Shot.20
ยูริที่ยืนครุ่นคิดอยู่หน้าบันไดสุดท้ายก็ตัดสินใจเดินไปหยิบกุญแจสำรองก่อน แอบคิดว่าจะเข้าไปโดยไม่เคาะประตู
อยากรู้ว่าเรื่องที่คนรักเครียดนั้นมันหนักหนาสาหัสแค่ไหน ขาเรียวยาวก้าวออกมาจากตู้เก็บกุญแจเดินขึ้นบันไดไป
เธอไม่ได้รีบร้อนอะไร จนสุดท้ายร่างสูงก็ต้องหยุดชะงักอยู่ที่หน้าประตู
"โลภนะเธอน่ะ 555"
'ทำไมน้ำเสียงมันไม่เห็นจะเครียดเลยล่ะ....แต่แทมันบอกว่าสิก้าโลภงั้นเหรอ..'
"ก็จะให้ทำไงล่ะ ในเมื่อคนที่ฉันอยากจะเป็นของมัน มันก็ทำไม่ได้ดั่งใจ ฉันอยากให้มันทำได้สักครึ่งนึงของเธอก็ยังดีอ่ะ"
เพียงแค่จบประโยคนั้นยูริก็ถึงกับหน้าชา แม้จะไม่ค่อยมั่นใจว่าคนที่เจสสิก้าพูดถึงจะเป็นตัวเองก็เถอะ
แต่มันก็อดคิดไม่ได้เหมือนกัน ในเมื่อทิฟฟานี่ก็บอกเธออยู่ว่าเจสสิก้านั้นงอนเธอเรื่องพรรคนี้อยู่
แต่เธอก็ไม่เคยนึกคิดเลยว่าร่างบางนั้นจะรู้สึกแย่มากถึงขั้นนี้
"เฮ้ยย บ้าน่า มันคงไม่แย่ขนาดนั้นหรอกมั้ง ดูมันก็ช่ำชองจะตาย"
"บ้าไม่บ้าล่ะ มันก้ทำให้ฉันรู้สึกแบบนั้นจริงๆนิ"
แล้วก็อดคิดไม่ได้ถึงแม้ว่าเธอจำทำใจไว้บ้างแล้วว่ายังไงเจสสิก้าก็คงต้องมีอะไรกับกาฮีไปแล้ว
แต่เนื้อหาใจความที่2คนนั้นคุยกันอยู่ก็เหมือนยิ่งตอกย้ำว่าคนรักเธอนั้นไปมีอะไรกับคนอื่นแล้วจริงๆ
แค่เพียงเพราะเธอนั้นเอาแต่เล่นสนุกไปตามใจตัวเอง ไม่ได้นึกถึงว่าวินาทีนั้นควรจะทำอะไรมากที่สุด
ก็จริงอยู่ที่เธอเองก็พลาดส่วนนั้นไปเหมือนกัน แต่ก็ไม่ได้คิดว่าเจสสิก้าจะเป็นถึงขนาดนี้
"หื่นหรือไง"
หลังจากที่นิ่งไปหลายอึกใจเพื่อครุ่นคิดกับเรื่องที่ผ่านมาเสียงเล็กๆที่คุ้นหูนั้นก็ดังขึ้นเรียกสติของยูริกลับมา
'มันทำอะไรอยู่กันแน่!!'
ความคิดแรกที่ผุดขึ้นมาในหัวเหมือนได้ยินเนื้อหาใจความประโยคที่ตรงไปตรงมาอย่างนั้น
"ระวังนะอิเป็ดมันจะโดนอิเตี้ยงาบไปอีกคน"
เสียงของทิฟฟานี่แว๊บขึ้นมาในห้วงความคิดของยูริทันทีที่ได้คิดไปไกลว่าหลังประตูบานโตนั้นมันอาจจะเกิดอะไรขึ้นมากกว่าการคุยกัน
แล้วเมื่อครู่ที่เจสสิก้าพูดว่า ....ฉันอยากให้มันทำได้สักครึ่งนึงของเธอก็ยังดีอ่ะ มันหมายความว่าไงกันน
ไวเท่าความคิดมือเรียวลองบิดลูกบิดประตูเบาๆก็พบว่ามันล็อคอยู่จริงๆ กุญแจสำรองถูกนำออกมาใช้งานทันทีด้วยความร้อนใจ
แกร๊ก
!!!!!
ทันทีที่บานประตูถูกเปิดออกภาพตรงหน้าที่ปรากฎอยู่นั้นทำเอายูริถึงกับตัวชาวาบขึ้นมาเรี่ยวแรงที่เคยมีก็พลันหายไปหมด
ร่างสูงเอนหลังพิงประตูไว้เพื่อประคองไม่ให้ร่างของตัวเองต้องลงไปกองกับพื้น
"ยูล..."
เสียงของแทยอนเอ่ยแผ่วเบาราวกับไม่เชื่อสายตาตัวเองพลางดันให้ร่างของเจสสิก้ารู้ตัวว่าควรจะลงจากร่างเธอได้แล้ว
เจสสิก้าก็ลงมานั่งอยู่กับที่นอนอย่างว่าง่าย เธอกำลังช็อคและทำอะไรไม่ถูก ไม่คิดจู่ๆว่ายูริจะพรวดพราดเข้ามาได้
ในเมื่อยุนอาก็ล็อคประตูให้แล้วและยูริก็น่าจะเคาะเรียกก่อนบ้างสิ ร่างบางยังคงนั่งนิ่งเหม่อมองไปยังร่างของแทยอน
ที่ลุกพรวดวิ่งไปประคลองยูริให้มานั่งลงบนเตียง
"ยูลแกใจเย็นๆก่อนนะ ฉันอธิบายได้"
แทยอนเอ่ยรัวๆ ยอมรับว่าช็อคไปไม่น้อยเหมือนกัน แต่ก็พยามตั้งสติไว้
ยูริยังคงนั่งนิ่งสมองขาวโพลน พูดอะไรไม่ออกเรี่ยวแรงก็ไม่มี ทำได้แค่นั่งมองคนรักและเพื่อนสาว
ที่ตอนนี้ร่างกายเปลือยเปล่าและอยู่ด้วยกัน2ต่อ2ก่อนที่เธอจะเข้ามา สิ่งที่ไม่ต้องคิดแต่เธอก็รู้ได้นั้นก็คือ
2คนนี้มีอะไรกันแล้วสินะ....
"ยูล.."
เสียงเล็กเอ่ยเรียกชื่อคนรักพลางขยับกายเข้ามาใกล้ มือบางของเจสสิก้าก็ทาบทับลงบนมือเรียวของยูริบีบมันเบาๆ
เชิงเรียกสติ ใบหน้าคมหันกลับไปมองหน้าคนรักช้าๆ ริมฝีปากเม้มเข้าหากันแน่น เธอไม่โกรธทั้งเจสสิก้าและแทยอนหรอก
แต่ที่เธอเป็นอยู่แบบนี้ตอนนี้เธอก็แค่ช๊อค มือเล็กของแทยอนก็เอื้อมมาบีบไหล่ของร่างสูงไว้
"ฉันจะไม่แก้ตัวอะไรนะ แต่แกควรรู้ไว้ว่าสิก้ายังคงต้องการแกที่สุด"
แทยอนเอ่ยเสียงแผ่วใบหน้าคมก็เหลือบสายตาขึ้นมองร่างเล็กที่ยืนอยู่ข้างเตียงที่เธอนั่งอยู่
ร่างสูงถอนหายใจออกมาเบาๆ ก่อนจะบอกให้ทั้งคู่ไปหาอะไรใส่เสียก่อนดีกว่าไหม
อยากจะโกรธทั้งคู่ที่ทำแบบนี้แต่ก็โกรธไม่ลง ถึงโกรธได้สิ่งที่เสียไปมันก็ไม่ได้กลับมา สู้เธอพยามไม่ให้มันเกิดขึ้นอีกดีกว่าไหม
เสื้อเชิ้ตตัวโตถูกโยนมาให้ร่างบางยังคงนั่งแช่อยู่บนเตียงไม่ยอมลุกไปไหน ก่อนที่แทยอนจะเอ่ยขอตัวอาบน้ำก่อน
เพราะดูจากเวลาแล้วเดี๋ยวเธอก็ต้องเลือกเพลงไว้ร้อง แถมวันนี้เธอแอบนัดกับฮยอนซึงไว้เสียด้วยว่าจะให้ฮยอนซึงขึ้นมาเป็น guests
เพื่อลองเชิงกระแสตอบรับ
"สิก้า..."
