Shot.21
"อื้ออ~"
ทิฟฟานี่ที่นอนตะแคงหันหน้าเข้าหาและกอดกับแทยอนอยู่นั้นก็ครางออกมาทั้งที่เปลือกตายังคงปิดสนิท
เมื่อรู้สึกเหมือนมีบางอย่างเคลื่อนไหวอยู่บนร่างและมันก็รบกวนเวลาช่วงเวลาการพักผ่อนของเธอ
จนต้องปรือตาขึ้นเหลือบมองใต้ผ้าห่มก็นึกแปลกใจก่อนจะหันเอี้ยวตัวไปยังด้านหลังซึ่งก็เห็นว่าร่างบางของเป็ดน้อยนั้นยังคงหลับตาพริ้มอยู่
แต่มือมันเนี่ยล้วงไปถึงไหนต่อไหนแล้ว
"ตื่นแล้วเหรอคะ"
เสียงแทยอนเอ่ยขึ้นแผ่วเบาทิฟฟานี่หันมาพยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะเบะปากแล้วให้แทยอนมองไปใต้ผ้าห่มผืนหนา
ร่างเล็กขำคิกออกมาเมื่อเห็นว่ามือของเจสสิก้านั้นขยับหยุกหยิกอยู่ในเสื้อนอนตัวบางของทิฟฟานี่
ก่อนจะบอกให้ทิฟฟานี่ดึงแขนเรียวนั้นออกมาหรือไม่ก็ปลุกเจสสิก้าซะ
ทิฟฟานี่ก็เลือกที่จะดึงแขนเจสสิก้าออกมาเพราะคิดว่ามันคงง่ายกว่าที่จะปลุกคนขี้เซาที่หลับเป็นตายแบบนั้น
แต่ดูท่าแล้วมันคงจะยากพอๆกันเสียแล้วสิเมื่อทิฟฟานี่พยามดึงแรงแค่ไหนเรียวแขนนั้นก็กอดรัดตัวเธอแน่นขึ้นเท่านั้น
ไม่พอยังมาขย้ำเอาเนินอกอันน้อยนิดของเธออีกแหนะ
(พรึบบ!! คอมอิไรท์ไปแล้วคร่าา)555
สุดท้ายทิฟฟานี่ก็พลิกตัวหันไปทางเจสสิก้าแล้วจัดการเขย่าร่างมันสุดแรงเกิด
"งื๊ออ อ อ ง๊า าา อะไรเนี่ยย ย"
เสียงเล็กๆดังไม่สม่ำเสมอเพราะแรงเขย่าจากอีกคน เจสสิก้าค่อยปรือตาขึ้นอย่างยากลำบากแล้วหมวดคิ้วมองหน้าคนที่มันมาเขย่าร่างอยู่นั้น
"จะอะไรล่ะมือแกนี่ไง..ฝันว่าได้กะอีลิงหรือพี่กาฮีอยู่ล่ะ ห๊ะ!"
ทิฟฟานี่วีนทันทีพลางชี้ให้เจ้าของมือบางที่กอบกุมก้อนเนื้อเธออยู่นั้นให้มันได้รู้ตัว
จนยุนอาก็สะดุ้งตื่นขึ้นมาอีกคนแล้วก็นอนเกาะแทยอนมองดูเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอยู่เงียบๆ
"บร้าาาหร๊าาา แกอ๊ะอย่ามาทำเป็นรู้ทันนะยะ"
เมื่อรู้ว่าตัวเองผิดเจสสิก้าก็พยามแถเปลี่ยนเรื่อง555
"เออดีเลย ไหนๆและให้แทสอนต่อให้มันจบๆไปเลยป่ะ เผื่อแกจะได้ไปนอนกับอีลิง"
ทิฟฟานี่ร่ายต่อโดยไม่คิดปรึกษาเจ้าตัวที่มันนอนหน้ามุ่ยอยู่นั่น
แต่แทยอนก็ไม่ได้ว่าอะไรพราะเธอก็คิดอยู่เหมือนกันว่าอยากให้เจสสิก้าดีกับยูริเร็วๆเหมือนกัน
"เธอกับยุนล่ะจะรอดู?"
แทยอนเลิกคิ้วถามต่อ
"โอ๊ยย ไม่เอาอ่ะเดี๋ยวฉันได้ยั่วยุน555"
ทิฟฟานี่เอ่ยขำๆ แต่เธอก็ไม่คิดจะอยู่ดูหรอกนะเพราะเธอเองก็รู้ตัวดีว่าห้ามอารมณ์ไม่ค่อยจะอยู่เดี๋ยวจะทำให้เสียงานเสียการ(?)เปล่าๆ
ว่าแล้วก็จัดการไล่มัน2คนไปทำธุระในห้องน้ำให้เสร็จ
"งั้นเราไปสปาผิวรอในห้องน้ำกันดีไหมพี่ฟานี่"
ยุนอาเห็นอย่างนั้นจึงเอ่ยชวนเพราะนี่มันก็พึ่งจะ10โมงเองจะอาบน้ำลงไปรอข้างล่างก็คงน่าเบื่อแย่
ทิฟฟานี่ตอบรับด้วยความยินดีก่อนจะลุกไปหยิบอุปกรณ์ที่ต้องใช้ในขั้นตอนและใช้ในการฆ่าเวลา
แทยอนตบที่นอนเรียกให้เจสสิก้าขยับมาใกล้อย่างกวนๆเมื่อยุนอาและทิฟฟานี่เดินเข้าห้องน้ำไปเรียบร้อยแล้ว
ร่างบางจิ๊ปากเล็กน้อยแต่ก็คลานขึ้นเตียงไปแทยอนบอกแค่ว่ารอบนี้ต้องทำให้ได้ แล้วก็ดึงร่างของเจสสิก้าให้มาคร่อมตักตัวเองไว้โดยที่ไมรอให้ร่างบางนั้นได้ตั้งตัว
....
