Shot.10
เมื่อคู่หื่นเดินกลับไปยังโต๊ะที่มีเป็ดและลิงนั่งอยู่นั้น ก็ได้แค่บอกว่ายุนอาขึ้นห้องแล้ว และแทยอนกับทิฟฟานี่ก็จะขึ้นห้องแล้วเช่นกัน
แต่ก็ยังบอกซันนี่ด้วยว่าให้จัดเครื่องดื่มตามขึ้นไปให้ด้วย เนื่องจากอารมณ์ความกึ่มๆที่สะสมมานั้นมันดันกระเจิงไปตั้งแต่ที่เห็นว่ายัยกวางเหม่งนั่นขึ้นห้องกับใครน่ะสิ
เมื่อเข้ามาในถึงในห้องแล้วทั้งคู่ก็ทิ้งกายลงบนเตียงอย่างเหนื่อยอ่อน ทั้งเต้นทั้งดื่มทั้งตกใจตื่นเต้น แล้วไหนยังจะมีเรื่องอะไรที่ค้างคาใจมาให้หนักสมองอีก
แต่ดูเหมือนเรื่องที่ทั้งคู่กำลังคิดถึงอยู่นั้น ก็เห็นจะเป็นเรื่องสุดท้ายที่ทำให้ทั้ง2คนตัดสินใจขึ้นห้องมา จริงๆมันก็ไม่ใช่เรื่องที่ต้องเครียดอะไรมากมาย
แต่ความข้องใจมันไม่เคยปราณีใคร แทยอนและทิฟฟานี่ที่ตอนนี้นอนตะแคงหันหน้าเข้าหากันเพื่อจะสบตากัน
ไม่มีใครเอ่ยอะไรออกมา ในความเงียบที่ได้ยินแต่เสียงดนตรีแว่วๆจากชั้นล่างเท่านั้น
จะมีก็แต่เพียงแค่สายตาที่สบเข้าหากันเท่านั้นมันก็พอจะทำให้เดาออกว่าอีกฝ่ายกำลังคิดอะไร [/color]
ก๊อกๆ
"เข้ามาเลยค่ะ ประตูไม่ได้ล็อค" แทยอนเอ่ยบอกคนข้างนอกหลังจากที่ได้ยินเสียงเคาะ 2สาวพลางยันตัวเองลุกขึ้นนั้งอยู่บนเตียง
ไม่นานประตูก็เปิดออกพร้อมกับร่างเล็กของซันนี่ที่ถือถาดเครื่องดื่มขึ้นมา เธอเดินเข้ามาวางถาดที่โต๊ะเล็กๆข้างเตียงก่อนจะขอตัวออกไป
"เดี๋ยว..ซันนี่" เสียงเรียกของแทยอนนั้นได้หยุดฝีเท้าสาวร่างเล็กไว้และต้องหันกลับมามองที่ต้นเสียง
"เห็นคนที่ยุนอานอนด้วยไหม" ถึงมันจะเป็นคำถามที่ไม่จำเป็นแล้วมันก็ทำให้คนถูกถามเกิดอาการไม่ค่อยเข้าใจก็เถอะ
"ก็เห็นนะ...ว่าแต่ทำไมเหรอ" สาวร่างเล็กอดที่จะสงสัยไม่ได้ ว่าเพื่อนหน้าใสนั่นจะอยากรู้ไปทำไม
"พอจะรู้จักเขาไหม แล้วเขามาที่นี่บ่อยหรือเปล่า" มาถึงตรงนี้แล้วทิฟฟานี่เองก็ยังไม่ค่อยเข้าใจว่าแทยอนจะถามแบบนั้นทำไม
แต่มันก็พอจะทำให้ร่างบางรู้สึกว่าบทสนทนามันอาจจะยาว เลยได้แต่ชวนให้ซันนี่มานั่งคุยกันก่อน
"เจ๊กาฮี อ่ะนะ เขามาที่นี่บ่อยเลยแหละ" 2สาวพยักหน้างึกๆ ก่อนที่แทยอนจะนั่งนิ่งไป เหมือนจะครุ่นคิดอะไรบางอย่างจนคิ้วบางๆนั้นพันกันยุ่งไปหมด
ทิฟฟานี่ที่เห็นร่างเล็กนิ่งไปก็เอื้อมมือเรียวไปสะกิดบนตักขาวๆของร่างเล็กพื่อเรียกสติเขากลับมา
"เธอสนิทกับเขาป่ะ"
"แค่รู้จัก เจอกันก็ทักทายน่ะ สนใจเขาหรือไง" แต่ละคำถามที่ซันนี่ได้รับนั้นมันทำให้เธอคิดเป็นอื่นไมได้เลยจริงๆดังนั้นจึงลองถามออกไปตรงๆดู
แทยอนที่ได้ยินประโยคคำถามจากสาวร่างเล็กตรงหน้านั้นก็อดขำเบาๆไม่ได้
"ไอ้สนใจน่ะ มันก็สนใจนะ แต่ฉันไม่รู้จะอธิบายคำว่าสนใจของฉันว่ายังไง" เอ่ยไปมือเล็กก็ยกขึ้นเกาหัวแกรกๆ มึนๆอึนๆ ไม่รู้จะถามยังไงดี
"อยากนอนกับเขาหรือไง.." เสียงหวานเอ่ยแผ่วเบา น้ำเสียงเหมือนจะน้อยใจเล็กน้อยทำให้ใบหน้าใสต้องหันกับไปมองเจ้าของเสียงหวานนั้น
มือเล็กก็เอื้อมไปกุมมือเรียวไว้บีบมันเบาๆ
"ไม่ใช่หรอก ถ้าฉันอยากนอนกับเขา ฉันคงไม่ต้องมาพ่นคำถามพวกนี้ใส่ซันนี่หรอก" แทยอนเอ่ยต่อพลางหันกลับไปมองใบหน้าน่ารักของซันนี่อีกครั้ง
"เอางี้ๆ ฉันว่าเธอถามมาตรงๆเลยดีกว่าแทยอน มันจะได้เข้าใจง่ายๆ" ซันนี่ตัดสินพูดแบบนั้นออกไปเพราะเธอเองก็ไม่อยากเข้าใจผิดไปไกล
"เอ่อ...ฉันไม่แน่ใจว่าควรจะถามแบบนี้หรือเปล่า ฉันอยากรู้ว่าเขาเป็นคนยังไงกันแน่น่ะ"
ใช่ถ้าถามตรงๆแทยอนก็คงจะนึกออกแค่คำถามนี้แหละ ที่เขาสนใจอยากรู้เรื่องของอาจารย์คนนี้ และคำถามนี้มันก็พอจะทำให้ทิฟฟานี่เข้าใจได้อย่างรวดเร็ว
และพยักหน้าเห็นกับแทยอนทันที
"หมายความว่าไงเป็นคนยังไง" แต่ไม่ใช่กับซันนี่แน่ๆ เพราะสาวร่างเล็กนั้นก็เจอกับกาฮีแค่ที่ร้านเท่านั้น
"ก็..เวลาเขาอยู่ที่มหาลัยน่ะ เขาดูนิ่งจนหน้าเชื่อถือ หน้าเคารพ และสุขุมมาก ฉันเองเลยเหมือนจะช็อคไปไม่น้อยที่เขา.."
