Shot.15
"อื้ออ~ไอ่ลิง!! ให้มานอน!! ไม่ได้ให้มาหื่นน!! "
เสียงเล็กแหลมดังขึ้นท่ามกลางความมืดตั้งแต่ที่ยุนอาไปปิดไฟและทุกคนพร้อมจะนอน
เป็ดน้อยก็รู้สึกเหมือนตัวเองจะไม่ได้นอน ก็ไอ่ลิงหื่นเนี่ยสิไม่รูจะมาด๊วบอะไรนักหนาตอกแรกก็ด๊วบตอบมันไปอยู่หรอก แต่พอมันผละออกไปแป๊ปนึงมันก็มาด๊วบอีก
เป็นแบบนั้นอยู่ประมาณ3-4ครั้งได้จนเป็ดน้อยต้องพลิกตัวหันหน้าไปทางทิฟฟานี่แทนแต่มันก็ยังมาซุกไซร้แถวซอกคออีกไหนจะมือมันที่ลูบไล้อยู่แถวสะโพกผ่ายนั้นอีก
จนสุดท้ายเป็ดน้อยก็ต้องแว๊ดขึ้นมาอย่างที่เห็นนั่นล่ะค่ะ
"งืออ นิดเดียวเองงง" เสียงครางอู้อี้ดังขึ้นแถวๆซอกคอจมูกโด่งๆยังคงซุกซนอยู่บนคอระหง
'อร๊ายย!!!!นี่นิดเดียวเหรอออ กล้าพูดมาได้ ฉันเกือบจะเคลื้มตามไปแล้วไหมล่ะ หึ๊ยย ไอ่ลิงบ้านี่'
"นี่ถ้าไม่หยุดฉันจะไปนอนข้างยุนนะ" เอ่ยเสียงแข็งพลางพลิกตัวไปเผชิญหน้ากับอีกคนให้รู้ว่าเธอเอาจริงถึงแม้ว่าภายในห้องจะมืดแต่
แสงจากไฟถนนที่รอดเข้ามานั้นทำให้ยูริพอได้เห็นแววตาของร่าบางว่ากำลังเหวี่ยงแค่ไหน
"หืมม ยูล..แกทำแบบนี้ไม่ต่างจากที่ยุนทำกับฉันเลยนะ เพียงแต่ฉันสมยอม" แทยอนที่นอนคิดอะไรไปเรื่อยเอ่ยขึ้นเมื่่อได้ยินบทสนทนาเมื่อครู่
"ต่างดิ เราเป็นแฟนกันแล้ว" ไม่วายจะเถียงกลับ
"แต่แฟนแกยังไม่พร้อมนี่ ถ้ามันพร้อมเมื่อไร ฉันสาบานเลยว่ามันรุกแกหนักแน่ยูล ไม่ต้องห่วง" แทยอนเอ่ยเบาๆอีกครั้งและมันทำให้ยูรินิ่งไปได้ทันทีเลยล่ะ
ก็นะแทยอนก็รู้ดีว่าเพื่อนสาวตัวเองกำลังสับสนแค่ไหนเมื่อคืนยังง้องแง้งให้เธอกับทิฟฟานี่ช่วยอยู่เลย
'ยังไม่พร้อมงั้นเหรอ ไม่พร้อมเพราะอะไรกันนะ'
หลังจากนั้นก็ได้ฤกษ์นอนจริงๆเสียทีจะมีก็แต่แทยอนที่ยังคงนอนปิดเปลือกตาไว้อยู่ในอ้อมกอดของภรรยา(?)และสามี(?) แต่สมองยังคงคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย
พลันได้ไอเดียดีๆผุดขึ้นมาในสมองมุมปากกระตุกเล็กน้อยก่อนจะจมดิ่งสู่ห้วงนิทรา
"อื้ออ...ตื่นนานแล้วเหรอ" ร่างเล็กเอ่ยเสียงงัวเงียยกมือมาขยี้ตาเบาๆก่อนจะปรือตาขึ้นมองคนที่มันมาขโมยจูบเธอแต่เช้า และตอนนี้มันก็ยังคงพรมจูบอยู่แถวๆต้นคอเธอ
เมื่อก่อนจะนอนแทยอนให้ยูริไปเอายาแก้ปวดมาให้กินดักไว้จะได้ตื่นมาไม่ทรมานแบบเมื่อวานอีก แต่เธอรู้สึกเหมือนว่าถ้าปล่อยให้ไอ่เด็กตัวยาวข้างๆนี่ปวดเมื่อยต่อท่าจะดี
"เมื่อกี้เอง..ลืมตาขึ้นมาปากพี่ก็ยั่วสายตาก็เลยขโมยจุ๊บซะเลย" ร่างสูงเอ่ยเสียงออดอ้อน เงยหน้ามองใบหน้าใสที่กำลังมองเธออยู่ แทยอนครางรับเบาๆพร้อมรอยยิ้มบางๆ มือเล็กก็ลูบหัวคนที่เด็กกว่าอย่างเอ็นดู
'เฮ้ออ..ยุนเมื่อไรเธอจะพยามตัดใจจากฉันสักทีนะ ฉันไม่อยากให้ใครเจ็บและทรมานเพราะฉัน'
แทยอนเหลือบสายตาขึ้นมองเพดานห้องนึกถึงสายคู่นั้นที่เธอได้เห็นเมื่อคืนแล้วก็อดคิดไม่ได้ ไม่รู้เธอจะรู้สึกยังไงกับมันดี ทั้งๆทั้งเธอก็รู้ดีอยู่แก่ใจ แล้วความคิดทั้งหมดก็ต้องแตกกระเจิง
เมื่อ...
"ย๊า!!!!!! ไอ่ลิงกลับห้องเธอไปเลยไป๊!!!!!" เสียงแหลมแสบทรวบกระแทกจิตให้ทุกคนสะดุ้งโหยงพร้อมกัน
"โอ๊ะ..ยูลแกทำไรอ่ะ ทำไมยัยเป็ดมันตื่นง่ายดีแท้" แทยอนโพร่งขึ้นด้วยความแปลกใจปนตกใจกับเสียงแหลมๆเมื่อครู่
"มันด๊วบฉันนน!!!" เสียงแหลมวีนเหวียงดังขึ้นพลางลุกขึ้นจากเตียงสะบัดตูดเดินฉับๆเข้าห้องน้ำไป
"ยูล..ฉันาอกแล้วไงว่าให้แกใจเย็นๆ ก่อนที่ยัยแว๊ดนั่นมันจะไม่ยอมแกอีกต่อไป" แทยอนเอ่ยต่อเบาๆเชิงแนะนำ
ไม่ใช่ว่าเธอไมเชียร์ยูริแต่เธอเพียงแค่อยากให้เจสสิก้านั่นรู้สึกและเลือกด้วยตัวเองอีกอย่างจากเซ้นต์เธอแล้วกาฮีก็ไม่ได้ดูแย่ไปกว่ายูริเลย
"ฉันว่าที่แทพูดก็ถูกนะ แกเชื่อเถอะว่าถ้ามันพร้อมให้แกเมื่อไร แกได้เลือดพุ่งแน่" เสียงทิฟฟานี่ดังขึ้นสมทบแทยอนอีกครั้งทำเอาลิงหื่นๆถอนหายใจฟิ้ววว
"ก็ฉันอดใจไม่ไหวนี่นา สิก้าน่ะหน้ากดกว่าผู้หญิงทุกคนที่ฉันเคยเจอมาเลย" พูดเสียงหงอยพลางยันตัวลุกขึ้นนั่งมองไปยังข้างอย่างไร้จุดหมาย
"ฉันบอกแล้วไงว่าให้กดแทไปก่อน" เสียงหวานเอ่ยแบบเดิมอีกครั้งเพียงแต่ครั้งนี้มันไม่มีวี่แววว่าเพื่อนสาวหน้าหวานจะพูดเล่นหรือหัวเราะออกมา
จนใบหน้าคมต้องหันกลับมองยังร่างบางอีกครั้งด้วยสีหน้ายุ่งๆงุนงงคิ้วเรียวก็ขมวดติดกันเป็นปมใหญ่แล้วเหมือนว่าครั้งนี้แทยอนจะไม่อิดออดอะไรขึ้นมาด้วย
.......