"แหมพี่ยังอุตส่าห์จะมีขนมเข้ามากินอีกเนอะ"
ยุนอาแซวขึ้นเชิงขำๆพลางมองไปยังถุงขนมพี่สาวร่างบางนั้นถืออยู่
ทิฟฟานี่ยิ้มตาปิดก่อนจะเอ่ยชวนเด็กร่างสูงให้มากินด้วยกันในขณะที่ทั้งคู่นั้นนั่งแช่น้ำแร่อยู่ในอ่าง
"พี่ฟานี่.."
น่าน ไอ่เด็กเหม่งมันทำท่าจะเล่นดราม่าใส่หมีอีกแล้วคร่า
คนถูกเรียกเลิกคิ้วขึ้นเชิงให้พูดต่อ
"พี่ชอบซอฮยอนจริงๆเหรอ"
ร่างสูงเอ่ยพลางสบตากับใบหน้าหวานนั้นอย่างไม่ปิดบัง
ทิฟฟานี่เม้มปากเข้าหากันอย่างลืมตัวไม่ใช่ว่าเธอไม่เห็นใจเด็กร่างสูงนี่หรอกนะ แต่บางครั้งสิ่งที่แทยอนเคยบอกเธอไว้มันก็ฉุดให้เธอคิดได้บ้าง
ว่ายิ่งเธอปล่อยไว้แบบนี้สุดท้ายแล้วคนที่เจ็บที่สุดมันก็คือน้อง และคนที่ดูเลวที่สุดก็คือคนรักของเธอเอง
ทางเลือกในตอนนี้มันมีอยู่แค่ไม่กี่ทางเลือกหรอกสำหรับทิฟฟานี่แล้ว
"เธอเข้าใจว่าพี่ชอบซอแบบไหนล่ะ.."
การถามกลับให้มั่นใจในประเด็นที่อีกคนจะถามถูกยกขึ้นมาใช้เพื่อไม่ให้เกิดการเข้าใจผิด
คราวนี้เป็นยุนอาบ้างที่เม้มปากแน่นเพราะเธอเองก็ไม่มั่นใจเท่าไรเพราะทิฟฟานี่ก็ไม่เคยจะแสดงท่าทางแบบนั้นกับใครให้เห็น
แต่ที่เธอรู้อยู่ตอนนี้คือความกังวน หวง..ถึงแม้จะไม่ใช่หึงหวงทิฟฟานี่แบบที่เป็นกับแทยอน แต่เธอก็รักและหวงทิฟฟานี่มากไม่แพ้กัน
"เอางี้ ที่แน่ๆพี่ไม่ได้ชอบแบบชู้สาวแล้วกัน"
ทิฟฟานี่เห็นอีกคนเงียบไปจึงเอ่ยขึ้นมาต่อ ยุนอาเหลือบตามองพี่สาวเล็กน้อยถอนหายใจเบาๆอย่างเหนื่อยอ่อน
ทำไมทิฟฟานี่จะดูไม่ออกว่าน้องสาวร่างสูงนั้นรู้สึกกังวนมากแค่ไหรกลัวว่าจะรักแทยอนไม่ได้มากแค่ไหน
"เห็นแทบอก เธอชอบซองั้นเหรอ"
ทิฟฟานี่ถามขึ้นมาบ้าง ยุนอาอึกอักเล็กน้อยหลุบตาลงต่ำ เธอควรตอบทิฟฟานี่ยังไงดีล่ะในเมื่อถ้าทิฟฟนี่รู้มีเหรอที่แทยอนจะไม่รู้
เธอพลาดเองสินะที่เลือกจะโกหกแทยอนตั้งแต่แรก พลาดที่คิดว่าสิ่งที่เจสสิก้าแนะนำจะดีที่สุด
"อ..อื้มม ก..ก็ชอบแหละ"
ร่างสูงกัดฟันตอบไปเธอยังไม่กล้าที่จะสบตาทิฟฟานี่ ได้แต่แกล้งทำเป็นเขิน แต่ความจริงแล้วไม่ใช่เลย
ทิฟฟานี่เห็นท่าทีแบบนั้นของน้องสาวก็อดยิ้มไม่ได้กับความพยามขนาดนั้น ก็ได้แต่ภาวนาให้ความเจ็บปวดนั้นผ่านพ้นไปจากน้องสาวที่แสนดีคนนี้สักที
...