แทยอนพูดแค่นั้นก็ก้มหน้าลงหลบสาย เขาดูจะผิดหวังกับคนที่เขาปลื้มไม่น้อย ทิฟฟานี่เองก็รู้สึกไม่ค่อยต่างจากแทยอนไปสักเท่าไร
"อ่อ..ฉันพอเข้าใจแล้ว คือเธอจะถามว่าเขาง่ายจริงเหรอ ใช่ป่ะ" ซันนี่พูดไปตรงๆอีกครั้งซึ่งแทยอนก็ผงกหัวเล็กน้อยเป็นคำตอบ
"ในสายฉันนะ ฉันว่าเขาไม่ได้ง่ายเท่าไรหรอก ถึงจะได้คู่นอนแก้เหงา แต่เขาก็ดูจะเลือกอยู่นะ ไม่บ่อยหรอกที่เขาจะเป็นแบบวันนี้น่ะ"
สาวร่างเล็กอธิบายไปตามที่เธอเห็น เธอเองก็ปฏิเสธตัวเองไม่ได้เหมือนกันว่าสายตาของเธอก็คอยส่องเรือนร่างอันทรงเสน่ห์ของกาฮีอยู่บ่อยๆ
และนั่นก็ทำให้เธอพอจะรู้ว่าเขาไม่ได้แย่มากหรอก
"ดีนะที่ฉันคิดว่าเธอหน้าจะรู้ ไม่งั้นฉันมองเขาแย่กว่านี้แน่ๆ" แทยอนเอ่ยพลางถอนหายใจโล่งอกทันที
แต่ก็ไม่ลืมที่จะเอ่ยขอบคุณสาวร่างเล็ก ก่อนที่ซันนี่จะขอตัวลงไปทำงานต่อ
"คราวนี้เหลือแค่เราจะบอกยัยเป็ดดีไหม" แทยอนหันมาเอ่ยกับร่างบางเชิงขอความคิดเห็น
"แต่ว่า..เมื่อกี้เราจัดการยัดเยียดให้ยัยเป็ดมันเป็นแฟนกันอิคุณลิงไปแล้วนะ"
ทิฟฟานี่เอ่ยถึงเรื่องที่เพิ่งจะนึกออกและก็ดูเหมือนแทยอนก็เพิ่งจะนึกขึ้นได้เหมือนกันเมื่อได้ยินสิ่งที่ทิฟฟานี่เอ่ย
"เอ่อจริงด้วย งั้น..เอาไว้รอถามยัยเป็ดทีหลังดีกว่า" ร่างเล็กเอ่ยพลางเอื้อมไปหยิบแก้วเครื่องดื่มมาส่งให้อีกคน
ทั้งคู่นั่งจิบเครื่องดื่มสีสวยอยู่ข้างๆกันเหมือนยังคงคิดเรื่องอะไรกันอยู่ ทั้งคู่หันมามองหน้ากันเป็นระยะๆ
"เราจะกินให้หมดเลยดีป่ะ" แล้วก็เป็นแทยอนที่เอ่ยทำลายความเงียบพลางเอื้อมเอาแก้วที่หมดแล้วไปวางแล้วหยิบแก้วใหม่ขึ้นมาจิบต่อเรื่อยๆ
"สิก้า..ถามจริงเธออยากคบกับฉันจริงๆหรือเปล่า" จู่ๆร่างสูงก็เอ่ยถามขึ้นมาพร้อมหันมาทำหน้าจริงจังใส่ ร่างบางที่ตั้งตัวไม่ทันนั้นก็ชะงักไปเล็กน้อย
'ไอ่ลิงบ้านี่คิดจะถามก็ถามขึ้นมาไม่ปี่มีขลุ่ย'
"ทำไมถามงี้อ่ะ" หน้าสวยหันกลับไปถามคืนหน้าตาเฉย
"ไม่รู้สิ แค่ถามตามความรู้สึกน่ะ" มันอาจจะฟังดูธรรมดานะแต่ทำไมเจสสิก้าได้ยินประโยคนี้แล้วมันรู้สึกกระอักกระอ่วนยังไงชอบกล
ไม่ใช่ว่าเธอไม่อยากคบกับเขาหรอกเธอก็ชอบเขาไม่น้อยเลย แต่สิ่งที่ทำให้รู้สึกจุกขึ้นมาเสียเฉยๆอยู่ตอนนี้เจสสิก้าเองก็ไม่รู้ว่ามันคืออะไร
ความไม่มั่นใจ.....