หลังจากที่แทยอนเดินเข้าห้องน้ำไปร่างสูงก็เอ่ยเรียกชื่อคนรักเสียงแผ่ว
ใบหน้าสวยที่เคยแนบอยู่กับไหล่ของอีกคนนั้นก็เงยขึ้นเหลือบมองใบหน้าคมเล็กน้อย ราวกับรอว่าเขาจะพูดอะไรต่อ
.....
สิ่งที่ได้กลับมามีเพียงความเงียบ หากแต่เรียวแขนของยูรินั้นก็ค่อยสอดเข้ากับเอวบางและโอบกอดคนรักไว้แน่นราวกับเด็กหวงของเล่น
"ยูลไม่โกรธเค้าเหรอที่..."
ไม่ทันที่เสียงเล็กๆนั้นจะเอ่ยจบริมฝีปากบางก็ถูกส่วนเดียวกันของอีกคนทาบไว้แผ่วเบา แล้วผละออก
"เค้าเคยโกรธเธอลงเหรอ มีแต่เธอนั่นแหละไม่หายงอนเค้าสักที"
เอ่ยพลางมองหน้าคนรักที่ยังคงทำหน้าแปลกใจอะไรสักอย่างอยู่นั้น ก่อนรอยยิ้มบางๆจะผุดขึ้นมาบนใบหน้าสวย
"ให้เวลาเค้าหน่อยนะ ไม่นานหรอก"
เอ่ยจบก็จุ๊บแก้มคนรักเบาๆ (นี่คุณมึงงอนอยู่?????)
ร่างบางลุกขึ้นเดินไปยังตู้เสื้อผ้า พลางตะโกนเร่งแทยอนที่ยังอยู่ในห้องน้ำ เชิงแกล้ง
ยูรินั่งมองภาพนั้นรอยยิ้มแห้งๆก็เผยออกมาเล็กน้อย ถึงแม้จะรู้อยู่เต็มอกว่า2คนนั้นก็เป็นแค่เพื่อนกัน
แต่มันก็อดกังวนไม่ได้ ในเมื่อสิ่งที่ทั้งคู่ทำน่ะจะให้มองเหมือนคนเพิ่งรักกันใหม่ๆก็มองได้ ไม่ใช่เธอไม่กลัวว่าจะเสียเจสสิก้าไป
ก็จริงอยู่ที่เธอก็ไม่ค่อยเคยเห็นเวลาเจสสิก้ากับแทยอนหยอกล้อกัน และไม่รู้ว่าความจริงแล้ว2คนนั้นอาจจะแกล้งกันแบบนี้อยู่แล้ว
ไม่นานแทยอนก็ออกมาจากห้องน้ำในชุดสบายๆ ดูแล้วร่างเล็กนั้นคงจะกลับขึ้นมาเปลี่ยนอีกรอบหลังจากที่เลือกเพลงเสร็จตามเคยนั่นแหละ
ยูริยังคงนั่งมองร่างเล็กที่นั่งทาครีมอยู่หน้ากระจก เมื่อเจสสิก้านั้นวิ่งร่าเข้าห้องน้ำไปบ้าง
"แกคิดมากหรือเปล่าเนี่ย"
เสียงใสเอ่ยขึ้นเมื่อรู้สึกว่าสายตาคมนั้นจ้องมองเธออยู่ตลอด ยูริเพียงส่ายหน้าเบาๆ เธอก็ตอบได้ไม่เต็มปากหรอกว่าไม่ได้คิดอะไร
ถึงแม้จะรู้ว่าสัมแทยอนนั้นมันก็เรื่องธรรมดาที่ไม่มีอะไรให้ให้มากก็เถอะ
"อย่าคิดมากนะเว่ย ถึงเวลาแกจะรู้เอง"
ร่างเล็กเอ่ยไว้เพียงแค่นั้นแล้วก็เดินออกจากห้องไป ทิ้งให้ร่างสูงนั่งงงเป็นลิง(?)ตาแตกอยู่นั่น
...อะไรของมันวะ ถึงเวลาอะไรของมัน...
...
"ย๊า!!! ใครปล่อยอีลิงขึ้นไปวะ"
ทันทีที่แทยอนเดินออกมาจากหลังร้านก็วีนขึ้นมา เล่นเอาคนที่นั่งสุ่มหัวซุบซิบกับเมาส์มันส์นั้นสะดุ้งเฮือก
"ห๊ะ! มันขึ้นไปเหรอ เมื่อกี้มันบอกไปเอานม"
"แล้วพี่ยูลว่าไงอ่ะ เห็นอะไรเปล่า"
"แหม...ถามมาได้ มันก็แค่เปิดประตูมาอิเป็ดก็นั่งคร่อมอกฉันอยู่เนี่ย เกือบดราม่าเลยไง"
แทยอนยังคงเอ่ยเชิงวีนๆอยู่แต่ประโยคที่ร่างเล็กเอ่ยออกมานั้นก็ทำเอาคนได้ยินสะอึกเบาๆอยู่เหมือนกัน
"แล้วอีลิงมันไม่บ้าเลยเหรอ"
ทิฟฟานี่ถามต่อพลางมองร่างเล็กที่ยืนจิ้มไอโฟนยิกๆอยู่นั่น
"ถ้ามันบ้าฉันจะไม่แปลกใจเลย แต่นี่..มันนิ่ง...เงียบ ซึมไปเลยอ่ะดิ"
ขยับปากพูดมือเล็กก็เก็บไอโฟนใส่กระเป๋ากางเกง พลางหย่อนตัวนั่งลงข้างๆร่างสูงของยุนอา
ทิฟฟานี่หรี่ตาลงอย่างจับผิดเริ่มไม่ได้สนใจเนื้อหาที่ร่างเล็กพูดสักเท่าไรแล้ว แต่มันกลับไปให้ความสนใจกับไอโฟนเครื่องงามที่แทยอนเก็บใส่กระเป๋าไป
'ทำอะไรของมันนะ'
แต่ก็ไม่ทันที่จะมีใครได้พูดอะไรต่อ ทุกคนก็ต้องหันไปให้ความสนใจกับอีก2คนที่เพิ่งเดินเข้ามาใหม่
แทยอนชะงัเไปเล็กน้อยเมื่อเห็นร่างของคนที่กำลังเดินเข้ามานั้น
'ทำไมวันนี้เหมือนผู้หญิงขนาดนี้อ่ะ'
"เฮ่ยย มาเร็วจังอ่ะ ยังไม่ถึง5นาทีเลยนะ"
เมื่อเรียกสติกลับมาได้แทยอนก็เอ่ยถามขึ้น ก็เมื่อครู่เธอเพิ่งจะว๊อทแอปไปหาฮยอนอาเองนะ แล้วนี่ไหงมันมากันเร็วจังล่ะ
"ก็นั่งกินข้าวอยู่ตรงร้านใกล้ๆเนี่ยเสร็จพอดีเลยรีบบึ่งมา555"
ฮยอนอาตอบพลางนั่งลงข้างๆซันนี่ ส่วนฮยอนซึงเหรอ โน้นน เดินฉับๆไปส่องอะไรก็ไม่รู้อยู่บนเวที
"ฮยอนซึงคงรีบน่าดูเลย 555 ฟานี่ซอไปเลือกเพลงกัน "