"วันนี้พวกแกดูแปลกๆนะ"
ยูริเลิกคิ้วขึ้นข้างนึงมองทั้งสี่คนที่เดินออกมาจากหลังร้าน ไม่ใช่แค่ท่าทางที่ดูเนือยๆของสี่คนนั้นแต่อีกเรื่องที่แปลกใจน่ะคือ ....แล้วกาฮีละ
ก็เมื่อวานเธอยังเห็นว่าเจสสิก้าเดินกอดแขนกาฮีออกมาอยู่เลย แต่นี่ไม่มีเลยแม้แต่เงา
ว่าแล้ว4Pก็มานั่งแหมะอยู่เนี่ย ทั้งซันนี่และซอฮยอนก็มีสีหน้ามึนงงไม่ต่างจากยูริเท่าไร
"เออนั่นดิ พวกแกหักโหมกันเกินไปหรือเปล่า หรือป่วยปวดหัวตัวร้อน เอายาไหม"
ซันนี่เอ่ยรัวๆด้วยความเป็นห่วง
"อีบ้าหักโหมอะไรยะ"
ทิฟฟานี่ค้านขึ้นแต่ก็ยังหยิบนู้นหยิบนี่เข้าปากอยู่ จะว่าไปช่วงนี้เธอมีอะไรกับแทยอนน้อยมากเพราะแทยอนต้องทำภารกิจ(?)ให้เสร็จ
"เอ้า ใครๆเขาก็คิดเหมือนฉันกันหมดแหละ"
ซันเลิกคิ้วขึ้นข้างเชิงแปลกใจยูริและซอซอก็พยักหน้างึกๆเห็นด้วย
เห็นอย่างนั้นทั้ง4คนก็ไม่ได้พูดอะไรออกไปอีกเอาแต่นั้งคว้าอาหารบนโต๊ะใส่ปาก
ก็ไม่รู้จะให้ทำไงได้ในเมื่อเวลาขนาดนี้ถ้ามาแบบปกติมีหวังโดนซักจนใกล้ดราม่าอีกเป็นแน่
ไม่นานพี่น้อง2ฮยอนก็มาถึงแทยอนก็รีบกระตือลือล้นชวนไปเลือกเพลงทันทีเพื่อจะหนีบรรยากาศที่อึกอัดตรงนี้
"นี่วันนี้แก2คนดูไม่ร่าเริงเลยนะ ให้ซอฮยอนกับฮยอนซึงร้องแทนไปก่อนไหม"
ยูริทักขึ้นจากหน้าเวที คู่หื่นที่กิมหน้าก้มตาจดชื่อเพลงอยู่นั้นก็เงยหน้าขึ้นมามองเล็กก่อนจะหันไปมองหน้ากัน
"งั้นเดี๋ยวฉัน2คนร้องแค่เพลงช้าเพลงนึงแล้วก็เพลงเร็วอีกเพลงแล้วกัน"
ทิฟฟานี่ตอบยูริไปร่างสูงก็พยักหน้ารับแล้วเดินหายเข้าไปยังหลังร้าน เห็นอย่างนั้นแล้วคู่หื่นก็ต้องหลุดยิ้มออกมา
ไม่ใช่ว่าอยากจะหลอกลิงหรอกนะแต่ทำไงได้ล่ะมันไม่มีทางเลือกนิ จนซอฮยอนกับฮยอนซึงสังเกตุได้และถามออกมานั่นแหละถึงได้ให้ทั้ง2คนฟัง
ดูท่าแล้ว2คนนั้นก็เข้าใจแหละถึงได้ยิhมกริ่มออกมาอย่างนั้น ที่แท้มันก็เป็นแผนการ(ชั่วร้าย)ของคู่หื่นอีกสินะ
...
พอร้องเพลงช้าจบคู่ก็ขอตัวลงมานั่งที่โต๊ะโดยสตรอใส่ลูกค้าไปเล็กน้อยว่าป่วยเลยจัดให้ซอฮยอนและฮยอนซึงโซโล่กันไป
ถึงแม้ว่าเหล่าบรรดาแม่ยกคู่หื่นจะท้วงบ้างเล็กน้อยแต่สุดท้ายเค้าก็ยังห่วงสุภาพของทั้งจึงหันไปกรี๊สทูฮยอน(ข้ามโลก)คู่นั้นแทน
"แหมๆพี่แทงี้ฉันก็ไร้ตัวตนเลยสินเนี่ย"
ฮยอนอาเอ่ยแขวะแซวแทยอนเล็กน้อยที่วันนี้ดันไปตั้งชื่อให้ฮยอนซึงและซอฮยอน เป็นทูฮยอน แทน
(จริงๆแล้วนางคงอยากด่าหัวอิไรท์มากกว่าน่ะนะ5555)
"เอาน่าก็พี่คิดชื่ออื่นไม่ออกนี่ จะซึงซอหรือซอซึง มันก็ ซ จนเหมือนจะมั่วยังไงไม่รู้"
แทยอนเอ่ยพลางโบกมือเล็กน้อยเชิงว่าขอเถอะ
อิไรท์:เธอแก้ตัวให้เค้าเหรอแทแท
แทยอน:เปล่า...ก็คุณเธอมาโบ้ยให้ฉันงี้ฉันก็ต้องแก้ให้ตัวเองเส่ะ หึ๊ย
"เออแฮะ ตอนแรกว่าจะแซวเล่นๆพอมาคิดตาม ชื่ออื่นมันก็แปลกจริงๆนั่นแหละ"
ฮยอนอาฟัาชื่อที่แทยอนเอ่ยแล้วก็พอเข้าใจ มันก็น่างงจริงๆนั่นแหละ
"อ่าวงี้ว่างแล้วจะทำอะไรกันอีกหรือเปล่าเนี่ย"
กาฮีทักเมื่อรู้สึกเหมือนไอ่คู่หื่นนี้มันคงไปปล่อยเวลาให้เสียไปเปล่าๆหรอก