ความสับสน......
หรือความหวัง.....
'ถ้าวันนี้ฉันไม่ได้รับความหวังนั้นมา..ฉันก็คงจะรู้สึกดีกว่านี้'
ร่างบางนั่งนิ่งครุ่นคิดอยู่พักนึงก่อนจะตัดสินใจถามออกไป
"ถ้าฉันไม่ได้ดีแบบที่เธอคิดล่ะ...เธอยังจะคบกับฉันอยู่หรือเปล่า" เอ่ยขึ้นพร้อมกับเงยหน้าขึ้นสบตากับใบหน้าคมของคนตรงหน้า
ที่ดูเหมือนเขาไม่ได้ซีเรียสอะไรเลย และเขาก็ได้ส่งรอยยิ้มบางๆกลับมา ให้เธอต้องเอียงคอด้วยความไม่เข้าใจอีกครั้ง
'นี่ฉันจริงจังอยู่นะไอ่ลิงบ้า ยิ้มอะไรของเธอเนี่ย'
"แล้วอะไรล่ะที่มันไม่ดี"
"...."
"เอาเป็นว่ายังไงฉันก็จะคบกับเธอ โอเค๊? เว้นแต่เธอไม่อยากคบกับฉัน..." พูดจบใบหน้าคมก็โน้มมากดจูบเบาๆที่ริมฝีปากบางของอีกคนทันที
แต่ไม่นานเขาก็ผละออก มองใบหน้าสวยที่ขึ้นแดงเรื่อบางๆ ที่พอจะมองเห็นถึงแม้ว่าความสว่างนั้นจะมีไม่มาก
"ฉันไม่คิดมากหรอก ถึงเธอจะเล่น4Pกับพวกนั้นจริงๆก็เถอะ" ยูริเอ่ยกลั้วหัวเราะ ทำเอาเป็ดน้อยนั้นต้องสะบัดมือเรียวไปที่ต้นแขนของร่างสูงอย่างไม่หวงแรง
'แล้วถ้ามันไม่ใช่เรื่องนั้นล่ะ ยูริเธอจะยังไม่คิดมากอยู่อีกหรือเปล่า'
"ง่วงไหมเนี่ย ตี3แล้วนะ" ยูริเอ่ยขึ้นอีกครั้งหลังจากที่ก้มลงมองนาฬิกาที่ข้อมือ เพราะปกติเวลาที่คุยโทรกลับเจสสิก้านั้นสาวเจ้าก็เสียงงัวเงียตั้งแต่เที่ยงคืนแล้ว
แต่นี่ยังนั้นตาแป๋วอยู่ได้ทั้งๆที่มันตี3แล้วเนี่ยนะ
"ก็ง่วงนะ แต่ไม่มาก" ร่างบางตอบไปพลางยกแก้วขึ้นมาจิบ พอมาคิดเรื่องนอนสมองก็ทำงานอีกครั้ง เธอจะนอนกับเขาจริงๆเหรอ..
"งั้น...รอไปนอนกับฉันนะ" ร่างสูงเอ่ยพลางยื่นใบหน้าทะเล้นๆเข้ามาใกล้ ในความคิดเขาเธอจะยกมือขึ้นมาผลักใบหน้าของเขาออกแน่ๆ
แต่เปล่าเลย...เขาต้องเบิกตากว้างด้วยความตกใจทันที เมื่อใบหน้าสวยนั้นพุ่งเข้ากดจูบหนักๆลงที่ริมฝีปากเขาไหนจะแขนเรียวนั่นที่ตวัดโอบและรั้งคอร่างสูงให้โน้มตัวลงมาอีก
จนพอใจแล้วหน้าสวยจึงผละออกพร้อมรอบยิ้มแสนเย้นยวน เล่นเอาคุณลิงของเราไปไม่เป็นกันเลยที่เดียวเชียว
นี่ร่างบางตรงหน้าเขาใช่เจสสิก้าที่เขาเคยรู้จักหรือเปล่า สายตาแบบนั้น รอยยิ้มแบบนั้น การกระทำแบบนั้น เขาไม่เคยคิดว่าเจสสิก้าที่เขาเคยรู้จักจะทำมันได้เลย
'จะว่าไปเจสสิก้านี่คงแซ่บกว่าที่เราคิดไว้เยอะแฮะ'
แต่ความคิดนั้นก็ต้องจบลง
"งั้น...ฉันไปนอนกับฟานี่กับแทนะ คิคิ" ไม่พูดเปล่าร่างบางลุกพรวดแล้วเดินออกไปจากโต๊ะทันที
ทิ้งให้ลิงหื่นคิดเพ้อเจ้อนั้นนั่งหน้าเสียอยู่เพียงผู้เดียว
ก๊อกๆ
"อ๊ะ~คะ..ใคร"
"ฉันเองๆ เข้าไปได้ปะ"
"ถาม อื้มม~ ตะ..ตัว อื้อออ~อ๊ะ..เอง"
จากเสียงตอบรับที่ได้ยินนั้นเจสสิก้าก็คิดไว้แล้วว่าเปิดประตูเข้าไปจะเจออะไร แต่ถึงจะเป็นอย่างนั้นก็เถอะเธอพยามรวบรวมสติ
ก่อนจะบิดลูกบิดแล้วค่อยๆดันประตูเข้าไป ใบหน้าสวยที่หลับตาปี๋อยู่ค่อยๆปรือตามองสำรวจห้อง เบี่ยงตัวเดินเข้ามาแล้วปิดประตูอย่างเบามือ
"อ๊ะ..แท๊~อื้ออ~ " เสียงครางยังดังขึ้นเรื่อยๆ ร่างบางของเจสสิก้าที่เดินเข้ามาแล้วนั้นก็พยามสำรวจห้องแล้วก็ได้เห็นเป้าหมาย
