Shot.19
"เหนื่อยหรือเปล่า...แต่ดูแล้วคงไม่555"
แทยอนเดินออกมาจากห้องน้ำหลังจากที่เข้าไปอาบน้ำเพียงไม่ถึง10นาที เอ่ยขึ้นเมื่อเห็นว่าอีกคนนั้นนั่งเติมหน้าอยู่
ไม่รู้มันจะสวยไปไหนเดี๋ยวก็นอนแล้วยังจะโบ๊ะอีก ร่างเล็กเดินไปยังตู้เสื้อผ้าพลางแอบขำเบาๆ
"เหนื่อยนะแต่ไม่เท่าเมื่อคืนอ่ะ" แหมก็แน่ล่ะเมื่อคืนนางล่อไปกี่ยกล่ะ แถมเคะล้วนๆ
ใบหน้าสวยเหลือบตามองคนที่นั่งคุ้ยตู้เสื้อผ้าเล็กน้อย รายนั้นเค้ายังเปลือยทั้งร่างและหนังหน้า
"มองอะไร มีอะไรติดหลังฉันเหรอ"
แทยอนถามขึ้นเมื่อรู้สึกว่าร่างบางนั้นจ้องเธอนานเกินไปแล้ว
"สักหน่อยไหม"
เจสสิก้ายื่นตลัดหลับแป้งถามเชิงแซว แทยอนส่ายหน้าเบาๆแล้วหันกลับไปหยิบชุดสบายๆมาใส่
ก๊อกๆ
แกร็ก..แกร็ก
"เฮ่ย!!แค่นี้ล็อคประตูเหรอ"
เสียงคนด้านนอกโวยวายขึ้นจนเจสสิก้าต้องรีบวิ่งไปเปิดประตู ส่วนแทนอนนั้นก็แค่คว้าเสื้อเชิ้ตตัวใหญ่มาสวมไว้แค่นั้น
พลางหันไปมองก็ถึงได้เห็นว่าอีคุณภรรเมียก้าวฉับๆตรงมาที่ร่างเธอด้วยความเร็วแสง
'โหมดนี้...แต่ก่อนไปหายูลก็ปกติดีนี่ หรือยูลมัน..'
!!!!
"อ๊ะ!! ฟานี่! ฟานี่! เดี๋ยว!ใจเย็นๆเกิดอะไรขึ้นเนี่ย"
แทยอนเอ่ยรัวๆอย่างตกใจที่อยู่ๆสาวเจ้าก็ตรงดิ่งมาคว้าร่างเธอซุกไซร้ซอกคอราวกับไปอดอยากมาจากไหน
แต่ร่างเล็กนั้นก็ยังยกมือขึ้นมาเกาะไหล่คนตรงหน้าไว้ด้วยความคุ้นชินกับสัมผัสที่ได้รับและไม่ได้ปัดป้องอะไร
ส่วนเจสสิก้าที่ยืนอยู่หน้าประตูก็งงและอึ้งไม่แพ้กัน เธอยังไม่ทันจะผลักประตูปิดกลับคืนเลย
คุณมาดามนางก็แทบจะกดคนตัวเล็กแล้ว
"หึ้ม อย่างเพิ่งถามมากน่า..ช่วยฉันก่อน"
ทิฟฟานี่เอ่ยเสียงแข็งอย่างขัดใจกว่าปกติและนั่นทำให้แทยอนต้องบอกเจสสิก้าก่อนว่าทิฟฟานี่ไม่ได้เป็นปกติดีช่วยเตรียมใจไว้หน่อย
เผื่อเกิดอะไรรุนแรงกว่าปกติ เจสสิก้าครางรับพลางหันกลับมาจัดการตัวเองอย่างรวดเร็วและรีบเผ่นแน่บออกไปทันที
แทยอนเห็นแบบนั้นก็โล่งใจขึ้นมาบ้างเพราะเธอเองก็ไม่รู้ว่าร่างบางตรงหน้านั้นจะมาอารมณ์ไหนหรือจะรุนแรงไหม
แต่เธอก็อดไม่ค่อยอยากให้เพื่อนสาวได้รับรู้ถึงทิฟฟานี่ในโหมดนี้สักเท่าไร
"หงุดหงิดอะไรมาหรือเปล่าคะเนี่ย"
หน้าใสถามขึ้นอย่างใจเย็นมือเล็กก็ยกขึ้นจัดการกับเสื้อผ้าของร่างบลงอย่างรู้งาน
คางมนก็เชิ่ดขึ้นเล็กน้อยเพื่อให้อีกคนสัมผัสเธอได้ง่ายขึ้น ใบหน้าหวานนั้นยังคงซุกไซร้ซอกคอของคนตัวเล็กอยู่ไม่ห่าง
"เปล่าไม่ได้หงุดหงิด แต่อยากโดนมากเข้าใจ๊"
ทิฟฟานี่เอ่ยจบร่างเล็กก็จัดการปลดเปลื้องสิ่งที่ขัดใจออกหมดพอดี
มือเรียวผลักให้ร่างของแทยอนนั้นนั่งลงกับเตียงพลางก้าวขึ้นไปคร่อมตักไว้ หน้าใสก็โน้มเข้าพรมจูบไปตามเนินอกอิ่ม
"แท..เร็วๆฉันไม่ไหวแล้ว"
เสียงหวานเอ่ยห้วนๆบอกคนตัวเล็กนั้นให้รีบปลดปล่อยเธอสักที
รู้อย่างนั้นแล้วแทยอนก็พาฝ่ามือร้อนไปยังจุดสำคัญทันทีก่อนจะใช้ปลายนิ้วนวดคลึงส่วนอ่อนไหวที่เยิ้มแฉะ
"อื้มม~ ที่รัก...เข้ามาสิ..อื้ออ~"
ทิฟฟานี่ครางออกมาอย่าพึงพอใจ เมื่อแทยอนส่งนิ้วเรียวลุกล้ำเข้าไปในร่างตามที่เธอขอ เขารู้ใจเธอที่สุดอยู่แล้วว่าเธอชอบแบบไหน
และนั่นก็ทำให้เสียงที่เคยพูดห้วน...แข็งทื่อค่อยๆอ่อนลงไป ตามสัมผัสที่เร่าร้อนและร้อนแรงแต่อ่อนโยน ของคนตัวเล็กนั้น
มือเรียวเชยคางมนให้เงยขึ้น ก่อนที่ริมฝีปากอวบอิ่มนั้นจะกดจูบลงกับส่วนเดียวกันสะโพกบางก็ขยับโต้ตอบสัมผัสเร่าร้อนนั้น
...