แล้วนี้ก็มีเวลาอีกตั้งเยอะกว่าจะถึงช่วงเพลงเร็วแล้วเห็นมันบอกว่าจะรอร้องเพลงสุดท้ายของวันนี้อีก
"แหมพี่ก็รู้อยู่ อย่างอิเตี้ยเนี่ยนาทีเดียวก็มีค่า 555"
ทิฟฟานี่เอ่ยพลางหันไปยักคิ้วใส่แทยอนเชิงกวนๆ ร่างเล็กก็ได้แต่จิ๊ปากใส่ก่อนจะกลับมานั่งคิดถึงแผนการ(ชั่วร้าย)ต่อ
ตอนนี้เธอก็หมดหน้าที่เรื่องสอนเจสสิก้าแล้ว ก็เหลือเรื่องของตัวเองบ้างแล้วสินะ
"นั่นๆ นั่งคิดเพลินเลยนะพี่แท"
ยุนอาแซวขึ้นเมื่อเห็นว่าคนตัวเล็กนั่งยิ้มอยู่คนเดียว
"เออยุนไปกับพี่แปปดิ"
อ่าวไหงมาชวนไปไหนอีกแล้วเนี่ยร่างสูงรู้สึกหวั่นๆอยู่บ้างแต่ก็ยอมลุกตามแทยอนไปอย่างว่าง่าย
...
"ห๊ะ!!! พี่จะบ้าเหรอจะให้ยุนไปทำแบบนั้นน่ะ"
เด็กร่างสูงแหกปากโวยวายดังลั่นเมื่อรู้ว่าแทยอนนั้นลากเธอมาเพื่ออะไร
"แหม..เอาน่าถือว่าช่วยพี่แล้วกัน พี่ไม่ค่อยแน่ใจอ่ะ"
คนตัวเล็กก็พยามคะยั้นคะยอให้อีกคนนั้นช่วย ยุนอามองหน้าใสที่กระพริบตาปริบๆใส่เธออยู่นั้น
ก็อดไม่ได้ที่จะต้องยอมใจอ่อนทำตามที่แทยอนขอถึงแม้ว่ามันอาจจะส่งผลกระทบต่อตัวเธอได้ก็ตาม
"ก็ได้ๆ ทำให้ก็ได้"
ร่างสูงจำใจเอ่ยออกไปถึงแม้ว่าจะไม่อยากทำก็เถอะนะ แทยอฉีกยิ้มกว้างทันทีที่เด็กร่างสูงนั้นรับปากว่าจะช่วย
พลางดึงร่างของอีกคนมากดจูบแรงๆไป1ทีเป็นรางวัล ให้ยุนอานั้นต้องยิ้มออก
"ทำให้ดีที่สุดล่ะ"
แทยอนทิ้งท้ายไว้แค่นั้นแล้วลากยุนอากลับไปที่โต๊ะ
"ฮั่นแน่! ไปเคลียร์ปัญหาครอบครัวกันมาหรือยิ้มหน้าบานกันมาเชียวนะ"
ยังไม่ทันจะเดินถึงโต๊ะดีเสียงแหลมๆแปดหลอดก็ดังแหวกเสียงเพลงมาเข้าโสตประสาททั้งคู่
ให้แทยอนต้องแอบบ่นงุบงิบเบาๆจนยุนอาขำตาม
"และยังไงห๊าา นังเป็ด และครอบครัวเธอน่ะเมื่อไรจะเคลียร์ย๊ะ"
น่าน...เป็ดน้อยโดนถั่วยิงใส่ไป1ดอกเต็มๆ เจสสิก้าอ้าปากค้างนึกอยากจะแว๊ดกลับไปบ้าง
แต่ก็ไม่รู้จะเอาเรื่องอะไรมาแว็ดใส่ไอ่ตัวเล็กที่ยืนเท้าสะเอวอยู่หน้าโต๊ะนี่ดี
"ฉันว่าแกอย่าหาเรื่องไปเล่นกะมันเลยนะสิก้า 5555"
ซันนี่เอ่ยเชิงแซวก็ไม่เชิงจะหวังดีหรือก็ไม่ใช่ก็เล่นตบท้ายมาเต็มเสียงอาจุมม่ากันขนาดนั้น เจสสิก้ายู่หน้าใส่แทยอนไป1ทีก่อนจะหันไปอ้อนกาฮีต่อ
"พี่ง๊าา พี่ต้องช่วยเค้านะ ดูดิมันรุมแกล้งเค้าง๊ะ"
บ่นกระปอดกระแปดพลางเขย่าแขนร่างสูงข้างๆ
"โอ้ยย พี่จะไปช่วยอะไรเธอได้ล่ะสิก้า กับแทน่ะพี่ก็ไม่รอด 5555"
กาฮีหันมาเอ่ยกลั้วหัวเราะ แต่มันก็จริงที่เธอก็แพ้แทยอนไปเกือบทุกอย่างนั้นล่ะ
แอบสงสัยอยู่ลึกๆว่าทำไมไอ่ตัวเล็กนี่มันถึงได้เก่งไปซะทุกเรื่องขนาดนี้
เมื่อได้คำตอบจากกาฮีอย่างนั้นใบหน้าสวยก็เลยต้องหันมายู่หน้าใส่ร่างสูงแทน
"เห ฉันว่า2คนนั้นมันเหมือนจะดูแปลกๆนะแต่ทำไมมันถึงไม่แปลก"
ซูยองเอ่ยขึ้นในประโยคที่ฟังแล้วก็ยังงงพลางชี้ไปบนเวที
"เธอพยามจะพูดว่าอะไรน่ะ"
ซันนี่หันกลับมาถามร่างสุงข้างๆหลังจากที่มองขึ้นไปยังเวทีแล้ว