แทยอนเอ่ยชวนทิฟฟานี่และซอฮยอนพลางลุกขึ้นเดินยิ้มๆไปยังเวที บางที่ก็แอบมีความรู้สึกว่าอยากจะให้ฮยอนซึงนั้นเป็นผู้หญิง
คงน่ารักไม่น้อยเลย กับท่าทางและบุคลิกแปลกๆแบบนั้น แต่อีกใจก็รู้สึกดีที่ฮยอนซึงนั้นเป็นผู้ชาย
ไม่อย่างนั้นเธอคงได้กลายเป็นคนหลายใจแน่
รูปเกรียนๆประกอบการจิ้น 5555
*หมีล้วงเป๋า หึหึ*
"จะร้องเพลงอะไรเหรอ"
ร่างเล็กถามขึ้นพลางเหลือบสายตามองว่าชายร่างบางนั้นสอดส่องอะไรอยู่อย่างงงๆ แต่ก็ต้องละสายตาออกเมื่อรู้สึกถึง
ร่างของใครอีกคนยืนแนบชิดกับแผ่นหลังเธอ
"อุ๊ย..ตกใจหมด ไม่สิงห์ฉันเลยล่ะ"
หันไปมองปลายจมูกของร่างเล็กนั้นก็สะกิดกับใบหน้าหวานที่ยื่นหน้ามาเกยไหล่เธอไว้อยู่นั่น
ก่อนจะบ่นงุบงิบๆ ที่ทิฟฟานี่มาเล่นอะไรไม่ปรึกษาเธอบ้างเลย (จะได้จัดหนักกว่านี้555)
"ให้สิงห์ตรงนี้เลยไม๊"
ทิฟฟานี่เอ่ยเสียงสูงเชิงกวนๆมือเรียวก็ล้วงเอาไอโฟนสีขาวออกมาจากกระเป๋ากางเกงของคนตัวเล็ก
แทยอนรู้สึกแล้วล่ะว่าร่างบางทำอะไร แต่ก็ไม่ได้คัดค้านปล่อยให้สาวเจ้ายืนจิ้มไอโฟนตัวเองไป
"ฉันว่าจะร้อง บิวติฟลูไนท์ อ่ะ"
ฮยอนซึงหันกลับมาบอกคนตัวเล็กที่กำลังก้มดูหนังสือเพลงอยู่กับซอฮยอน แทยอนพยักหน้ารับก่อนจะเงยหน้าเอ่ยถามต่อ
"อยากร้องเพลงอื่นอีกไหม หรือเพลงเดียวก่อน"
"เพลงเดียวก่อนเหอะ ฉันไม่ค่อยได้ร้องส่วนมากก็เต้นเลยรู้สึกประหม่าไงไม่รู้ อีกอย่างคนที่ร้องเพลงที่นี่ก็ไม่เคยมีผู้ชายด้วย"
ฮยอนซึงเอ่ยพลางเดินมาเข้าใกล้ทั้ง3สาวแต่ก็เว้นระยะห่างไว้อยู่เล็กน้อย
ก่อนจะก้มลงมองหนังสือเพลงและกระดาษขนาดไม่เล็กไม่ใหญ่ที่แทยอนถืออยู่เพื่อจดรายชื่อเพลงให้พวกนักดนตรี
...
"ยูลโอเคแน่นะ"
เสียงเล็กดังขึ้นหลังจากที่ทั้งคู่นั่งเงียบกันมานานจนเจสสิก้าทาครีมแต่งหน้าแต่งตัวเสร็จเรียบร้อยแล้ว
"แล้วถ้าเค้าบอกว่าไม่ล่ะ"
ยูริเอ่ยเชิงถามเธอไม่ได้หวังอะไรมากมายหรอก แต่บางทีความน้อยใจมันก็มีมากเกินกว่าจะเก็บกลั้นไว้ได้หมด
หน้าสวยหันกลับมามองร่างสูงที่ยังนั่งอยู่บนเตียงแบบเดิมท่าเดิม เจสสิก้าเดินเข้าไปใกล้ก่อนจะนั่งลงข้างๆร่างของยูริ
"บอกเค้าหน่อยสิ...ความรู้สึกเธอน่ะ"
ร่างบางเอ่ยเสียงแผ่วแต่มันก็ชัดพอที่จะทำให้คนฟังรู้สึกแปลกใจขึ้นมาเล็กน้อย ทั้งคู่สบตากันเงียบๆอยู่ไม่กี่อึดใจ
"ยูลรักสิก้ามากนะ ไม่ผิดใช่ไหมถ้ายูลจะหวง จะไม่ชอบเวลาที่สิก้าทำแบบนั้น"
ยูริเอ่ยออกมาเสียงแผ่วแต่มันกลับชัดเจนลงในใจของคนฟัง กลีบปากบางเม้มเข้าหากันเป็นเส้นตรง
ก็จริงอยู่ที่เธอทำเรื่องแบบนั้นไปโดยไม่ได้นึกถึงว่าใครอีกคนจะรู้สึกยังไง แต่ก็อาจจะเป็นเพราะความเคยชินเวลาที่อยู่กับเพื่อนสาวทั้ง3
ก็คงไม่แปลกหรอกที่เธอติดนิสัยหื่นๆจากพวกนั้นมา
แต่จะทำยังไงได้ล่ะในเมื่อยูริไม่ได้คิดว่าเซ็กส์นั้นเป็นแค่ความสุขทางกายที่หาได้จากใครก็ได้อย่างที่พวกเธอเป็น
"เรื่องนี้..ยูลไม่ผิดหรอก เค้ารู้ว่าคนอื่นก็เป็นแบบยูลนั้นแหละ"
กลีบปากขยับตอบมือบางก็ยกขึ้นลูบไล้ใบหน้าคมอย่างหลงไหล
เจสสิก้าเองก็รู้ตัวดีว่าจนถึงตอนนี้เธอไม่ได้มีความรู้สึกโกรธเคืองหรืองอนอะไรคนตรงหน้าแล้ว
แต่เพียงแค่อยากจะทำอะไรตามที่คิดกันเอาไว้ให้สำเร็จเท่านั้นเอง
ใบหน้าสวยโน้มเข้าประกบจูบลงกับจุดเดียวกันของอีกคนกลีบปากบางขยับดูดดุนริมฝีปากอิ่มของคนรักอย่างนุ่มนวลแล้วผละออก
"ให้เวลาเค้าปรับตัวหน่อยนะคะ เค้าสัญญาว่าเค้าจะพยามไม่มีอะไรกับใครอีกนอกจากยูล ..แต่ถ้ามันจำเป็นก็อีกเรื่องนึงนะ"
ร่างบางเอ่ยอย่างไม่ซีเรียสนักแต่ก็พอฟังออกว่าเธอคิดแบบนั้นจริงๆ หากแต่ประโยคสุดท้ายนั้นมันทำเอาคนฟังต้องขมวดคิ้วอย่างไม่เข้าใจ
"หกโมงกว่าแล้วลงไปข้างล่างกันเถอะ"
เจสสิก้าเอ่ยตัดบทก่อนที่เธอจะใจอ่อนไปมากกว่านี้และเพื่อไม่ให้ยูริได้ถามอะไรออกมาอีก
มือบางก็เอื้อมไปคว้าข้อมือเรียวของอีกคนแล้วดึงให้ลุกขึ้นจากเตียงเพื่อเดินลงไปยังชั้นล่างด้วยกัน
..