"ถ้าเป็นแบบนั้นน่ะให้พี่ยูลมากดยุนแทนดีกว่าไหม" หลังจากเงียบกันไปอยู่พักใหญ่ยุนอาก็ตัดสินใจพูดออกมาเบาๆ ทำให้อีก3คนหันมามองเด็กร่างสูงด้วยความงุนงงพร้อมกันอีกครั้ง
"ทำไมพูดงั้น" แทยอนถามขึ้นสั้นๆ พลางหันหน้ามาทางร่างสูงที่นอนอยู่ข้างๆ
"ไม่รู้เหมือนกัน" ยุนอาก็ไม่แน่ใจว่ามันเกิดจากอะไรหรือมีอะไรดลใจให้เธอพูดออกไปแบบนั้น ไม่รู้ว่าแค่อยากช่วยหรือหวงร่างเล็กกันแน่
"เฮ้อออ..เอาเถอะฉันยังไม่ได้อาการหนักขนาดนั้น แต่คงต้องรักษาระยะห่างจากสิก้านิดหน่อย" ยูริถอนหายใจอีกครั้งพลางเอ่ยเสียงแผ่วราวกับเหนื่อยล้า
ทิฟฟานี่ยกมือตบไหล่ร่างสูงเบาๆเชิงปลอบ
ทางเจสสิก้าที่ลุกหนีเข้าห้องน้ำมานั้น ก็ได้แต่ยืนให้น้ำจากฝักชะล้างจากหัวไหลลงไปตามร่างกายจนถึงปลายเท้า ยืนนิ่งอยู่แบบนั้นได้แต่คอยถามหัวใจตัวเองว่าจริงๆแล้วเธอต้องการใคร
ถึงแม้ว่าเธอกับยูริจะชอบพอกันมานานพอสมควร แต่ความเพ้อและคลั่งไคล้ที่มีให้กาฮีนั้นมันนานยิ่งกว่าเพียงแต่เธอไม่ได้สนิทสนมกับเขาเท่านั้นเอง
ที่ต้องหนีมาน่ะไม่ใช่อะไรหรอกกลัวว่าจะเผลอใจไปกับสัมผัสที่เย้ายวนพวกนั้น
'ฉันคิดว่าถ้าได้มีอะไรครั้งแรกกับคนที่เรารักที่สุดมันก็หน้าจะมีความสุขที่สุดอยู่แล้ว'
คำพูดของทิฟฟานี่ยังคงลอยวนเวียนอยู่ในหัวเธอก็เป็นแค่ผู้หญิงธรรมดาที่อยากจะได้สัมผัสกับคำว่า มีความสุขที่สุด เหมือนกับคนอื่นๆ
ร่างบางถอนหายไปไม่รู้ครั้งต่อกี่ครั้งแต่มันก็ยังเป็นอยู่แบบนั้น
ก๊อกๆ
"พี่สิก้า...เป็นอะไรหรือเปล่า" ยุนอาที่รู้สึกว่าเป็ดน้อยนั้นหายเข้ามาในห้องน้ำนานกว่าปกติจึงตัดสินใจเดินมาเคาะประตูถาม
"เอ่อ...ยุน...ช่วยอะไรพี่หน่อยสิ" เจสิก้าที่เพิ่งตั้งสติได้พลางความรู้สึกบางอย่างผุดขึ้นจึงเอ่ยถามยุนอาออกไป
ยุนอาก็ตอบรับกลับมาโดยไม่อิดออดอะไรเพียงแต่หันมาทำหน้างงใส่พี่ๆอีก3คนที่นั่งอยู่บนเตียงด้วยสีหน้ามึนๆพอกัน
"มาอาบน้ำให้พี่หน่อย...พี่อาบไมไหว" เป็ดน้อยรวบรวมความกล้าทั้งหมดแล้วตะโกนออกไป
ยุนอาได้ยินแบบนั้นก็ชะงักอ้าปากค้าง ไม่คิดว่าพี่สาวหน้าเป็ดจะกล้าพูดโพร่งออกมาแบบนั้น ว่าแล้วก็หันกลับไปมองยังบุคคลที่นั่งอยู่บนเตียงอีกครั้ง
แทยอนและทิฟฟานี่ได้แต่พยักพเยิดหน้าเชิงว่าไปช่วยมันไปเหอะ เพราะไม่ได้คิดอะไร ผิดกับยูริที่นั่งทำหน้าเครียดอยู่ข้างๆ
'แบบนี้ใช่ไหมความหมายของคำพูดจากแทยอนและทิฟฟานี่ คงหมายถึงแบบนี้สินะ แต่...ทำไมกันเธอปฏิเสธฉันแทบตาย แต่ถึงกลับเรียกให้ยุนเข้าไปอาบน้ำให้ง่ายๆแบบนั้น...หรือว่าเธอ...ไม่จริงนะ'
"พี่ยูล...คิดมากเปล่าเนี่ย" ยุนอาที่ยังไม่กล้าตัดสินใจตอบรับเจสสิก้าไป ก็ต้องหันมาถามพี่สาวร่างสูงเพื่อความสบายใจ
เธอไม่รู้หรอกว่ายูริคิดอะไรจะโกรธเธอไหมถ้าเธอต้องเข้าไปในนั้น แต่ใบหน้าคมนั้นกำลังแสดงออกอย่างชัดเจนว่าเขากำลังเครียดและกังวนมากแค่ไหน
"เปล่าฉัน...แค่ไม่เข้าใจ" ยูริหลุดจากห้วงความคิดก็เอ่ยตอบออกมาเสียงแผ่ว
"แล้วแกจะให้ยุนมันเข้าไปช่วยยัยเป็ดไหม มัน2คนรออยู่นะ" ทิฟฟานี่เอ่ยออกมาอย่างรู้ทันว่าน้องสาวร่างสูงนั้นต้องการอะไรจากอีกคน
ยูริไม่ตอบอะไรเพียงแค่พเยิดหน้าเชิงอนุญาติ ยุนอาพยักหน้ารับเบาๆแล้วค่อยเปิดประตูเข้าไป
"เฮ่ย...แกจะไปฟังก็ได้นะฉันไม่ว่า.." ทิฟฟานี่เอ่ยขึ้นพลางหันไปมองร่างสูงที่กลับมาทำหน้ายุ่งๆอีกแล้ว ยูริถอนหายใจเฮือกใหญ่แล้วส่ายหน้าเบาๆ
"ฉันกลัวว่าจะได้ยินอะไรที่ฉันไม่อยากได้ยิน" น้ำเสียงติดจะฟังดูแข็งๆหากแต่แผ่วเบาจนแทบไม่ได้ยิน ใช่เธอกลัวว่า2คนนั้นจะทำอะไรไปมากกว่าอาบน้ำ เพราะถ้าเป็นแบบนั้น..
"แกรักสิก้ามากขนาดนั้นเลยเหรอ" แทยอนเอ่ยขึ้น แปลกใจไม่น้อยที่อะไรหลายอย่างในตอนนี้มันทำให้รู้สึกว่ายูรินั้นคงรักเจสสิก้ามากแน่ๆ ทั้งๆที่ตลอดเวลาที่ผ่านมาไม่เคยคิดแบบนั้นเลย
ยูริที่ได้ยินแบบนั้น ปลมใหญ่ๆที่หัวคิ้วก็คลายออกพลางเปลี่ยนเป็นเลิกขึ้นสูงมองไปยังร่างเล็กที่ก็นั่งมองเธออยู่เช่นกัน
"ถามว่ารักไหม..ก็คงรักแหละ แต่ฉันแค่ไม่เคยถูกใครปฏิเสธ ก็เลยแค่ไม่เข้าใจ" ยูริเอ่ยเสียงขุ่นๆอย่างบอกไม่ถูกแต่คำตอบนั้นทำเอาทิฟฟานี่แทบหลุดขำ
'คงแค่แอบเคืองสินะที่โดนยัยนั่นปฏิเสธแบบนี้'
"นี่...แกคิดมากเรื่องครั้งแรกหรือเปล่า" เสียงหวานเอ่นพยามกลั้นหัวเราะเอาไว้แทยอนที่จะเดาออกว่าทิฟฟานี่ขำอะไรอยู่ก็ได้แต่ยิ้มๆ
"หมายความว่าไง...แล้วทำไมพวกแกต้องทำหน้าแบบนั้นด้วยเล่า!!" ไม่ค่อยมั่นใจกับคำถามของเพื่อนสาวเท่าไรแต่รอยยิ้มนั่นมันอะไรเห็นแล้วขนลุกเป็นบ้า
แล้วมาถามแบบนี้อีกลิงคิดมากนะเว้ยเฮ้ยย
"หมายความว่า...ซีเรียสเรื่องเซ็กครั้งแรกไหม" แทยอนเลือกใช้คำที่ตรงฉึกจนยูริอ้าปากค้างไป3วิ
โอ๊ยย...รีดเดอร์คะแทขอนิดนึงแล้วกัน เบื่อจริงๆกับไอ้อาการกล้าคิดแต่ไม่กล้าบอกของไอ้ลิงหื่นนี่จริงๆ
"เอ่อ..หมายถึง..." นั่น!!ดูมัน!!! ยังจะมีหน้า? มาถาม?
"นี่อิลิงคะ คุณมึ_กล้าหื่นใส่เพื่อนตูขนาดนี้แล้ว พูดแค่นี่มันยากนักหรือไง(วะ)คะ" ร่างเล็กโพร่งตัดบทแอ๊บใสซื่อของยูริทันที
"แกจะทำไรฉัน" โอ๊ยย ดูมันสิคะรีดเดอร์!!! แบบนี้น่ะคิดได้ไม่อายฟ้าอายดินมั่งเล๊ยยย อิเป็ดมันยังไม่เอาแกเลยค่ะยูล ช่วยคิดอะไรที่มันเป็นมงคลบ้างก็ได้
"อีบ้าาา!!! อีลิงโรคจิตหลงตัวเองง !!!" ว่าแล้วทิฟฟานี่ก็ต้องแว๊ดขึ้นอย่างเหลืออดเช่นกัน
รีดเดอร์คะยูลทำอะไรผิด ไรท์:แกแค่ผิดเรื่องไงยูล
"พอเหอะ..ฟานี่แทว่าเราไม่ต้องช่วยมันและ" แทยอนเอ่ยพลางโน้มตัวไปนัวเนียคนรักอย่างออดอ้อน ปล่อยให้ลิงหื่นนั่งหน้าเหวออยู่ข้างๆ
"นั่นสิ....ปล่อยให้มันหื่นจนอกแตกตายไปเลย ยัยเป็ดไม่ทีทางยอมมันง่ายๆแน่" ว่าแล้วเสียงหวานก็ต้องจิกกัดไอ่เพื่อนหน้าลิงด้วยความหมั่นไส้
พูดจบก็หันไปจูบกับร่างเล็กอย่างร้อนแรงและเริ่มจะมากกว่านั้นขึ้นเรื่อยๆ เชิงเยาะเย้ยมัน 555
"อ่ะ..เฮ้ยย!จะทำขนาดนี้และไม่กดกันไปเลยล่ะ!" หลังจากนั่ง(โง่?)หน้าเหวอไปครู่นึงก็แอ๊บโวยวายขึ้นมา สายตาก็อดไม่ได้ที่เหลือบไปมองอีก2ร่างที่กอดรัดฟัดเหวี่ยงกันอยู่ข้าง
'เอ้อออใช่ซี๊!!! ฉันมันเฟลแล้วนี่ ชิส์ อย่าให้ได้วินมั่งนะ หึ๊ยย' <<<ชาติไหนคะลิง
"แกพูดเองนะงั้นไม่เกรงใจและ" แทยอนเอ่ยทั้งที่ใบหน้ายังคงซุกไซร้อยู่แถวซอกคออีกคน ว่าแล้วก็ดันร่างทิฟฟานี่ให้นอนราบลงกับเตียงพลางดึงผ้าห่มมาคลุมช่วงล่างไว้
(ก็ตั้งใจจะให้มันเห็นเยอะๆนี่คะ หุหุ แกล้งมันน)
เสียงหวานครางอื้ออ้าเริ่มดังขึ้นให้ร่างสูงที่เริ่มหน้าขึ้นสีได้ยินบ้าง ยูริเริ่มรู้สึกเหมือนท้องไส้ปั่นป่วน ไม่เคยคิดเลยว่าถ้าได้มานั่งอยู่ในสถานการณ์จริงมันจะกระอักกระอ่วนขนากนี้
'นี่สิก้าทนนั่งฟังพวกมันไปได้ไงเนี่ย'
"ย๊าา!! พอได้แล้วว ฉันยอมแล้วไอ่คู่หื่นน หยุ๊ดด!" สุดท้ายก็ทนไม่ได้ต้องแว๊ดเสียงหลงใส่ไอ่คู่หื่นที่มันยังทำเหมือนห้องนี้มค่มัน2คน
"อะไรของแกวะ เมื่อกี้บอกให้ทำ แล้วนี่..มาบอกให้หยุดฉันก็ค้างเป็นนะเว่ย" แทยอนแสร้งทำเหมือนจะอารมณ์เสียเล็กน้อยทิฟฟานี่ก็แกล้งถอนหายใจพรืดด
ยูริเริ่มชักจะหน้าถอดสีไปเล็กน้อยเจอแบบนี้ก็ทำอะไรไม่ถูกเหมือนกันแหะ
.
แต่...
.