"อ๊ะ!~ท..แท!~อ๊าา!!~"
จนสุดท้ายร่างบลงก็เกร็งกระตุกถี่ๆเมื่อแทยอนนั้นได้ส่งเธอจนถึงปลายทางแล้ว ทั้ง2ร่างนั้นยังคงกอดอีกฝ่ายไว้แน่น
ก่อนที่เสียงครางหวานๆจะดังขึ้นอีกครั้งเมื่อสิ่งที่ค้างคาอยู่ในร่างของทิฟฟานี่นั้นถูกถอนออกมาช้าๆ พร้อมกับน้ำหวานที่หยาดเยิ้ม
"สรุปแล้วมันเกิดอะไรขึ้นคะเนี่ย"
แทยอนถามขึ้นอีกระลอกพลางยกนิ้วเรียวขึ้นมาดูดกลืนน้ำหวานของคนรัก
ก่อนที่ทิฟฟานี่จะเล่าเรื่องที่เธอไปเชือดยูริให้แทยอนฟัง
555555
"ที่รัก..เธอสุดยอดมากอ่ะมิน่าล่ะถึงได้หื่นมาแบบนี้"
แทยอนระเบิดหัวเราะเสียงอาจุมม่าทันทีที่ฟังทิฟฟานี่เล่าจบนึกสะใจปนแปลกใจที่ร่างบางทำอย่างนั้นได้สำเร็จ
"โอ๊ย ฉันกลัวแทบตายว่าตัวเองจะทนไม่ไหวเอง แต่ตอนแรกมันก็ไม่ได้หื่นมากนะ แต่พอมานึกถึงเธอมันก็...><"
ทิฟฟานี่ยังเอ่ยต่อ
"แหม เมียใครเนี่ยน่ารักเป็นบ้าเลย ยังพยามเก็บอารมณ์มาให้ผัวปลดปล่อยให้เนี่ย"
แทยอนเอ่ยเสียงหวานเชิงแซว พูดจบก็จุ๊บไปที่ริมฝีปากอวบอิ่มนั้นอีก1ที
"ก็มั่นใจอ่ะ.. ว่าคงไม่มีใครทำให้ฟานี่มีความสุขได้เท่าแทไง"
ร่างบางเอ่ยเสียงยั่วยวน ก่อนจะจุ๊บอีกคนกลับคืนไป ทั้งคู่นั่งหัวเราะคิกคักไปอีกไม่ถึง15นาทีก็ลุกไปแต่งตัวเมื่อดูนาฬิกาแล้วมันยังแค่ตี3หน่อยๆ
สุดท้ายก่อนจะออกจากห้องทิฟฟานี่ก็อดไม่ได้ที่ดึงหูคนตัวเล็กนั้นมาโบ๊ะให้บางๆ
"นี่ไอ้หน้าเปลือยๆนั่นน่ะเก็บไว้ให้เมียดูคนเดียวก็พอ ไม่ต้องไปนำเสนอให้คนอื่นเห็นมากหรอก"
โปะหน้ามันไปปากก็บ่นฉอดๆ แต่ไอ้คนโดนบ่นมันก็ยังมีหน้ามานั่งยิ้มอีกเลยดีดหน้าผากมันไปสักแปะด้วยความหมั่นไส้
"แก2คนปกติดีใช่เปล่า"
ทันทีที่คู่หื่นมาถึงที่โต๊ะเป็ดน้อยก็เอ่ยถามขึ้น แทยอนและทิฟฟานี่ก็ส่งยิ้มหวานไปให้ก่อนจะหย่อนตัวนั่งลง
"โห่วว นี่สรุปแล้วพี่แทผ่านไปกี่ยกคะเนี่ย"
ฮยอนอาถามขึ้นรู้สึกเหมือนทั้ง3คนใช้เวลาไปประมาณ3ชั่วโมงได้ นี่พี่เขาผลัดกันคนละชั่วโมงหรือเปล่า
"อื่มม ให้ตอบไงอ่ะเมื่อกี้ต่อกันแค่ยกเดียว แต่นั่งคุยเรื่องยูลกันต่อเลยนาน 555"
แทยอนเอ่ยทิฟฟานี่ก็พยักหน้ายิ้มๆ มองผ่านๆเหมือนเขินนะแต่จริงๆแล้วนางขำเรื่องยูริอยู่
"พี่ฟานี่ยิ้มอะไรอ่ะ มีอะไรเล่าด่วน อยากทราบ"
ยุนอาเอ่ยขึ้นมาบ้างทิฟฟานี่อึกอักเล็กน้อยพลางหันไปขอคามคิดเห็นจากแทยอน แต่ร่างเล็กนั้นก็ดูลำบากใจไม่แพ้กัน
"เอ่อ มันจะดูเป็นการแฉอิลิงเกินไปไหมอ่าถ้าจะเล่าให้ฟัง"
ว่าแล้วทิฟฟานี่ก็เอ่ยถามทุกคนรอบโต๊ะ
"เอาน่าฟานี่ มาถึงขั้นนี้แล้ว เอาเป็นว่าพวกเราจะรูดซิบปากไว้อย่าดี "
ซันนี่เอ่ยแล้วทุกคนก็พยักหน้าเห็นด้วย ก็ในเมื่อมันได้รู้มานึดนึงแล้วคงขากเกินไปที่จะต้องทนไม่รู้เรื่องทั้งหมด
ก่อนที่ทุกคนจะสุมหัวกัน(?)ฟังคู่หื่นเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นอย่างออกรส
555555555555
"จอร์จมากกก 555" <<<ซูยอง
"เฮ่ย!!มันน่าสงสารนะ แต่ฮามากกว่าว่ะ" <<<ซันนี่
"ที่สุดตรงที่มันเลือดกำเดาไหลเนี่ยแหละ" <<<แทยอน
"เออ ฟานี่เธอทำไงอ่ะ" <<<เจสสิก้า
"เออพี่นั่นดิพี่ฟานี่แม่มโคตรเมพอ่ะ" <<<ยุนอา
"พี่ฟานี่ว่างๆมาสอนเค้าบ้างดิ555" <<<ฮยอนอา
"แล้วนั่นยูลมันจะเคลียร์ตัวเองเสร็จหรือยังล่ะนั่น5555" <<<กาฮี
"พี่ฟานี่เนี่ยเก่งทุกเรื่องจริงๆเลยนะคะ" <<<ซอฮยอน
"ฟานี่..เธอทนได้ไงอ่ะ"<<<ฮยอนซึง
"อย่าว่างั้นงี้เลย ฉันถึงได้พรวดพราดจ้ำอ้าวไปหาอิเตี้ยนี่ไง" <<<ทิฟฟานี่
5555
"เออ..แล้วแบบนางก็มาแบบโคตรโหดอ่ะ ฉันล่ะอยากวิ่งหนีแทบตายแต่ก้าวไมออก555" <<<เจสสิก้า
"เออ ฉันว่าหน้าฉันตอนนั้นก็คงฮาไม่เบาเลย" <<<แทยอน
"โอ๊ยย ก็มันห้ามไม่ไหวแล้วนี่ ชิส์" <<<ทิฟฟานี่
"โอ๋ๆแต่เค้าก็เข้าใจเธอน๊าา" <<<แทยอน
"แหมๆ วันนี่กินอะไรมาผิดกันหรือเปล่ายะ ถึงได้ป้อยอกันขนาดนี้เนี่ย" <<<ซันนี่
"เออนั่นดิ แปลกอ่ะ" <<<กาฮี
"ยูลมันแอบใส่ยาอะไรลงไปในพิซซ่าเมื่อเที่ยงเปล่าวะ" <<<ทิฟฟานี่
"ตลกและ ถ้างั้นแล้วไมแกเป็นอยู่2คนล่ะ" <<<ซันนี่
"ให้ฉันเดานะมันต้องมีส่วนเกี่ยวข้องกับน้องซอว่ะ" <<<เจสสิก้า
"ห๊ะ! ฉันเหรอคะ" <<<ซอฮยอน
"เอาแล้วไง นี่สิก้า เล่นไม่ดีก็อย่าโทษปี่โทษกลองเลยลูกเอ๊ยย มันจะเกี่ยวกับน้องซอได้ไง" <<< กาฮี
555555
"เฮ้ยยแต่ฉันชอบน้องซอจริงๆนะ" <<<แทยอน
"อะไรล่ะแท ฉันบอกแล้วไงว่าคนนี้ฉันขอ" <<<ทิฟฟานี่
"ไม่ๆ ฉันก็อยากได้นี่" <<<แทยอน
"อ้าวเฮ้ยย นี่สรุปแล้วแก2ผัวเมียจะตีกันแย่งน้องซอ? แล้วถามน้องเค้ามั่งป่ะว่าเต็มใจไหม" <<<ซันนี่
ขวับบ!!!