"เอ้า!!หายงอนกันแล้วเหรอ"
ยุนอาโพร่งขึ้นเมื่อเห็นว่าทั้ง2คนนั้นเดินจับมือกันเข้ามายังโต๊ะ จริงๆแล้วก็ไม่ใช่ว่าเธอไม่รู้หรอกว่าเจสสิก้าน่ะงอนยูริจริงจังไม่ได้นานหรอก
แต่ก็ถามไปงั้นและแค่อยากแซวพี่สาวเล่นเฉยๆ เจสสิก้าก็ส่ายพรืดเมื่อได้ยินประโยคที่เด็กร่างสูงถามแล้วรีบปล่อยมือของอีกคนทันที
"เฮ่ย ตกใจหมดนึกว่าสาวที่ไหน ทำไมวันนี้สวยจังง่ะ"
เจสสิก้าที่กำลังจะหย่อนตัวนั่งลงข้างๆฮยอนอาแต่สายตาก็ดันไปป๊ะกับร่างของฮยอนซึงเสียก่อนจึงโพร่งขึ้นมาเสียงดัง
วันนี้ฮยอนซึงดูสวยมากจริงๆยิ่งได้รู้ว่าคนๆนี้เป็นผู้ชายแล้วด้วย ผู้หญิงบางคนยังสวยได้ไม่เท่าชายหน้าหวานคนนี้เลยด้วยซ้ำ
มิน่าล่ะไอ้คนตัวเล็กที่นั่งฝั่งตรงข้ามนั้นมันลดความสนใจจากซอฮยอนไปเยอะเลย ส่วนยูริก็เดินออกไปรับลูกค้าอย่างเช่นทุกวัน
"ชมว่าฉันหล่อบ้างก็ได้นะ"
ชายร่างบางเอ่ยทีเล่นทีจริงพลางยู่ปากแอ๊บงอน ที่ไม่ว่าเมื่อไรๆก็มีแต่คนบอกว่าเขานั้นสวย ไม่เห็นจะมีใครคิดจะบอกว่าเขาหล่อบ้างหรือไงกันนะ
กรี๊ดด
ทันทีที่แททิซอ ย่างกายขึ้นไปยังบนเวทีเสียงกรี๊ดก็ดังขึ้นเช่นทุกครั้ง วันนี้เพลงแรกเป็นเพลงที่3สามร้องดูเอ็ดกัน
กรี๊ดด
ฮู้วววว
"โอ้ววันนี้แทมันไม่ร้องเปิดเดี่ยวแฮะ"
กาฮีเอ่ยขึ้นมาลอยๆเชิงแปลกใจก็เห็นทุกทีเพลงแรกก็จะเป็นเพลงที่แทยอนร้องคนเดียวนี่นา
"ก็มันควรจะทำให้ซอร้องแทนมันได้นิ"
ซันนี่เอ่ยแต่เนื้อหาประโยคนั้นมันเล่นพาให้คนอื่นๆต้องหันมามองอย่างงงๆ
"ก็เผื่อเวลามันไม่ว่างหรือช่วงเปิดเรียนที่มันอาจจะมาร้องให้ไม่ได้ไง"
ซันนี่อธิบายต่อทันทีเมื่อเจอสายตาของคนรอบข้างจ้องมองอย่างนั้น เมื่อได้ยินแบบนั้นทุกคนก็พยักหน้าเชิงเข้าใจ
"แล้วที่ชวนฉันไปร้องด้วยเนี่ยเหตุผลเดียวกันใช่ไหม"
ฮยอนซึงถามต่อพลางหันไปรอตอบจากซันนี่สาวร่างเล็กก็พยักหน้ารัวๆแล้วยิ้มกว้าง
...
เวลาล่วงเลยไปจนถึงช่วงของเพลงเร็วและตอนนี้คู่หื่นก็กำลังดูเอ็ดเพลง buttons
และมันก็พาให้เสียงกรี๊ดดังกะหึ่มจนร้านแทบพังกับโมเม้นสุดร้อนแรงบนเวทีของทั้งคู่นั้น
I'm telling you loosen up my buttons baby (Uh huh)
ฉันบอกให้ปลดกระดุมฉันได้แล้วที่รัก
ริมฝีปากอวบอิ่มขยับเปล่งเสียงออกมาเป็นคำร้องตามเนื้อเพลงมือเรียวก็เอื้อมไปคว้าข้อมือเล็กมาไว้ที่ปกเสื้อ
สายตาคมที่หยาดเยิ้มเอาแต่จ้องมองใบหน้าใสที่กัดริมฝีปากล่างของตัวเองไว้แน่นอยู่นั้น
กรี๊ดดด!!!!!
เสียงกรี๊ดดังขึ้นอีกเมื่อแทยอนนั้นค่อยๆปลดกระดุมเสื้อของทิฟฟานี่ออกทีละเม็ดช้าๆ
ให้ผู้คนด้านล่างต้องเผลอกลั้นหายใจกับผิวขาวเนียนที่ถูกเผยออกมา
ไม่นานทิฟฟานี่ก็โยนเสื้อเชิ้ตสีสดทิ้งไปเหลือไว้เพียงเกาะอกสีแดงแปร๊ดสุดเซ็กซี่ที่ใส่เตรียมไว้เพื่อเพลงนี้โดยเฉพาะ
"โอ๊ยย!!! อีหมีมันเรียกเลือดอีกแล้วว"
เจสสิก้าตาโตทันทีที่ร่างของเพื่อนสาวนั้นวาดลวดลายพริ้วไหวไปมาอยู่บนเวที และทุกคนในโต๊ะก็ดูเหมือนจะอึ้งทึ่งเสียวไปตามๆกัน
เพราะปกติแล้วจะไม่ค่อยเห็นทิฟฟานี่ในโหมดเซ็กซี่เท่าไร แล้วนี่จู่ๆมันก็มาแบบจัดเต็มทั้งสวยทั้งเอ็กซ์แตกแถมยังยั่วยวนขนาดนั้น
"หือ ถ้าพี่เป็นแทตอนนี้นะ พี่ลากฟานี่ขึ้นห้องไปแล้ว"
กาฮีเอ่ยอย่างเพ้อๆสายตาก็ยังคงจับจ้องอยู่กับร่างบางที่ร่อนกายเย้ายวนอารมณ์อยู่นั่น
"อย่าว่าแต่เป็นพี่แทเลย แค่เป็นซอที่นั่งอยู่ข้างหลังฉันก็ทนไม่ไหวแล้ว555"
ฮยอนอาเอ่ยขึ้นบ้างอาการไม่ต่างอะไรจากกาฮีเท่าไร
"ไม่เคยคิดเลยนะว่าฟานี่จะมีหลายโหมดขนาดนี้"
ฮยอนซึงเอ่ยโดยส่วนตัวแล้วเขาไม่ได้รู้สึกอะไรกับผู้หญิงอยู่แล้วแต่ก็ยอมรับว่าทิฟฟานี่ดูเซ็กซี่มากจริงๆ
ผิดกับเวลาคุยหรือเล่นกันไปเยอะมากเลยทีเดียว
แต่สัมหรับยุนอาโหมดนี้ของทิฟฟานี่น่ะเธอเห็นมาเยอะแล้วจึงได้แต่พยักหน้าไปตามความเห็นของคนอื่นๆ
เธอคิดว่านี่มันยังไม่ได้ครึ่งของทิฟฟานี่เวลาที่ยั่วแทยอนเลยด้วยซ้ำ
แต่ก็ไม่คิดว่าพี่สาวเธอนั้นจะกล้ามาเล่นอะไรแบบนี้บนเวทีเหมือนกันและมันก็ทำให้เธอรู้สึกขัดลูกหูลูกตาขึ้นมาเสียเฉยๆ
แค่เพียงได้เห็นเรือนร่างของพี่สาวอันเป็นที่รักนุ่งน้อยห่มน้อยและยังส่ายร่อนสะโพกองเอวต่อหน้าสายตาประชาชีมากมายแบบนี้
!!!!!
"เฮ่ยๆๆ ไม่นะๆ!!"