"ฉันว่าซูยองน่าจะพยามพูดว่า 2คนนั้นนะต่างกันมากจนไม่น่าจะเข้ากันได้ แต่พอได้เข้ากันแล้วมันกลับดูดีล่ะมั้ง"
แทยอนเอ่ยไปตามที่นึกออกจากคำพูดที่ยังไม่ได้ถูกเรียบเรียงของซูยองนั้น
แต่พอซูยองหันมาพยักหน้าเชิงบอกว่าแทยอนพูดถูกทุกคนก็พอเข้าใจ
ร่างเล็กหันไปสะกิดเบาๆที่หน้าขาของทิฟฟานี่ให้สาวเจ้าต้องก้มลงมองขาตัวเองก็เห็นว่ามือของสามีตัวน้อยนั้นวางแหมะอยู่อย่างเนียนๆ
เลยหันไปเลิกคิ้วใส่มันเชิงว่า'ไม่สอดมือเข้าไปเลยล่ะ'ให้แทยอนต้องทำตาม(?) เอ้ย!!..กวนโอ้ยด้วยการสอดมือเข้าไปใต้ขากางเกงนั้นจริงๆ
จนได้เสียงจิ๊ปากมาเป็นรางวัลนั่นแหละถึงได้ชักกลับออกมา ก่อนจะซุบซิบบางอย่าง
"เอ้อ..เป็ด วันนี้ฉันขอยืมสามีแกหน่อยนะ"
จู่ๆแทยอนก็หันมาพูดกับเจสสิก้า
"ห๊ะ..สามี? "
เป็ดเบิกจ้ากว้างเลิกคิ้วขึ้นสูงพลางยกนิ้วชี้หน้าตัวเอง เธอไม่รู้ว่าแทยอนคิดจะทำอะไรหรือว่าแค่นึกอยากจะแกล้งเธอขึ้นมาเฉยๆ
"โสดหรือไงล่ะเธอน่ะ"
กาฮีหันมาถามเหมือนกับจะเตือนสติ
"สามีคนไหน"
เป็ดน้อยถามต่อ จริงๆแล้วแค่ไม่คิดว่าแทยอนจะหมายถึงยูริจึงเอ่ยถามไปอย่างนั้น
"เฮ่ย!!มีหลายคนตั้งแต่เมื่อไร"
ทิฟฟานี่ถามขึ้นแปลกใจเล็กน้อยที่เพื่อนสาวถามอย่างนั้นออกมาหน้าตาเฉย
"ก็นับดูแล้วก็มีแต่กันเองนะ"
เจสสิก้าลองนึกๆดูแล้วก็พูดไปตามความจริง แต่ดูเหมือนจะตรงเกินไปมั้ง55
"แกอยากโดนอาถรรพ์ป่ะ"
ทิฟฟานี่เอ่ยเชิงหาเรื่อง เอ๊ะอีนี่นับวันชักจะกวนทีนเหมือนอีกลิงเข้าไปทุกวันและ
"ไม่ๆๆ ก็ฉันไม่รู้ว่าพวกแกจะมาเล่นมุขอะไรใส่หรือเปล่านิ แล้วสรุปหมายถึงใคร"
เจสสิก้ารีบโบกมือเป็นพัลวัน พลางอธิบายในสิ่งที่ไม่เข้าใจให้เพื่อนหน้าหมีที่ขู่จะลงอาถรรพ์ใส่เธออยู่นั่นให้เข้า
"โอ๊ยยย แม่จะตบให้หายเป็นเป็ดเลยดีไหมเนี่ย"
ทิฟฟานี่แว๊ดขึ้นพลาชทำท่าลุกขึ้นง้างมือใส่เพื่อนสาวที่ผงะนั่งอ้าปากค้างอยู่นั่น จนยุนอาต้องคว้าร่างพี่สาวสุดที่รักไว้ให้นั่งลงเหมือนเดิม
"อีลิงไง โว๊ะ"
สุดท้ายแทยอนก็ต้องเฉลยออกมาก่อนที่จะมีใครตาย(?)ก่อน 5555
"ฝากดูแลสามีเด็กของฉันด้วยนะ555"
ว่าแล้วก็เอ่ยต่อเชิงแซวเด็กร่างสูง ให้ต้องหันมายู่หน้าใส่อยู่นั่น
"โด่วว พี่แทไม่ได้คิดอะไรก็อย่าเพิ่งพูดได้ปะ"
ยุนอาบ่นงุบงิบ พร้อมทั้งนิ้วเรียวของทิฟฟานี่จิ้มๆอยู่ที่หน้าผากใสเชิงดุเบาๆ
"อ่ะ โทษที มันชินนี่นา"
ร่างเล็กพูดเสียงอ่อย มันก็คงไม่แปลกที่คนขี้เล่นอย่างแทยอนจะลืมตัวพลั้งปากพูดแบบนั้นออกไปตามความเคยชิน
"เตี้ย..เธอนอนกลางนะ อีลิงมันชอบทำหน้าหื่นใส่ฉัน ตั้งแต่วันนั้นอ่ะ"
ทิฟฟานี่สะกิดบอกแทยอน เธอรู้สึกขนลุกยังไงก็ไม่รู้เวลาที่ยูริทำตาเป็นประกายใส่เธอ ตั้งแต่วันที่ไปเชือดมันมามันก็ชอบมองเธอแบบนั้นอยู่บ่อยๆ
"555 กลัวโดนมันรวนรามเหรอ แหมเซ็กซี่จนได้เรื่องนะเนี่ยเมียเรา กริ๊วๆๆ"
ไอ้คนตัวเล็กได้ยินอย่างนั้นก็เอ่ยแซวกลับทันทีพร้อมยิ้มกรุบกริบ จริงๆแล้วมันก็เป็นความภูมิใจอย่างนึงนั่นแหละที่แฟนเราน่ารักน่าหลงน่ะ
"หรือเธออยากให้ฉันโดนมันรวนราม?"