"น้องซอขร๋า/น้องซอจ๊ะจ๋า"
คู่หื่นรีบหันไปเกาะแขนเด็กแก้มป่องพลางทำตาปริบๆ
"พี่ว่าเราอย่าเพิ่งไปสนใจ2คนนั้นเลยวันนี้มันดูแปลกจริงนะ" <<<กาฮี
"555นั่นสิ ว่าแต่วันนี้...พี่นอนไหนอ่าา" <<< เจสสิก้า
"โห่วสิก้า กับแท3ยกยังไม่พออีกเหรอ" <<<ฮยอนซึง
"อะไรเล่า มันเกี่ยวอะไรกันง่า" <<<เจสสิก้า
"แล้วแกจะถามพี่กาฮีว่านอนไหนทำไม" <<<ซันนี่
"ก็ๆๆๆ ....../ก็อยากนอนกับพี่..ใช่ไหมล่ะ"
ยังไม่ทันที่เจสสิก้าจะได้เอ่ยแก้ตัว ฮยอนอาก็โพร่งตัดบทขึ้นมาเสียก่อนทำเอาใบหน้าสวยนั้นหันไปบู้ปากใส่
"ง๊ากก ก็นอนกับพวกนั้นแล้วเค้าเหมือนส่วนเกินนี่นา" <<<เจสสิก้า
"อ่าวนี่พวกฉันผิด?" <<<แทยอน
"งั้นเธอมานอกลางเลยไหม" <<<ทิฟฟานี่
"โหยถึงฉันนอนกลางแก2คนก็ทำเหมือนฉันเป็นแค่หมอนข้าง ไม่สิ อากาศธาตุเลยเหอะ" <<<เจสสิก้า
"สงสัยจะว๊อน4p" <<<ยุนอา
55555
"โหยจะเล่นกันเมื่อไรบอกด้วยนะ...จะไปถ่ายคลิปเก็บไว้" <<<ซูยอง
"นั่นไง ตัวอันตรายชัดๆ" <<<ฮยอนอา
"เฮ่ยเดี๋ยวน้องซอรับเรื่องพวกนี้ได้ใช่เปล่า" <<<แทยอน
"พูดมาขนาดนี้แล้วได้ไม่ได้ก็ต้องได้แล้วล่ะ" <<<ทิฟฟานี่
5555
"ไม่เป็นไรค่ะพี่ยูลบอกฉันไว้แล้วล่ะ" <<ซอฮยอน
"อ่อ...น้องซอไปเต้นกับพี่หน่อยได้เปล่า" <<<แทยอน
"ไม่ได้....เพราะฉันจะไปกับน้องซอ"
ทิฟฟานี่เอ่ยขึ้นพลางลุกขึ้นพลางคว้าแขนเด็กแก้มป่องเดินออกไปจากโต๊ะทันทีโดยต้องรอคำตอบจากเจ้าตัว
เล่นเอาแทยอนนั่งอ้าปากค้าง มองไล่หลังทำตาปริบๆ พลางเอ่ยลอยๆออกมา
"......."
"นี่เมียตูแรงขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไรเนี่ย"
ทุกคนก็พยักหน้างึกๆมองทิฟฟานี่เดินจูงซอฮยอนออกไปอย่างอึ้งๆไม่ผิดไปจากแทยอนเท่าไร
เพราะถ้าคนที่จูงเด็กแก้มป่องเดินออกไปนั้นเป็นแทยอน ทุกคนก็คงจะทำเหมือนมันเป็นเรื่องปกติ
ก็ในเมื่อแทยอนเป็นแบบนั้นอยู่แล้วที่ถูกใจใครก็เสนอตัวไปทันทีโดยไม่ลังเล
แต่นี่มันดันเป็นทิฟานี่ ที่แทบจะไม่เคยเปิดปากออกตัวเสนอให้ใครสักเท่าไร แล้วทุกคนก็หันกลับมามองหน้ากันอย่าง งงๆ
"นี่สรุปแล้วฟานี่ร้ายเงียบใช่ป่ะ"
ฮยอนซึงเอ่ยขึ้นอย่างไม่เจาะจงว่าถามใคร เสียงกรี๊ดโห่วดังขึ้นอย่างผิดปกติทำเอาทุกคนต้องหันไปกวาดสายตาหาต้นเสียง
"ถ้าถามว่าร้ายไหมน่ะ มันร้ายแน่ๆอยู่แล้ว แต่แค่ตกใจไม่เคยเห็นมันออกตัวแรงแบบนี้กับคนอื่นที่ไม่ใช่แท"
เจสสิก้าร่ายยาวอาการอึ้งยังคงไม่หมดไปเมื่อเห็นว่า2คนนั้นขึ้นไปบนฟลอร์แล้วทิฟฟานี่ก็วาดลวดลายซะเธอเองยังแทบเลือดพุ่ง
ส่วนซอฮยอนก็โยกย้ายไปตามจังหวะไปเล็กน้อยพลางเป็นเสาร์ให้คุณนายหมีแกรูด(?)และนั่นก็คือที่มาของเสียงกรี๊ดโห่วร้องที่ยังดังขึ้นเป็นระยะๆ
"แท..ฉันว่าแกไปเอามันมาเก็บเถอะ"
ซันนี่เอ่ยสายตาก็มองร่างบางที่เต้นยั่วเด็กแก้มป่องอยู่นั่น
แทยอนมองหน้าทุกคนเชิงขอความคิดเห็น
แต่คำตอบที่ได้มาก็คือการเพยิดหน้าให้ทำอย่างที่ซันนี่สั่ง
ร่างเล็กชั่งใจอยู่ครู่ ก่อนจะลุกเดินขึ้นฟลอร์ตามไป ให้เสียงกรี๊ดนั้นดังขึ้นอีกและดังกว่าตอนแรก
เมื่อแทยอนเล่นเดินขึ้นไปแล้วก็ย่องเข้าประชิดร่างบางพร้อมขโมยจุบแก้มไปหนักๆ
แต่ดูท่าแล้วเหมือนคนตัวเล็กนั้นจะไม่ได้ลาก2คนนั้นกลับลงมา กลับกลายเป็นมันที่ไปเต้นอยู่ด้วยเสียอย่างนั้น
แต่ก็ดีหน่อยที่ตอนนี้ทิฟฟานี่ก็ไม่ได้เต้นยั่วมากจนเลือดพุ่งแล้ว
"คิดถูกคิดผิดเนี่ยที่ไปอิเตี้ยไปตาม"
เจสสิก้าเอ่ยพลางกุมขยับ
"พี่ว่ามันยังไงอยู่นะดูสิเหมือน3คนนั้นคุยอะไรกันอยู่มากกว่า"
กาฮีขยับเข้ามากระซิบบอกเป็ดน้อย ได้ยินอย่างนั้นเจสสิก้าก็เพ่งสายตาโฟกัสเข้าไปที่ปากของทั้ง3คนทันที