แต่แล้วยุนอาก็ต้องร้องเสียงหลงออกมา เมื่อมันไม่ใช่แค่ทิฟฟานี่ที่จะเล่นแบบนั้น
ก็ไอ้คนตัวเล็กที่ยืนร้องเพลงแล้วมีร่างบางยืนแนบชิดซ้อนอยู่ข้างหลังนั่น!!!
Take a chance to recognize that this could be yours
ให้โอกาสเธอรู้ตัวว่าร่างกายนี้จะเป็นของเธอ
มือเรียวของทิฟฟานี่สอดเข้าใต้แขนเล็กจากด้านหลังและค่อยๆไล่ปลดกระดุมเสื้อของแทยอนบ้างจนหลุดออกทั้งหมด
เหลือไว้เพียงเกาะอกสีสว่างที่ดูกลมกลืนกันผิวขาวๆของแทยอนนั้นจนแทบจะแยกไม่ออกเลยทีเดียว
เฮือกก
ฮู๊ววว
กรี๊ดดดด
เสียงกรี๊ดและเสียงโห่วร้องยังดังขึ้นเรื่อยๆเมื่อคู่หื่นยังคงวาดลวดลายโยกย้ายส่ายสะโพกยั่วยวนอารมณ์อยู่
แต่แล้วแทยอนก็ต้องเกือบหลุดขำพรืดออกมาก็สายตาเจ้ากรรมมันดันกวาดไปเห็นร่างสูงๆที่คุ้นเคยยืนกระโดดเย๊วๆอยู่ที่ขอบหน้าเวที
ไม่ใช่ว่ามาร่วมสนุกกับเธอนะแต่ไอ้เด็กเหม่งนั่นมันกำลังกะโดดชี้หน้าพลางโวยวายใส่เธออยู่นั่น
แทยอนสะกิดทิฟฟานี่เล็กน้อยเชิงจะถามว่าจะทำไงกับมันดี ร่างบางเหลือบสายมองเด็กร่างสูงที่ยังคงพยามโวยวายพวกเธออยู่นั่นก็แทบหลุดขำออกมาเหมือนกัน
ทิฟฟานี่จึงโบกมือเบาๆเชิงปรามไปก่อนทั้งที่รู้ว่าไม่มีประโยชน์อะไร 5555
กรี๊ดดด
จนเสียงเพลงนั้นเงียบลงทิฟฟานี่ก็พูดคุยกับลูกค้าแล้วปล่อยให้แทยอนเดินลงไปคุยกับยุนอาที่ข้างๆเวทีก่อน
"วันนี้ฟานี่มี guests มา1คน อยากพบกับเค้ากันไหมคะ"
อยากกก สวยไหม
สวยเท่าฟานี่หรือเปล่า
"สวยค่ะสวยมากด้วย"
จริงเหรออ
งั้นเอามาเลยด่วนๆ
เค้ายังโสดใช่ไหม ฮิ้ววว
"แต่...เค้าไม่ใช่ผู้หญิงนะ"
อ้าวว ไหนว่าสวยไง
"555 งั้นลองได้เห็นเค้าดูก่อนดีไหมคะ"
ได้เสมอออ
"งั้นพบกับคุณ... ฮยอนซึง กับเพลง beautiful night กันเลยคร่าา"
กรี๊ดด
ทิฟฟานี่เอ่ยจบก็เดินไปสะกิดแทยอนที่ยืนคุยกับยุนอาอยู่นั้น ส่วนฮยอนซึงก็เดินขึ้นเวทีไปพร้อมกับเสียงดนตรีเพลงสนุกๆ
"พี่ฟานี่ ความคิดใครเนี่ย"
เด็กเหม่งแว๊ดขึ้นทันทีที่เห็นร่างบางเดินเข้ามาใกล้ ทิฟฟานี่แอบขำอยู่เบาๆก็จะเอ่ยตอบไป
"พี่2คนช่วยกันคิด ทำไมเหรอ"
ร่างบางทำท่าทางไม่รู้ไม่ชี้กวนโอ๊ยเด็กเหม่งที่ยืนทำหน้าเป็นกวางหมดอายุอยู่นั่น
"โหยพี่อ่ะยุนก็เคยขอไปแล้วไงว่าอะไรก็ได้ไม่ใช่โป๊แบบนี้เนี่ย"
"แหมแกจะคิดมากทำไมคนอื่นเค้าก็แค่เห็นเอาไปไม่ได้สักหน่อย"
แทยอนเอ่ยพลางยกนิ้วจิ้มๆเข้าที่ปมบนคิ้วเรียวของร่างสูงนั้น
"ก็ยุนหวงนิ ไม่ใช่หวงแค่พี่แทนะพี่ฟานี่ยุนก็หวง"
"เด็กน้อยเอ๊ย เธอน่ะอ่อนกว่าพี่แค่ปีเดียวเองนะทำไมชอบทำตัวเป็นเด็กอยู่เรื่อย"
ทิฟฟานี่เอ่ยกลั้วหัวเราพลางโยกหัวเด็กเหม่งอย่างเอ็นดูก่อนจะคว้าข้อมือของแทยอนให้เดินกลับขึ้นไปบนเวทีด้วยกัน
คู่หื่นเดินตรงมายังหลังเวทีที่มีเด็กแก้มป่องนั่งอยู่นั้นและหย่อนกายนั่งลงข้างๆเหลือบสายตามองชายร่างบางที่มาเป็น guests
"ฮยอนซึงเต้นเก่งมากเลยนะเนี่ย"
ทิฟฟานี่เอ่ยขึ้นลอยๆสายตาก็ยังคงจับโฟกัสอยู่ที่ร่างของฮยอนซึงที่ขยับโยกย้ายไปตามเพลงที่ตัวเองขับร้อง
แทยอนและซอยอนก็ได้แต่พยักหน้างึกๆเห็นด้วยกับที่ทิฟฟานี่เอ่ย ดูแล้วกระแสตอบรับของฮยอนซึงก็ไม่ได้แย่อย่างที่ทุกคนกลัว
3สาวที่นั่งคุยกันไปเรื่อยเปื่อยก็นึกอยากจะเล่นอะไรขึ้นมากันอีกจึงจัดการนัดกันเป็นอย่างดี
จนรู้สึกว่าใกล้จะสิ้นเสียงเพลงที่บรรเลงอยู่นั้นทั้ง3สาวก็ลุกขึ้นเดินออกไปรอด้านหลังของฮยอนซึงเตรียมเล่นบทเกรียนๆที่เตี๊ยมกันไว้
กรี๊ดดดด
บยอลรี บิทนานึน อารึมดาอึน บัมมียาอียา
ดวงดาวเปล่งประกาย ช่างเป็นคืนที่แสนงดงาม
อิบ บัมมี ยองวอนฮากิล เน โซนึล ชาบาบวา
ผมหวังว่านี่จะเป็นราตรีครั้งสุดท้าย
พูรึน ดัลบิทชี อารึมดาอึน บัมมียาอียา
พระจันทร์เต็มดวง ช่างเป็นคืนที่แสนสวยงาม
นาวา จอ ฮานึลรึล กอลรอบวา
ราวกับว่ามันเดินก้าวไปข้างหน้าพร้อมกับผม
ทิฟฟานี่ร้องเนื้อวักฮุกของเพลงบิวติฟลูไนท์กออกมาราวกับยังมันส์ในอารมณ์อยู่พร้อมกัน
แทยอนและซอฮยอนที่ร่วมด้วยช่วยกันเกรียนเต้นท่าเรื่อยเปื่อยของตัวเองไป ฮยอนซึงเห็นอย่างนั้นก็อดยิ้มขำไม่ได้
"เป็นไงคะ สวยเหมือนที่ฟานี่บอกไว้ไหมเอ่ย"
สวยย
เป็นผู้หญิงเหอะ
โสดจริงปะเนี่ย
"แหมคนปริ๊งเยอะขนาดนี้เราคงต้องเชิญมาบ่อยๆแล้วมั้ง ดีไหมคะ"
ดี
เอาอีกๆ
"ว๊าา พี่แทพี่ฟานี่คะซอว่าเรายกเวทีให้เป็นของพี่ซึงกันดีกว่า"
โอ๊ยยย ไม่เอา
พวกเธอก็ร้องด้วยกันสิ
"ก็ได้ค่ะ แต่..ไม่ใช่วันนี้นะคะเพราะว่าซึงยังไม่พร้อม555"
รอได้
กรี๊ดด
ฮยอนซึงงง!!
