไอ่เด็กทะเล้นแบบยุนอาเนี่ยนะ ขนาดแทยอนยังไม่รอดแล้ว...อ๊ายยยเจสสิก้าเธอคิดอะไรเนี่ย'
สิ้นสุดความคิดเป็ดน้อยก็ส่ายหน้ารัวๆทันที
"ทำไมต้องทำหน้าเหมือนรังเกลียดกันขนาดนั้นด้วยอ่ะ น้อยใจเป็นนะ" กวางน้อยเอ่ยยอย่างงอนๆ พลางก้มลงปลดกะดุมเสื้อนักศึกษาตัวเองที่ละเม็ด
"ย๊า!! แกจะทำอะไรเนี่ยยุน" เสียงแหลมแสบทรวงแว๊ดอีกรอบ ตอนนี้ในหัวเจสสิก้าแทบจะมองยุนอาเป็นผู้ร้ายโรคจิตฉุดผู้หญิงไปข่มขืนอะไรประมาณนั้นไปแล้ว
สุดเสียงแหลมแสบหูนั่นมือเรียวก็ชะงักอยู่ที่กะดุมเม็ดที่4แล้ว
และตอนนี้ปกเสื้อเซิ้ตทั้ง2ข้างมันก็แยกออกจากกันมากพอที่จะเห็นเนินอกสวยขาวเนียนราวกับน้ำนมที่มีบราสีเข้มปกคลุมอยู่
เห็นแบบนั้นแล้วเจสสิก้าก็รีบหมุนตัวหันหลังทันที
"เอ้า..ก็อาบน้ำไง" ร่างสูงเอ่ยไปตามความจริง
"อ่ะ..แน่..นะ" เจสสิอั้มอึ้งเล็กน้อยเมื่อรู้ว่าตัวเองคิดไกลถึงไหนแล้วไม่รู้ แต่กระนั้นร่างบางก็ยังคงไม่ได้หน้าหน้ากลับมา
" นี่พี่สิก้า เมื่อไรพี่จะเลิกเขินขนาดนี้เนี่ย" ยุนอาเอ่ยเพราะกับค่อยจับให้เจสสิก้าหันหน้ากลับมา
"มันเลิกกันง่ายๆก็ดีสิ" ใบหน้าสวยก้มงุดๆพูดเสียงแผ่วเบา ทำเอาร่างสูงแอบหัวเราะเบาๆ
" พี่จะเขินอะไรเนี่ย เสื้อผ้าพี่ก็ยังอยู่ครบ" ร่างสูงเอ่ยกลั้วหัวเราะใบหน้าดูดีนั้นยังคงมีรอยยิ้มสดใสระบายอยู่
'เข้าใจแล้วว่าทำไมพี่ฟานี่ถึงชอบแกล้งพี่จังเลย เพราะเวลาแกล้งใครให้เขินเล่นนี่มันสนุกแบบนี้เองสินะ'
สิ้นสุดความคิดนั้นมือเรียวก็ยกขึ้นปลดกะดุมเสื้อนักศึกษาของตัวเองต่อ เจสสิก้าที่ยืนก้มหน้างุดอยู่ตรงหน้าร่างสูงนั้นใช่จะไม่เห็นอะไรเลย
เธอเห็นว่าเขากำลังปลดกะดุมเสื้อของเขาอยู่ จนตอนนี้เสื้อเชิ้ตสีขาวนั่นลงไปกองกับพื้นเรียบร้อยแล้ว ร่างบางพยามกลืนน้ำลายที่เนียวหนืดอยู่ในลำคอ
แม้ว่าเธอจะเห็นเพียงหน้าท้องขาวเนียนที่มีกล้ามเล็กน้อยนั้น เธอก็ห้ามไม่ได้ที่จะไม่ให้ความรู้สึกร้อนผ่าวบนใบหน้าเกิดขึ้น
ตอนนี้มีบราสีเข้มของร่างสูงลงไปกองกับพื้นอีกชิ้นแล้ว เจสสิก้ายังคงยืนแข็งทื่อเป็นตอไม้อยู่ จู่ๆมือเรียวก็นาบเข้าที่แก้มนุ่มเบาๆก่อนจะค่อยๆประคองขึ้นให้สบตากัน
"ถ้าพี่ไม่เปิดใจยอมทนเขินตอนนี้ ต่อไปอีกนานแค่ไหนพี่ก็ต้องเขินอยู่แบบนี้" ยุนอาพูดด้วยน้ำเสียงอบอุ่น ก็ไม่ใช่ว่าเขาเองจะไม่เขินเลยซะทีเดียว
ใบหน้าของทั้งคู่ขึ้นสีไม่ต่างไปจากกันเท่าไรหรอก เพียงแต่ยุนอานั้นพยามเก็บอาการและตั้งสติได้มากกว่าเจสสิก้าเท่านั้นเอง