5555555555555
ในขณะเดียวกัน
"เป็นอะไรคะหื้มม" เสียงนุ่มและอ่อนโยนถูกส่งไปพร้อมกับรอยยิ้มที่แสนอบอุ่น ให้คนที่ยืนรับน้ำจากฝักบัวนั้นต้องเผยรอยยิ้มบางๆออกมาอย่างอดไม่ได้
ร่างสูงเดินเข้าไปใกล้อีกคนพร้อมกับค่อยๆจัดการกับเสื้อผ้าให้หลุดพ้นจากร่างกาย
หมับ!!
ไม่ทันที่ยุนอาจะเดินเข้าไปประชิดร่างบางนั้น ร่างสูงก็โดนรวบตัวเข้าไปกอดไว้แน่นรผิวขาวซืดกับร่างที่เย็นเฉียบนั้นยุนอารู้ได้ทันทีว่าคนตรงหน้ายืนรับน้ำอย่างนี้มานานพอสมควรเลย
ผิวขาวเนียนของทั้ง2แนบชิดสนิทกันจนแทบจะไม่มีที่ว่างให้อากาศรอดผ่านได้ ยุนอานิ่งไปเล็กน้อยเธอกำลังทำอะไรไม่ถูก เพราะเธอก็ยังไม่รู้ว่าพี่สาวร่างบางตรงหน้านี้เป็นอะไรกันแน่
ได้แต่ค่อยๆยกแขนโอบเอวบางที่เย็นเฉียบนั้นไว้หลวมๆ บางครั้งก็แอบสงสัยอยู่ในใจว่าทำไมตั้งแต่เลิกกันมา ดูเหมือนว่าเราจะคล้ายแฟนกันยิ่งกว่าตอนที่คบกันเสียอีก
"พี่จะทำยังไงดี..." เสียงสั่นๆเอ่ยแผ่วเบาอยู่แถวๆซอกคอของร่างสูง
"พี่เป็นอะไร..ไหนบอกยุนได้ไหมคะ" เอ่ยน้ำเสียงนุ่มนวลพลางกระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้น ก่อนที่เจสสิก้าจะเริ่มเล่าทุกอย่างให้ร่างสูงฟัง
"หึมม สรุปคือพี่ไม่รู้แล้วก็ไม่มั่นใจว่ารักใครมากกว่ากัน" หลังจากฟังเรื่องทั้งหมดแล้วยุนอาก็เอ่ยถามย้ำอีกครั้ง ร่างบางพยักหน้ารับเบาๆ
"จริงๆแล้วที่พี่ฟานี่พูดน่ะมันก็จริงนะแต่...ยุนคิดว่าเลือกคนที่พี่คิดว่าให้สิ่งนั้นกับเขาแล้ว พี่จะไม่มีวันเสียใจแม้ถึงต้องเลิกรากัน..มันไม่ดีกว่าเหรอ "
ยุนอาพูดอย่างจริงจังน้ำเสียงและรอยยิ้มที่อบอุ่นและจริงใจ จากเด็กร่างสูงนั้นทำให้คนที่อายุมากกว่าเบาใจไปได้เยอะอย่างบอกไม่ถูก
เจสสิก้าพยักหน้ารับรู้พลางคิดตามที่ร่างสูงเอ่ย
"ถึงถ้าสมมุติว่าจริงๆแล้ว พี่รักพี่ยูลมากกว่า แต่พี่ก็แค่อยากจะมีโอกาสสักครั้งที่ได้ทำแบบนั้นกับพี่กาฮี ถึงแม้ว่าจะไม่ได้เป็นอะไรกัน"
ยุนอาพูดต่อเพื่อขยายประโยคแรกให้เข้าง่ายขึ้นแต่ถึงอย่างนั้นร่างบางก็ยังถอนหายใจฟิ้วว
"โอ๊ยยย...อิ่มม" ยุนอาพูดขึ้นเสียงดังลั่น หลังจากที่ทั้งหมดจัดการทำธุระเสร็จก็สั่งอากหารมานั่งกินกันเหมือนเมื่อวาน
"เออซันนี่ไปไหนวะ ไม่เห็นตั้งแต่แกกลับมาและ" แทยอนเอ่ยถามเมื่อนึกขึ้นได้ว่ามีอีก1สมาชิกที่หายไป
"คงไปหาอะไรกินมั้ง ปกติฉันกับมันก็ไมได้ตัวติดกันเหมือนพวกแกนิ เดี๋ยวมันก็มาแหละ เฮ่ย...เอออิเตี้ยฉันเกือบลืม
ตำรวจบอกให้พาแกไปให้ปากคำเพิ่มเรื่องนั้นอ่ะ จะได้มีหลักฐานมัดตัวมัน......หลักฐาน!!เออใช่!! แกเสร็จแน่ไอ้ผู้ชายรกโลกกกก"
ยูริร่ายยาวยืดดแต่ประโยคสุดท้ายออกจะตะโกนเล็กน้อยพูดจบก็ลุกพรวดไปหลังร้านทันทีโดยไมเปิดโอกาสให้ใครได้ถามอะไรต่อ
"อะไรของมัน" ทิฟฟานี่มองตามร่างสูงที่เดินหายเข้าประตูหลังร้านไปด้วยสีหน้างงๆไม่ต่างจากคนอื่นๆเท่าไร
"เออ..ไหนๆมันก็ไม่อยู่แล้วสรุปมันเกิดอะไรขึ้น" แทยอนรีบหันไปถามออีก2คนที่นั่งเงียบไม่ค่อยพูดค่อจาตั้งแต่มันออกมาจาผห้องน้ำ
"เฮ้ออ..เรื่องเดิมๆแหละแท..ฉันว่านะ...." เจสสิก้าถอนหายใจแล้วเอ่ยเพียงสั้นๆแต่คู่หื่นก็เข้าใจดี
หลังจากนั้นทั้งหมดก็หยิบไอโฟนตัวเองขึ้นมาพร้อมกันก่อนจะจิ้มอะไรยุกยิกแล้วยกยิ้มอย่างพอใจ
สักพักยูริก็เดิมยิ้มร่าหน้าบานเป็นกระด้งออกมาจากหลังร้านในมือก็ถืออะไรบางอย่างติดออกมาด้วย
"ไปโรงพักกัน เรื่องจะได้จบๆ" พูดแค่นั้นก็เดินอารมณ์ดีออกไปสตาร์ทรถรอ ก่อนที่ทั้ง4จะหันมามองหน้ากันงงๆ แล้วลุกเดินตามออกไป
"ไปทำไรมาอารมณ์ดีเชียว" เจสสิก้าเอ่ยแซวออกมา แหมนั่งเก็กขรึมอยู่ได้ซะนาน
"อ่อ..ไปเอาคลิปวงจรปิดมาน่ะ" ยูริหันมาตอบคนนั่งข้างๆ นึกแปลกใจเล็กน้อยเธอคิดว่าเจสสิก้าจะโกรธเธอเสียอีก
"สิก้าไม่โกรธยูลเหรอ" ว่าแล้วก็ต้องถามให้หายข้องใจ ร่างบางหันมาทำหน้างงใส่อีกคนราวกับไมรู้ว่าเขาพูดเรื่องอะไรอยู่
"ก็..ที่ยูล..หื่นใส่ไปเมื่อเช้าแล้วก็เมื่อคืนด้วย" เอ่ยต่ออีกเล็กน้อยให้อีกคนเข้าใจ
"แล้วทำไมฉันต้องโกรธด้วยล่ะ" เสียงเอ่ยกลั้วหัวเราะ ก็ใช่เธอไม่จำต้องโกรธเขาเลยเพราะคนที่ผิดมันมีแค่เธอคนเดียวที่เลือกไม่ได้ที่ยังสับสนและโลภมาก
"อย่าเพิ่งรีบแล้วกัน ฉันยังไม่พร้อม.." เป็ดน้อยรีบเอ่ยดักไว้ต่อ เพราะที่เธอโมโหหงุดหงิดโวยวายไปน่ะเพียงแค่กลัว
ว่าจะหลงไหลในความหอมหวานที่ได้รับจากเขาแล้วจะเผลอใจเคลิบเคลิ้มไปเหมือนกับคราวที่แทยอนจูบเธอ มันช่วยเธอได้เยอะเลยล่ะบทเรียนอันนั้นน่ะ
"น้องแท...พี่ขอโทษยกโทษพี่พี่เถอะนะ เมื่อคืนพี่เมามาก" ทันทีที่ทุกคนมาถึงเสียงชายหนุ่มก็ตะโกนดังออกมาจากห้องขังทันที
"เหอะ! ยังจะมีหน้ามากล้าพูดแบบนี้อีกเหรอคะ" แทยอนสะบัดเสียงใส่ แต่ชายหนุ่มขี้ตื้อ ยังไงก็ยังคงขึ้ตื้นเขายังคงร้องออดอ้อนขอความเห็นใจ
"หุบปาก!! เน่าๆของแกไปเถอะ'อีปลวก'ถ้าพวกฉันไม่เข้าไปแกก็ทำอะไรต่ำๆกับเพื่อนฉันไปแล้ว" ยูริตะโกนดังลั่นพลางยื่นหลังฐานสำคัญให้กับตำรวจ
"นี่ค่ะ...เทปวงจรปิดที่ร้าน ฉันเช็คดูแล้วว่ามีตั้งแต่แรกที่ไอ้บ้านั่นเดินเข้ามาทักเพื่อนฉัน แล้วฉันก็จัดการเซนเซอร์ภาพอนาจารแล้วเรียบร้อยเปิดดูได้เลยค่ะ"
ร่างสูงหันกลับมาบอกกับนายตำรวจที่รับแผ่นซีดีไปแล้วจัดการยัดใส่คอมแล้วเปิดดูทันที ภาพทุกอย่างชัดเจนมัดตัวอยู่หมัดเลยล่ะ
ชายหนุ่มที่เห็นแบบนั้นก็ถึงกับทุบกำแพงไปสุดแรงเพื่อระบายอารมณ์ขุ่นเคือง
"ฉันบอกแล้ว...ว่าฉันจะจัดการกับแกให้ได้ ปาร์ค อีทึก" ร่างสูงผิวสีน้ำผึ้งเดินมาหยุดที่หน้าห้องขังเหลือบตามองอย่างรังเกลียจ
ก่อนจะเอ่ยเสียงเย็นชวนขนลุก แล้วเดินกลับไป