"ขอบคุณนะครับงั้นพรุ่งนี้ผมจะมาร้อง2เพลง"
หลายๆเพลงไม่ได้เหรอ
"หือ..ผมร้องเพลงไม่เก่ง2เพลงก็พอ^^"
งั้นเธอต้องมาบ่อยๆนะ
ทุกวันเลยยิ่งดี
5555
"เอาล่ะๆ แทว่าเราให้ซึงไปพักผ่อนกันเถอะค่ะดูสิเนี่ยเต้นจนเหงื่อซึมเลย"
กรี๊ดดดด
แทยอนนนนไม่นะะะ
เสียงกรี๊ดดังขึ้นอีกเมื่อคนตัวเล็กนั้นหยิบกระดาษขึ้นมาซับเหงื่อให้ชายหน้าหวานอย่างใกล้ชิด
ฮยอนซึงก็ดูจะผงะไปเล็กน้อยเขาก็ไม่คิดว่าแทยอนจะเข้ามาใกล้ขนาดนี้แต่ก็ไม่ได้ขัดขืนอะไร
แทยอนรอบยิ้มมุมปากอย่างพอใจเมื่อแผนที่เธอแอบคิดไว้คนเดียวนั้นเหมือนจะใช้ได้ผลจริงๆ
ก่อนจะปล่อยฮยอนซึงนั้นโค้งให้แขก1ทีแล้วเดินกลับไปยังโต๊ะ
แทยอนก็กลับมายืนยิ้มร่าราวกับมีความสุขมากมายก่ายกองรอดนตรีมันส์ๆดังขึ้นอีกครั้ง
"ไงทำหน้าเอ๋อเลยนะเมื่อกี้อ่ะ555"
กาฮีเอ่ยแซวขึ้นทันทีที่ฮยอนซึงเดินกลับมายังโต๊ะ
"โหย ก็ฉันไม่เคยเข้าใกล้ผู้หญิงมากขนาดนั้นนิ นอกจากเวลาเต้นน่ะ"
ฮยองซึงเอ่ยพลางสะบัดหน้าแรงๆ เขาเองก็ไม่แน่ใจว่าแทยอนนั้นคิดอะไรอยู่ถึงได้ประชิดตัวถึงขั้นนั้นนี่ถ้าไม่ติดว่าแทยอนตัวเล็กกว่าเขาพอสมควร
หน้าของเขาและแทยอนคงอยู่ห่างกันแค่คืบเองมั้ง แล้วจะไม่ให้เขาตกใจเลยหรือไงล่ะ เขาทำไม่ได้หรอกนะ ไม่ใช่หวั่นไหวแต่มันแค่ไม่ได้ตั้งตัว
"พี่เค้ากลัวแทมันชอบซึงอ่ะ"
เจสสิก้าเอ่ยเชิงบอกกาฮีแต่เพราะเธอไม่ได้ตั้งใจจะกระซิบจึงเล่นเอาทุกคนในโต๊ะรวมถึงเจ้าของชื่อก็หันมามองเธอเป็นตาเดียว
"คิดอะไรของพี่น่ะ พี่ฮยอนซึงไม่ใช่ผู้หญิงนะ"
ยุนอาท้วงขึ้นทันทีแค่เรื่องซอฮยอนเธอก็แทบบ้าแล้วนี่ยังจะมีฮยอนซึงอีกเหรอ
"นั่นดิ สิก้าแทไม่ชอบผู้ชายนิ อีกอย่างฉันก็ไม่ชอบผู้หญิงด้วย"
ฮยอนซึงเอ่ยต่อก็แปลกใจอยู่ที่เจสสิก้าพูดมาแบบนั้นทั้งๆที่ก็รู้ๆกันอยู่ว่าใครเป็นยังไง
"ไม่รู้อ่ะ แค่ตะงิดๆ"
"เธอก็รอถามมันสิ แทมันคงไม่ปิดบังพวกเธอหรอก"
กาฮีที่คิดๆอะไรหลายๆอย่างที่แทยอนทำก็อดคิดไม่ได้เหมือนกันแต่ก็ไม่อยากตีโพตีพายไปเอง
และอีกอย่างเธอก็รู้สึกว่าแก๊ง4pน่ะคงไม่มีเรื่องอะไรปิดบังกันอยู่แล้วจากที่เธอเห็นและรู้มาน่ะนะ
เพียงแต่บางครั้งแต่ละคนก็อาจจะละเลยเรื่องเล็กๆน้อยๆไปหรืออาจจะลืมเล่าให้กันฟังมากกว่า เพราะเธอจึงแนะนำเจสสิก้าไปแบบนั้น
"โหยพี่ อิพี่แทน่ะตัวดีเลยชอบไม่บอก"
ยุนอาค้านขึ้นบ้างมันก็จริงนิถ้าไม่โดนจับได้แทยอนก็ไม่ค่อยจะปริปากพูดอะไรออกมาหรอกถ้าเป็นเรื่องที่มันไม่ได้ตั้งใจว่าจะให้ใครรู้
"อ่าวพี่จะรู้ได้ไงล่ะ ก็เห็นพวกเธอออกจะเปิดเผยกันหมดเปลือกขนาดนั้น"
กาฮีไม่ผิดหรอกเพราะคนอื่นๆก็เข้าใจแบบเธอกันทั้งนั้นแหละ
กรี๊ดดด
หลังจากดนตรีสดเพลงสุดท้ายจบลงพร้อมกับเสียงกรี๊ด3สาวแททิซอก็เดินลงเวทีมาพลางคุยกันหัวเราะคิกคักชอบใจ
ไม่นานทั้ง3ก็หย่อนกายนั่งลงโดยที่ยังเป็นซอฮยอนที่โดนนั่งขนาบ2ข้างเหมือนเมื่อเช้าและไอ่คู่หื่นนั้นก็ป้อยอตามสเต็ปคลอเคลียร์ใกล้ๆอยู่ตลอด
"ซอไปเต้นกับเราหน่อยสิ"
ขวับ!!