ขาเรียวเดินไปข้างๆเตียงที่มีถาดเครื่องดื่มวางอยู่บนโต๊ะตัวไม่ใหญ่มาก มือเรียวลากเก้าอี้ไม้ออกมาจากใต้โต๊ะเล็กน้อยแล้วหย่อยตัวนั่งหันหลังให้เตียง
"อ๊ะ~ มะ อื้มม....ไหว อ๊าาา!!~" เสียงครางกรีดร้องของทิฟฟานี่ดังขึ้นครั้งสุดท้าย กี่ครั้งแล้วนะที่เจสสิก้าพยามทำให้ตัวเองอยู่ในสถานะการนี้ได้อย่างปกติ
นับตั้งแต่คืนนั้น เธอก็ยังได้ไปนอนกลับคู่หื่นอีก5-6ครั้งได้มั้งจนถึงวันนี้ เธอรู้สึกนะว่าความเกร็งมันลดลงไปเยอะเลย
"ฉันนึกว่าเธอ จะไปนอนกับยูลซะอีก" แทยอนเอ่ยขึ้นเรียกให้คนที่นั่งหันหลังอยู่หันกลับมามองที่ต้นเสียง
แต่แล้วหน้าสวยก็ต้องชะงักไปเล็กน้อยกับภาพที่เห็น
"อ๊ะ! โทษทีฉันลืมไป แฮะๆ" แทยอนที่เห็นว่าเพื่อนสาวชะงักไปพลางนึกขึ้นได้ มือก็รีบดึงผ้าห่มมาคลุมร่างท่อนบนที่เปลือยเปล่าของตัวเอง
"คิดไปคิดมา ฉันรู้สึกเหมือนลังเล อะไรก็ไม่รู้อ่ะ ก็เลยมานอนกับพวกเธอก่อน" เจสสิก้าเอ่ยเสียงแผ่ว
"ลังเล อะไรอ่ะไม่อยากนอนกับยูลเหรอ หรือกลัวเล้าใจไม่พอ คิคิ" ทิฟฟานี่ที่ได้ยินแบบนั้นแล้วก็อดไม่ได้ที่จะเอ่ยแซวขึ้นมา
"บ้า! อันแรกคงไม่ใช่ แต่อันหลังนี่..คงไม่แน่" เจสสิก้าเอ่ยกลั้วหัวเราะพลางลุกมานั้งบนเตียง
"นึกว่าจะเก็บความบริสุทธิ์ไว้ให้ฉันซะอีก ชิส์" ทิฟฟานี่เอ่ยทีเล่นทีจริง
"อยากได้เหรอ~" นั่นยังจะไปท้าเค้าอีกก
"จะให้หรือไง" นี่ก็ทำเหมือนถ้าได้ก็เอา
"โอ๊ย!!...เดี๋ยวเข้าเรื่องก่อน จะให้ไม่ให้ไว้ทีหลัง" (เหมือนคุยเสร็จแล้วจะให้?)
เป็ดน้อยค้านขึ้นมาทันที เมื่อนึกถึงคำถามของร่างสูงที่ทำให้เธอรู้สึกกะอักกะอ่วน
"เรื่องอะไรวะ" แทยอนหันไปถามเพื่อนสาวหน้าเป็ด ก่อนที่เจสสิก้าจะเล่าทั้งหมดให้คู่หื่นฟังเพื่อขอความคิดเห็นจากคู่หื่น
"ฉันว่าตอนนี้แกสนใจอาจารย์มากกว่ายูล แกเลยรู้สึกแบบนั้น" แทยอนที่นั่งคิดตามที่เพื่อนสาวหน้าเป็ดเล่า
พลางนึกถึงเหตุการหลายๆอย่างที่เกิดขึ้นอย่างรวดเร็วจนแทบตั้งตัวไม่ทัน
ก็สรุปออกมาได้ประมาณนี้ แล้วก็ดูเหมือนว่าทิฟฟานี่กับเจสสิก้าเองก็จะคิดแบบนี้เหมือนกัน
"งั้นแกคงต้องถามตัวเองแล้วแหละ" ทิฟฟานี่เอ่ยตามที่ตัวเองรู้สึก
"แท...ตอนที่แกมีอะไรกับยุนครั้งแรกแกรู้สึกยังไงอ่ะ" เสียงแหลมเอ่ยขึ้นถามหลังจากที่นั่งคิดอะไรเรื่อยเปื่อยอยู่ครู่นึง
"เกี่ยวไรกันวะ แกยังไม่ได้มีอะไรกับ2คนนั้นเลย" ร่างเล็กที่ยินคำถามนั้นคิ้วบางๆก็ยกขึ้นสูงด้วยความสงสัย
"ก็...อยากรู้"
"แล้วมันต้องรู้สึกอะไรอ่ะ ในเมื่อฉันไม่ได้คิดอะไรกับยุน แต่นั่นมันแค่ความสุขทางกายเสร็จก็จบ ไม่มีอะไรมากกว่านั้น" แทยอนเอ่ยไปตามที่รู้สึกในตอนนั้น
"ฉันว่าไม่รู้ว่าฉันต้องทำไง แต่ที่แน่ๆหัวใจฉันเต้นแรงจนรู้สึกเหมือนโดนทุบหน้าอกรัวๆเลยตอนที่เจออาจารย์อ่ะ นี่ยังไม่รวบตอนที่เธอผลักฉันเข้าไปนะ
แต่กับยูลน่ะแทบไม่มีเลย..." เจสสิก้าพยามบอกความรู้สึกของตัวเอง