ใช่..มันคุยกันอยู่ แล้วตอนนี้ที่อยากรู้คือ มันคุยอะไร.. แล้วทำไมถึงต้องรอให้อยู่กันแค่3คน
"พี่สิก้า!! พี่แทมันขอเบอร์ซอแน่เลย"
ยุนอาโพร่งขึ้นเสียงดัง จนเจสสิก้าที่กำลังนั่งจมอยู่กับห้วงความคิดแทบสะดุ้ง
โฟกัสสายสายไปที่ทั้ง3อีกครั้งก็เห็นอยู่ว่าแทยอนยกไอโฟนขึ้นจิ้มๆ
"หืออ ทำแบบนั้นทั้งๆที่ฟานี่ก็ยืนอยู่ด้วยเนี่ยนะ"
ซูยองถามขึ้นบ้าง
"เครื่องพี่แทก็เหมือนเครื่องพี่ฟานี่แหละ แทบจะใช้สลับกันอยู่แล้วมั้ง"
ยุนอาตอบ
"ไม่แน่จริงๆแล้วฟานี่อาจจะยินดีด้วยซ้ำ ดูรอยยิ้มนั่นสิ"
กาฮีเอ่ยเมื่อเห็นว่าพอแทยอนเก็บไอโฟนเข้ากระเป๋ากางเกงคู่หื่นมันก็หันไปยิ้มให้กันซะงั้น
ซอฮยอนก็ดูท่าเหมือนจะเขินๆด้วย จะให้คิดยังไงเนี่ย
"พี่สิก้า ยุนทำไงดีอ่า พี่ฟานี่ก็ชอบเด็กนั่นแล้วยุนล่ะ"
ยุนอาหันไปถามเจสสิก้าเสียงแผ่ว ร่างบางก็หันกลับมามองอย่างเป็นห่วง อยากช่วยยุนอาแต่ก็ไม่รู้จะช่วยยังไง
ก็ในเมื่อจุดที่เด็กร่างสูงนั้นยืนอยู่มันไม่สวมควรจะมีอยู่แล้ว แล้วจะให้ช่วยยังไง
ใบหน้าสวยตอนนี้ดูเครียดและจริงจังมากกับการครุ่นคิด ไม่นานมุมปากของเจสสิก้าก็กะตุกขึ้น
"แกก็ไปขวาง2คนนั้นเองเลยสิ ชิ่งควงน้องซอตัดหน้ามันไปเลย"
ยุนอาขมวดคิ้วเป็นปมใหญ่ทันทีเมื่อได้ยินสิ่งที่พี่สาวแนะนำ แต่พอคิดๆไปมันก็ไม่มีทางอื่นแล้วจริงๆนั่นแหละ
คงเหลือแค่วิธีนี้แล้วสินะร่างสูงถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่
"แล้วเขาจะยอมเหรอ ยุนเป็นใครแล้วทำไมเขาต้องปล่อยให้ยุนทำอย่างนั้น ในเมื่อน้องเขาก็บอกอยู่ว่าปลื้ม2คนนั้นแค่ไหน"
ยุนอาร่ายยาว ใช่ถึงเธอจะต้องยอมทำอย่างที่เจสสิก้าบอกเธอก็ยอมทำเพื่อไม่ให้เสียแทยอนไป
แต่อีกฝ่ายเขาจะยอมเล่นด้วยไหมเนี่ยสิปัญหา
"ไม่แน่นะ จากเซ้นท์พี่แล้ว พี่ว่าซอคงไม่กล้าปฎิเสธเท่าไรหรอก"
กาฮีหันไปบอกเด็กร่างสูงตามความรู้สึก เธอมองแว๊บเดียวก็รู้ว่าเด็กแก้มป่องนั้นน่ะขี้เกรงใจแน่ๆ
อีกครั้งที่ทุกคนพยักหน้าเห็นด้วย ยุนอาเมื่อรู้อย่างนั้นก็มีแรงฮึดสู้ขึ้นมาบ้าง
และอาการแบบนั้นของร่างสูงมันพาให้เจสสิก้าต้องฉีกยิ้มกว้าง พลางส่ายหน้าเบาๆ
"อ้าว..พี่น้องทูฮยอนล่ะ"
ผ่านไปพักใหญ่แททิซอก็กลับมายังโต๊ะ และก็เป็นแทยอนที่เอ่ยถามขึ้น
"อ่อ..เห็นฮยอนซึงบอกว่าขอไปล่าผู้ชายบ้าง ส่วนฮยอนอาเมื่อกี้เจอเพื่อนเลยโดนลากไป"
กาฮีหันมาตอบแทยอนพยักหน้ารับรู้
"เออสรุปว่าคืนนี้แกจะนอนไหนเนี่ยสิก้า"
ทิฟฟานี่ถามขึ้น เจสสิก้าก็หันไปมองหน้าคนข้างๆที่เลิกคิ้วใส่เธออยู่เล็กน้อย
"ก็จะให้พี่นอนด้วยไหมล่ะ"
แล้วกาฮีก็ต้องเอ่ยถาม ไม่อยากจะเดาถึงแม้ว่ามันจะดูชัดเจนก็เถอะ ก็แค่อยากได้คำตอบแน่ชัด
เจสสิก้าเพียงแค่ครางรับในลำคอ เป็นคำตอบ ให้ทั้งกาฮีและทิฟฟานี่
"เอ้อ..แล้วงี้ซอนอนไหนอ่ะ"
แทยอนหันไปถามซอฮยอนบ้าง
"อ่อ..พี่ยูลให้นอนที่นี่แหละค่ะ"
แทยอนตาลุกวาวเป็นประกายทันทีที่ได้ยินคำตอบนั้นก่อนจะยิงคำถามต่อไป
"หือ..นอนนี่ ห้องไหน นอนกับใคร มีเพื่อนหรือเปล่า...../ให้พี่ไปนอนเป็นเพื่อนไหม"
ยังไม่ทันที่ร่างเล็กจะถามจบ ทิฟฟานี่ก็พูดแทรกขึ้นมา เล่นเอาใบหน้าใสนั้นสบัดไปจ้องหน้าหวานพร้อมยู่หน้าใส่ทันที
ทิฟฟานี่ก็เพียงแค่แลบลิ้นเยาะเย้ยกลับ
"อ่อไม่เป็นไรค่ะซอนอนคนเดียวได้ เคยมาค้างที่นี่บ่อยอยู่เหมือนกัน"
"หือ..มาค้างที่นี่? "
คนที่ชอบจับผิดอย่างกาฮีก็อดสงสัยไม่ได้ว่าเด็กแก้มป่องนั้นมาค้างที่นี่เพื่ออะไรหรือจริงๆแล้วรูปลักษณ์ภายนอกกับตัวตนข้างในไม่ตรงข้ามกัน