ทุกสายตาตวัดหันไปยังร่างสูงของยุนอาอย่างไม่เชื่อหู ...ยุนอาเนี่ยนะชวนซอไปเต้น ในขณะที่ทุกคนขมวดคิ้วอย่างไม่เข้าใจนั้น
หากแต่มีรอยยิ้มบางๆผุดขึ้นโดยที่ไม่มีใครสังเกตุเห็นมัน
ซอฮยอนเอ่ยขอตัวกับคู่หื่นเพื่อออกมากับยุนอา
"โว๊ะ ไอ่เหม่งนี่มันร้ายว่ะ"
แทยอนแว๊ดขึ้นขำๆหลังจากที่2คนนั้นเดินออกไปแล้ว
"ถ้ามันไม่ร้าย..มันคงไม่ได้กดเธอตั้งแต่แรกแล้ว"
ทิฟฟานี่เอ่ยเชิงแซว เล่นเอาใบหน้าใสนั้นต้องหันกลับมายู่ปากใส่อย่างงอนๆ และคนอื่นๆก้ได้แต่หัวเราะคิกคัก
"เฮ้ย..ดูนั่นๆ"
เสียงของฮยอนอาโพร่งขึ้นพลางชี้นิ้วไปยังร่างของยุนอาและซอฮยอนที่กำลังโยกย้ายไปกับจังหวะเพลงให้พวกพี่ๆต้องหันตามไปมอง
และทุกคนก็ต้องแปลกใจอย่างอึ้งๆไปอีกระลอก เพราะทั้งคู่ดูจะเต้นแนบชิดกันมากเลยทีเดียวล่ะ
แขนเรียวทั้ง2ข้างของของซอฮยอนยกขึ้นโอบรอบคอของอีกคนไว้ ส่วนยุนอาก็ไม่ยอมให้ตัวเองโดนโอบอยู่ฝ่ายเดียวหรอก
มือเรียวที่เคยประคลองเอวคอดงามๆของเด็กแก้มป่องนั้นก็เลื่อนไปกอดเอวบางไว้แน่น ให้ร่างของทั้งคู่แนบแน่บกันมากขึ้น
ยุนอายกยิ้มเล็กน้อย เธอไม่ได้รู้สึกอะไรไปมากกว่าอยากจะเอาชนะคนในอ้อมกอดเลย
แม้ว่าตอนนี้เธอเองก็ไม่รู้ว่าใบหน้าสวยๆที่ซบไหล่ของเธออยู่นั้นจะทำหน้าอย่างไรอยู่ ตอนนี้เธอรู้แค่คนตรงหน้านั้นไล้ปลายนิ้วเบาๆลงบนต้นคอเธออยู่
......คิดทำจะทำอะไรของเธอน่ะ จะปลุกเร้าฉันหรือยังไง อย่ามาทำกิริยาแบบนี้นะ......
ยุนอาขมวดคิ้วเป็นปมใหญ่ทั้งแปลกใจตกใจและไม่เข้าใจ กับสิ่งที่อีกคนนั้นทำอยู่
ราวกับอ่านความรู้สึกได้ซอฮยอนค่อยๆเลื่อนใบหน้ามายังแถวซอกคอให้ลมหายใจอุ่นๆของตัวเองเป่ารดลำคอระหงของคนตรงหน้าราวกับให้คำตอบ
"เธอคิดอะไรอยู่"
สุดท้ายยุนอาก็ทนไม่ไหวจึงต้องกระกระถามออกไป ก่อนที่อะไรๆมันจะเลยเถิด
"ไม่ชอบเหรอคะ ถ้ามะ . . /ฉันถามว่าเธอคิดอะไรอยู่"
"ฉัน..แค่ไม่อยากให้พี่เครียด"
ได้ยินคำตอบของอีกคนยุนอาก็นิ่งไปหลายอึดใจ ...เธอรู้? แล้วรู้ทั้งหมดหรือเปล่าล่ะว่าฉันเครียดเรื่องอะไร...
ยุนอานิ่งไปก่อนจะดันอีกคนออกห่างจากร่างเพื่อสบตา เธอไม่อาจรู้ได้เลยว่าคนตัวหน้านี้เป็นคนยังไงกันแน่
"เฮ่ยๆ ยุนมันจะทำอะไรน้องวะนั่นน่ะ"
แทยอนเอ่ยขึ้นพลางลุกพรวดเดินฉันๆขึ้นไปบนฟลอร์ที่ทั้ง2คนยืนอยู่
กรี๊ดด
แทยอนนน
เสียงกรี๊ดเฉพาะจุดดังขึ้นเมื่อร่างเล็กนั้นย่างกายผ่านจนในที่สุดแทยอนก็คว้าข้อมือเด็ดตัวสูงทั้ง2คนแล้วลากกลับมาที่โต๊ะโดยไว
พลดันให้ทั่งคู่นั่งลงพร้อมกันโดยที่มีตัวเองนั่งขั้นกลาง(เกรียนบรม555) แล้วก็หันมองหน้าทั้งคู่สลับกัน โดยที่คนอื่นๆก็ให้ความสนใจอยู่ไม่เบา
จะมีใครไม่สงสัยหรือยแปลกใจบ้างล่ะ ในเมื่อยุนอาที่ดูจะไม่ค่อยชอบอะไรซอฮยอนอยู่แล้ว และซอฮยอนเองก็ไม่ได้ดูจะสนใจอะไรยุนอาเลยเช่นกัน
แต่เพียงแค่มีโอกาสได้ใกล้กันก็ใกล้เสียจนคนอื่นๆที่เห็นอดแปลกใจไม่ได้ แต่ก็ไม่มีใครเปิดปากถาม แม้แต่แทยอนเองก็เถอะ
"ยุน..มากับพี่"
แทยอนเอ่ยขึ้นแล้วเดินออกไปจากโต๊ะทันที ยุนอาแอบสะอึกเบาๆถึงแม้ว่าแทยอนจะไม่ได้ดูโกรธอะไรก็เถอะแต่เสียงเรียบๆกับประโยคห้วนๆแบบนั้นมันทำให้เธออดกังวนไม่ได้
แต่ก็ยอมลุกเดินตามแทยอนออกไปอย่างว่าง่าย ทิ้งให้คนอื่นๆที่ยังคงอยากรู้เหตุการณ์เช่นกันนั้นกระพริบตาปริบๆ ก่อนจะตวัดสายตากลับมาที่ซอฮยอน
"บอกพี่หน่อยสิ"
ทิฟานี่เอ่ยเบาๆดวงตาหวานคมที่เต็มไปด้วยความหมายจับจ้องใบหน้าของเด็กแก้มป่องที่หันมาสบตากัน
.....
"ยุนชอบซอเหรอ"
แทยอนเอ่ยขึ้นอย่างตรงไปตรงมาหลังจากที่ร่างเล็กนั้นเดินนำมาจนถึงห้องน้ำหลังร้าน ยุนอาชะงักไปเล็กน้อยหลุบตาลงต่ำ
พลางนึกคิดว่าจะตอบคนตัวเล็กตรงหน้านี้ว่าอย่างไรดี
"ทำไมพี่ถามแบบนี้ล่ะ"
ร่างสูงเลือกจะถามลองเชิงกลับไปแทนคำตอบ ในเมื่อความจริงแล้วเธอแค่คิดอยากจะให้เด็กแก้มป่องนั้นอยู่ห่างๆจากคนตัวเล็กเท่านั้นเอง
แต่จะให้บอกแทยอนไปอย่างนั้นมีหวังเธอโดนแทยอนเชือดทิ้งแน่ๆ
"คิดว่าพี่ไม่เห็นหรือไงกอดซบกันแนนกลางฟลอร์ขนาดนั้น"
ในเนื้อหาใจความประโยคของแทยอนนั้นมันทำให้ร่างสูงอยากจะกล้าคิดเข้าข้างตัวเองเสียเหลือเกินว่าแทยอนนั้นหึงหวงตน
แต่ความจริงก็คือความจริงเธอไม่กล้าคิดอะไรแบบนั้นหรอก
"พี่จะถามทำไม...หวงซอ?"