"มันคงเป็นเพราะว่าแกได้แต่แอบมองอาจารย์อยู่ฝ่ายเดียวมานาน แล้วแกก็ไม่เคยคิดว่าจะได้มีโอกาสใกล้ชิดกับเขา ไม่แปลกหรอกที่แกจะเป็นแบบนั้น
แต่ถ้าแกสนิทกับอาจารย์เท่ายูลเมื่อไร แล้วถ้าแกยังรู้สึกแบบนั้นอยู่แสดงว่าแกชอบอาจารย์มากกว่า"
แทยอนเอ่ยตามที่สมองน้อยๆอันปราดเปรื่องของเขาจะประมวลมันออกมาได้
"แบบนี้ฉันควรเข้าหาอาจารย์ เพื่อให้รู้ใจตัวเองใช่ป่ะ" เจสสิก้าพยามหาทางออกให้ตัวเองแล้วคู่หื่นก็พยักหน้าเห็นด้วย
มันไม่แปลกหรอกที่เปิดโอกาสให้ตัวเองได้เจอคนที่ใช่และต้องการมากที่สุด
"เออ..ฉันว่าฉันควรบอกเรื่องนี้กับเธอนะ เกี่ยวกับอาจารย์น่ะ" ทิฟฟานี่เอ่ยพลางหันไปสบตากับแทยอน ซึ่งร่างเล็กไม่ได้คัดค้านอะไร
ก่อนจะเล่าเรื่องทั้งหมดที่รู้ให้เพื่อนสาวหน้าเป็ดฟัง ทั้งเรื่องยุนอาและเรื่องที่ถามจากซันนี่ แต่ดูแล้วเจสสิก้าตกใจไม่น้อยแต่ก็ดูเหมือนไม่ได้เสียใจหรือผิดหวังอะไร
"ย๊า!! นังยุนมันบังอาจจจ มาชิ่งฉัน" นั่นไงว่าแล้วมันต้องแว๊ดขึ้นมา เล่นเอาคู่หื่นรีบยกมือ2ข้างปิดหูอย่างไม่คิดชีวิต
ผ้าห่มที่เคยดึงมาปิดร่างท่อนบนไว้ก็ร่วงลงสู่ที่เดิม
"โอ๊ยยย!! ไม่ต้องโชว์ฉันบ่อยก็ได้อกเล็กๆ ของพวกเธอเนี่ย"
เป็ดน้อยแว๊ดต่อเมื่อได้เห็นอะไรไม่พึงประสงค์(แต่มอง)อีกแล้ว เมื่อได้ยินแบบนั้นก็ละมือจากใบหูตัวเองไปคว้าผ้าห่มมาปิดอีกครั้ง(จะปิดทำไมวะคะ)
"จ่ะ!! แม่อกตูม ตูมจริงเปล่าก็ไม่รู้ หึ๊ย" ทิฟฟานี่เอ่ยขึ้นอย่างหมั่นไส้ (ชิส์ถึงจะเล็กแต่แทก็ชอบนะเฟ่ยย)
"ไหน..มาโชว์หน่อย" ว่าแล้วแทยอนก็แกล้งต่อซะเลย ไม่พูดเปล่ามือเล็กเอื้อมไปทำท่าเหมือนจะเกี่ยวคอเสื้อเป็ดน้อยมาใกล้ๆ
"ย๊า!! ฉันยังไม่พร้อมม" มือเรียวของเจสสิก้ารีบยกมาปัดมือเล็กนั้นออกทันที
"พร้อมเมื่อไรอย่าลืมให้ฉันดูนะ คิคิ" แล้วก็แกล้งต่อ
"เออสรุปแกเอาไงเนี่ยยัยเป็ด" ทิฟฟานี่เอ่ยตัดบทเมื่อรู้สึกว่า2สาวนั้นจะไปไกลแล้ว
"ฉันก็คงจะพยามกล้าๆคุยกับอาจารย์มากขึ้นนั่นแหละ อย่างแทยอนว่าฉันไม่เคยคิดว่าจะได้ใกล้ชิดกับอาจารย์นิ" พูดน่ะมันง่ายนะ
เจสสิก้าได้แต่พยามคิดหาวิธีให้ตัวกล้าสู้หน้าอาจารย์ กล้าเข้าไปคุยเหมือนที่กล้าทำกับยูริ คิดไปสายตาก็เหลือบไปเห็นคู่หื่นมันเริ่มเอนตัวลงนอนไปแล้ว
เห็นแบบนั้นเป็ดน้อยก็ค่อยๆสอดตัวเข้าไปใต้ผ้าห่มเอนตัวลงนอนข้างๆคนตัวเล็ก ที่ยังคงนอนมองพานดานเหมือนกับคิดอะไรอยู่งั้นแหละ
ส่วนทิฟฟานี่ก็นอนตะแคงแขนเรียวพาดร่างเปลือยเปล่าของแทยอนไว้ใต้ผ้าห่มผื่นหนา
"นี่.....เวลามีอะไรใครครั้งแรกน่ะมันเป็นยังไงเหรอ" อยู่ๆเป็ดน้อยก็ถามลอยๆขึ้นมา เมื่อสมองคิดกลับไปถึงตอนที่บอกยูริว่าจะมานอนกับคู่หื่น
ก็เพราะเธอเองก็ยังหวั่นๆอยู่เหมือนกันว่ามันจะเป็นยังไงถ้าร่างสูงนั้นจะทำอะไรมากกว่าแค่การนอนหลับ
"จริงจังป่ะ" <===แทยอน
"อื้อ" <===เจสสิก้า
"เฮ้ออ..มันอธิบายเป็นคำพูดไม่ได้หรอกเรื่องนั้นอ่ะ" <===แทยอน
"งั้นก็แปลว่าทางเดียวที่จะรู้คือ ต้องลองทำมันใช่ไหม" <===เจสสิก้า