"หึ๊ยย รอดูแล้วกัน แกไม่รอดแน่ ควอน ยูริ!!" ชายหนุ่มสบถออกมาเสียงดัง
ใบหน้าคมเพียงหันกลับไปยกยิ้มอย่างผู้ชนะก่อนจะเดินไปคุยกับพวกตำรวจต่ออีกเล็กน้อย
"จริงเหรอครับ" เสียงนายตำรวจเอ่ยขึ้นอีกครั้ง
"มันคือสาเหตุที่ทำให้ฉันบ้าลงทุนติดกล้องไปทั่วร้านขนาดนี้เลยล่ะค่ะ" ยูริเอ่ยกลั้วหัวเราะเบาๆ พลางหันไปมองเพื่อนๆที่นั่งทำหน้าเป็นเด็กเอ๋อกันอยู่เล็กน้อย
"ยังไงก็ช่วยหน่อยแล้วกันนะคะ" ยูริหันไปเอ่ยกลับนายตำรวจอีกครั้งก่อนจะจัดการเซ็นอะไรเล็กๆน้อยตามกฎหมายแล้วจึงขอตัวกลับออกมา
"นี่จริงๆแล้วเหมือนฉันไม่ต้องมาก็ได้มั้ง" แทยอนเอ่ยขึ้นหลังจากที่ออกรถมาได้เพียงครู่เดียว
"เอ้า..ก็มาให้หลักฐานมันดูหนักแน่มากขึ้นไง" ยูริเอ่ยกลั้วหัวเราะอีกครั้ง
เธอทำงานกลางคืนแถมร้านก็เป็นผลับอีก ไม่แปลกหรอกที่เธอจะต้องรู้เรื่องพวกนี้ไว้ยิ่งเยอะก็ยิ่งดี
"ว่าแต่..ทำไมยูลถึงดูเหมือนจะรู้จักกับนายนั่นมาก่อนเลยอ่ะ" เป็ดน้อยที่รู้สึกว่ามันแปลกๆตั้งแต่เมื่อคืนแล้วล่ะ ที่ร่างสูงดูเหมือนจะฟิลลิ่งเอฟเฟคพุ่งปรี๊ดๆกว่าปกติ
"ก็มันเคยจะทำแบบนี้มา2ครั้งแล้วแต่ฉันมีหลักฐานไม่พอ..มันก็เลยกลับมาทำได้อีกเนี่ย" ยูริพูดออกมาด้วยน้ำเสียงขุ่นเคือง
ทำเอาทุกคนตกใจไม่น้อยแต่ก็พอเข้าใจแล้วว่าทำไมยูริถึงดูจะแค้นชายหนุ่มมากขนาดนี้
"แค่รอบแรกที่มันทำกับนักร้องคนเก่าฉันก็โมโหไฟรุกแล้วแถมยังจับมันไม่ได้อีก" ร่างสูงเล่าต่อราวกับว่ายังอยู่ในสถานะการณ์เลยทีเดียว
แอคติ้งเยี่ยม ฟิลลิ่งเยี่ยม ทุกชีวิตบนรถขณะนี้กำลังใจจดใจจ่อกับเรื่องที่ยูริเล่า
"แล้วรอบ2มันก็มาทำกันซันบันรอบนั้นฉัก็ติดกล้องไปแล้วนะแต่มันยังชี้ชัดไม่ได้ รอบนั้นอ่ะโคตรปรี๊ดเลย" เล่าต่ออย่างถึงพริกถึงขิงนั่งเม้าส์กันจนกลับมาถึงร้าน
นี่ก็เย็นแล้วแทยอนและทิฟฟานี่จึงเอ่ยปากขอไปอาบน้ำให้ชื่นใจอีกสักรอบ
"ฮ๊าาา...รู้สึกดีจังเลยย" ทิฟฟานี่เอ่ยขึ้นอย่างอารมณ์ดีขณะที่ยื่นเงยหน้ารับน้ำจากฝักบัวอยู่ แทยอนเห็นแบบนั้นก็อดอารมณ์ดีตามไม่ได้
มือเล็กกดแชมพูก่อนจะสโลมใส่ผมให้อีกคนที่ยื่นหันหลังให้อยู่
เมื่อรู้อย่างนั้นแล้วทิฟฟานี่ก็หมุนตัวหันหน้าเข้าหาร่างเล็กพร้อมยิ้มหวานให้กับคนที่เธอมั่นใจที่สุดว่าเขารู้ใจเธอกว่าใครๆ
"ฟานี่รักแทนะคะ" จู่ๆคำพูดเพียงไม่กี่คำแต่มันเต็มเปี่ยมด้วยความหมายและความสำคัญก็ลอยออกจากริมฝีปากอวบอิ่มนั้น
แม้จะแผ่วเบา แต่ร่างเล็กก็รับรู้มันได้อย่างชัดเจน รอยยิ้มบริสุทธิ์พลันผุดขึ้นบนใบหน้าใสแทบจะทันที
"แทก็รักฟานี่เช่นกันค่ะ" แทยอนยื่นหน้าเข้าไปกระซิบเสียงหวานใกล้ๆ ทำเอาคนได้ยินถึงกับใจเต้นแรงขึ้นมาเสียดื้อๆ
'แปลกจังนี่ฉันเขินเหรอเนี่ยย!!'
แทยอนยังคงยิ้มและสระผมให้ร่างบางอย่างที่เคยทำทุกครั้ง มือหยิบฝักบัวขึ้นมาล้างแชมพูเล็กน้อยก่อนจะชโรมครีมนวดไว้ให้ทิฟฟานี่ และกลับมาสระผมตัวเองบ้าง
"แท~วันนี้ฟานี่สระให้แทบ้างนะ" เสียงหวานรีบเอ่ยพลางเอื้อมไปกดแชมพูชโรมหัวให้คนตัวเล็กบ้าง ระหว่างที่ทิฟฟานี่กำลังสระผมให้นั้นมือเล็กก็ยกขึ้นมาเกาะเอวบางไว้
และหลับตาเพื่อซึมซับความรู้สึกนี้ไว้ ไม่บ่อยนักหรอกที่ทิฟฟานี่จะทำแบบนี้ให้เธอ ส่วนมากทิฟฟานี่ก็จะแสดงความรักต่อเธอในด้านอื่นมากกว่าที่จะมาทำอะไรแบบนี้
แต่แทยอนเองก็ไม่ได้เรียกร้องหรือน้อยใจอะไร กลับรู้สึกดีเสียด้วยซ้ำเมื่อร่างบางที่ไม่ค่อยทำอะไรให้เธอ พอได้รับมันมาจากเขามันก็รู้สึกเหมือนหัวใจพองโตขึ้นอย่างบอกไม่ถูกเลยล่ะ
ไม่เหมือนเวลาที่ได้รับอะไรบ่อยๆจนมันรู้สึกชินก็เลยหมดความตื่นเต้นไป แต่มันก็ไม่ได้หมายความว่าไม่รู้สึกดี
ทิฟฟานี่ค่อยๆล้างแชมพูออกให้แทยอนอย่างเบามือ ก่อนจะล้างครีมนวดของตัวเองบ้าง มือเล็กจัดการบีบครีมอาบน้ำและลูบไล้มันไปตามส่วนเว้าส่วนโค้งจนทั่วร่างคนตรงหน้า
"แท~ฟานี่ว่าตรงนี้มันคงสะอาดหยุดที่เดียวแล้วล่ะ" เสียงหวานเอ่ยพลางยกมือขึ้นชี้ไปยังมือซนๆนั้นที่ยังคงลูบวนไปวนมาอยู่แถวๆเนินอกของเธอ
แทยอนก็เนียนยกยิ้มเล็กน้อยก่อนจะพามือไปสำรวจจุดอื่นต่อ
"แหน่ะ..แบบนี้เมื่อไรมันจะสะอาดทั้งตัวคะ" ทิฟฟานี่แกล้งวีนขึ้นก็แหมพอบ่นว่าเอาแต่ลูบน่มน๊ม มันก็อุตส่าห์ย้ายไปลูบบั้นท้าย
เอ้ออ!!ให้มันได้แบบนี่เซ่....ดูมันสิคะรีดเดอร์ขร๋า!!
"แหม..เธอก็ จับนิดจับหน่อยก็ไม่ได้" นั้นขนาดนิดหน่อยนะนั่น ถ้าไม่นิดสงสัยจะต้องโดนกด
"มา..เดี๋ยวฉันถูให้เธอบ้าง" ไม่ว่าเปล่ามือเรียวบีบครีมอาบน้ำจัดการลูบไล้คนตัวเล็กให้ทั่ว ก่อนเริ่มแกล้งให้อีกคนต้องรู้สึกหวิวที่ท้องน้อย
มือเรียวค่อยๆลากผ่านไหล่เล็กช้าๆมาหยุดที่ลำคอและลูบไล้มันอย่างเย้ายวน ก่อนจะลากเนิบนาบลงมาที่กลางร่องอกขาวนั้น
หน้าหวานเงยหน้าขึ้นสบตากับคนตรงหน้าทั้งสายตาและรอยยิ้มที่จงใจจะยั่วยวนให้คนตัวเล็กแทบอดใจไม่ไหว
"ฟานี่..ขอร้องอยากมองฉันแบบนี้ถ้ายังไม่อยากโดนกด" เสียงใสเอ่ยแผ่วเบา ตาเรียวหรี่ตวัดโลมเลียเรื่อนร่างอันเซ็กซี่ที่ตอนนี้กำลังเลื่อนกายเข้ามาใกล้อย่างช้าๆ
ริมฝีปากล่างถูกกัดโดยเจ้าตัวเพื่อข่มอารมณ์ แต่เมื่อไล่สายตากลับขึ้นมาสบกับสายตาที่ยั่วยวนนั้น กรามล่างก็ต้องอ้าค้างไปโดยไม่รู้ตัว เมื่อร่างบางนั้นจงใจยั่วเขาแบบนี้ ไม่นานริมฝีปากเรียวบางก็ถูกบดเบียดโดยคนตรงหน้า
สาบานได้ว่าแทยอนแทบจำไม่ได้แล้วว่ารสจูบที่นุ่มนวลเย้ายวนของทิฟฟานี่นั้นเป็นยังไงจนถึงตอนนี้....
.....มัน...
...เหมือนได้ขึ้นสวรรค์เลย...
...ที่รัก...
....ฉันกำลังจะคลั่งเธอ....
.....จนเหมือนกับตายทั้งเป็น.....
เฮือก...
เฮือก...
เฮือก...