"อ่อ..ก็ที่นี่อยู่ใกล้มหาลัยมากกว่าที่บ้านน่ะค่ะเวลาเรียนเช้าๆก็จะมานอนที่นี่แทน"
แบบนี้นี่เอง สรุปว่านางขยันเรียน(?) ทุกคนพยักหน้าเชิงเข้าใจ
"อยู่ห้องไหนอ่ะ"
คำถามที่ทำเอาแทบทุกคนต้องตกใจ ไม่ใช่เพราะเนื้อหาแต่เป็นเพราะคนถาม
ทุกคนหันไปมองที่ยุนอากันด้วยความแปลกใจ ที่เด็กร่างสูงนั้นเปิดปากถามออกมาอย่างนั้น
แต่ซอฮยอนก็ตอบกลับไปพร้อมรอยยิ้มอย่างที่ปกติแล้วตอบทุกคน
"อะไรยุนแค่นี้ทิ้งพี่เหรอ"
หลังที่รู้เลขห้องของซอฮยอนแล้ว แทยอนก็เอ่ยแซวร่างสูงขึ้นอย่างขำๆ ยุนอาไม่ได้ตอบอะไรเพียงบู้ปากใส่คนตัวเล็กไป1ที
"เค้าว่าบรรยากาศแถวนี้มันเริ่มยังไงๆกันแล้วนะ เราไปกันเถอะ"
เจสสิก้าเอ่ยแซวบ้างแต่กลับลุกขึ้นพลางดึงร่างของกาฮีให้ลุกตามก่อนจะลากเดินออกไป
"แหมๆทำเป็นโทษสิ่งรอบกายอีกแล้วนะยะ ความจริงแล้วอยากจะโดนกดมากกว่ามั้ง"
สุดท้ายทิฟฟานี่ก็win ที่ปากไวเอ่ยแซวเป็ดน้อยออกไปให้คนถูกแซวนั้นต้องหันกลับมาชี้หน้าขู่ฟ่อๆ
"จริงเหรอ"
นั่น! นี่ก็เอากับเขาด้วย
กาฮีหันมากระซิบเสียงพร่าแซวตามมาติดๆ เล่นเอาเป็ดน้อยแทบจะกระโดดงับหู(?)คนตัวสูงกว่าอยู่แล้ว
"เอองั้นเราไปมั่งเหอะ ง่วงแล้วอ่ะ"
แทยอนเอ่ยชวนพลางลุกออกไปบ้างก่อนที่ทิฟฟานี่จะลุกตามมา
"แล้วนี่... /อ่อ..ฉันอยู่กับซันบันเนี่ยแหละ"
ทิฟฟานี่ยังไม่ทันได้เอ่ยถาม แต่ซูยองก็ตอบออกมาก่อน หน้าหวานพยักหน้ารับรู้ แล้วทั้ง4ก็เดินขึ้นห้องไป
...
"นี่..อย่ากวนฉันตอนหลับอีกนะ จะเอาอะไรก็บอกเค๊"
แทยอนเอ่ยบอกหลังจากที่ทั้ง3อาบน้ำเสร็จกำลังเตรียมตัวนอน
"เอาพี่ได้ป่ะ"
ยุนอาแซวขึ้นพาให้มือเล็กๆนั้นผลักเข้าที่เหม่งอันงามๆให้เงิบลงไปนอนแผ่หล่าอยู่กับเตียง
แต่ก็ไม่วายจะดึงข้อมือเล็กของแทยอนให้ล้มทาบทับลงมาบนร่างตัวเองด้วย
"เอ้า..แทรีบเหรอ555"
ทิฟฟานี่นั่งอยู่อีกข้างก็อดไม่ได้ที่จะแซวบ้าง พลางนั่งหัวเราะคิดคักให้ใบหน้าใสนั้นก็หันมาบู้ปากใส่
ก่อนที่ร่างเล็กนั้นจะพลิกตัวลงมานอนดีดี แล้วก็ดึงให้ร่างบางนอนลงมาบ้าง พลางกระซิบเสียงแหบพร่าที่ข้างหู
"ไม่รีบเท่าเธอเมื่อกี้แล้วกัน555"
ตึ๊งง โดนบ้างแล้วไงล่ะ
ทิฟฟานี่สะบัดหน้าหันขวับเชิ่ดใส่คนตัวเล็กทันที เพิ่งจะwinไปได้ไม่ถึงชั่วโมง เกลับมาเฟลอีกแล้ว 5555
เสียงหัวเราะดังขึ้นอยู่อีกไม่นานแทยอนก็บอกให้ยุนอาปิดไฟแล้วนอนกันได้แล้ว
"แหมๆ วันนี้เสด็จลงมากันเร็วเชียวนะ หนียุนลงมากันหรือไงเนี่ยพวกแก"
ยูริโพร่งแซวขึ้นทันทีเมื่อเห็นไอ้คู่หื่นมันเดินออกมาจากหลังร้าน พลางส่งสายตากรุบกริบ
ก็นี่มันเพิ่งจะ10โมงเองมันก็ปรี่ลงมากันแล้ว ถ้าปกติเหรอโน้นบ่ายกว่านั่นแหละถึงจะได้เห็นหนังหน้าพวกมัน
"โห๊ยย นิดนึงเหอะ"
แทยอนเอ่ยก่อนที่คู่หื่นนั้นจะพุ่งเข้ามานั่งขนาบ2ข้างของซอฮยอนไว้หยิบนู้นหยิบนี่ใส่ปากไปชวนซอฮยอนคุยไป
ไม่นานก็คนเห็นอีกบุคคลที่ควรแซวเดินออกมาด้วยท่าทางน่าหมั่นไส้เอามากๆ
"แฮ๊ปปี้เกินหน้าเกินตาไปหรือเปล่าจ๊ะคู่นั้นน่ะ"
แล้วก็เป็นซูยองเปิดปากเอ่ยแซวพี่สาวตัวเองที่กำลังเดินเข้ามายังโต๊ะพร้อมกับเจสสิก้า ยูริก็ได้แต่มองใบหน้าสวยตาละห้อย
นึกอยากให้เจสสิก้ารีบๆลงโทษเธอไปซะให้มันรู้แล้วรู้รอด จะได้ไม่ต้องมานั่งทำตาละห้อยอยู่แบบนี้
"ไงยะ...บรรยากาศไม่ดี...อ่อยพี่เขาไปกี่ยกล่ะ"
ทิฟฟานี่จิกแขวะเพื่อนสาวทันทีที่กาฮีและเจสสิก้านั่งลงยังโซฟาด้านข้างด้วยความหมั่นไส้
แหมแค่เดินมาจากห้องเนี่ยกอดแขนเอาดูมดูมของมันถูแขนกาฮีอยู่ไม่ห่าง เออใช่เซ่ของมันมีเยอะนิ ชิส์
(นี่สรุปคืออิจฉาเขา?)