"ยุนจะไม่บังคับพี่หรอกนะ แต่ยุนก็ไม่อยากให้พี่ฟานี่กับพี่แทแกล้งพี่อยุ่ฝ่ายเดียว" ร่างสูงพูดเพียงเท่านั้นก็ก้มลงจุ๊บแก้มนุ่มๆของใบหน้าสวย1ที
ก่อนจะจัดการกับกระโปรงและผ้าชิ้นบางนั้น
"ระวังอยู่กับพี่ยูลจะเขินจนไม่ได้ทำอะไรนะ" เสียงกระซิบบอกข้างหูให้เป็ดน้อยหน้าแดงแปร๊ดขึ้นมาทันที ก่อนจะเดินผ่านร่างบางไปยังฟักบัวอาบน้ำ
"ถ้าไหวก็ทำไม่ไหวก็..รออยู่นั่นแหละ" ยุนอาที่ตะโกนไล่หลังมาด้วยน้ำเสียงชิวๆ แต่เป็ดน้อยของเรายังคงยืนแข็งทื่อยู่แบบเดิมที่เดิม
เธอครุ่นคิดอยู่พักนึง คำพูดของยุนอาเมื่อกี้ก็ผุดขึ้นมาในหัว
'ถ้าพี่ไม่เปิดใจยอมทนเขินตอนนี้ ต่อไปอีกนานแค่ไหนพี่ก็ต้องเขินอยู่แบบนี้'
'ยุนจะไม่บังคับพี่หรอกนะแต่ยุนก็ไม่อยากให้พี่ฟานี่กับพี่แทแกล้งพี่อยุ่ฝ่ายเดียว'
'ระวังอยู่กับพี่ยูลจะเขินจนไม่ได้ทำอะไรนะ'
'อย่างน้อยถ้าเราเขินน้อยกว่านี้เราอาจได้ทำอะไรแบบที่อยากทำง่ายขึ้นก็ได้'
เพียงแค่นั้นร่างบางก็เงยหน้าขึ้นพร้อมสูดหายใจเข้าเต็มปอด ก่อนจะค่อยๆยกมือทั้ง2ข้างมาปลดกะดุมเสื้อตัวเองบ้าง
ในขณะเดียวกัน
"แท~หยุดทำไม" เสียงหวานเอ่ยถามเมื่ออยู่ๆร่างเล็กนั้นก็หยุดไปเสียดื้อๆ
"2คนนั้นมันไปอาบน้ำแล้ว" ใบหน้าใสโผล่ออกมาจากผ้าห่มพร้องมองซ้ายมองขวาสำรวจห้องที่ว่างเปล่าในตอนนี้
!!!!! มือเรียวฉุดรั้งไอ่คนที่มัวแต่ซื่อ(บื้อ) ให้ลงมาแนบชิดร่างกายตัวเองอีกครั้ง
"แล้วมันไม่ดีเหรอคะ" เสียงหวานกระซิบข้างใบหูก่อนจะงับเบาๆเพื่อปลุกเร้า
"ก็ไหนว่าจะแกล้ง..อื้อ~" ไม่ต้องรอให้พูดจบหน้าหวานก็กดจูบหนักๆลงไปที่ริมฝีปากเรียวบางของคนบนร่างทันที
"เพราะเธอมันซื่อแบบนี้ไงแทยอน..เธอถึงเคะแตกอยู่ทุกวันเนี่ย"
ทิฟฟานี่ผละจูบออกและเอ่ยขึ้นทั้งทีปลายจมูกของทั้งคู่ยังแตะกันอยู่ ก่อนจะเผยยิ้มเจ้าเล่ห์ไปให้ใบหน้าใสตรงหน้า
"อ๊ะ~" แทยอนหลุดครางออกมาเมื่อรู้สึกถึงการรุกล้ำในช่วงล่าง ที่รวดเร็วทำเอาความรู้เบาหวิวแล่นผ่านไปทั่วร่าง
มือเล็กรีบตะครุบมือคนใต้ร่างไว้ทันทีก่อนที่ข้อมือเรียวนั้นจะขยับ จนเป็นแทยอนเองที่ต้องเรียกร้องให้ทิฟฟานี่ทำต่อไป
"รอบนี้..แทขอได้มั้ยคะ" เสียงใสแหบพร่าเอ่ยพร้อมค่อยๆดึงข้อมือของคนใต้ร่างออกจากกางเกงนอนตัวบางขึ้นมาโลมเลียน้ำหวานที่ติดอยู่ที่ปลายนิ้ว
ทิฟฟานี่ยกยิ้มเล็กน้อย ก่อนจะดันไหล่เล็กนั้นเบาๆเพื่อเป็นเชิงบอกว่างั้นก็รีบทำได้แล้ว ไม่รอช้ากางเกงนอนขายาวตัวบางก็หลุดไปกองอยู่ที่ข้อเท้าของทิฟฟานี่