"..ฟ..ฟานี่..." เสียงลมหายใจที่ถูกพ่นและสูดเข้าอย่างรุนแรงพร้อมกับแหบพร่าที่เอ่ยยออกมากอย่างเพ้อๆ
หน้าหวานผละออกมายกยิ้มอย่างพอใจให้กับผลงานของตัวเอง ยอมรับว่าจริงๆแล้วก็ตั้งใจจะแกล้งให้ไอ่หมานี่มันคลั่งตัวเองบ้าง
เพราะหมั่นไส้มันเวลามันชอบทำวิบวับใส่สาวๆสวยๆหุ่นเอ็กซ์แตกพวกนั้น แต่ยั่วไปยั่วมา อารมณ์มันชักจะไม่เล่นด้วยแล้วสิ
ไหนๆก็ไหนๆแล้ว... งั้นก็ยั่วให้มันกดเลยแล้วกัน หึหึ
ไม่รอช้ามือเรียวจัดการโน้มใบหน้าร่างเล็กมาจูบอีกครั้งและแทยอนเองก็เหมือนจะตอบเสนองให้เธอเป็นอย่างดีมือเล็กๆนั่นเริ่มเลื่อนไปบีบเคล้นบั้นท้ายเธอ
ไม่นานร่างบางก็รู้สึกเย็นวาบที่แผ่นหลังเธอโดนเขาดันมันจนหลังชนกับกำแพงห้องน้ำที่เย็นเฉียบนั้นสัมผัสจากร่างเล็กนั้นเร่าร้อนขึ้นอย่างเห็นได้ชัด
ใบหน้าใสค่อยๆผละจูบออกมา
"พอได้แล้วมั้งคะ...เรายังไม่ได้เตรียมเพลงให้นักดนตรีเลยนะ" แทยอนเอ่ยพลางยิ้งหวานบางๆให้อีกคน ก่อนจะเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัว
จิ๊!! เสียงจิ๊ปากดังขึ้นเรียกความสนใจจากร่างเล็กให้หันกลับไปมองยังร่างบางอีกครั้งทันที
"จะทิ้งฉันไว้แบบนี้หรือไงห๊ะ!!" ทิฟฟานี่วีนขึ้นทันทีที่แทยอนหันกลับมาสบตา
แทยอนไม่ได้ตอบอะไรเพียงแค่แอบขำเบาๆพลางเดินกลับไปยังร่างของทิฟฟานี่อีกครั้ง
'ยังจะมายิ้มอีก แม่จะตบให้ปากฉีกเลยดีไหมเนี่ย' (กล้าเหรอจ๊ะหมีน้อย55)
เมื่อแทยอนเดินเข้ามาใกล้พอไม่ต้องพูดอะไรต่อแล้วรีบคว้าร่างมันให้เซมาอยู่ในอ้อมกอดซะ ไม่พอแค่นั้นร่างบางยังฝังจมูกโด่งๆลงไปยังซอกคอขาวๆของร่างเล็กทันที
แทยอนก็ไม่ได้มีถ้าทีว่าจะขัดขืนอะไรแต่ก็ยังไม่ได้ตอบโต้สัมผัสอะไรเพียงแต่ยืนอมยิ้มรับสัมผัสอันเร่าร้อนของร่างบาง
"เอาจริงเหรอเนี่ย...." เสียงใสแกล้งเอ่ยถามอีกคนที่กำลังดูดดุนต้นคอคอราวกับจะกลืนกินเธอเข้าไปทั้งตัว
"ไม่จริงมั้งเนี่ย..." กระซิบเสียงแหบพร่าข้างๆใบหูทิฟฟานี่ผละออกมาเล็กน้อยสบตาร่างเล็กด้วยสายตาเย้ายวนให้อีกคนต้องกัดริมฝีปากล่างเพื่อข่มอารมณ์อีกครั้ง
"กัดจังเลยนะปากตัวเองน่ะ" บ่นต่ออีกเล็กน้อยก่อนจะพุ่งเข้าจูบที่ริมฝีปากบางๆนั้นโดยไม่รอให้เจ้าของมันได้ตั้งตัว
"อื้มม " แทยอนครางออกมาเล็กน้อยที่ร่างบางตรงหน้านี้เล่นเธอทีเผลออีกแล้ว แต่ก็ตอบรับสัมผัสคนตรงหน้าไป
เพราะเธอเองก็เริ่มจะห้ามอารมณ์ตัวเองไว้ไม่อยู่แล้วเหมือนกัน มือเล็กข้างนึงถูกยกขึ้นมาบีบเคล้นก้อนเนื้อคนตรงหน้าไว้
ส่วนอีกข้างก็ลูบไล้ไปมาอย่างปลุกเร้าอยู่แถวๆสะโพกผาย
ทิฟฟานี่ที่รับรู้ได้ว่าร่างเล็กเริ่มตอบสนองเธอแล้วก็คลายเรียวแขนออกจากเอวเล็กแล้วยกขึ้นไปโอบรอบคอเขาแทน เพื่อให้อักคนทำอะไรๆได้สะดวกขึ้น
ริมฝีปากของทั้งคู่ยังคงป้อนจูบกันอยู่ไม่ห่างและมันก็เริ่มร้อนแรงขึ้นเรื่อยๆไปตามอารมณ์ที่พุ่งขึ้นสูง
"อื้ออ~ " เสียงหวานแหบครางออกมาอย่างอดไม่ได้ เมื่อรู้สึกถึงการสัมผัสและลากผ่านวนเวียนอยู่ที่จุดอ่อนไหวของเธอ
แทยอนค่อยๆกดย้ำและเน้นเฉพาะจุดมากขึ้นเรื่อยๆ เรียกเสียงครางหวานๆได้เป็นอย่างดี ไม่นานข้อมือเล็กนั่นก็โดนคว้าหมับโดยอีกคน
ร่างเล็กชะงักไปเล็กน้อย แต่พอร่างบางนั้นค่อยๆดันข้อมือเธอให้ลึกเข้าไปอีกเธอก็รับรู้ได้ทันทีว่าทิฟฟานี่ต้องการอะไร
ไม่รอช้ารีบส่ง2ปลายนิ้วลุกล้ำเข้าไปข้างในนั้นทันทีแล้วเริ่มขยับเข้าออกเรื่อยๆ
"อื้มม~อื้ออ~" เสียงครางดังเร็ดลอดออกมาจากริมฝีปากที่ยังคงประกบกันอยู่ด้วยความเสียวซ่าน
ทิฟฟานี่ดึงรั้งให้ร่างเล็กนั้นเบียดกายแนบชิดเข้ามาอีก ขาเรียวทั้ง2ข้างเริ่มอ่อนแรงจนแทบจะยืนต่อไปไม่ไหวเมื่อความเสียวซ่านนั้นยังถาโถมเข้ามาทั่วร่างกายเธอ
มือเรียวจิกลงบนไหล่เล็กของอีกคนเพื่อระบายความเสียวซ่าน แทยอนยังคงเร่งจังหวะที่ข้อมือให้เร็วขึ้นเรื่อยๆ
มือข้างซ้ายที่เคยบีบเคล้นเนินอกของร่างบางอยู่ก็เลื่อนมาโอบเอวบางไว้ เมื่อรู้สึกว่าร่างของคนตรงหน้านั้นเริ่มอ่อนระทวยและใกล้ถึงจุดหมายแล้ว
"อื้มม~ แท๊~ เร็ว...อ๊ะ..อีก~ อ๊าา~" ใบหน้าหวานผละจูบออกมาเชิ่ดขึ้น เมื่อได้ยินแบบนั้นร่างเล็กก็รีบขยับข้อมือจนถี่ยิบ
แขนซ้ายก็โอบรั้งเอวบางเกร็งไว้ไม่ให้ร่างของอีกคนที่อ่อนระทวยต้องลงไปกองกับพื้น ใบหน้าใสโน้มลงดูดดุนเนินอกคนตรงหน้า
"แท๊~ อ๊าาา~ " ไม่นานร่างของทิฟฟานี่ก็กระตุกถี่ๆแขนเรียวก็โอบคออีกคนไว้แน่นซบใบลงบนแขนตัวเอง เรียวขาหุบเข้าหากันอย่างห้ามไม่ได้
ทั้งคู่นิ่งค้างอยู่แบบนั้นไม่นานใบหวานก็ละออกมาจูบลงไปที่ริมฝีปากเรียวบาง แทยอนก็ค่อยๆจับให้ขาเรียวคู่ที่หนีบกันอยู่นั้นแยกออกเล็กน้อย
เพื่อที่เธอจะได้ถอนสิ่งที่ค้างคาอยู่ออกมา
"อื้อ~ " ทิฟฟานี่ครางออกมาเล็กน้อยเมื่อสิ่งที่เคยลุกล้ำเบื้อนล่างเธอนั้นได้หลุดออกไปช้าๆ แต่ความเสียวซ่านนั้นยังคงอยู่
ป้อนจูบกันได้อยู่ไม่นานก็เป็นแทยอนที่ผละออกมา
"พอแล้วเดี๋ยวได้ต่ออีกรอบหรอก" หน้าใสเอ่ยยิ้มๆพลางยกมือขึ้นมาดูดกินน้ำหวานให้อีกคนเขิลเล่น
\\แปะ// มือเรียวถูกสะบัดลงบนไหล่เล็กอย่างหมั่นไส้ ทิฟฟานี่ยิ้มจนตาปิดก่อนจะเดินผ่านร่างเล็กไปเปิดน้ำเพื่อล้างตัวอีกรอบ
"ตอนแรกเธอไม่ได้จะแกล้งฉันหรอกเหรอ" แทยอนเอ่ยถามขณะที่กำลังเดินมาล้างตัวบ้าง
"ก็แกล้งตอนแรกไง..." ทิฟฟานี่ตอบยิ้มๆ มันก็หน้าอายไม่น้อยนะที่ไปแกล้งเขาแต่เราดันหื่นเองเนี่ย
"แล้วไง....ก็เลยอยากได้จริงๆว่างั้น" เสียงกวนโอ้ยกลั้วหัวเราะของแทยอนนั้นเล่นเอาร่างบางค้อนใส่พร้อมระดมฝ่ามือลงตีบนไหล่เล็กนั้นรัว
\\แปะ//\\แปะ//\\แปะ//\\แปะ//\\แปะ//
"โอ๊ยๆ...พอแล้วๆ ล้อเล่นน่าตีจนแดงหมดแล้วเนี่ย" ร่างเล็กยกมือ2ข้างขึ้นเชิงยอมก่อนจะหันไปไว้อาลัยแด่ไหล่ขาวๆของตัวเองที่ตอนนี้แดงแปร๊ดด
"ก็อยากได้มั่งไม่ได้หรือไงล่ะ" สะบัดเสียงงอนๆให้อีกคนต้องต้องรีบคว้าเอาร่างบางเข้าไปกอดพร้อมหยอดลูกอ้อน
"ได้สิคะ แหม...เค้าแซวเล่นแค่นี้เอง ไม่งอนน๊าา" เอ่ยเสียงอ่อนเสียงหวานพลางเอาหน้าถูๆไหล่บาง
แล้วทั้งคู่ก็รีบจัดการหาเสื้อผ้าที่จะใสคืนนี้ เลือกไปเลือกมาเถียงกันอยู่พักนึง เพราะว่าทิฟฟานี่จะใส่ชุดโน้นแต่แทยอนจะใส่ชุดนั้นแต่ทิฟฟานี่อยากใส่ชุดคู่กัน
และความแฟร์ทั้ง2จึงตัดชุดที่ตัวเองเลือกตอนแรกทิ้งแล้วเลือกใหม่ใช้เวลาอยู่ประมาณ15นาที (เรื่องมากจริงไอ่คู่หื่นนิ)
"กว่าจะได้ฤกษ์ลงมานะยะ" นั่นไงก้าวออกมาจากหลังร้านปุ๊บท่ายเจ้าของร้านก็แขวะปั๊บพร้อมทั้งสายตากรุบกริบนั่นรู้ได้ไม่ยากว่าไอ่ลิงนั่นมันจะพูดอะไรต่อ