"กี่ยกอะไรเล่า อีบ้า"
เป็ดน้อยทำท่าสะบัดสะบิ้งเขินบิดตัวเป็นเกลียว เรียกให้อุ้งมือหมีสะบัดเข้าที่ต้นแขนอย่างไม่หวงแรง
\\ป้าบ//
"อู๋ยย~เจ็บนะยะตีมาได้ คิดว่าฉันเป็นผัวแกหรือไงห๊า"
เจสสิก้ายู่ปากบ่นงุบงิบ
"สิก้ายา~เมื่อไรเธอจะหายงอนเค้าอา~"
เสียงออดอ้อนของยูริดังขึ้นพาให้เป็ดน้อยต้องหันหน้าไปเลิกคิ้วใส่1ข้างอย่างกวนๆ
"เลิกกวนโอ๊ยเค้าก่อนสิ"
ร่างบางสะบัดเสียง
"เค้าก็ไม่กวนเธอแล้วนี่ไง"
"แต่พอเค้าหายงอนยูลก็กวนอีก"
"ง๊าาา~ฟานี่ช่วยด้วย" \\หันไปทำตาปริบๆใส่หมี//
"อ่าวอินี่นิ กวนก็กวนเองแถมทำเขางอนเอง แล้วเมียตูเกี่ยวไรด้วยวะคะ"
"โหยยย งั้นแกก็ได้..ช่วยหน่อย"
"เออฉันก็ช่วยแกอยู่นี่ไง"
ร่าาสูงชะงักไปเล็กน้อยพลางนึกคิดว่าไอ้เพื่อนตันเล็กนั้นมันช่วยอะไรเธออยู่
"หือ? ฉันไม่เห็นแกจะช่วยอะไรฉันเลย"
สุดท้ายยูริก็ถามออกไปด้วยความสงสัย
"ฉันก็ช่วยให้อิเป็ดมันได้ลงโทษแกเร็วๆไง"
และคำตอบที่ได้รับจากแทยอนนั้นก็ไม่ได้ช่วยให้ยูริหายข้องใจได้เลย
เจสสิก้าจะลงโทษอะไรเธอแล้วแทยอนช่วยอะไรเจสสิก้า ทั้งๆที่ก็ยังเห็นเล่นกันเหมือนปกตินี่นา
"หมายความว่าไง"
ทนไม่ไหวพิษความสงสัยมันมีมากยิ่งนักจนร่างสูงเอ่ยถามอีกครั้ง
"เออน่า ถึงเวลาเดี๋ยวก็รู้เองแหละ"
แทยอนตอบปัดไปก็ให้รู้ได้ยังไงท่ามันรู้เจสสิก้าก็ลงโทษมันไม่สำเร็จสิ
"เฮ่ยยุนหายเงียบเลยว่ะแกไม่ขึ้นไปตามมันหน่อยเหรอแท นี่มันจะบ่ายแล้วนะ"
เจสสิก้าโพร่งเปลี่ยนเรื่องทันที ถึงแม้ว่าเธอจะมั่นใจว่าแทยอนนั้นแก้ปัญหาเฉพาะหน้าเก่ง
แต่มันก็ไม่ควรเสี่ยงถ้าความแตกขึ้นมาเธอเองอาจจะเดือดก็ได้ใครจะรู้
"อืมๆก็ได้ฉันไปก็ได้ เฮ้อโดนมันกดแน่ๆ"
แทยอนหันซ้ายหันขวาแต่ก็พปรู้อยู่ว่าเจสสิก้าไม่ได้มีจุดประสงตามที่เอ่ยมาเสียทีเดียว ก็เลยแค่แกล้งบ่นๆ
แล้วสุดท้ายก็ลุกไปตามแต่โดยดี ก็นึกห่วงอยู่หรอกนะแต่จะให้ทำยงล่ะ
เธอไม่เคยอยบกให้ความหวังกับยุนอาเลยแต่ทุกครั้งทิฟฟานี่ก็เอ็นดูยุนอาจนเหมือนน้องตัวเองจึงไม่อาจทนเห็นเวลาที่เด็กร่างสูงนั้นเป็นอย่างตอนนี้
"ให้ฉันไปเป็นเพื่อนไหมคะ"
ซอฮยอนถามขึ้นให้แทยอนต้องชะงักฝีเท้าแล้วหันกลับมาทำตาวาววับทันที
"ดีเลยมาๆ"
เอ่ยจบก็ถือวิสาสะคว้ามือเด็กแก้มป่องมาจูงไว้ให้คนอื่นๆ(?)หมั่นไส้เล่น
"โหวไรว๊าา หมีเซ็ง "
ทิฟฟานี่วีนง้องแง้งไล่หลังแทยอนไปให้หน้าใสนั้นหันกลับมาส่งวิ๊ง+จุ๊บให้อย่างวอนสัน ร่างบางทำท่าง้างมือขู่เล็กน้อย
จนเจสสิก้าโพร่งถามตัดบทละครใบ้ไอ้คู่หื่นขึ้นมา
"นี่แกจะเป็นเมะแล้วเหรอฟานี่"
"ทำไมถามงั้น"
คิ้วเรียวข้างนึงถูกยกขึ้นสูงด้วยความสงสัย
"ก็ฉันเห็นแกเหมือนจะชอบน้องจริงๆนี่"
"555 ไม่รู้ว่ะ รู้แค่น้องเขาน่าสนใจดี อีกอย่างน้องเขาเป็นเมะหรือเคะฉันก็ไม่รู้ หรือจริงๆแล้วเขาอาจจะชอบผู้ชายก็ได้"
ทิฟฟานี่ร่ายยาวยืดตามความรู้สึกตัวเอง เจสสิก้าที่นั่งคิดตามก็พยักหน้าเบาๆมันก็จริงอย่างที่ทิฟฟานี่พูด
เธอเองยังไม่ค่อยมั่นใจเลยว่าซอฮยอนนั้นจะเป็นคนยังไงหรืออาจจะชอบอะไรแบบไหนก็ยังไม่รู้
"น่าสนใจยังไงอ่ะ ก็แค่สวย น่ารัก ร้องเพลงเพราะ นิสัยดี"
ยูริได้ยินทิฟฟานี่พูดอย่ลงนั้นก็นึกอยากจะแกล้งแย้งขัดขึ้นมาบ้าง
"แล้วไอ้ที่แกพูดมามันมีอะไรให้ไม่น่าสนใจมั่งอ่ะ"
ทิฟฟานี่ตอกกลับไปตามความจริงแหมขนาดนั้นแล้วเรียกไม่น่าสนใจ ชาตินี้มันก็คงได้ติดแหง็กรอให้เป็ดน้อยยกโทษให้อยู่แบบนั้นแหละลิงเอ๊ย
แต่ก็ดีแล้วแหละ ทิฟฟานี่เองก็รู้สึกว่า2คนนั้นมีอะไรที่เหมาะสมกันเยอะอยู่นะแต่ไม่เคยมั่นใจได้เลยว่ามันคืออะไร แค่รู้สึกว่ามันมีไม่น้อย
55555
แกร๊ก
แทยอนเปิดประตูเข้ามาพลางจูงซอฮยอนมานั่งที่เก้าอี้ข้างเตียงระหว่างที่เดินมาเธอพยามอธิบายให้ซอฮยอนรู้ก่อน
ว่าบทสนทนามันจากจะไม่เหมือนคนมาปลุกกันเท่าไรอะไรแบบนั้น เด็กแก้มป่องก็พยักหน้าเข้าใจ
"ยังไม่ตื่นอีกเหรอ"
ร่างถามขึ้นเสียงไม่ดังมากเพราะกลัวว่าจะไปรบกวนเวลาพักผ่อนของร่างสูงที่นอนตะแคงไปอีกฝั่ง
"ตื่นตั้งแต่ที่พี่ตื่นแล้ว"
ยุนอาแผ่วเสียงแผ่ว รเปลือกตายังคงปิดสนิทจากเสียงที่แทยอนเดินเข้ามานั้นทำให้เธอรู้ว่ามีใครอีกคนเข้ามาด้วยแต่..ใครล่ะ
"แล้วทำไมไม่ลงไปล่ะ หึ้มม"
ร่างเล็กเอ่ยพลางเดินไปหย่อนกายนั่งลงริมเตียงข้างๆร่างของเด็กขี้งอนที่นอนคุดคู้อยู่ใต้ผ้าห่ม
"..."