ร่างบางสวนกลับเชิงหาเรื่องทันทีเมื่อโดนสามีตัวเล็กนั้นกวนบาทาอีกแล้ว
"จะบ้าเหรอ ฉันหวงเธอนะเว่ย แค่แซวเล่นแค่นี้เอง"
แทยอนวีนขึ้นเสียงดังใส่คนข้างๆทันที แต่ประโยคนั้นมันเล่นเอาคนอื่นในโต๊ะติดสตั๊นกันท่วนหน้า
"เอ๊ะ..เมื่อกี้แทพูดอะไรผิดป่ะ"
ซูยองทักขึ้นหลังหลังที่ติดสตั๊นไปกับคนอื่นๆอยู่ครู่นึง
"หือ?"
แทยอนหันไปเลิกคิ้วใส่
"พี่แทบอกว่าหวงพี่ฟานี่!???"
ฮยอนอาพูดย้ำเพื่อความแน่ใจ
"ทำไมต้องทำเหมือนถูกหวยกันขนาดนั้นอ่ะ"
ทิฟฟานี่เอียงคอถามทุกคนในโต๊ะทีกำลังทำท่าเหมือนตื่นเต้นแทนเธอ(เหรอ)อยู่นั่น
"นี่แกหวงกันเป็นด้วยเหรอ"
เจสสิก้าเองก็เป็นไปกับเขาด้วยนะนั่น
"อ้าววว ถามแปลกๆ ก็หวงดิ แค่ปกติไม่ได้พูดออกมา 5555"
แทยอนตอบเชิงกวนๆแล้วไอ้คู่หื่นก็กอดกันหัวเราะชอบใจ
"เวรจริง เมื่อไรเธอ2คนจะเลิกทำอะไรให้อื่นเค้าแปลกใจกันเนี่ย"
กาฮีแทบกุมขมับก็ไอ้เด็กสองคนนี้มันก็ช่างจะมีเรื่อนอะไรมาให้อึนมึนงงกันได้แทบทุกวี่ทุกวัน
"เราก็ไม่เห็นได้ทำอะไรเลยนิคะ"
ทิฟฟานี่ยังคงเอ่ยเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
"พี่อย่าหาเรื่องเล่นกับพวกมันเลย 5555"
ซันนี่หันไปสะกิดกาฮีแล้วเอ่ยประโยคที่เคยบอกกับเจสสิก้าไปอีกครั้ง แล้วปิดท้ายด้วยเสียงหัวเราะตามเคย
ให้กาฮีต้องยู่ปากใส่แก๊งค์เด็กแสบไป1ที นี่สรุปแล้วมันเป็นแก๊งค์เดียวกันใช่ป่ะ
ช่างปล่อยให้เธอหลงคิดว่ามามีกันแค่4คนที่ไหนได้มันมีตัวซัพพอร์ตอย่างซันนี่ไว้แอบๆนี่เอง
กรี๊ดดด
จังหวะมันสๆดังขึ้นพร้อมกับร่างของคู่หื่นที่ยืนวาดลวดลายแดนซ์ไปตามจังหวะเพลงนั้น
พาเอาพวกแถวหน้าเวทีนั้นแทบลืมเต้นเพราะเอวแต่จ้องผิวขาวๆที่โผล่วับๆแวมๆของคู่หื่นอยู่นั่น
"ยุน..แทมันจะทำอะไรเปล่ายูลอ่ะ"
เจสสิก้าขยับมากระซิบถามเด็กร่างสูงให้ได้ยินกันแค่2คน ยุนอาหันไปมองเจสสิก้าเล็กน้อยแลิวก็ถอนหายใจออกมาเบาๆ
จะเธอบอกว่าอะไรอีกล่ะเรื่องนี้ก็ต้องปิดเจสสิก้าแถมยังมีเรื่องซอฮยอนที่ต้องทำเนียนต่อไปอีก ร่างสูงจำใจส่ายหน้าเบาๆก่อนจะเอ่ย
"ยุนว่าพี่แทคงทำได้มากสุดก็แค่มีอะไรด้วย พี่ยูลก็ไม่ได้อ่อนด้อยอะไรจนถึงกับต้องเป็นห่วงเลย"
ใช่ไม่มีอะไรต้องเป็นห่วงยูริหรอกเพราะเธอเองก็พอจะดูออกว่าถึงแทยอนกับยูริจะมีอะไรกันเจสสิก้าก็คงไม่คิดมากหรอก เพราะมันเป็นเรื่องปกติสำหรับพวกเราไปแล้ว
"ไม่ได้ห่วง..ว่ามันจะมีอะไรกัน แต่ห่วง..กลัวว่ามีนจะติดใจอีเตี้ยน่ะสิ"