"ไปกดกันมากี่รอบล่ะ" โป๊ะ! เชะ! มันถามมาตามที่คิดไว้จริงๆคู่หื่นแอบหัวเราะคิกคักก่อนจะส่ายหัวเบาๆไห้ลิง(หื่นๆ)ต้องงงเล็กน้อย
แล้วก็ทิ้งให้มันงงต่อไปนั่นแหละดีแล้ว 555 เดินขึ้นเวธีไปรีบจัดการหาเลือกเพลงอย่างเร็วไว
แทยอนที่กำลังคิดว่าวันนี้จะร้องเพลงแกล้งเพื่อนซะหน่อยก็ต้องหยุดความคิดนั้นลงเมื่อรู้สึกเหมือนมีสายตาคู่นึงจับจ้องเธออยู่ราวกับเครื่องสแกนร่างกาย
หน้าใสก็หันไปเลิกคิ้วใส่เจ้าของสายตานั้นเชิงถาม
"หวังว่าวันนี้พี่คงไม่คิดจะถอดเสื้อตัวนอกอีกนะ" ร่างสูงที่ยืนกอดอกสแกนเสื้อผ้าคนตัวเล็กอยู่นั่นก็เอ่ยขึ้นเชิงบ่นเล็กน้อย
'นี่มันน้อง?...หรือแม่ตูกันแน่วะเนี่ยย'
"เออ...ไม่ถอดแล้ววว สบายใจได้น่า" ตะโกนตอบเสร็จก็กลับมานั่งคิดแผนการแกล้งเพื่อนกับทิฟฟานี่ต่อ
ตกลงกันยังไม่ทันเสร็จดี พวกนักดนตรีก็มากันแล้ว ก็เลยสรุปที่เหลือคร่าวๆแล้วค่อยไปเสริมสดเอา เพราะต้องนัดกับพี่ๆนักดนตรีอีก
ถึงยังไงแทยอนก็มั่นใจว่าการเตรี๊ยมสดสำหรับเธอและทิฟฟานี่นั้นมันง่ายกว่าการมานั่งอธิบายนักดนตรีเสียอีกเวลาที่เธอคิดจะเล่นมุขอะไร
ก็แน่ล่ะพวกนักดนตรีเขาไม่ได้รู้จักสนิทสนมเหมือนพวกเธอ2คนนี่นา เพราะแผนการ(ชั่วร้าย)ของแทยอนนั้น
ทำให้การคุยกับพี่ๆนักดนตรีนานกว่าเมื่อวานมากพอสมควรเพราะคุยกันยังไม่ทันจบก็มีลูกค้าเข้าร้านมาแล้วเลยตัดทิ้งไปเลยว่าจะซ้อมหรือลองทำดู
คุยต่ออยู่ประมาณ10นาที ก็เรียบร้อยแล้วคู่หื่นจึงเดินลงมานั่งรอต่อที่โต๊ะเช่นเมื่อวาน
"แหมยัยเป็ดวันนี้แต่งเริ่ดเชียวนะยะ" หย่อนก้นนั้งปุ๊บก็ทิฟฟานี่ก็เอ่ยแซวเพื่อนสาวที่นั่งอยู่ก่อนแล้วปั๊บ
เจสสิก้าไม่ตอบอะไรเพียงจิ้มๆลงไปยังไอโฟนของตัวเองเชิงรู้กัน ว่าแล้ว3pก็รีบขุดไอโฟนตัวเองขึ้นมาเข้ากรุ๊บที่ตั้งไว้เมื่อเย็นทันที555+
"ว่าไงจะไปอ่อยใครห๊ะ" <<< แทยอน
"ก็ยุนบอกให้ฉันเลือกคนที่นอนด้วยแล้วไม่เสียใจนี่" <<< เจสสิก้า
"แล้วไงแกจะเลือกพี่กาฮีหรือไงเล่า" <<< ทิฟฟานี่
"ฉันก็ไม่แน่ใจแต่จะลองเชิงเขาดูก่อน" <<< เจสสิก้า
"จะมัวลองเชิงทำไม ไหนๆก็ไหนๆแล้วยั่วไปเลย" <<< ยุนอา
"ไม่เอา...ฉันไม่อยากเฟล 5555" <<< เจสสิก้า
"แหม...ฉันว่าไม่เฟลว่ะดูท่าแล้ว" <<< แทยอน
"ทำไมคิดงั้น" <<< เจสสิก้า
"ก็สังเกตุสายตาเขาดิ" <<< ทิฟฟานี่
"ทำไมเหรอสายตาเขามองฉันหรือไงเล่า" <<< เจสสิก้า
"พี่ไม่เห็นเหรอ" <<< ยุนอา
"ไม่อ่ะ" <<< เจสสิก้า
"แกมัวแต่มองลิงหรือเปล่า" <<< ทิฟฟานี่
"เออนั่นดิ" <<< ยุนอา
"บ้า...มองนะแต่ไม่บ่อยเท่ามองพี่เขา" <<< เจสสิก้า
"สงสัยแกดวงไม่ดีมั้งเลยไม่เห็น 555" <<< แทยอน
RRRRRRR
ยังไม่ทันจะคุยกันได้เรื่อง เสียงโทรเข้าเครื่องเจสสิก้าก็ดังขึ้นเล่นเอาเจ้าตัวสะดุ้งแทบจะทิ้งไอโฟนลงพื้น
คิ้วเรียวขมวดเข้าหากันเป็นปมใหญ่ทันทีเมื่อเห็นชื่อคนโทรเข้า ก่อนจะหันหน้าจอให้3Pที่นั้งมองเธออย่างงงๆดู
แต่เมื่อได้เห็นแล้วทุกคนก็ต้องเปลี่ยนสีหน้าพร้อมกัน
"รับดิๆๆ เร็วๆเลยยย" ยุนอารีบคะยั้นคะยอให้พี่สาวรับสายโดยไว พร้อมทั้งคู้หื่นก็พยักหน้ารัวๆ
"ค่ะ..เจสสิก้าพูดค่ะ" กรอกเสียงให้หวานที่สุดเท่าที่จะทำได้
[อยู่ไหนคะ]
"อ๊ะ..ก็อยู่ร้านสิคะจะให้สิก้าไปอยู่ไหนล่ะ"
[ก็ถามดูเฉยๆ งั้นพี่เข้าไปเลยได้สิ]
"ได้เลยค่ะ พี่ทำธุระเสร็จแล้วเหรอคะ เห็นเมื่อคืนบอกอาจจะมาช้านี่นา"
[อ่อ..เสร็จแล้วค่ะ พอดีคิดถึงบางคนเลยอยากรีบไป อิอิ]
เป็ดอึ้งไป5วิ
"ค..คิด..ถึงใคร..เหรอคะ..."
[ไม่บอกหรอก...ไปถึงเดี๋ยวก็รู้เอง]
"ง่าา....งั้นก็รีบๆมาเลยนะคะ"
[แน่นอนค่ะ]
ทั้งๆที่สายตัดไปแล้วแต่ร่างของเจสสิก้ายังแข็งท่ออยู่ถ้าเดิม
"พี่สิก้าา.." ยุนอาเขย่าร่างพี่สาวเบาๆเพื่อเรียกสติอีกคน
เจสสิก้าแทบจะลงไปนอนชักดิ้นชักงอที่พื้นถึงแม้ว่าเธอเองกจะยังไม่ว่ากาฮีนั้นพูดถึงเธอหรือเปล่า
"อาการถ้าจะหนัก"
!!!!!
นิ่ง.....
ทั้ง4คนนิ่งไปทันตาเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเมื่อได้ยินอีกเสียงทีโพร่งขึ้นมา
"มาตั้งแต่เมื่อไรอ่ะ" เสียงเล็กๆเอ่ยถามแผ่วเบาพลางเงยหน้าขึ้นมองอีกคนที่ยืนถือแก้วอยู่
.........
"เมื่อกี้...เห็นเธอทำท่าแปลกๆมีอะไรเหรอ" เฮือกกกก โล่งอก ยังไงซะลิง(โง่)ก็ยังคงเป็นลิง(โง่)อยู่วันยังค่ำใช่ไหม
"อ่อ..เปล่าไม่มีอะไรเมื่อกี้ฉันเผลอเหยียบเท้ายัยเป็ดเฉยๆ" ทิฟฟานี่เห็นแบบนั้นก็รีบพูด(ตอแหล)รัวๆทันทีเพราะรู้ดีว่ายัยเป็ดมันด้อยสกิลนี้พอควร
ร่างสูงไม่ได้ตอบอะไรเพียงแค่พยักหน้าเล็กน้อยส่งยิ้มหวานให้เจสสิก้าแล้วเดินออกไปรับลูกค้าต่อเช่นทุกวัน
"เกือบไปแล้วไหมล่ะ" ยุนอาแทบจะปาดเงื่อที่ผุดขึ้นเนื่องจากแอบกดดันไม่น้อยกลัวว่ายูรินั้นจะรู้เรื่องเจสสิก้าและกาฮีทีเขายังไม่ควรจะรู้ก่อนจะลุกขึ้นย้ายมานั่งข้างแทยอน
เพื่อเปิดทางให้ข้างๆเจสสิก้านั้นว่างเปล่า
"เออนั่นดิ...ไหนเล่ามาดิ๊พี่เขาพูดอะไร" แทยอนเสริม ว่าแล้วก็อดอยากรู้ไม่ได้ว่าอีกฝ่ายนั้นพูดอะไรเพื่อนเธอถึงได้มีอาการแบบนั้น
"ก็พี่เขาบอกว่า...." เป็ดน้อยพูดข้างไว้แค่นั้นสายตาจับจ้องไปยังตรงหน้าเล่นเอา3pที่รอฟังแทบจะกลั้นหายใจอยู่แล้ว
"พอดีคิดถึงใครบางคนเลยอยากรีบมา" ประโยคเดิมที่เป็ดน้อยได้ยินจากในไอโฟนเมื่อครู่ถูกพ่นออกมาอีกครั้งด้วยน้ำเสียงที่ติดจะแหบเล็กน้อย
ขวับ อีก3คนสะบัดหน้าหันกลับไปยังต้นเสียงคอแทบหลุดทันทีแล้วก็ต้องอ้าปากค้างเมื่อร่างอันทรงสเน่ห์นั้นยื่นกอดอกยิ้มละลายใจอยู่ตรงหน้าพวกเธอแล้วเรียบร้อย
"เอ่อ..น..นั่งก่อนสิคะพี่" ยุนอาที่ตั้งสติได้ก่อนพวกพี่ๆก็รีบเชิญให้ผู้มาใหม่นั้งลง แล้วก็เป็นอย่างที่ต้องการเมื่อกาฮีหย่อนกายนั่งลงข้างๆร่างของเจสสิก้าพลางหันไปยิ้มหวานให้เป็ดน้อยต้องสั่นสะท้าน
"อ่า..นี่น้องสาวพี่คนที่เล่าให้ฟังเมื่อคืน...." กาฮีรีบเอ่ยแนะนำให้ทุกคนรู้จักกับน้องสาวเธอ
"ฉัน..ซูยอง ชเว ซูยองค่ะยินดีที่ได้รู้จักทุกคนนะคะ" ร่างสูงเอ่ยแนะนำตัวอย่างเป็นมิตรก่อนที่อีกฝั่งจะเริ่มแนะนำตัวบ้าง
"สรุปแล้วคิดถึงใครคะ" เมื่อทำความรู้จักกับซูยองให้พอเป็นพิธีเรียบร้อยแล้ว ใบหน้าสวยก๊หันกลับมาถามคนนั่งข้างๆทันที
เธอเตรียมใจไว้แล้วไม่ว่าคำตอบนั้นจะใช่เธอหรือไม่ แค่ตอนนี้เธออยากรู้อะไรๆที่เกี่ยวกับผู้หญิงคนนี้บ้างเผื่อว่ามันจะทำให้เธอนั้นตัดสินใจอะไรได้ง่ายขึ้น
"....."