"ใช่....แต่ทำกับใครมันก็อาจจะไม่เหมือนกันก็ได้นะ" <===ทิฟฟานี่
"หมายความว่าไง" <===เจสสิก้า
"ก็....ฉันรู้สึกว่าถ้าเรามีเซ็กซ์ครั้งแรก กับคนที่เรารักที่สุดมันก็ต้องมีความสุขที่สุดอยู่แล้ว" <===ทิฟฟานี่
"เฮ้ออ...ถ้างั้นฉันก็ไม่จำเป็นต้องรีบรู้ใช่ไหม ในเมื่อฉันยังไม่มั่นใจ" <===เจสสิก้า
"ถามว่าควรรีบรู้ไหม...ฉันว่าเธอควรต้องรู้บ้าง เพื่อไว้เอาตัวรอดนะ เพราะคนที่เธอเล่นด้วยแต่ละน่ะอาจจะพาเธอเคลิ้มได้ง่ายๆ" <===แทยอน
"แล้วฉันต้องทำยังไงล่ะ" <===เจสสิก้า
"เคยอยากโดนกดป่ะ" <===แทยอน
"หือ?" <===เจสสิก้า
"หมายถึง..อยากมีไรกับใครสักคน" <===ทิฟฟานี่
"ไม่นะ" <===เจสสิก้า
"หึมม..?" <===แทยอนทิฟฟานี่
แทยอนหันมาสบตากับทิฟฟานี่เชิงขอความคิดเห็น เธอไม่แน่ใจว่าร่างบางนั้นคิดแบบเดียวกันอยู่หรือเปล่า
เจสสิก้าเห็นแบบนั้นก็ได้แต่นอนคิดอะไรต่อไปเพื่อรอคำตอบจากคู่หื่นที่มันโทรจิตรคุยกันอยู่
"ตอนนี้ฉันคิดออกแค่วีธีเดียวอ่ะ" เสียงใสเอ่ยขึ้นดวงตาทั้งคู่ยังคงไม่ละจากกันทิฟฟานี่เพียงพยักหน้าเล็กน้อยเชิงบอกว่าคิดเหมือนกัน
"จะดีเหรอ" <===แทยอน
"ก็มันคิดออกวิธีเดียวนี่นา" จบคำพูดของทิฟฟานี่ ได้ยินแบบนั้นแทยอนก็หันไปมองใบหน้าสวยของเจสสิก้าที่ยังคงนอนมองเพดานห้อง
เมื่อรู้สึกเหมือนถูกจ้องใบหน้าสวยก็ต้องหันกลับไปมองตามสัญชาติตยานทั้งคู่สบตากัน
ในแววตาของแทยอนที่มองเธออยู่นั้น เธอไม่สามารถเดาอะไรได้เลยรู้แค่มันรู้สึกหวิวๆยังไงชอบกล เธอไม่เคยรู้ด้วยซ้ำว่าร่างเล็กตรงหน้านั้นมีสายตาแบบนี้ด้วย
ใบหน้าใสค่อยเคลื่อนเข้ามาใกล้เรื่อยๆ จนเจสสิก้าทนสายตาคู่นั้นไม่ไหวจนต้องหลับตาลง เธอสัมผัสได้ถึงลมหายใจร้อนๆของแทยอนที่เป่ารดแก้มเธอ
ไม่นานเธอก็รู้สึกถึงสัมผัสอุ่นๆนุ่มๆที่ริมฝีปากเรียวก็ตามมา แทยอนค่อยๆงับเอาริมฝีปากด้านบนเขาดูดดุนมันเบาๆ
เจสสิก้าค่อยๆจูบตอบคนตรงหน้าอย่างเก้ๆกังๆ ริมฝีปากของทั้งคู่บดเบียดแนบแน่นขึ้นเรื่อยโดยร่างบางนั้นไม่ได้รู้ตัวเลย
'ทำไมมันถึงรู้สึก....ไม่เหมือนตอนที่จูบกับคนอื่นเลยนะ'
'ความรู้สึกหวิวเหมือนตอนที่มองตาคู่นั้นของแทยอนมันคืออะไรกัน'
"อ๊ะ~" เจสสิก้าหลุดครางออกไปด้วยความตกใจ ที่อยู่ๆแทยอนก็ส่งลิ้นร้อนเข้ามาในโพรงปากเธอ เขากวาดชิมความหอมหวานเธอเบาๆอย่างนุ่มนวลและใจเย็น
เจสสิก้าที่ยังทำอะไรไม่ถูกก็ได้แต่ปล่อยให้แทยอนกวาดชิมความหอมหวานของเธอจนพอใจ
แทยอนค่อยๆถอนจูบออกมาช้าๆ แต่ใบหน้าสวยนั้นกลับเลื่อนตามมาอย่างไม่รู้ตัว เธอประกบจูบเขาอีกครั้งราวกับว่าเธอ 'ต้องการเขา'
มือเรียวยกขึ้นมาลูบไล้ใบหน้าใสของคนตรงหน้าราวกับเธอกำลังหลงใหลในสัมผัสที่เขามอบให้
ทิฟฟานี่ที่นอนมองอยู่ก็พอจะเดาได้ว่าเพื่อนสาวเธอนั้นกำลังเคลิบเคลิ้มกับรสจูบของคนตัวเล็กอยู่
ใบหน้าหวานรอบยิ้มเล็กน้อยพลางค่อยๆสะกิดแขนเล็กนั้นเป็นเชิงว่าให้ทำขั้นต่อไป
เมื่อรู้อย่างนั้นแล้วแทยอนก็ค่อยพลิกร่างเป็นนอนตะแคงมือเล็กถูกยกไปลูบที่ต้นแขนของร่างบางอย่างปลุกเล้า