นั่นไง ที่แท้ก็ห่วงเพราะกลัวว่าตัวเองจะตกกระป๋องล่ะสิ ยุนอาขำออกมาเบาๆเห็นอย่ลงนั้นแล้วก็อดไม่ได้ที่จะยกแขนขึ้นโอบไหล่เชิงปลอบพี่สาว
"เอาน่าอย่าคิดมากดิพี่ยูลอาจจะไม่ชอบก็ได้"
"โห๊ยยพูดมาได้อ่ะยุน ถามหน่อยมีใครเคยได้กับอีเตี้ยแล้วไม่ติดใจมั่ง ห๊ะ"
เจสสิก้าแอบวีนออกมาเบาๆให้คนที่ฟังนั้นคิดตาม เออมันก็จริงแหะ แม้แต่ร่างสูงเองก็ยังปฏิเสธไม่ได้เลยว่าเธอก็ติดใจร่างเล็กนั่้นเหมือนกัน
คิดแล้วก็ถอนหายใจออกมาอีกเฮือกใหญ่เมื่อนึกถึงเรื่องที่แทยอนนั้นขอให้ทำ อันที่จริงมันก็ไม่ได้ยากอะไรหรอกเพียงแต่บางทีมันก็แค่ลำบากใจเท่านั้นเอง
กรี๊ดด
แล้วดนตรีสดมันส์ๆเพลางสุดท้ายก็จบลงไปพร้อมๆกับเสียงกรี๊ดอย่างเช่นเคย
"เหนื่อยหรือเปล่า"
แทยอนเอ่ยถามซอฮยอนและฮยอนซึงในขณะที่เดินลงจากเวที บางทีก็รู้สึกแย่นะที่จู่ก็ชิ่งมาร้องแค่2เพลงแบบนี้ แต่จะไงได้ล่ะเพื่อนความเนียน 555
ทั้งคู่ก็ตอบกลับมาว่าไม่เหนื่อยสนุกดี แต่ไม่รู้ทำไมแทยอนกลับรู้สึกเหมือนฮยอนซึงน่ะเหนื่อยมากแน่ๆ ก็ดูสิเหงื่อเนี่ยเปียกไปทั้งตัวเลยมั้ง
มาถึงโต๊ะไอ้ตัวเล็กก็รีบจัดการคว้าทิชชู่มาซับหน้าให้ฮยอนซึงอย่างออกนอกหน้า
"อ่ะแฮ่มๆ"
เสียงซูยองกระแอมขึ้นอย่างหมั่นไส้ไม่ต่างไปจากคนอื่นๆหรอก ให้คนตัวเล็กที่ยืนซับเหงื่อให้ชายร่างบางอยู่นั้นต้องหันไปเลิกคิ้วใส่
แต่สายตาของทุกคนที่ส่งกลับมานั้นทำเอาแทยอนรีบชักมือกลับมาทันที
"อะไรเล่า ทำไมต้องพร้อมใจกันทำหน้าแบบนั้นด้วย"
ร่างเล็กบ่นกระปอดกระแปดพลางหย่อนกายนั่งลงข้างทิฟฟานี่ตามเดิม
"แหมทีกับกับเมียเนี่ยไม่มี๊ไม่มีหรอกจะมาซับหน้าให้เนี่ย"
เจสสิก้าเปิดประเด็นความหมั่นไส้ต่อทันที
"เอ้า ก็ฟานี่ไม่ได้เหงื่อออกซะหน่อย นี่ไม่ตกใจกันมั่งหรือไงอ่ะ ดูดิฮยอนซึงเหมือนเพิ่งโดนสาดน้ำใส่เลยน่ะ"
แทยอนเอ่ยไปตามความจริงก็ปกติแล้วไม่ว่าจะเป็นเธอเองหรือทิฟฟานี่หรือแม้แต่ซอฮยอนก็เถอะร้องเสร็จ
ก็ไม่เห็นจะมีเหงื่อซักเท่าไรเลยแต่นี่ฮยอนซึงเล่นเปียกมาขนาดนี้เธอก็ต้องตกใจมั่งแหละ
"เออจะว่าไป ทำไมเปียกขนาดนั้นอ่ะ"
ทิฟฟานี่ถบมขึ้นพอนึกตามที่แทยอนพูดแล้วก็พอเข้าใจ
"ฉันเป็นคนเหงื่อออกง่ายอยู่แล้วอ่ะ ทำอะไรนิดนึงก็เหงื่อไหลแล้ว"
ฮยอนซึงตอบไปตามความจริง
"เออ เวลามันซ้อมเต้นกับพี่นะ พี่แทบลื่นตายเพราะเหงื่อมันเนี่ยล่ะ"
กาฮีเสริมต่อราวกับอัดอั้นตันใจมานาน
"แล้วก็ต้องลำบากน้องอย่างฉันไปคอยถูพื้น"
ตอนนี้ดูเหมือนฮยอนซึงจะถูกเหยียบให้จมดินแล้วล่ะ 5555 ก็ทั้งกาฮีและฮยอนอาพร้อมใจกันเผาขนาดนี้