กาฮีไม่ตอบอะไรเพียงแค่ยิ้มหวานออกมาแล้วกวาดสายตามองทั้ง4สาวก่อนจะแกล้งทำท่าครุ่นคิดเล็กน้อย เมื่อเห็นอาการคนรอฟังนั้นลุ้นจนตัวโก่งก็อดไม่ได้ที่จะแอบขำเบาๆ
\\จุ๊บ//
สุดท้ายใบหน้าอันทรงสเน่ห์นั้นก็ค่อยๆโน้มไปจุ๊บแก้มของคนนั่งข้างๆเชิงเป็นคำตอบ เล่นเอาคนที่โดนขโมยจุ๊บแก้มนั้นแทบกรี๊ดดด อยากจะลงไปชักดิ้นชักงออีกสักรอบ
แต่มันคงดูไม่งาม555
มือบางดันไหล่อีกคนเบาๆแก้เขินพลางนั่งบิดไปมาด้วยความเขิลใบหน้าสวยขึ้นแดงเรื่อ อีก3คนก็อาการไม่ต่างกันเท่าไรเพียงแค่ไม่ดูหนักเท่า3pนั่งยิ้มแก้มปริมองทั้งคู่อยางรู้เห็นเป็นใจ
'ยูลเอ๊ยยแกพลาดแล้วล่ะ..ที่เลิกทำตัวน่ารักๆใส่ยัยเป็นเร็วเกินไป'
'อิลิงหื่นนี่มันช่าง...เกิดมาเฟลแทนฉันเสียจริงเลย'
'เฮ้ออ..ขอโทษนะพี่ยูลไมได้จะไม่ช่วยเลยแต่ช่วยได้แค่นี้จริงๆ'
ภายใต้รอยยิ้มของ3pนั้นก็อดไม่ได้ที่จะนึกถึงเพื่อนสาวตัวเองแล้วก็แอบถอนหายใจเฮือกใหญ่ๆออกมาในใจ
"เป็นไงแทน้องสาวพี่" ว่าแล้วกาฮีก็มาถามร่างเล็กที่เคยหยอดเรื่องน้องสาวตัวเองไว้
"สวยค่ะ..สวยมากด้วยมีสเน่ห์เหมือนพี่เลย" แทยอนหันไปตอบพลางยิ้มหวานให้ร่างสูงสายตาวิบวับที่เป็นปกติของแทยอนที่ได้เจออะไรสวยๆงามๆถูกส่งไปยังคนฝั่งตรงข้ามไม่ยั้ง
"เอ้า..งั้นก็จีบเลยมันยังโสด" ว่าแล้วกาฮีก็แกล้งแซวขึ้นอย่างขำๆ
"ไม่ดีกว่าค่ะ..สูงไปแทเอื้อมไม่ถึง555" ร่างเล็กก็เล่นมุขสวนกลับไปอย่างรู้ทันพาให้เสียงหัวเราะดังขึ้นเล็กน้อย
"คนเยอะแล้วนะ..พี่ไม่ไปร้องเพลงเหรอ" ยุนอาเอ่ยทักพี่สาวทั้ง2เมื่อรู้สึกว่ามันหน้าจะได้เวลาแล้ว
แทยอนและทิฟฟานี่ก็หันไปสำรวจเล็กน้อยเมื่อเห็นว่าเป็นอย่างที่น้องพูดก็หันกลับมาสบตากันอีกครั้ง ก่อนจะเผยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ออกมาให้เห็นกันแค่2คน
กรี๊ดดด
ทันทีที่คู่หื่นปรากฎกายขึ้นบนเวธีเสียงฮือฮากึกก้องก็ดังขึ้นทันที ทั้งคู่โค้งให้แขกก่อนจะการทุกอย่างให้พร้อมและเสียงดนตรีจังหวะช้าๆก็ดังขึ้น
แทบจะทั้งเพลงแทยอนพยามสื่อให้รู้ว่าเธอหมายถึงใครที่นั่งอยู่ที่โซนVIP แต่เพื่อไม่ให้มันดูผิดสังเกตุทิฟฟานี่จึงยืนทำท่าคล้ายๆกับแทยอนอยู่อีกฝั่งของเวธี
และดูเหมือนว่าครั้งนี้การช่วยเหลือของคู่หื่นจะไม่เฟลนะเมื่อยุนอาก็รู้เห็นเป็นใจช่วยลากซูยองออกมาเกาะขอบเวธีราวกับเป็นแม่ยกคู่หื่น
พร้อมยังป๊ะเข้ากับซันนี่ที่เดินถือแก้วเครื่องดื่มมาให้ทั้ง3ยืนคุยกันอยู่ครู่ สาวร่างเล็กก็เดินออกไป
กรี๊ดดด
"สวัสดีคร่าาา..เจอกันอีกแล้วว เบื่อแทกันหรือยังค๊าา" เมื่อเพลงแรกจบลงก็เอ่ยทักทายหยอกล้อกับแขกเล็กน้อยตามสเต็ป
ยังงงง
ไม่เบื่อหรอกกก
คิดถึงเธอจะตายย
เสียงผู้คนแย่งกันตะโกนบอกโหวกเหวกเล่นเอาคนถามต้องยิ้มเขิลเล็กน้อย ก่อนจะรับแก้วเครื่องดื่มจากน้องสาวร่างสูงพร้อมส่งจูบหยอกล้อให้อีกคนต้องยิ้มกว้าง
แต่ก็ยังไม่วายจะหันไปส่งจูบให้ร่างสูงของซูยองที่ยืนอยู่ข้างๆน้องสาวเธออีกด้วย ทางซูยองที่ยังไม่ค่อยเข้าใจเท่าไรก็ได้แต่ยิ้มๆเขิลๆอยู่แบบนั้น
"อ่าา....อยากลืมนะคะ รักใครชอบใครก็รีบบอกเขาซะนะคะ อิอิ" แทยอนเอ่ยขึ้นหลังจากที่ยกแก้วเครื่องดื่มขึ้นจิกแล้วส่งต่อให้ทิฟฟานี่
รักเธออ๊ะแทยอนนนน
รักทิฟฟานี่
รักทั้งคู่เลยยยยยย
เสียงคนบางกลุ่มที่ดูเหมือนจะก่อตัวขึ้น(เป็นแฟนคลับ)อย่างรวดเร็วตะโกนดังลั่น เล่นเอาเจ้าตัวแอบปราบปลื้มอยู่ในใจที่มีคนชื่นชอบเสียงเธอมากขนาดนี้
แทยอนหันไปหาทิฟฟานี่เล็กน้อยเมื่อรู้สึกถึงแรงสะกิดยิกๆที่ไหล่ หน้าหวานส่งสายให้อีกคนหันไปมองที่โต๊ะทันทีที่ร่างเล็กหันมา
แทยยอนทำตามโดยและก็ต้องยกยิ้มเจ้าเล่ห์อีกครั้งให้กับ(ความชั่วร้าย)แผนของตัวเอง ก่อนจะยกมือบอกนักดนตรีให้เล่นเพลงที่2ต่อทันที
กรี๊ดดด
คู่หื่นยังทำเหมือนเดิมส่งจูบชี้นิ้วทำวิ้งใส่คนที่โต๊ะเหมือนเพลงแรกเพียงแค่แทยอนและทิฟฟานี่นั้นสลับตำแน่งกันเนื่องจากเพลงนี้ทิฟฟานี่ร้องเป็นเสียงหลัก
และแทยอนก็แค่ช่วยร้องเสริมและในขณะที่กำลังเอนเตอร์เทนอยู๋นั้นสายตาก็พลันไปเห็นผู้มาใหม่ไม่รอช้ารีบโบกไม้โบกมือเรียงร้องความสนใจทันที
(เพราะไม่อยากให้ไปขัดจังหวะยัยเป็ดมัน)
แต่ดูเหมือนว่า2คนนั้นจะยังไม่เข้าใจร่างเล็กเท่าไรจึงโบกกลับมาให้แล้วพยามเดินต่อ
"ยุน..ไปลากฮยอนอากับฮยอนซึงมาเร็ว2คนนั้นเดินจะซนแล้วว" รีบก้มลงกระซิบบอกคนที่เกาะหน้าเวธีอยู่รัวๆโดยไว
ยุนอาได้ยินแบบนั้นก็ได้แต่บอกให้ซูอรออยู๋นี่ส่วนเจ้าตัวเหรอ วิ่งจู๊ดหายไปแล้ว
กรี๊ดดด
"อ๊าาาา....เพลงซึ้งๆจบไปอีกเพลงแล้ววว อยากแดนซ์กันหรือยังค๊าา" เมื่อเสียงดนตรีช้าๆดับลงทิฟฟานี่ก็เอ่ยขึ้นน้ำเสียงร่าเริงทันที
แต่ก็ต้องหันไปมองหน้าแทยอนที่ทำท่าเหมือนหาอะไรอยู่ แทยอนก็หันมาสบตาเชิงจะถามถึงยูริเพราะปกติแล้วเวลาที่พวกเธอขึ้นมาร้องเพลงนั้น
ยูริก็จะมานั่งที่โต๊ะแล้วแต่วันนี้ไม่รู้หายไปไหนหรือวันนี้มันเป็นวันขาขึ้น?ของยัยเป็ดหรือไง
ทิฟฟานี่พอจับใจความได้คร่าวๆก็ส่ายหน้าเบาๆเชิงบอกว่าไม่เห็นมันเหมือนกัน
กรี๊ดดด
เสียงกรี๊ดโห่ร้องจากหนุ่มสาวมากมายนั้นเรียกให้คู่หื่นต้องละความสนใจจากเรื่องที่สงสัยเพื่อจะร้องเพลงต่อไป
"งั้นเรามาวอร์มร่างกายกันดีกว่าเนอะ" แทยอนเอ่ยขึ้น
กรี๊ดดด
เสียงเพลงไม่เร็วไม่ช้าเกินไปดังขึ้น ขอบอกว่าวันนี้คู่หื่นตั้งใจเลือกมาแต่เพลงรักๆใคร่ๆรอให้เขาบอกรัก อะไรประมาณนั้น