ยุนอาตัดสินใจถามออกไปทั้งที่กลัวคำตอบสั้นๆของคนตัวเล็กนั้นแทบตาย
"เปล่า..พี่แค่อยากรู้"
ยุนอาเงยหน้ามองร่างเล็กตรงหน้า แปลกใจไม่น้อยเลยที่คำตอบของแทยอนคือประโยคนั้น
ร่างสูงเม้มปากเข้าหากันแน่นพลางใช้ความคิดว่าจะตอบแทยอนอย่างไรไม่ให้ตัวเองโดนจับได้
"แล้วถ้ายุนบอกว่าชอบล่ะ"
เอ่ยไปใบหน้าดูดีก็ก้มงุดกลับคืนเพราะกลัวว่าสายตาของตัวเองนั้นมันจะฟ้องว่าที่สุกแล้วเธอก็ยังรักคนตรงหน้าทั้งหัวใจอยู่ดี
แทยอนกระตุกยิ้มมุมปากเล็กน้อยไม่ใช่ว่าเธอจะดูไม่ออกแต่เธอก็แค่อยากให้ร่างสูงนั้นลองเปิดใจตัวเองบ้างแม้ว่าใครคนอื่นจะไม่ใช่ซอฮยอน
เธอก็อยากให้ยุนอานั้นเปิดใจให้ใครที่รอเขาอยู่อีกมากมาย ไม่ใช่มาจมอยู่กับคนแบบเธอ ที่มีทั้งตัวจริงและยังมีเล็กมีน้อยไปทั่วอีก
มันไม่คู่ควรหรอกกับคนดีดีอย่างเด็กร่างสูงตรงหน้านี้ แทยอนรู้สึกมาตลอดว่ายุนอาน่ะเป็นดี ดีมากๆเลยด้วยเธอถึงพยามทำให้ยุนอาเจอใครที่คู่ควรสักที
และเธอก็คงจะยินดีไม่น้อยเลยถ้าคนคนนั้นจะเป็นซอฮยอน ที่เธอก็รู้สึกว่าเด็กแก้มป่องนั้นก็มีดีไม่น้อย
"ถ้ายังไม่มั่นใจก็หาโอกาสพิสูจน์ซะสิ....แบบที่เธอเคยทำกับพี่ไง"
มือเล็กยกขึ้นบีบไหล่ร่างสูงเบาๆให้พร้อมกับรอยยิ้มบางๆ ก่อนจะเดินกลับเข้าไปทิ้งให้ร่างสูงนั้นยืนนิ่งอยู่อย่างนั้น
ครุ่นคิดกลับประโยคทิ้งท้ายของคนตัวเล็กที่มันแทงเข้ากลางใจ ....แบบนี้มันก็ไม่ต่างอะไรจากไล่ให้ฉันไปรักคนอื่นเลย
'ถ้าทำแบบนั้นได้ยุนก็คงทำให้พี่ไปแล้ว...แต่มันยังติดตรงที่หัวใจยุนมันยังเรียกร้องถึงแต่พี่ไง..พี่แท'
เมื่อยุนอาเดินกลับเข้ามายังโต๊ะก็เห็นว่าทุกคนยังนั่งคุยกันเหมือนปกติร่างสูงสูดหายใจเข้าลึกๆแล้วผ่อนออก
ก่อนจะหย่อนกายนั่งลงข้างๆแทยอนเหมือนตอนก่อนจะลุกออกไป แทยอนเพียงหันมามองเธอเล็กน้อยยิ้มบางๆ1ทีแล้วก็หันกลับไป
"พี่คะ วันนี้เค้าจะไปนอน4Pนะ "
เจสสิก้าหันมาบอกกาฮีแต่คนอื่นที่ได้ยินถึงกับงง โดยเฉพาะแทยอน ...
'อะไรของมันวะ เมื่อเช้ามันยังบอกอยู่เลยว่าไม่อยากเสียเวลาที่จะได้อยู่กับพี่เขา แล้วนี่มันมาบอกว่าวันนี้จะมานอนกับพวกฉันทำไม'
กาฮีเลิกคิ้วเชิงสงสัยไม่ต่างอะไรจากแทยอนที่นั้งคิ้วผูกโบว์อยู่ฝั่งตรงข้าวสักเท่าไร แต่ก็พยักหน้ายิ้มรับไป
........
"นี่ผีอะไรเข้าสิงห์เธอมาเนี่ยวันนี้ถึงได้มานอนกับพวกฉันเนี่ย"
แทยอนเอ่ยขึ้นหลังจากที่ทั้ง4ขึ้นมายังห้องและทิ้งตัวลงเกลือกกลิ้งอยู่บนเตียง
"ก็เมื่อเช้าตอนที่เธอออกไปแล้วอ่ะยูลมันก็ทำถ้าเหมือนจะร้องไห้ยังไงไม่รู้"
เจสสก้าเอ่ยขึ้นก่อนที่จะเล่าเรื่องทั้งหมดให้ทั้ง3คนฟัง
"อ่าวแล้วงี้พี่สิก้ายังจะให้พี่แทสอนต่ออยู่ไหมอ่ะ" <<ยุนอา
"ก็ให้สอนแหละ ทำอย่างที่คิดไว้ให้จบแล้วต่อจากนั้นจะเป็นไงก็ขึ้นอยู่ที่ตัวยูลแล้วแหละ" <<เจสสิก้า
"ฉันว่าอิลิงมันต้องคิดมากเรื่องที่ฉันพูดใส่มันไว้แน่เลยว่ะ" <<ทิฟฟานี่
"แกไปพูดอะไรไว้อ่ะ" <<เจสสิก้า
"ก็แบบ..ระวังอิเตี้ยงาบแกไปกิน ...มันเร้าใจไม่ถึงครึ่งของแท อะไรประมาณนั้นอ่ะ <<ทิฟฟานี่
"โอ๊ยยอิคุณเมียคะ องค์ลงแล้วปากไวตลอดอ่ะ" << แทยอน
"ฮ๊อยย ก็ใครจะไปคิดล่ะว่ามันจะได้มาเห็นตำตาแบบนั้น" <<ทิฟฟานี่
"แต่ว่าถ้าพี่ยูลรู้แบบนั้น..มันก็มีส่วนเป็นผลดีนะ" <<ยุนอา
"ดียังไง..." <<เจสสิก้า
"เอ้า..ก็คิดดูดิถ้าพี่สิก้ายอมกลับไปดีกับพี่ยูลแล้วอ่ะยุนว่าพี่ยูลต้องพยามเร้าใจให้มากขึ้นชัวร์" <<ยุนอา
"เออว่ะ" <<เจสสิก้า แทยอน ทิฟฟานี่
"โอ๊ยย ฉันอยากจะดีกับยูลจะตายแล้วเนี่ย อยู่แบบนี้อกจะแตกตาย" <<เจสสิก้า
"อยู่กับพี่กาฮีพูดงี้ป่ะ" <<ทิฟฟานี่
"ชิส์ แต่...พี่เขารู้นะว่าฉันกับยูลคบกันแล้วก็ทะเลาะกันอยู่อ่ะ" <<เจสสิก้า
"ห๊ะ..เขาไม่ว่าอะไรเหรอ" << แทยอน
"ไม่อ่ะเขาบอกแค่ว่า..เข้าใจ...ให้ฉันคิดว่าเขาเป็นแค่คู่นอนเฉยๆก็ได้" <<เจสสิก้า
"โอ๊ยยพี่กาฮีแม่มเท่ห์ว่ะ" <<ยุนอา
"ใช่ม๊ะ ฉันโคตรประทับใจพี่เขาเลย" <<เจสสิก้า
"เออเป็นใครก็ประทับใจหมดแหละ" <<ทิฟฟานี่
...................................
ปล่อยค้างงงงงง 100%
From Writer...
หลังจากลิงเกือบดราม่าก็มาเป็นกวางเกือบดราม่าแทน
555555+
ยุนยูลเลยดีไหมเนี่ยย ง๊ากกกก 555555555555
(ไม่เกรียนสักนาทีได้ไม๊ *บอกตัวเอง)
รำดับต่อไป (ฮาเร็มจ่ามากกก สงสัยต้องเปลี่ยนโปรเตอร์ฟิคแล้วมั้งเนี่ย555) #แซว
TaeSic3
YoonSic
Yulsic
3คู่นี้คือมีแน่ๆ เห็นมีคนเข้าใจผิดคิดว่าเค้าให้เลือก
เรื่องคำผิดที่อาจจะยังมีอยู่ต้องขออภัยด้วยนะคะพอดีเค้าเขียนในไอโฟนน่ะมันชินมือ แหะๆ
ขอให้มีความสุขกับฟิคคร่า
No comments:
Post a Comment