"โอ๊ยย เมื่อไรเค้าจะได้เห็นพี่เต้นเนี่ย"
เป็ดน้อยทำท่างอแงเมื่อนึกขึ้นได้ว่าเธออยากเห็นกาฮีเต้นมาตั้งแต่วันนั้นที่ร่างสูงบอกมาแล้ว
"ว่างๆก็ไปดูสิ แต่ช่วงนี้บางวันก็ซ้อมบางวันก็ไม่ซ้อมอ่ะ"
เจสสิก้าตาลุกวาวทันทีเมื่อกาฮีเอ่ยชวน
"แต่ช่วยเคลียร์ปัญหาครอบครัวเธอให้จบก่อนนะ พี่ไม่อยากให้ยูริคิดมาก"
โป๊ะ เบาๆน้องเงิงนั่งอ้าปากหวอโชว์เงิงค้างไปเล็กน้อย เล่นคนอื่นๆแทบหลุดขำ
จนต้องประเคนฝ่ามือลงบนไหล่ร่างสูงไป1ทีโทษฐานที่มาแซวเรื่องที่แทยอนทำเธอเฟลไปแล้วครั้งนึง
คู่หื่นขอตัวแยกออกมาก่อนเพราะต้องไปย่องเข้าห้องของยูริด้วยการไปกดขี่ข่มเหงพนักงานเก็บกุญแจ 555
ให้เอากุญแจสำรองห้องของเจ้านายมันมาให้ แต่ก็ไม่ได้ยากอะไรหรอกแค่ตอแหลเล็กๆน้อยๆมันก็ยอมให้แล้ว
เพราะพนักงานเกือบทั้งหมดรู้ดีว่าพวกเธอเป็นใคร (เพื่อนเจ้าของร้าน555)
เอ่อ..นั่นแหละจนทั้งคู่นอนเกลือกกลิ้งอยู่ในห้องของยูริเพื่อรอเวลา..(?) แต่มันก็ใช่ว่าจะแป๊บเดียวเมื่อไรล่ะกว่ายูริจะขึ้นห้องก็..ปิดร้านโน้นแหละ
"ฟานี่ๆ ดูนี่ดิ"
แทยอนเรียกร่างบางที่นอนกลิ้งไปมาอยู่ใกล้ๆพลางหยิบสมุดบางอย่างมาจากโต๊ะข้างๆหัวเตียง
"ถ้าแอบดูเราจะเลวเกินไปป่ะ"
ร่างบางเอ่ยน้ำเสียงชั่วร้ายให้อีกคนนั้นต้องหันมากระตุกยิ้มมุมปากให้ (ชั่วร้ายพอกัน)
ไม่รอช้ารีบเปิดไดอารี่อีลิงดูทันทีคร่าา
แต่ท่าทั้งคู่จะแปลกใจไม่น้อยเลยหลังจากที่อ่านไดอารี่ของยูริไปได้หลายหน้า
"นี่มันรักอีเป็ดขนาดนี้เลยเหรอวะเนี่ย"
แทยอนบ่นลอยๆออกมาก็อ่านๆมามันแทบไม่พูดถึงเรื่องอื่นเลยนิ อ้อมีเรื่องนึงกินไป1หน้าเต็มๆเลย
เรื่องที่โดนทิฟฟานี่เชือด555 เล่นเอาคู่หื่นขำกร๊ากออกมาอย่ามห้ามไม่ได้ ถึงแม้ว่าจะแปลกใจที่มันไม่ด่าอะไรทิฟฟานี่เลยก็เถอะ
"นี่มันฝังใจขนาดนั้นเลยเหรอเนี่ย"
ทิฟฟานี่บ่นออกมาพลางกวาดสายตาอ่านต่อไปเรื่อยๆ
"แหม..โดนไปขนาดนั้นเป็นแทก็ฝังใจเหมือนกันแหละ"
"จริงเหรอ.."
แหน่ะ..อย่ามาทำเสียงแบบนี้น๊าาาทิฟฟาเน้!! งั๋ยไม่ทันแล้ว...ลืมตาขึ้นมาอีกทีสาวเจ้าก็ประกบจูบลงมาพร้อมกับคร่อมอยู่บนร่างเล็กเรียบร้อยแล้ว
...เมียใครวะไมมันเร็วงี้อ่ะ...
"อื้ออ~ หื่นแล้วหรือไงเนี่ย"
แทยอนครางท้วงเล็กน้อยให้หน้าหวานนั้นต้องครางรับออกมา
แล้วมีเหรอคนอย่างแทยอนจะไม่สนอง ไม่มี๊ไม่มี มือเล็กยกขึ้นขย้ำบั้นท้ายอันเซ็กซี่ของคนรักทันทีบีบเคล้นอย่าเมามันส์
"อื้มม~ที่รัก..ชอบบั้นท้ายเธอจัง"
No comments:
Post a Comment