แล้วแก้วเครื่องดื่มก็ชูขึ้นหน้าเวธีโดย(สามี)ร่างสูงอีกครั้งแทยอนรีบก้มลงไปรับมาโดยที่ไม่ลืมถามเรื่องที่ข้องใจเมื่อได้รับคำตอบมาก็เบาใจพลางยิ้มกว้างออกมา
ความคิด(ชั่วร้าย)พลันผุดขึ้นมากมายในสมองอันปราดเปรื่องอีกครั้ง ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมาก็ยังจะหันไปส่งจูบให้ฮยอนซึงอีกไม่พอยังแอบพูด
ฉันรักเธอ แบบไม่มีเสียงอีกต่างหาก ซึ่งฮยอนซึงก็เล่นด้วยอมยิ้มพยักหน้าตอบไป
ยุนอาเห็นแบบนั้นก็รีบยกมือขึ้นเชิงขู่จะต่อยหน้าร่างเล็กอย่างขำๆ หัวเราะคิกคักกันแล้วแทยอนก็ผละถอยมายืนร้องเพลงข้างๆทิฟฟานี่อีกครั้ง
เต้นอะไรเล็กๆน้อยๆเพื่อความมันส์ในอารมณ์เพลงแก้วเครื่องดื่มถูกยกขึ้นจรดริมฝีปากคู่หื่นครั้งแล้วครั้งเล่าจนหมดแก้ว
สายตายังจับจ้องไปที่ร่างของเพื่อนสาวหน้าเป็ดอยู่เป็นระยะๆ แต่ก็ดูเหมือนครั้งนี้แทยอนจะละสายตากับมาไม่ได้จนต้องสะกิดให้ทิฟฟานี่มองตามไป แล้วก็เช่นกันคู่หื่นมองตาแทบถล่นเหมือนไม่อยากเชื่อสายตาตัวเองแต่ถึงจะเป็นอย่างนั้นก็ยังคงมีสติพอที่จะร้องเพลงต่อเพียงแต่สายตายังเหลือบมองทั้ง2ร่างที่เกาะเกี่ยวกันอยู่ไม่ห่าง
'ช่วยมันแค่นี้หน้าจะพอแล้วมั้ง'
กรี๊ดดด
จนเสียงเพลงเงียบลงอีกครั้ง
"เอ้า...ไหนวันนี้ใครโสดยกมือหน่อยเร็ววว" ตบท้ายการช่วยเพื่อนด้วยถามคำถามเสี่ยวๆออกไปเพื่อให้ทั้งคู่ได้รู้สถานะกัน ซึ่งเป็ดน้อยนั้นจัดการ(ตอแหล)ตามที่ทิฟฟานี่ชอบบ่นใส่เธอบ่อยๆ แต่ก็ไม่วายจะยกมือขึ้นเองบ้าง
กรี๊ดดด
โสดดด !!!
โสดรอเธอนะทิฟฟานี่!!!
โสดเพื่อแทยอนนน!!!
เสียงโห่วร้องแซวดังขึ้นอีกครั้งเมื่อเห็นว่าไอ่คู่หื่นนั้นมันพร้อมใจกันยกมือขึ้นว่าโสด
"โสดนะคะเชื่อไหม..อิอิ ใครสนใจจีบได้ค่ะถ้าไม่ใช่ผู้ชาย อิอิ" แต่คราวนี้เป็นทิฟฟานี่ที่เอ่ยขึ้นแกล้งแหยแทยอนเล่นบ้าง
พลางหันหน้าไปยักคิ้วกวนๆใส่ร่างเล็กที่ยืนยิ้มมุมปากอย่างเจ้าเล่ห์อยู่ข้างๆ แล้วก็ไม่ต้องรอให้ร่างบางได้ตั้งตัว
จร๊วบบบบ เสียงริมฝีปากที่สัมผัสกันฉับไวและแรงรุนจนเล็ดรอดออกไมค์ให้ได้ยินกันทั่วถึง (เดี๋ยวนี้คู่หื่นเขามาแบบ4Dแล้วนะค๊ะ 555)
กรี๊ดดด
ไหนบอกว่าโสดไง 555555
แทยอนที่สบโอกาสได้ช่วงชิงความหวานจากริมฝีปากอวบอิ่มนั้นมาได้ก็ยิ้มกว้างออกมาแม้จะมีฝ่ามือที่สะบัดกระทบเข้าที่ไหล่ตัวเองดัง ป้าบบบ
"แทว่าเรามามันส์กันต่อดีกว่าา" เอ่ยต่อไปเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นแล้วก็ตามด้วยเสียงดนตรีเพลงหนักๆมันส์
กรี๊ดดด
อ๊ากกก ทิฟฟาเน้!!!!
เฮือกกกก!!!!
แทย๊อนนนนน!!!
เสียงกรี๊ดดังกระหึ่มร้านอีกครั้งเมื่อในระหว่างที่รออินโทรเพลงอยู่นั้น คู่หื่นก็พร้อมใจกันรูดซิบเสื้อยีนส์ตัวนอกลง เผยให้เห็นผิวขาวๆที่โผล่พ้นขอบเสื้อหนังตัวเล็กด้านใน
เห็นแบบนี้ร่างสูงที่ยืนเกาะขอบเวธีก็ยกนิ้วชี้หน้าไอ้คนที่มันบอกกว่าจะไม่ถอดเสื้ออย่างคาดโทษ
ร้องไปได้เกือบครึ่งเพลงแล้วแต่ทิฟฟานี่ยังสังเกตุเห็นว่าเด็กร่างสูงนั้นยังยืนทำหน้าเป็นตูดอยู่ก็พยักเพยิดหน้าเชิงบอกแทยอนพลางยิ้มเจ้าเล่ห์
ร่างเล็กที่มองตามทิฟฟานี่ไปเห็นแล้วก็รอให้ถึงท่อนร้องของทิฟฟานี่แล้วจึงก้มหน้าลงไปถามไถ่สารทุกข์สุขดิบ?
"เป็นไรคะทำไมทำหน้างั้นล่ะ" ^^
"ไม่ต้องมาทำเป็นไม่รู้เรื่องเลยนะ"
"เอ้า..เรื่องอะไร"
"...." ร่างสูงตอบเพียงแต่ตวัดสายตาไปยังผิวขาวๆของอีกคน
"ทำไมอีกล่ะ"
"ไหนจะไม่ถอดไง"
"อ๊ะ!! ก็ไม่เห็นได้ถอดเลยเนี่ยก็ยังอยู่ดี แค่รูดซิบลงเฉยๆ 5555" เอ่ยรัวๆกวนประสาทเร่างสูงแล้วก็หัวเราะร่ารีบลุกขึ้นมาร้องเพลงต่อ
ปล่อยให้เด็กขี้หวงมันยืนชี้หน้าต่อไป จนฮยอนอา ฮยอนซึง และซูยองต้องช่วยกันปลอบเบาๆ
ทิฟฟานี่ที่เห็นเหตุการณ์เมื่ออยู่อยู่ใกล้ๆก็อดขำไปด้วยไม่ได้ทั้งคู่คิดไว้อยู่แล้วว่ายุนอาจะต้องเป็นแบบนี้ยิ่งเมื่อคืนมีเรื่องนั้นด้วยยิ่งแน่ใจเข้าไปใหญ่
และเพราะด้วยความหมั่นไส้ไอ่เด็กร่างสูงเนี่ยแหละจึงทำให้ทั้งคู่เลือกชุดได้
ว่าแล้วแทยอนก็ออกลายคับคล้ายคับคลาว่าจะยั่ว(?)เล่นเดินมาใกล้ๆขอบเวธีแล้วก็สะบัดผมบ้าง
ทำเหมือนจะก้มลงมาบ้างบางทีทิฟฟานี่ก็คว้าเอาเสื้อหนังตัวในของแทยอนให้มันรั้งสูงขึ้นอีกเล็กน้อย เพื่อ(เรียกเลือด?)ให้ร่างสูงนั้นแทบคลั่ง
แต่ก็ยังดีที่พอร่างบางทำแบบนั้นแล้วก็ยังรั้งตัวร่างเล็กเข้ามากดจูบลงที่ริมฝีปากเพื่อย้ำถึงความเป็นเจ้าของ และเพลงต่อๆไปก็ถูกขับร้องไปเรื่อยๆแบบนั้น
คู่หื่นก็ยังคงหาอะไรใหม่ๆเล่นให้บรรยากาศมัน(เลือดพุ่ง?)ไม่หน้าเบื่อ
"เอาล่ะ...มาถึงเพลงสุดท้ายของวันนี้แล้ว แทขอเปลี่ยนบรรยากาศหน่อยได้ไหมคะ" เสียงใสเอ่ยขึ้นติดจะหอบๆเล็กน้อยเนื่องจากออกสเต็ป(แรด)มากกว่าปกติ 5555
"ไปกันค่ะ..แท" เมื่อรับเสียงตอบรับจากทุกคนแล้วทิฟฟานี่ก็เอ่ยขึ้นพลางคว้ามือร่างเล็กวิ่งลงเวธีไปโดยไม่บอกอะไรต่อปล่อยให้ประชาชีงงกันเป็นแถบๆ
เสียงกรี๊ดฮือฮาดังขึ้นตลอดทางที่คู่หื่นวิ่งผ่าน ไม่นานทั้งคู่ก็ไปโผล่อยู่บนฟลอร์กลางโดยไม่ลืมที่จะวิ่งไปลากทุกคนขึ้นมาด้วย
"ปลดปล่อยกันเต็มที่นะคะ" สิ้นสุดเสียงหวานของทิฟฟานี่จังหวะเพลงมันส์ๆก็ดังขึ้นทันที คู่หื่นยกยิ้มอย่างพอใจหวังแผนนี้จะสำเร็จไปได้ด้วยดี
แต่.....
"อ้าว...รู้จักกันเหรอเนี่ยยย!!"
ปล่อยค้างงงงงง 100%
No comments:
Post a Comment