โดยที่ริมฝีปากเรียวยังคงทำหน้าที่ป้อนจูบอีกคนอยู่อย่างไม่ติดขัด
เจสสิก้าเองก็ไม่รู้ว่าความรู้สึกนี้มันคืออะไรรู้เพียงแค่ว่าเธออยากจูบเขามากนี้ เธอต้องการมากกว่านี้อีกมือเรียวที่เคยลูบไล้ใบหน้าใสนั้นไล่ลงไปตามซอกคอขาวๆ
ออกแรงรั้งให้ร่างเล็กเข้ามาใกล้อีกอย่างไม่รู้ตัว ตอนนี้2ลิ้นเกี่ยวตวัดกันอย่างนุ่มนวล จนเป็นเจสสิก้าที่เริ่มจะฉุดอารมณ์ตัวเองไม่อยู่
เธอจูบเขาแรงขึ้นและเร้าร้อนขึ้นเลื่อยๆ แทยอนรู้แบบนั้นก็เริ่มเร้าร้อนตอบไปบ้างแต่ก็ไม่มากยังคงความนุ่มนวลอยู่
และนั่นแหละที่ทำให้สติของเจสสิก้าหลุดลอยไปถึงไหนต่อไหน ร่างบางที่ขยับกายเข้าหาร่างเปลือยเปล่าของอีกคนเรื่อยๆ
มือเรียวเริ่มไล้ผ่านไปที่แผ่นหลังเนียนนุ่มไร้สิ่งใดมาปิดกั้น เธอลูบมันอยู่อย่างนั้น [i]'ฉันชอบจัง'[/i] เจสสิก้าแทบไม่รู้ตัวเลยว่าเธอทำอะไร
เธอรู้แค่ว่า เธอรู้สึกเหมือนมีใครมาสุมไฟอยู่ในร่างเธอ ยิ่งมันร้อนเธอก็ยิ่งอยากจะจูบคนตรงหน้าแรงขึ้นอยากจะดูดกลืนเขาให้มันรู้แล้วรู้รอด
ความปั่นป่วนในท้องน้อยนั้นมันทรมานเสียจนเธอนอนเฉยๆไม่ได้
ทิฟฟานี่ที่มองปฏิกิริยาตอบรับของเจสสิก้าอยู่ตลอดนั้นก็เริ่มรู้สึกว่า หน้าจะบอกให้แทยอนหยุดได้แล้วมั้ง
และเมื่อเธอเห็นว่าร่างบางเพื่อนสาวของเธอเริ่มบิดไปมาอย่างทรมาน เธอก็รีบสะกิดแทยอนทันทีก่อนที่เจสสิก้าจะทรมานไปมากกว่านี้
ริมฝีปากบางค่อยๆถอนจูบออกมาอีกครั้งและมันก็เหมือนเดิม เมื่อใบหน้าสวยนั้นไล่ตามมาดวงตาสวยยังคงปิดสนิทเหมือนไม่มีสติ
มือเล็กที่เคยลูบไล้ต้นแขนอยู่นั้นจับหมับทันทีเพื่อเรียกสติอีกคน และมันก็ได้ผลเมื่อเจสสิก้าซะงักทันที
ใบหน้าสวยเต็มไปด้วยเหงื่อเม็ดเล็กๆที่ผุดขึ้นมา จากอารมณ์ที่ปะทุขึ้นในร่างกาย
"แท~ทำไมมันทรมานจัง" เสียงเล็กๆที่สั่นพร่าเอ่ยแผ่วเบา
"นี่แหละคือสิ่งที่ฉันกลัวว่าเธอจะทำไม่ได้ ถ้าคนที่จูบเธอเมื่อกี้ไม่ใช่ฉันเธอก็...เสียตัว" แทยอนเอ่ยพลางเอามือลูบหัวที่ชื้นเหงื่อของอีกคน
"เธอต้องทนได้สิเจสซี่" ทิฟฟานี่เอ่ยเสียงแผ่วไม่ต่างไปจากเจสสิก้าเท่าไร
"ทำไมมันรู้สึกแปลกๆ มันไม่เหมือนตอนที่จูบเธอไม่เหมือนตอนที่ฉันจูบใครเลย" เป็ดน้อยเอ่ยรัวๆ
"เพราะนั่นมันแค่จูบเฉยๆ ไม่ได้จูบเพื่อให้หลง" แทยอนเอ่ยตอบเสียงอบอุ่น มือเล็กยังคงลูบเรือนผมสีบลอนด์ของเพื่อนสาวไว้อย่างนั้น
"แล้วฉันควรทำไง" ใช่เธออยากรู้ว่าเธอต้องทำยังไงความทรมานนี้ถึงจะหายไป
"มี2อย่างคือ เสียตัวกับอดทน ถึงคำตอบมันจะฟังดูโหดร้ายไปสัมหรับเธอก็เถอะ แต่มันก็เพื่อตัวเธอเองนะ "
หน้าสวยเมื่อได้ยินคำตอบจากเพื่อนตัวเล็กนั้นก็ชะงักมองหน้าใสทำตาปริบๆทันที
"ลองไปล้างหน้าให้มันสดชื่นขึ้นสิมันช่วยได้นะ" ทิฟฟานี่แนะนำ ใช่เธอเคยทำบ่อยแล้วก็มันช่วยได้เยอะเลยล่ะ
เป็ดรีบน้อยลุกขึ้นเดินไปห้องน้ำตามคำแนะนำของเพื่อนหน้าหมีทันที
"รู้สึกผิดไงไม่รู้แฮะ" แทยอนพลิกตัวหันกลับมาพูดกับทิฟฟานี่เบาๆ