ขาเรียวทั้ง2ข้างค่อยๆแยกออกจากกันอย่างเชิญชวน เมื่อใบหน้าใสหน้านั้นหยุดอยู่ตรงหว่างขาของเธอ
ลิ้นร้อนนั้นทำหน้าที่อย่างรู้งานตวัดย้ำอยู่ที่จุดอ่อนไหวของร่างบางนั้น มือเล็กก็เอื้อมไปกอบกุมเนินอกสวยออกแรงบีบเคล้นเบาๆ
ทิฟฟานี่แอ่นกายเพื่อให้รับสัมผัสจากร่างเล็กนั้นได้ชัดเจนขึ้น มือเรียวสอดเข้าในเรือนผมสีบลอนด์สว่างและขยุ้มมันเพื่อระบายความเสี่ยวซ่าน
ริมฝีปากล่างถูกกัดแน่นเพื่อกลั้นเสียงที่หน้าอายนั้นไว้ ในขณะที่ลิ้นร้อนนั้นยังคงเล่นสนุกกับส่วนร่างของเธอไม่หยุด และเธอเริ่มจะทนไม่ไหวแล้ว
"อื้อ~แท..เอานิ้ว..อื้มม~ด้วย" เสียงครางหวานหลุดออกมาทันทีที่ร่างบางพยามจะเอ่ยบอกอีกคน ว่าเธอไม่ไหวแล้วจริงๆเธอต้องการเขา
และทันทีที่สุดคำขอร่างเล็กก็ส่งนิ้วเรียวเข้าไปในร่างเธอทันที เขาขยับช้าๆและค่อยๆเร่งจังหวะให้เร็วขึ้น
เร็วขึ้น
เร็วขึ้นอีก.....
"เห็นมั้ยเนี่ย..ไม่เขินแล้ว" ยุนอาเอ่ยขึ้นเสียงอบอุ่นพลางเช็ดผมให้คนตรงหน้าไปด้วย ทั้งที่ร่างกายทั้งคู่ยังคงเปลือยเปล่า เจสสิก้าอมยิ้มเล็กน้อย
ลึกๆมันก็ยังเขินอยู่ดีนั่นแหละ เล่นมาเช็ดผมซะหน้ากระจกแบบเนี่ย
"ยุนพี่ถามไรหน่อยดิ" เมื่อได้ยินแบบนั้นยุนอาก็เงยหน้ามองใบหน้าสวยนั้นผ่านกระจกใส
"ทำไมตอนที่เราคบกัน...ยุนไม่เห็นทำอะไรพี่เหมือนผู้หญิงคนอื่นของยุนเลย"
เอ่ยถามด้วยความสงสัย เพราะเจสสิก้าเองก็รู้ประวัติด้านหื่นๆของร่างสูงมาไม่น้อยเลยทีเดียว
"ทำไมถามงี้อ่ะ อยากให้ยุนทำเหรอ"
ไม่วายจะยังกวนประสาทอีกนะ ใบหน้าทะเล้นๆนั้นมันเรียกร้องให้เป็ดน้อยเอื้อมมือไปบิดหน้าท้องอันงามๆของร่างสูงอย่างไม่หวงแรง
"โอ๊ยย~ เจ็บน๊าา" ร่างสูงเอ่ยแผ่วเบายู่หน้าเล็กน้องมือก็ลูบพุงตัวเองป้อยๆ
"โอเคๆ บอกก็ได้..ก็..ผู้หญิงคนอื่นเขาเสนอมายุนก็เลยสนองให้ เท่านั้นเอง แต่พี่ไม่ได้เป็นแบบนั้นนิ"
เจอสายตาดุๆของเจสสิก้าไป ยุนอาเลยจำต้องเลิกแหย่แล้วมาอธิบายให้ฟังอย่างว่าง่าย
"นี่แก.." เป็ดน้อยทำหน้าเอ๋ออีกครั้งเมื่อไอ่ที่คิดไว้มันไม่ใช่ ก็แหมเล่นคิดไปซะว่ายุนอาอาจจะฟันเก็บแต้มอะไรไปโน้น
"ยุนว่าเราคงออกไปได้แล้วมั้ง 2 คนนั้นหน้าจะสลบไปแล้วแหละ" ยุนอาเอ่ยเปลี่ยนเรื่องพร้อมหยิบชุดคลุมมาสวมให้เป็ดน้อยก่อนจะสวมให้ตัวเอง
และเดินออกจากห้องน้ำไป
!!!!!!!!!!!
No comments:
Post a Comment