"เป็นอะไรเนี่ยงอนพี่เหรอ"
เห็นว่าอีกคนเงียบไปแทยอนจึงเอ่ยขึ้นอีกครั้งพลางแอบหันไปถอนหายใจเบาๆกับซอฮยอนที่นั่งมองอย่างเครียดๆอยู่นั้น
"ยุนเคยงอนพี่ได้เหรอ"
ร่างสูงถามออกไปตรงๆไม่ได้คิดจะประชดประชันหรืออะไร แขนยาวๆก็วาดกอดเอวเล็กไว้ราวกับเด็กหวงของเล่น
ตอนนี้ยุนอาพอจะเดาได้แล้วว่าอีก1บุคคลในห้องนั้นคือใคร เพราะถ้าเป็นทิฟฟานี่หรือเจสสิห้าก็คงจะพูดอะไรขึ้นมาบ้าง
แต่นี่มีแค่ความเงียบราวกับไม่มีตัวตนแบบนี้จะให้เธอคิดว่าเป็นใครไปได้ล่ะถ้าไม่ใช่คนที่ชอบฟังมากกว่าพูด
"นี่..พี่ถามเธอจริงๆเหอะ คิดจะเป็นแบบนี้ไปถึงเมื่อไร"
ปากขยับถามมือก็ลูบหัวคนที่เด็กกว่าไปจริงๆแล้วแทยอนก็เอ็นดูยุนอามากอยู่ระดับนึงนั่นแหละ
แต่พอรู้ว่าเด็กร่างสุงนั้นรู้สึกเกินเลยกับตัวเองก็ไม่ค่อยจะแสดงออกมาให้เห็นสักเท่าไร เธอไม่อยากทำเหมือนให้ความหวัง
เพราะเธอก็รู้ตัวดีว่าเธอคงรักใครไม่ได้อีกแล้วนอกจากทิฟฟานี่ แต่ถ้าเมื่อไรที่ยุนอาทำให้เธอมั่นใจได้ว่าเขาไม่ได้รู้สึกอะไรแบบนี้แล้ว
เธอก็คงกลับไปแสดงความรักความเอ็นดูแบบที่พี่น้องทุกคนมีให้กันนั้นได้เต็มที่
"เป็นแบบไหน"
"แบบระหว่างเราเนี่ย"
"ไม่รู้..ก็ยุนทำอะไรไม่ได้นิ"
ใบหน้าดูดีหน้าก็ขยับเบียดซุกเข้ากับเอวเล็กอย่างออดอ้อน
"ทำไม่ได้..?...หรือเธอไม่ทำ..?"
"...."
"ให้เราเป็นพี่น้องกันน่ะดีแล้ว รู้ไหมเธอเป็นอยู่แบบนี้พี่ก็ไม่สบายใจ"
แทยอนเอ่ยต่อก่อนจะบอกให้ร่างสูงนั้นลุกไปอาบน้ำได้แล้ว แต่ยุนอาก็ยังคงออดอ้อนเธออยู่แบบนั้น จนแทยอนต้องเอ่ยบอกให้ซอฮยอนออกไปก่อน
ไม่อย่างนั้นคงไม่ได้ลงไปกันสักที ในเมื่อแขนยาวๆของยุนอานั้นก็กอดเอวเธอแน่นเสียจนแทบกะดิกไม่ได้
"อ้อนแบบนี้จะกดพี่หรือไงหึ้มม"
เมื่อซอฮยอนเดินออกไปพร้อมกลับบายประตูที่ปิดลง แทยอนก็ลองเชิงด้วยการเปิดปากถามเด็กร่างสูง
น่าแปลกที่ยุนอากลับส่ายหน้าเล็กน้อย คิ้วบางๆก็เริ่มจะขมวดเข้าหากันอย่างห้ามไม่ได้ ในเมื่อเธอไม่รู้ว่าตอนนี้ยุนอาต้องการอะไรกันแน่
"ไม่หิวหรือไง ไปอาบน้ำได้แล้วจะได้ลงไปกินข้าว เดี๋ยวปวดท้องหรอก"
เอ่ยจบแทยอนก็ต้อแปลกใจอีกครั้งเพราะยุนอานั้นส่งยิ้มกลับมาให้เธอ1ทีแล้วก็ลุกเดินเข้าห้องน้ำไปอย่างว่าง่าย
'อะไรของมันวะเนี่ย...'
ก๊อกๆ
ยังไม่ทันที่แทยอนจะได้คิดอะไรไปมากกว่านั้นเสียงเคาะประตูก็ดังขึ้นให้ใบหน้าใสนั้นต้องส่งเสียงถามออกไปถาม
สุดท้ายก็ต้องบอกให้คนที่อยู่หลังประตูนั้นเข้ามา
"มีอะไรเหรอ"
"ขี้เกียจรอแล้วอ่ะ..สอนต่อเลยได้ป่ะ"
เจสสิก้าที่อยู่ๆก็ขึ้นมาบอกคนตัวเล็กแบบนั้น
'นี่มันวันอะไรวะเนี่ย ทำไมอีพวกนี่มันถึงได้พาให้หัวฉันหมุนเล่นอยู่แบบนี้'
"พี่กาฮีกลับไปแล้วเหรอ"
นึกขึ้นได้จึงเอ่ยถามไปร่างบางก็พยักหน้าเล็กน้อย แทยอนพอจะเข้าใจแล้วว่าเจสสิก้านั้น
ก็คงไม่อยากเสียเวลาที่จะได้มีโอกาสอยู่ใกล้ๆกาฮีสินะ ถึงได้มาบอกให้เธอสอนต่อตอนนี้
แต่ยังไม่ทันที่แทยอนจะได้ถามอะไรต่อสาวเจ้าก็ก้าวขึ้นมานั่งคร่อมร่างเธอไว้เสียแล้ว ใบหน้าสวยนั้นก็ก้มลงซุกไซร้ซอกคอของร่างเล็ก
แขนเรียวก็วาดโอบรอบคอคนตรงหน้าไว้ แทยอนก็ไม่ได้คัดค้านอะไรเพียงแต่นั่งเฉยๆปล่อยให้อีกฝ่ายเดินเกมส์ต่อไป
...