"ไม่หรอก เธอก็เคยทำให้ฉันเป็นแบบนี้ตั้งบ่อย" ทิฟฟานี่เอ่ยเชิงจิกกัดเล็กน้อย
"อ่ะ ก็ฉันแค่อยากมั่นใจนี่ว่าเธอต้องการจริงๆ" แทยอนอธิบายเหตุผลในตอนนั้นทันที
"ค่ะ!! แต่นี่เธอทำเพื่อเพื่อนนะแท" หน้าหวานเผยยิ้มออกมาน้อยๆ นิ้วเรียวก็ไล้ไปมาที่ริมฝีปากเรียวบางของคนตัวเล็กนั้น
เธอยอมรับริมฝีปากของเขานั้นมีเสน่ห์จริงๆยิ่งเวลาที่ได้สัมผัสมันก็ยิ่งดึงดูดให้สัมผัสอีก
"อยากจูบเค้าอ่ะดิ๊" แล้วก็อดไม่ได้ที่กวนอารมณ์อีกคน
\\แปะ// มือเรียวที่เคยลูบไล้อย่างหลงใหลนั้นเปลี่ยนเป็นตีลงที่ปากแดงๆนั่นเข้าให้
ไม่นานเจสสิก้าก็เดินออกมาจากห้องน้ำ
"เป็นไงมั่ง"
"อื้อ ดีขึ้นแล้วล่ะ เฮ้ออ นี่ฉันจะทนได้ไหมเนี่ยย" เดินบ่นๆมาทิ้งตัวลงบนเตียงตามเดิม
"แทเธอทำแบบนั้นได้ไงอ่ะ มันรู้สึกเหมือนโดนสะกดจิตเลย" หน้าสวยหันไปถามเพื่อนสาวตัวเล็กที่นอนโผล่หน้าขาวๆออกจากผ้าห่มผื่นหนา
"ฉันไม่เห็นได้ทำอะไรเลย ฉันก็ทำไปตามปกติ"
"ฉันเข้าใจและทำไมยัยหมีมันถึงจ้องจะรวนรามเธอจังยัยเหม่งอีกคน" เป็ดน้อยเอ่ยพลางทำท่าคิด แล้วทั้งสามก็หัวเราะขึ้นมาพร้อมกันโดนมิได้นัดหมาย
ก่อนที่เป็ดน้อยจะทิ้งตัวลงน้อยข้างๆแทยอนอีกครั้งแต่ก็อดไม่ได้ที่จะคิดอะเรื่อยเปื่อยต่อไป คิดแล้วก็ต้องถอนหายใจ เฮือกก
ก่อนที่ร่างบางจะพลิกตัวนอนตะแคงหันไปมองใบหน้าของคนที่นอนอยู่ข้างๆ เธอไล่สายตาสำรวจใบหน้าขาวๆนั้นสุดท้ายเธอก็กลับไปจ้องมองริมฝีปากเรียวบางนั้น
'มันเป็นเพราะแค่จูบคนละแบบจริงๆเหรอ ทำไมผลที่ตามมามันหน้ากลัวต่างกันขนาดนี้'
"แท~" เอ่ยเรียงเสียงแผ่วเบา จนแทยอนนั้นต้องปรือตาเพื่อหันมามองที่ต้นเสียงด้วยความกังวลและเป็นห่วง
"หื้มม" ครางรับเบาพร้อมคิ้วบางที่เลิกขึ้นด้วยความสงสัย
"ก...กอดได้ไหม" เสียงอู้อี้ที่ฟังดูอ้อนๆกับใบหน้าสวยที่ทำตาปริบๆนั้น เรียกรอยยิ้มจากหน้าใสได้อย่างดี
"ฉันไม่ได้ใส่อะไรนะ กล้ากอดเหรอ" เสียงกลั้วหัวเราะนิดๆเหมือนจะเอ่ยเตือนแต่ก็เหมือนจะเอ่ยแกล้ง เป็ดน้อยชั่งใจอยู่ครู่นึงก็พยักหน้ารัวๆ
ทำเอาอีกคนแทบหลุดขำ ก่อนที่แขนเรียวจะพาดบนหน้าท้องแบนราบถัดจากแขนเรียวของอีกคน ซุกใบหน้าไว้ที่ไหล่เล็กราวกับต้องการที่พักพิง
"เจสซี่..." เสียงหวานเอ่ยเรียกแผ่วเบา
"หื้มม"
"เมื่อไรเธอจะเสียตัว 555" ทิฟฟานี่ที่คิดแค่ว่าเวลาแกล้งเพื่อนเป็ดคนนี้เนี่ยแกล้งยังไงก็สนุก
แต่ตอนนี้เธอไม่ได้รู้เลยว่าเพื่อนสาวหน้าเป็ดของเธอน่ะคิดไปถึงไหนแล้ว
"ถ้าฉันให้เธอเป็นคนแรก เธอจะทำไหม"
"ห๊ะ!!!! ล้อเล่นป่ะเนี่ย" คู่หื่ออุทานขึ้นพร้อมกันและขวับไปมองใบหน้าสวยทันทีก่อนที่ทิฟฟานี่จะเอ่ยประโยคหลังขึ้นมา
ทั้งใบหน้าสายและน้ำเสียงของเจสสิก้านั้นไม่ได้มีวี่แววว่าจะพูดเล่นเลยแม้แต่นิดเดียว
'ตอนนี้หัวสมองฉันมันทำงานอย่างหนักขึ้นเรื่อยๆ เพราะใจเจ้ากรรมมันไม่ยอมทำให้มั่นใจสักทีว่าต้องการใคร'
เป็ดน้อยของเราเลยกลายเป็นเป็ดหลายใจโดยไม่รู้ตัว
No comments:
Post a Comment