ไม่นานยุนอาก็ออกมาจากห้องน้ำแล้วก็ชะงักไปเล็กน้อย ที่เห็นเจสสิก้านั่งคร่อมตักร่างเล็กอยู่อย่างนั้นเพราะมันดูเร่าร้อนไม่เบาเลย
และเธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าพี่สาวหน้าเป็ดนั้นเข้ามาเมื่อไร
"แหมพี่สิก้าเดี๋ยวนี้ออกตัวแรงเหมือนกันนะ"
แต่ก็ยังไม่วายจะเปิดปากเอ่ยแซวพลางเดินมายังตู้เสื้อผ้า
"เออ..ไหนๆก็ว่างแล้ว"
ร่างบางตอบเสียงอู้อี้เนื่องจากหน้าสวยยังคงซุกอยู่กับซอกคอของแทยอนอยู่
ยุนอาได้ยินแบบนั้นก็เข้าใจก่อนจะรีบจัดการตัวเองแล้วลงไปชั้นล่างทันที ปล่อยให้แทยอนสอนเจสสิก้าให้จบ
"อ่าว2คนนั้นล่ะยุน"
ลงมาถึงยูริก็ถามขึ้นเธอสังเกตุแล้วว่าพอกาฮีกับซูยองออกไปเจสสิก้าก็เหมือนจะซุบซิบอะไรกับทิฟฟานี่อยู่ครู่นึงแล้วก็ลุกพรวดเดินขึ้นห้องไป
ยุนอานิ่งไปครู่พลางเหลือบมองทิฟฟานี่ที่นั่งจ้องเธออยู่ด้วยสายตาที่เชิงบอกว่าห้ามให้ยูริรู้เรื่องนั้น
"อ่อยุนอาบน้ำเสร็จก็เห็นพี่สิก้านั่งอยู่กับพี่แทแล้ว เลยไม่ได้ถามอะไรรู้สึกเหมือนพี่สิก้าเครียดๆน่ะเลยรีบออกมา"
ยุนอาเอ่ยรัวๆมั่วๆ แค่ให้มันพ้นเรื่องอย่างว่าไป ก่อนจะหย่อนตัวนั่งลงฝั่งตรงข้ามกับทิฟฟานี่ เอื้อมมือหยิบของกินเข้าปากไปเรื่อย สายตาก็พลางเหลือบมองทิฟฟานี่กับซอฮยอนเป็นระยะๆ
"พี่ยุนเป็นอะไรหรือเปล่าคะ ทำไมทำหน้าแบบนั้นล่ะคะ"
เด็กแก้มป่องเอ่ยเสียงหวานถามคนที่นั่งทำหน้าเป็นกวางหมดอายุอยู่ฝันตรงข้ามเธอนั้น
"อ่อ..ป..เปล่า พี่แค่คิดเรื่องพี่สิก้าอยู่น่ะ"
ยุนอาเลือกจะพูดออกไปแบบนั้น ก็จะให้เธอบอกยังไงล่ะว่าเธอกำลังคิดจะทำอะไรซักอย่างกับคนที่เปิดปากถามเธออยู่นั่นน่ะ
เพื่อไม่ให้ซอฮยอนอยู่ใกล้ทั้งแทยอนและทิฟฟานี่มากไปกว่านี้
"จริงๆนะคะ ไม่ใช่ว่า..."
ยังไม่ทันที่ซอฮยอนจะพูดจบทุกคนก็ต้องหันขวับไปทางร่างของยูริที่จู่ๆก็ลุกพรวดออกไป
'แย่แล้วสิ...'
ยุนอารีบหันกลับไปทางทิฟฟานี่ที่กำลังมองมาทางเธอเช่นกัน สีหน้าของทั้งคู่นั้นบ่งบอกได้ชัดเจนว่ากำลังกังวนเรื่องเดียวกันอยู่
สุดท้ายทิฟฟานี่ก็ตัดสินใจลุกเดินตามยูริเข้าไปที่หลังร้าน เห็นแบบนั้นแล้วยุนอาก็ถอนหายใจออกมา
อย่างน้อยทิฟฟานี่คงช่วยรั้งไม่ให้ยูริได้ขึ้นไปรับรู้อะไรที่เขายังไม่ควรรู้ แต่ถึงจะยังห่วงแต่ถ้าเธอตามไปด้วยอีกคนมันก็คงจะดูแปลกๆชอบกล
...
"แกเป็นอะไรหรือเปล่า"
เสียงหวานโพร่งขึ้นเมื่อเดดินมาจนเห็นร่างสูงยืนดปิดตู้เย็นเหมือนจะหาอะไรสักอย่าง
"หึ๊ม? เป็นอะไร ฉันแค่นึกอยากจะกินนมขึ้นมาก็เลยเดินมาหยิบเนี่ย มีอะไรเหรอ"
ร่างสูงตอบพลางหยิบหล่องนมออกมาจากตู้เย็น ทิฟฟานี่เห็นแบบนั้นก็รอบถอนหายใจออกมาเบาๆเหมือนสิ่งที่กังวนอยู่มันคงไม่ได้เป็นอย่างที่คิดไว้
จึงแค่เอ่ยบอกร่างสูงไปว่าอย่าคิดมากเรื่องเจสสิก้าล่ะมันคงไม่มีอะไร(?)หรอก ก่อนจะเดินออกมาปล่อยให้ยูริยืนดูดนมจากกล่องอย่างงงๆ
'ทำไมช่วงนี้ยัยหมีมันดูแปลกๆยังไงก็ไม่รู้แฮะ'
ร่างสูงยืนคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อยอยู่หลายนาทีสุดท้ายก็ตัดสินใจเดินเดินกลับออกไปแต่ยังไม่ทันจะก้าวถึงประตู
ใบหน้าคมก็เหลือบขึ้นมองไปตามราวบันไดที่ขึ้นยังชั้น2 ความเป็นห่วงคนรักมันก็เริ่มผุดขึ้นมา
กวาดสายตามองผ่านประตูกระจกออกไปยังโต๊ะที่เพื่อนๆและน้องๆนั้งอยู่แล้วก็ยังไม่เห็นเจสสิก้าและแทยอนเลย.....
ขึ้นไปดูหน่อยแล้วกัน......
No comments:
Post a Comment